1. Το επίδομα γέννησης χορηγείται για παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα, εφόσον η μητέρα τους ή, εφόσον συντρέχει η περίπτωση της διάταξης του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 1, ο πατέρας τους ή το έτερο πρόσωπο, που ασκεί την επιμέλειά τους, διαμένει νόμιμα και μόνιμα στην ελληνική επικράτεια και έχει την ιδιότητα:
α) Έλληνα πολίτη,
β) ομογενούς αλλοδαπού που διαθέτει Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενούς,
γ) πολίτη κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
δ) πολίτη κράτους που ανήκει στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, καθώς και πολίτη της Ελβετικής Συνομοσπονδίας,
ε) πολίτη τρίτης χώρας, ο οποίος διαμένει μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα τα τελευταία δώδεκα (12) έτη πριν από το έτος γέννησης του παιδιού. Κατ’ εξαίρεση, για παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα κατά τα έτη 2020, 2021, 2022 και 2023 το επίδομα χορηγείται εφόσον η μητέρα τους, ως πολίτης τρίτης χώρας της παρούσας περίπτωσης, διαμένει νόμιμα και μόνιμα στην ελληνική επικράτεια από το έτος 2012 και εντεύθεν.
2. Το επί δωδεκαετία μόνιμο και νόμιμο της διαμονής στη χώρα των πολιτών τρίτων χωρών της περίπτωσης ε΄ της προηγούμενης παραγράφου αποδεικνύεται από την υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος των δικαιούχων ή των συζύγων τους καθ’ έκαστο φορολογικό έτος ή, εφόσον οι ίδιοι δεν ήταν υπόχρεοι φορολογικής δήλωσης, από τη φορολογική δήλωση, στην οποία εμφανίζονται ως εξαρτώμενα μέλη. Ως υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος νοείται η για έκαστο φορολογικό έτος και εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας υποβολή της και όχι η τυχόν, μετά τη λήξη του έτους, εντός του οποίου έχει ταχθεί η ανωτέρω προθεσμία, υποβολή δήλωσης για το εισόδημα παρελθόντος φορολογικού έτους.
Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες χαιρετίζει την πρόθεση θεσμοθέτησης επιδόματος γέννησης για τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα. Πλην όμως, οφείλει να εκφράσει τις επιφυλάξεις του για τους περιορισμούς ως προς την παροχή του επιδόματος αυτού σε Ελληνες πολίτες και τον αποκλεισμό των προσφύγων και ευρύτερα των δικαιούχων διεθνούς προστασίας από την απόλαυση του δικαιώματος αυτού.
Ειδικότερα:
Ως προς το άρθρο 7:
Με την προτεινόμενη διάταξη του άρθρου 7 επιφυλάσσεται η χορήγηση του επιδόματος γέννησης στους Ελληνες πολίτες και ομογενείς, πολίτες κρατών μελών της ΕΕ ή του ΕΟΧ και της Ελβετίας ενώ ως προς τους πολίτες τρίτων χωρών προβλέπει τη χορήγηση αυτού μόνο σε όσους διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα τα τελευταία 12 έτη πριν από το έτος γέννησης του παιδιού, χωρίς να εξαιρεί από αυτή την πρόβλεψη τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας.
