Άρθρο 17 – Παράλληλη ασφάλιση

1. Ασφαλισμένοι, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην ασφάλιση, για τους οποίους προκύπτει βάσει γενικών, ειδικών ή καταστατικών διατάξεων, όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, υποχρεωτική ασφάλιση σε δύο ή περισσότερους φορείς ή τομείς ασφάλισης που εντάσσονται στον ΕΦΚΑ, καταβάλλουν για κάθε αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα τις προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές, όπως αυτές καθορίζονται από τον παρόντα νόμο. Στην περίπτωση αυτή, για τη δεύτερη αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα δεν εφαρμόζεται η υποχρέωση καταβολής ελάχιστης μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς.
2. Ασφαλισμένοι, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση, για τους οποίους προέκυπτε, βάσει των γενικών, ειδικών ή καταστατικών διατάξεων κάθε φορέα από τους εντασσόμενους στον ΕΦΚΑ, όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος, υποχρεωτική υπαγωγή λόγω ιδιότητας σε δύο ή περισσότερους φορείς για την ίδια απασχόληση, καταβάλλουν τις προβλεπόμενες στο άρθρο 5 παράγραφο 1 του παρόντος ασφαλιστικές εισφορές.
3. Όσα από τα πρόσωπα της παρ. 2 του παρόντος άρθρου, παλαιοί ασφαλισμένοι, για τους οποίους υπολογίζονταν και καταβάλλονταν εισφορές σε δύο ή περισσότερους φορείς έως την έναρξη ισχύος του παρόντος, εξακολουθούν να καταβάλλουν προαιρετικά, κατόπιν υποβολής σχετικής αίτησης, διπλές εισφορές επί των αποδοχών τους και μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, ώστε να συμπληρώσουν το χρόνο που απαιτείται για τη θεμελίωση δικαιώματος και δεύτερης σύνταξης. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλουν το συνολικό ποσοστό εισφοράς εργοδότη και εργαζομένου.
4. Για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης των προσώπων του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται το άρθρο 8 και η επιπλέον παροχή, για κάθε έτος που έχει καταβληθεί επιπλέον εισφορά, θα υπολογίζεται με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε μία ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτή την περίπτωση θα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς. Οι διατάξεις του άρθρου 14 εφαρμόζονται αναλόγως.
5. Οι διατάξεις του παρόντος, έχουν εφαρμογή από την 1.1.2017.
6. Το άρθρο 39 του Ν. 2084/1992 καθώς και κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα του παρόντος καταργείται.