Πέρα από προβλήματα συμβατότητας της συγκεκριμένης διάταξης με το άρθρο 34 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε συνδυασμό με το άρθρο 21 του ιδίου Χάρτη, που απαγορεύει διακρίσεις με βάση εθνοτική καταγωγή σε παροχές κοινωνικής ασφάλειας και στις κοινωνικές υπηρεσίες που εξασφαλίζουν προστασία σε περιπτώσεις όπως η μητρότητα, καθώς και με τα άρθρα 14 και 16 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (που κυρώθηκε με το ν. 4359/2016), σε συνδυασμό με το άρθρο Ε του μέρους V αυτού, που απαγορεύει διακρίσεις με βάση την εθνοτική καταγωγή στο δικαίωμα απόλαυσης υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας όπως και κοινωνικής, νομικής και οικονομικής προστασίας της οικογένειας, καθώς και όσον αφορά το ζήτημα περί του αν το άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 25 αυτού επιτρέπει διακρίσεις ως προς την προστασία της οικογένειας και της μητρότητας με βάση την εθνική καταγωγή, που αφορούν το σύνολο των νόμιμα διαμενόντων πολιτών τρίτων χωρών, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η προτεινόμενη διάταξη είναι αντίθετη προς διατάξεις της Σύμβασης της Γενεύης για τη Νομική κατάσταση των προσφύγων, του Κοινοτικού Δικαίου και ευρύτερα του Διεθνούς Δικαίου, εξαιρώντας από την απόλαυση του συγκεκριμένου επιδόματος τους πρόσφυγες και ευρύτερα τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 23 της Σύμβασης της Γενεύης για τη νομική κατάσταση των προσφύγων (που κυρώθηκε με το νδ 3989/1959) επιφυλάσσεται ίση μεταχείριση στους νόμιμα διαμένοντες πρόσφυγες με τους πολίτες των συμβαλλόμενων κρατών μελών, «όσον αφορά την υπό του δημοσίου παρεχόμενην πρόνοιαν και συνδρομήν». Επισημαίνεται ότι η ίση μεταχείριση των προσφύγων με τους πολίτες των κρατών μελών επιφυλάσσεται και από το Παράρτημα του Αναθεωρημένους Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (που κυρώθηκε με το ν. 4359/2016), όπως και προηγούμενα από τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (που είχε κυρωθεί με το ν. 1426/1984). Επιπλέον δε σύμφωνα με το άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση υπηκόων τρίτων χωρών ή απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, που έχει ενσωματωθεί στο Ελληνικό δίκαιο (πλέον με το άρθρο 30 του ν. 4636/2019) οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας απολαμβάνουν ίσης μεταχείρισης με τους Ελληνες πολίτες στην αναγκαία συνδρομή σε θέματα κοινωνικής αρωγής.
Κατ΄ αυτό τον τρόπο η προτεινόμενη διάταξη πρέπει να αναθεωρηθεί για να συμπεριλάβει τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας, έτσι ώστε να είναι σύμφωνη με την επιφυλασσόμενη από τις άνω διατάξεις του διεθνούς δικαίου προστασία.
Εργάζομαι σε συμβουλευτική εταιρεία σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία και Ισραήλ, είμαι έγκυος στον 5ο μήνα και έχω αναλάβει ένα πρότζεκτ στην Ιταλία για τους επόμενους 5 μήνες και είναι πλέον σίγουρο πως θα γεννήσω εκεί. Δεν είναι άδικο να χάσω το επίδομα επειδή το παιδί μου θα γεννηθεί εκτός Ελλάδας;
Είμαστε μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδας και φορολογούμαστε εδώ. Η σύζυγος μου είναι έγκυος στον 7ο μήνα και δυστυχώς δεν έχουμε υποστήριξη και θα φύγει τώρα για την Κύπρο όπου θέλουμε να γεννήσει εκεί, έχοντας διπλή υπηκοότητα, μίας και οι γονείς της θα την στηρίξουν για τους πρώτους μήνες. Γιατί να μη λάβει το επίδομα της Ελλάδας; Εδώ θα ξαναγυρίσουμε.
Ως προς την παράγραφο 1(ε), η πρόβλεψη της δωδεκαετούς διαμονής για χορήγηση επιδόματος γέννησης σε πολίτες τρίτων χωρών, οι οποίοι δεν εμπίπτουν σε μία από τις κατηγορίες α-δ, αποκλείει ορισμένες κατηγορίες πολιτών τρίτων χωρών από την πρόσβαση στο συγκεκριμένο επίδομα. Ο αποκλεισμός πολιτών τρίτων χωρών, οι οποίοι διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα, από κοινωνικές παροχές που απευθύνονται στο σύνολο του πληθυσμού δε συμβαδίζει με τις κοινοτικές οδηγίες 2011/98/ΕΕ και 2014/36/ΕΕ, που αφορούν την ίση μεταχείριση κατόχων ενιαίων αδειών διαμονής με τους υπηκόους του κράτους μέλους στο οποίο διαμένουν, όπως αυτές ισχύουν σύμφωνα με το Ν. 4332/2015.
Συν τοις άλλοις, η αιτιολογική έκθεση δεν αποσαφηνίζει την επιλογή της προϋπόθεση της δωδεκαετούς διαμονής, η οποία προϋπόθεση μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση αν σκεφτεί κανείς ότι, για ορισμένες κατηγορίες πολιτών τρίτων χωρών, αρκεί η απόδειξη νόμιμης διαμονής στην Ελλάδα για επτά συνεχή έτη για την υποβολή της αίτησης πολιτογράφησης, ενώ σύμφωνα με το παρόν νομοσχέδιο οι ίδιες κατηγορίες πολιτών θα χρειαστούν να αποδείξουν τα διπλάσια σχεδόν χρόνια για να λάβουν το συγκεκριμένο επίδομα.
Θα ήθελα να σχολιάσω/θέσω ερώτημα για πρακτικά θέματα που σχετίζονται με την καταβολή του επιδόματος γέννησης.
Χρειάζεται τελεσίδικη δικαστική απόφαση ή καταβάλλεται το επίδομα στην μητέρα όταν υφίσταται αγωγή πατρότητας εναντίον Έλληνα πολίτη (που συμπληρώνει τις προϋποθέσεις για την καταβολή του επιδόματος) για τέκνο που γεννήθηκε στην Ελληνική Δημοκρατία από αλλοδαπή μητέρα (που από μόνη της δεν συμπληρώνει τις προϋποθέσεις για την καταβολή του επιδόματος);
Στην περίπτωση που η αγωγή ανατραπεί δικαστικά, ζητείται η επιστροφή του ποσού;
Τέλος, στην περίπτωση που γεννηθεί τέκνο και η μητέρα του τέκνου αμέσως μετά την γέννα αποφασίσει να δώσει το παιδί της για υιοθεσία (με τη συνδρομή κοινωνικής υπηρεσίας ή με απευθείας συνεννόηση με τους υποψήφιους θετούς γονείς), δικαιούται ακόμα όλο το ποσό;
Εξηγήστε μας εκεί στο Υπουργείο τον λόγο που δεν θα πάρουμε το επίδομα εμείς οι ΕΛΛΗΝΕΣ που λόγω συγκυριων (ιατρικών και μη) θα γεννησουμε ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ στο εξωτερικό. Εφόσον βέβαια πληρουμε όλες τις προϋποθέσεις (μόνιμοι κάτοικοι και φορολογικοί υπόχρεοι Ελλάδας κτλ.) Απ όσα διαβάζω εδώ και σας συγχαίρω για το βήμα που μας δίνετε, δεν είμαι η μόνη που ανήκω σε αυτήν την κατηγορία. Για όσους τώρα ωρυονται που το επίδομα θα το λάβουν αλλοδαποί, θέλω να τους πληροφορήσω ότι σε όλα τα προηγμένα κράτη του κόσμου δίνονται τέτοια επιδόματα σε αλλοδαπούς πολίτες εφόσον φορολογουνται και διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στα κράτη.Οποιος έχει αμφιβολία μπορεί εύκολα να το ψάξει στο διαδίκτυο. Ίσως πρέπει να θεσπίσει το κράτος κάποιο εξτρα – παράλληλο επίδομα – κίνητρο μόνο για ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ για την αντιμετώπιση της υπογεννητικοτητας. Κλείνοντας, επανέρχομαι στον λόγο που σας γράφω εδώ, θεωρώ ότι είναι αντισυνταγματικο και τελείως άδικο να μην λάβουν το επίδομα όσοι πληρουν τις προϋποθέσεις και γεννήσουν στο εξωτερικό. Ευχαριστώ.
Όπως πολύ σωστά αναγράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ στο σχόλιο του (31 Δεκεμβρίου 2019, 19:33), και εμένα η σύζυγος μου πηγαινοέρχεται στην Αγγλία με τη δουλειά της και κυοφορεί δίδυμα. Αν γίνει κάτι και γεννήσει εκεί γιατί να μη λάβουμε το επίδομα; Όλες οι φορολογικές μας υποχρεώσεις είναι στην Ελλάδα!
Επίσης, επειδή πολλοί αναφέρονται στους δικαιούχους, πρέπει να τονίσω πως οι αλλοδαποί που κανένας τους δεν έχει Ελληνική καταγωγή δεν πρέπει να λάβει το επίδομα. Να δίνεται μόνο αν ΕΝΑΣ από τους ΔΥΟ είναι Έλληνας.