  • 21 Απριλίου 2016, 07:59 | orestis

    Τουλάχιστον, πρέπει και στην περίπτωση της παράλληλης ασφάλισης να οριστεί ως ανώτατο όριο των ασφαλιστέων αποδοχών το δεκαπλάσιο του κατώτατου μισθού, και να προστίθενται στις αποδοχές της μισθωτής εργασίας και οι αποδοχές του ασφαλισμένου ως αυτοαπασχολούμενος. Δεν νοείται να υπάρχει μια εθνική σύνταξη, ένας ενιαίος ασφαλιστικός φορέας και αντίστοιχα ένας ασφαλισμένος να αντιμετωπίζεται ως δύο ξεχωριστοί ασφαλισμένοι στην περίπτωση των εισφορών και ως ένας μεμονωμένος στη περίπτωση της απόδοσης σύνταξης. Αποφασίστε, ή πρόκειται για έναν ασφαλιστικό φορέα όπου το όριο των ασφαλιστικών αποδοχών είναι ένα, όπως στην περίπτωση της πολλαπλής μισθωτής εργασίας , όπου το πλαφόν της σύνταξης είναι ένα και η εθνική σύνταξη είναι μία ή πρόκειται για δύο ξεχωριστούς ασφαλιστικούς φορείς στη συσκευασία του ενός από τον οποίο όμως θα πρέπει να δικαιούται ο παράλληλα απασχολούμενος δύο εθνικές συντάξεις και δύο φορές το πλαφόν της ανώτατης καταβαλλόμενης των 2304€. Δημεύετε ουσιαστικά τις εισφορές της δεύτερης απασχόλησης χωρίς καμία απολύτως ανταποδοτικότητα, κατά το ποσό που αυτές ξεπερνούν το δεκαπλάσιο του κατώτατου μισθού. Έτσι εννοείτε εσείς τους ίδιους κανόνες ασφάλισης, ίδιες εισφορές και ίδιες συντάξιμες αποδοχές για όλους; Είναι δυνατόν να αντιμετωπίζετε ευνοϊκότερα και να πληρώνει μισές εισφορές κάποιος που έχει εισόδημα από αυτοαπασχόληση σε σχέση με κάποιον που έχει το ίδιο εισόδημα προερχόμενο κατά το ήμισι και από μισθωτή εργασία; Υπολογίσατε το ποσοστό της ανταποδοτικότητας στην δεύτερη σύνταξη λαμβανομένου υπόψη το πλαφόν των 2304€; Το ποσοστό της ανταποδοτικότητας σε περίπτωση διπλής υπέρβασης του ανώτατου ορίου για το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης μόλις και μετά βίας ξεπερνά το 10%.
    Επιπλέον, ο όρος οικονομικό έτος δεν υφίσταται πλέον και έχει αντικατασταθεί με το φορολογικό έτος. Δεν νοείται σε ορισμένα άρθρα του νομοσχεδίου να χρησιμοποιείτε την έκφραση «προηγούμενο οικονομικό έτος» όπως στο άρθρο 39 όπου προφανώς εννοείτε το προ-προηγούμενο φορολογικό έτος, ενώ στο άρθρο 95 να χρησιμοποιείτε τον όρο «προηγούμενο φορολογικό έτος». Παρακαλούμε να το ξεκαθαρίσετε επαναδιατυπώνοντας τα συγκεκριμένα άρθρα.
    Τέλος θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε, γιατί δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο από τη διατύπωση της του άρθρου 17, ότι με δεδομένο ότι η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού αρχίζει από 1/1/2017, συνεπάγεται ότι ο ν.2084/92 καταργείται από 1/1/2017 και ως εκ τούτου η παράλληλη ασφάλιση ισχύει μέχρι 31/12/2016.

  • 21 Απριλίου 2016, 01:18 | Κατερίνα Γ.

    Επί της παρ. 1. «Ασφαλισμένοι, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην ασφάλιση, για τους οποίους προκύπτει βάσει γενικών, ειδικών ή καταστατικών διατάξεων, όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, υποχρεωτική ασφάλιση σε δύο ή περισσότερους φορείς ή τομείς ασφάλισης που εντάσσονται στον ΕΦΚΑ, καταβάλλουν για κάθε αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα τις προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές, όπως αυτές καθορίζονται από τον παρόντα νόμο. Στην περίπτωση αυτή, για τη δεύτερη αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα δεν εφαρμόζεται η υποχρέωση καταβολής ελάχιστης μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς».

    Τι σημαίνει «καταβάλλουν για κάθε αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα τις προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές… Στην παρίπτωση αυτή, για τη δεύτερη αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα δεν εφαρμόζεται η υποχρέωση καταβολής ελάχιστης μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς» ?? Ποια είμαι η «δεύτερη αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα»?? Η αναληφθείσα δεύτερη χρονικά??