Γιατί έχετε αποκλείσει τα παιδιά Ελλήνων πολιτών που μένουν μόνιμα στην Ελλάδα και οι δύο γονείς τους κάνουν φορολογική δήλωση στην Ελλάδα και που λόγω κάποιων συγκυριων θα γεννηθούν στο εξωτερικό??? Θεωρώ ότι είναι αντισυνταγματικο.
Ευχαριστώ
Αδικία μεγάλη για όσα παιδιά γεννηθούν στο εξωτερικό λόγω κάποιας συγκυρίας εφόσον και οι 2 γονείς κάνουν φορολογική δήλωση στην Ελλάδα, τουλάχιστον ο 1 γονέας είναι Έλληνας. Το έχουν αναφέρει κάποιοι προηγούμενος και σύμφωνω μαζί τους Αυτά τα παιδιά θα είναι ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. Αυτό το κριτήριο που έχετε θέσει είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ. Αν εσείς στην κυβέρνηση θέλετε να είστε δίκαιοι με όλους και δεν θέλετε να χάσετε ψήφους και στήριξη αλλάξτε το κριτήριο που λέει ότι δίνεται το επίδομα μόνο σε όποια παιδιά γεννηθούν στην Ελλάδα. Ευχαριστώ.
Η περίπτωση ε) της παραγράφου 1 πρέπει να διαγραφεί. Η υπογεννητικότητα παρατηρείται στους Ελληνες, όχι στους αλλοδαπούς. Επιπλέον, όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο κος Αρβανίτης, η περίπτωση ε) μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για έλευση στην Ελλάδα μεγάλων πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική.
Χαίρετε, η γυναίκα μου εργάζεται σαν σύμβουλος σε πολυεθνική εταιρεία στην Ελλάδα, είναι στον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης της και ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό λόγω της δουλειάς της.Οταν μπει στον 9ο μήνα θα πάρει την άδεια κύησης. Πείτε μου παρακαλώ αν τύχουν κάποιες επιπλοκές στην εγκυμοσύνη της όταν θα βρίσκεται στο εξωτερικό και γεννήσει εκεί γιατί θα πρέπει να χάσουμε το επίδομα?
Πολύ θετική η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τη χορήγηση 2.000 ευρώ για κάθε Ελληνόπουλο που γεννιέται.
Παρ’ όλα αυτά, με δεδομένο πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια είναι το μεταναστευτικό, συμπεριλαμβάνοντας μη Έλληνες υπηκόους στους δικαιούχους αυτούς του επιδόματος, είναι σαν να κλείνεις το μάτι στους μετανάστες και να τους λες «ελάτε να γεννήσετε εδώ».
Το επίδομα αυτό πρέπει να δίνεται σε Έλληνες πολίτες.
Για όσους μετανάστες είναι πολλά χρόνια στη χώρα, το σωστό είναι να δίνεται μόνο εφόσον έχουν κάνει αίτηση πολιτογράφησης και έχουν πάρει Ελληνική υπηκοότητα.
Θεωρώ κι εγώ άστοχη την αποκλειστική αναφορά σε «παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα». Εφόσον όλοι οι υπόλοιποι όροι πληρούνται (και συγκεκριμένα αν έχει Έλληνα γονέα, που είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας με μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα) τότε αν το παιδί τύχει και γεννηθεί σε άλλη χώρα (λόγω συγκυριών όπως αναφέρει ο Άγγελος, ή για ιατρικούς λόγους), θεωρώ πως είναι άδικο να μη λάβει το παιδί το επίδομα και πως κάτι τέτοιο θα πήγαινε αντίθετα με το πνεύμα του συγκεκριμένου νόμου.
Αν παιδί Έλληνα γονέα, που είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας και διαμένει στη χώρα, τύχει και γεννηθεί σε άλλη χώρα (λόγω συγκυριών), θεωρώ πως είναι άδικο να μη λάβει το επίδομα αφού όλες του οι φορολογικές υποχρεώσεις είναι εντός της επικράτειας.