    Δηλαδή ένας μηχανικός, που είχε κάνει έναρξη επαγγέλματος πριν από 5-6 χρόνια και σήμερα, λόγω της πλήρους ανυπαρξίας ευκαιριών απασχόλησης στον κλάδο του, έχει μηδενικά (0) ή ελάχιστα εισοδήματα από την άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού και για λόγους επιβίωσης αναγκάστηκε να κάνει επέκταση δραστηριότητας στη Δ.Ο.Υ. και να ασχοληθεί με μια άσχετη με το επάγγελμα του μηχανικού εμπορική δραστηριότητα (δεύτερη αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα), για την οποία μέχρι τώρα απαλλάσσονταν από τις ασφαλιστικές εισφορές (Ο.Α.Ε.Ε.), θα πρέπει να πληρώσει την κατώτερη εισφορά που αντιστοιχεί στην – ανύπαρκτη – δραστηριότητα του μηχανικού, για την οποία ήταν υποχρεωτικά – λόγω της ιδιότητας του ως μέλους του Τ.Ε.Ε.- ασφαλισμένος μέχρι σήμερα στο ΤΣΜΕΔΕ (πρώτη αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα), παρόλο που δεν έχει κανένα εισόδημα από αυτή,καθώς και την εισφορά που αναλογεί στη δεύτερη – και μόνη υπαρκτή – επαγγελματική του δραστηριότητα (εμπορική)??.

    Τι θα πεί 1η και 2η αναληφθείσα επαγγελματική δραστηριότητα?? Ή υπάρχει ΕΦΚΑ και ο καθένας πληρώνει ανάλογα με τα συνολικά εισοδήματά του από όλες τις επαγγελματικές του δραστηριότητες (με υποχρεωτική την εκάστοτε ισχύουσα κατώτατη εισφορά) ή δεν υπάρχει !!!
    Δεν μπορεί να λέμε ότι φτιάχνουμε ΕΦΚΑ, αλλά – κουτοπόνηρα – προσδιορίζουμε τις εισφορές με βάση τους προϊσχύσαντες φορείς, τομείς, κλάδους κ.λ.π., σε ανύπαρκτα εισοδήματα.

    Στην αντίθετη περίπτωση, δηλαδή αν οι ασφαλιστικές εισφορές δεν υπολογίζονται με βάση τα συνολικά εισοδήματα από όλες τις επαγγελματικές δραστηριότητες, αλλά για κάθε δραστηριότητα χωριστά, ο παραπάνω μηχανικός ή θα πρέπει να ζητήσει τη διαγραφή του από το Τ.Ε.Ε. – αφού δεν υπάρχει νομικά δυνατότητα αναστολής -, με αποτέλεσμα να απεμπολήσει κάθε ελπίδα να ασκήσει το επάγγελμα που σπούδασε μελλοντικά, ή/και να μεταναστεύσει και αυτός, ακολουθώντας τους 100άδες χιλιάδες άλλους νέους, παρόλο πού μέχρι σήμερα προσπάθησε να το αποφύγει.

  • 21 Απριλίου 2016, 01:58 | Αθανασόπουλος Ευάγγελος

    Να διευκρινιστεί ποιους αφορά το άρθρο. Διότι αν αφορά μόνο τους υπαγόμενους στο ΕΦΚΑ, δηλ. στο Δημόσιο (βλ. άρ. 4), κακώς καταργείται το γενικότερης ισχύος άρθρο 39 του Ν. 2084/1992 (θα έπρεπε στην περίπτωση αυτή να καταργειθεί μόνο ως προς τους υπαγόμενους στο εύρος της διάταξης).

  • 21 Απριλίου 2016, 00:00 | Παπαγεωργίου Ζαχαρίας

    Σημειώστε ότι κατάργηση του άρ. 39 του Ν. 2084/1992 θίγει κυρίως τους νεότερους, οι οποίοι δεν δύνανται να καλύψουν τα έξοδα του δεύτερου ταμείου. Άλλωστε, ο εργοδότης (δηλ. αυτός της μισθωτής απασχόλησης) δεν έχει υποχρέωση και ούτε πρόκειται να καλύψει έστω τμήμα των εξόδων για το δεύτερο ταμείο (αυτό που αφορά τον ελεύθερο επαγγελματία). Κι αυτά παρόλο που οι δύο δραστηριότητες τις περισσότερες φορές σχετίζονται, ανήκουν δηλαδή στον ίδιο επιστημονικό χώρο και γι’ αυτό είναι παράλογο να ασφαλίζονται δύο φορές (γι’αυτό και θεσπίστηκε το άρ. 39 του Ν. 2084/1992).

  • 20 Απριλίου 2016, 22:55 | Ρίδης Νικος

    Είναι απαράδεκτο, κοινωνικά άδικο και εντελώς αντιδημοκρατικό το να ζητάτε διπλές εισφορές για τους παράλληλα απασχολούμενους. Πόσο μάλιστα όταν είναι πιθανόν να μην πάρει σύνταξη ποτέ του. Πρέπει άμεσα να αποσυρθεί η εν λόγω διάταξη γιατί το μονο σίγουρο είναι ότι θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη εισφοροδιαφυγή. Θα φύγουν που θα φύγουν από την χώρα χιλιάδε επιχειρήσεις με αυτά που κατεβάζεται προς ψήφιση, μην οδηγείτε τους υπόλοιπους που εργάζονται στην εξαθλίωση. Εκτός και εάν αυτός είναι ο σκοπός σας…

  • 20 Απριλίου 2016, 22:03 | ΗΛΙΑΣ Α.

    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 39 ΤΟΥ Ν.2084/1992.ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 17 ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.

  • 20 Απριλίου 2016, 20:52 | Έλενα

    Σήμερα αδυνατούμε να πληρώσουμε το ένα ταμείο. Πως και γιατί να πληρώσουμε δύο ταμεία ενώ θα πάρουμε μία σύνταξη; Η δεύτερη εργασία είναι γιατί δεν φτάνουν τα χρήματα από την πρώτη εργασία ή γιατί η μία από τις δύο εργασίες είναι εποχική. Τι θα γίνει θα εργαζόμαστε από το πρωί ως το βράδυ για να πληρώνουμε 2 ταμεία; Πρέπει να αποσυρθεί άμεσα το άρθρο.

  • 20 Απριλίου 2016, 18:15 | Κατερίνα Τ.

    Το ότι καταργώντας το άρθρο 39 δημιουργείτε διπλές εισφορές σε μια περίοδο που δεν είμαστε σίγουροι ότι θα μπορέσουμε να πάρουμε ποτέ, ούτε μία σύνταξη, ειδικά εμείς οι νέοι ασφαλισμένοι, το σκεφτήκατε; Το λιγότερο άδικο μέτρο που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερες οφειλές.Ποιος επαγγελματίας, που προσπαθεί να τονώσει το εισόδημα του (μιας και η υπερβολική φορολογία στα έσοδα απο επιχειρηματική δραστηριότητα τον «έπνιξαν») θα μπορεί να πληρώνει και ΟΑΕΕ και ΙΚΑ; Έχετε αναλογιστεί το σύνολο των φόρων, των τελών, των εισφορών που καλείται να καλύπτει ετησίως ένας επαγγελματίας; Και στην προσπάθειά του να επιβιώσει του δίνετε τη χαριστική βολή! Αυτού που προσπαθεί να επιβιώσει αφήνοντας πίσω εαυτόν και οικογένεια και δουλεύοντας κοντά 20 ώρες ημερησίως για να πληρώνει τελικά φόρους. Ξανασκεφτείτε γιατί αλλιώς θα οδηγήσετε ακόμα περισσότερες επιχειρήσεις στο λουκέτο και ακόμα μεγαλύτερη ανεργία! Σας εκλιπαρώ να το ξανασκεφτείτε!

  • 20 Απριλίου 2016, 16:31 | ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΤΕΡΟΛΙΩΤΗΣ

    Η παράγραφος 3 του άρθρου 17 προτείνω να τροποποιηθεί ως εξής:

    Όσα από τα πρόσωπα της παρ. 2 του παρόντος άρθρου, παλαιοί ασφαλισμένοι, για τους οποίους υπολογίζονταν και καταβάλλονταν εισφορές σε δύο ή περισσότερους φορείς έως την έναρξη ισχύος του παρόντος, εξακολουθούν να καταβάλλουν προαιρετικά, κατόπιν υποβολής σχετικής αίτησης, διπλές εισφορές επί των αποδοχών τους —ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΎΝ ΑΠΌ ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΗΣ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΩΝ ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΕΦΑΠΑΞ ΤΟΥ ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ — και μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, ώστε να συμπληρώσουν το χρόνο που απαιτείται για τη θεμελίωση δικαιώματος και δεύτερης σύνταξης — ΚΑΙ ΕΦΑΠΑΞ.