Θεωρώ μεγάλο λάθος να δίνεται το επίδομα σε κατοίκους τρίτων χωρών ή κατοίκους Ε.Ε., εφόσον κανένας τους δεν είναι Έλληνας πολίτης. Πρέπει τουλάχιστον να είναι ο ένας ώστε να πηγαίνει σύμφωνα με το δίκαιο του αίματος.
Επίσης, κατανοώ πως ορισμένοι θέλουν να δοθεί πριν από την καθορισμένη ημερομηνία (1/1/2020) αλλά δεν μπορεί να γίνει έτσι απλά, έχει κλείσει ο προϋπολογισμός του 2019. Διάβασα κιόλας από ένα σύλλογο πως πρέπει να δίνεται μόνο σε Ελληνίδες μητέρες. Δηλ. αν είναι μόνο ο πατέρας Έλληνας, να μη δίνεται;
Ακόμη, είναι προτιμότερο να δίνονται περισσότερες φορολογικές απαλλαγές παρά επιδόματα. Π.χ. τρίτεκνος να μπορεί να αγοράσει δύο φορές Ι.Χ. (αντί μίας) έως τα παιδιά του ενηλικιωθούν, χωρίς να πληρώσει τέλη ταξινόμησης, ακόμη και φπα. Επίσης, να μην πληρώνει φόρο πολυτελείας. Δεν θα αγόραζε SUV 7θέσιο αν είχε δύο παιδιά. Επίσης ο τρίτεκνος δεν έχει διαφορά με τον πολύτεκνο ως προς αυτό αφού και οι δύο χρειάζονται 7θέσιο.
Τέλος, καλό είναι να διευρυνθεί το αφορολόγητο με +2000€ για κάθε παιδί πέραν των δύο. Σε περίπτωση π.χ. τριών παιδιών όπου το αφορολόγητο θα είναι 12,000€ και ο γονέας δεν φτάνει με το εισόδημα του αυτό το ποσό, να φοροαπαλλάσεται το υπόλοιπο ποσό από το εισόδημα ενοικίου που τυχόν έχει και όπου οι κλίμακες είναι αυτοτελείς και ξεκινάνε από το 1 ευρώ.
Με βάση το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος, ορίζεται ότι, η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους, τελεί υπό την προστασία του κράτους. Η συγκεκριμένη διάταξη αναφέρεται καταφανέστατα στο Ελληνικό Έθνος. Επί της διάταξης αυτής υποστηρίζεται (ΠΑΡΑΡΑΣ 2011, σελ. 131, ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΟΝΤΙΑΔΗΣ, ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ και ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ 2017, σελ. 530) και ορθώς κατά την άποψή μου, ότι αφορά μόνο τους ημεδαπούς, συμπεριλαμβανομένου και των ομογενών, και όχι τους αλλοδαπούς αλλογενείς. Το κράτος, βέβαια, μπορεί να επεκτείνει την εφαρμογή προστατευτικών μέτρων που ήδη λαμβάνει ή πρόκειται να λάβει και σε αλλοδαπούς αλλογενείς. Ωστόσο, η συγκεκριμένη επέκταση θα ήταν ιδιαίτερα οξύμωρη, λαμβάνοντας υπόψη τη στόχευση του προτεινόμενου σχεδίου νόμου, ακατανόητη και εν πολλοίς προκλητική την παρούσα περίοδο και θα δημιουργούσε (δημιούργησε ήδη αν κρίνω από τα ήδη διατυπωθέντα σχόλια) αφενός την έντονη και απολύτως, αν μη τι άλλο, δικαιολογημένη δυσαρέσκεια των Ελλήνων πολιτών και αφετέρου περαιτέρω κλονισμό της εμπιστοσύνης τους προς το κράτος τους, λόγω του βαθμού της έντασης του δημογραφικού προβλήματος, για την αντιμετώπιση του οποίου προτείνεται, εξάλλου, σύμφωνα με την αιτιολογική του έκθεση, το υπόψη σχέδιο νόμου, υπό συνθήκες μάλιστα όξυνσης των μεταναστευτικών ροών και πολύχρονης οικονομικής δυσπραγίας των Ελλήνων, ιδιαίτερα των νέων και ικανών προς τεκνοποιία. Εξάλλου, το πρόβλημα της ατεκνίας ή της ολιγοτεκνίας εντοπίζεται, κατά κανόνα, στις ημεδαπές οικογένειες, στις οποίες το Ελληνικό κράτος οφείλει, ένεκα της παραπάνω συνταγματικής του υποχρέωσης, και πρέπει πλέον, λόγω και της οικονομικής κρίσης, να εστιάσει επιτέλους, και όχι στις αλλοδαπές. Συνεπώς, προτείνεται η χορήγηση του υπόψη επιδόματος να αφορά μόνο τα πρόσωπα που μνημονεύονται στις περιπτώσεις (α) και (β) της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του σχεδίου του προτεινόμενου νόμου. Εφόσον υιοθετηθεί η εν λόγω πρόταση, λόγω περιορισμού του αριθμού των δικαιούχων, θα μπορεί και πρέπει να υπάρξει δυνατότητα αύξησης του υπό νομοθέτηση επιδόματος.