  • 20 Απριλίου 2016, 16:01 | ΗΛΙΑΣ ΚΥΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

    Η παράγραφος 3 του άρθρου 17 ορθώς μεριμνεί ώστε «παλαιοί ασφαλισμένοι, για τους οποίους υπολογίζονταν και καταβάλλονταν εισφορές σε δύο ή περισσότερους φορείς έως την έναρξη ισχύος του παρόντος, εξακολουθούν να καταβάλλουν προαιρετικά, κατόπιν υποβολής σχετικής αίτησης, διπλές εισφορές επί των αποδοχών τους και μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, ώστε να συμπληρώσουν το χρόνο που απαιτείται για τη θεμελίωση δικαιώματος και δεύτερης σύνταξης».
    Από τη ρύθμιση αυτή εξαιρούνται, υποθέτω εκ παραδρομής, παλαιοί ασφαλισμένοι οι οποίοι εξακολουθούν να εργάζονται ή είναι συνταξιούχοι και οι οποίοι στο παρελθόν είχαν υποχρεωτικά ασφαλιστεί, παραλλήλως, και σε δεύτερο ταμείο. Στις περιπτώσεις αυτές τυπικό παράδειγμα είναι εν ενεργεία παλαιοί ασφαλισμένοι ή συνταξιούχοι του ΙΚΑ οι οποίοι παράλληλα ασκούσαν επάγγελμα υποχρεωτικά ασφαλιστέο στον ΟΑΕΕ. Τα άτομα αυτά διέκοψαν την ασφάλισή τους στον ΟΑΕΕ έχοντας υπόψη ότι μπορούν να επανεγγραφούν, εφόσον πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις, ώστε να θεμελιώσουν τη λήψη πλήρους ή μειωμένης κατά 50% δεύτερης σύνταξης (εικοσαετία ή δεκαεξαετία αντίστοιχα). Θα παρακαλούσα για την τροποποίηση του άρθρου ώστε να περιλαμβάνει και τα εν λόγω άτομα τα οποία έχουν καταβάλει, αποκλειστικά τα ίδια, για πολλά χρόνια σημαντικές εισφορές και κινδυνεύουν να μην έχουν την παραμικρή ανταποδοτικότητα. Άλλωστε με τον συνδυασμό των παλαιών ρυθμίσεων (μείωση κατά 50% της σύνταξης που αφορά τουλάχιστον δεκαεξαετία) και των νέων ρυθμίσεων (χαμηλοί συντελεστές αναπλήρωσης και λήψη μόνο μιας εθνικής σύνταξης) τα άτομα αυτά θα λάβουν ιδιαίτερα χαμηλά ποσά, συμβολικού χαρακτήρα, ως δεύτερη σύνταξη.
    Επιπλέον, για λόγους ισονομίας, πρέπει να εξισωθούν με τους εν ενεργεία ασφαλισμένους σε δύο ταμεία για τους οποίους ορθώς μεριμνεί το σχέδιο νόμου.

  • 20 Απριλίου 2016, 15:12 | S.G

    Είναι απαράδεκτο αν εχω καταλάβει καλά, ένας άνεργος μηχανικός ο οποίος είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένος λόγω ιδιότητας (και με κλειστά βιβλία!!), να πρέπει ανοίγοντας βιβλία για να ασχοληθεί με μια, άσχετη προς την ιδιότητα, εμπορική δραστηριότητα να μην απαλλάσεται από τις ασφαλιστικές εισφορές που προκύπτουν αφού ήδη θέλει δε θέλει πληρώνει τις εισφορές του ως μηχανικός.
    Εννοείται βέβαια ότι (στο πνεύμα του νόμου) θα μπορούσε να αναγκαστεί να καταβάλλει προοδευτικά επιπλέον εισφορές με κάποιο τρόπο αν η άσχετη εμπορική δραστηριότητα του απέφερε προοδευτικά μεγαλύτερα εισοδήματα από αυτά που «καλύπτουν» οι υποχρεωτικές του εισφορές ως μηχανικός.

  • 20 Απριλίου 2016, 11:24 | Μάνος

    Χρήση των διατάξεων του άρθρο 39 του Ν. 2084/1992, έκαναν χιλιάδες νέοι ασφαλισμένοι, αποκλειστικά επειδή απαλλάσσονταν από ένα πάγιο μηνιαίο έξοδο. Οι ασφαλισμένοι αυτοί, είναι κατά κύριο λόγο άτομα, τα οποία θέλοντας να στηρίξουν το εισόδημά τους, επέλεγαν να ασκήσουν μία παράλληλη δραστηριότητα, η οποία εκτός από την φορολογική επιβάρυνση, που είναι δεδομένη για όλους τους πολίτες, δεν θα τους επιβάρυνε με άλλα κόστη (στη προκειμένη περίπτωση ασφαλιστικές εισφορές), δίνοντας μία τόνωση στην παράλληλη αυτή δραστηριότητα. Μεγαλοεπιχειρηματίες, με υψηλά εισοδήματα, δεν έμπαιναν στην διαδικασία της επιλογής ασφαλιστικού φορέα.
    Η έμμεση αυτή οικονομική στήριξη των νέων ασφαλισμένων που υπάγονται στο άρθρο 39 του Ν. 2084/1992 , αν καταργηθεί, θα οδηγήσει σε δύο πιθανά σενάρια: 1. άσκηση παράλληλης δραστηριότητας με φοροδιαφυγή, μη δηλώνοντας την 2η δραστηριότητα ώστε να μην επιβαρυνθεί ο ασφαλισμένος με επιπλέον εισφορές από εκεί που δεν υπήρχαν ή 2. την παύση της παράλληλης δραστηριότητας, που αφορούσε και ελεύθερους επαγγελματίες, κάτι το οποίο θα έχει αντίκτυπο στην αύξηση των λουκέτων πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Στην ουσία, αυτό το μέτρο, δεν θα βοηθήσει να εισπραχθούν περισσότερα χρήματα, θα μειώσει τα έσοδα του κράτους αν κλείσουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις που στηριζόταν ΚΑΙ στην απαλλαγή εισφορών του ΟΑΕΕ (μηνιαία πάγια έξοδα άνω των 300 ευρώ) και ταυτόχρονα θα αυξηθεί η διακίνηση μαύρου χρήματος.

  • 20 Απριλίου 2016, 08:26 | s tsaki

    το αρθρο αυτο που υποχρεωνει καταβολη διπλων εισφορων ειναι αντιπαραγωγηκο και αντιαναπτυξιακο, εναντια στη οποια λογικη για βελτιωση της επιχειρηματικοτητας στη χωρα μας. Τιμωρητε η προσπαθεια οσων κανουν διαφορετικες δουλειες για να βελτιωσουν τη ζωη τους.Θα πρεπει να καταργηθει αμεσως. Διπλη συνταξη δεν θα δοθει αρα ειναι μονο τροχοπεδη και βαρος για τον
    επαγγελματια.

  • 19 Απριλίου 2016, 23:02 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥΧΤΙΔΗ

    να καταργηθεί κάθε δικαίωμα λήψης δεύτερης και πλέον σύνταξης σε βάθος 5ετίας για τους ήδη εισπράττοντες, ενώ για τους διακαιούχους που θα συνταξιοδοτηθούν μετά την ισχύ του νόμου να μην προβλέπεται καμία δυνατότητα λήψης δεύτερης και πλέον σύνταξης ούτε κατά η περίπτωση καταβολής εισφορών σε έτερο ταμείο