Περαιτέρω, εφόσον τελικά αποφασισθεί, κακώς επαναλαμβάνω κατά την άποψή μου, η χορήγηση του υπόψη επιδόματος και σε πολίτες τρίτων χωρών, αποτελεί δυσάρεστη έκπληξη και προκαλεί πραγματικά αλγεινή εντύπωση ο τρόπος υπολογισμού της δωδεκαετούς μόνιμης και νόμιμης διαμονής των συγκεκριμένων προσώπων στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι ένας πολίτης τρίτης χώρας υποβάλλει επί δώδεκα συνεχόμενα χρόνια δήλωση φορολογίας εισοδήματος στην Ελλάδα, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί απόδειξη της μόνιμης και νόμιμης διαμονής του στη χώρα μας. Καταρχήν, το νόμιμο της διαμονής του πολίτη τρίτης χώρας ελέγχεται, στην πράξη, μόνο κατά την υποβολή δήλωσης απόδοσης ΑΦΜ. Ακολούθως, μπορεί αυτός να υποβάλλει τη δήλωση φορολογίας εισοδήματός του χωρίς κανένας, παρά τη σχετική νομοθετική υποχρέωση, να του ζητήσει να αποδείξει τη νομιμότητα της διαμονής του στη χώρα μας, πέραν του ότι η εν λόγω υποβολή γίνεται πλέον, κατά τα τελευταία χρόνια, διαδικτυακά, χωρίς δηλαδή τη φυσική παρουσία του αλλοδαπού δηλούντος, ο οποίος μπορεί να υποβάλλει τη σχετική δήλωσή του, ευρισκόμενος στη χώρα καταγωγής του, δηλώνοντας όμως ψευδώς ότι κατοικεί μόνιμα (δηλαδή για πάνω από εκατόν ογδόντα πέντε ημέρες το έτος) στην Ελλάδα. Παρόλο που η δήλωση φορολογίας εισοδήματος υποβάλλεται πλέον διαδικτυακά, δεν υπάρχει καμία απολύτως δυνατότητα αυτοματοποιημένης διαδικασίας ελέγχου της νομιμότητας της διαμονής του δηλούντος, κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής δήλωσής του, μέσω του ηλεκτρονικού αρχείου των υπηρεσιών έκδοσης των οικείων νομιμοποιητικών τίτλων. Εξάλλου, η φορολογική διοίκηση μόλις τους τελευταίους μήνες απέκτησε τη δυνατότητα απευθείας ηλεκτρονικής πρόσβασης προς άμεση εξακρίβωση της γνησιότητας των τίτλων που της κατατίθενται προς απόδειξη του νομίμου της διαμονής των πολιτών τρίτων χωρών και μόνο σε ότι αφορά τις άδειες διαμονής και όχι και τους λοιπούς προς τούτο τίτλους. Αυτή την, έστω και περιορισμένη, δυνατότητα πρόσβασης δεν διαθέτει ο Οργανισμός Προνοιακών Επιδομάτων Κοινωνικής Αλληλεγγύης, μέσω του οποίου προβλέπεται, στο άρθρο 9 του προτεινόμενου σχεδίου νόμου, να χορηγείται το εν λόγω επίδομα. Υπάρχουν ουκ ολίγες περιπτώσεις, που εκτείνονται σε διάστημα και πέραν της δεκαετίας, ιδιαίτερα στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες της Αττικής, και είναι πράγματι άγνωστος ο ακριβής αριθμός του συνόλου αυτών των περιπτώσεων, που διαπιστώθηκε ότι πολίτες τρίτων χωρών απέκτησαν ΑΦΜ με την κατάθεση πλαστών τίτλων νόμιμης διαμονής. Συνεπώς, προτείνεται άλλος τρόπος υπολογισμού της δωδεκαετούς μόνιμης και νόμιμης διαμονής.
Μόνο σε όσους έχουν την Ελληνική Ιθαγένεια… Δημογραφικό κίνητρο της Ελλάδος είναι.
Αν παιδί Έλληνα γονέα, που είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας και διαμένει στη χώρα, τύχει και γεννηθεί σε άλλη χώρα (λόγω συγκυριών), θεωρώ πως είναι άδικο να μη λάβει το επίδομα.
Επίσης, είναι ασαφές αν π.χ. Έλληνας πολίτης μπορεί να λάβει το επίδομα σε περίπτωση που ο/η σύζυγος του/της είναι από Τρίτη χώρα και διαμένει λιγότερο από 12 χρόνια. Μπορεί κάποιος να το επαληθεύσει;
Συμφωνώ με σχόλιο συμπολίτη για μη χορήγηση του επιδόματος σε μη πολιτογραφημένους Έλληνες πολίτες και με 12ετη παραμονή. Το επίδομα να αφορά μόνο Έλληνες. Αλλιώς, κάθε πολίτης Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έρχεται να γεννήσει στην Ελλάδα απλά για να λάβει το επίδομα. Επίσης, όντως πρέπει να υπάρξει ένας κάποιος έλεγχος στις ομάδες Ελλήνων κατά τ’ άλλα πολιτών που ανήκουν σε ιδιαίτερες ομάδες, οι οποίες παντρεύονται από ανήλικα ακόμη και γεννούν τουλάχιστον 4 παιδιά η καθεμιά, λαμβάνοντας συνεχώς επιδόματα. Φαντάζεστε τι θα γίνει όταν ισχύσει το επίδομα, τα κορίτσια θα γίνουν «εκκολαπτήρια» διχίλιαρων. Δεν λέω να μην δικαιούνται το επίδομα, απλά να μην γίνει υπερεκμετάλευση, ακόμα και λήψη με πλαστά πιστοποιητικά.
Το επίδομα γέννησης, εφόσον στοχεύει στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της Ελλάδας, θα πρέπει να δίνεται ΜΟΝΟ για νεογέννητα με τουλάχιστον έναν γονέα Έλληνα πολίτη. Ίσως να έπρεπε να δοθεί και στη δεύτερη κατηγορία, δηλ. τα νεογέννητα με τουλάχιστον έναν γονέα ομογενή αλλοδαπό, που διαθέτει δελτίο ταυτότητας αλλοδαπού. Οι υπόλοιπες κατηγορίες δικαιούχων θα πρέπει να διαγραφούν ΑΜΕΣΑ. Όπως έχει κρίνει ήδη το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση Alimanovic κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, η εξαίρεση από το κράτος πολιτών άλλου κράτους μέλους (πολλώ δε μάλλον πολιτών τρίτων χωρών) από τη λήψη ορισμένων κοινωνικών παροχών δεν αντίκειται στην αρχή της ίσης μεταχείρισης. Εφόσον το επίδομα αποτελεί κοινωνική παροχή για την ενίσχυση των γεννήσεων των Ελλήνων, θα πρέπει να αποκλείονται οικογένειες που και οι δύο γονείς δεν είναι Έλληνες πολίτες, διαφορετικά πριμοδοτούνται οι γεννήσεις πολιτών άλλου κράτους. Η ιθαγένεια είναι το εχέγγυο που εξασφαλίζει ότι το άτομο έχει μόνιμο δεσμό με ένα κράτος. Η νόμιμη διαμονή για 12 έτη κάποιου αλλοδαπού δεν το εξασφαλίζει. Αναμένουμε διόρθωση ως προς αυτό το σημείο του άρθρου, διαφορετικά είναι δώρον άδωρον.
Θα πρεπει να απαλειφθουν απο τις περιπτωσεις των δικαιουχων ολοι οι υπολοιποι πλην των Ελληνων πολιτων και των ομογενων αλλοδαπων με δελτιο ταυτοτητας ομογενους. Ουτε υπηκοοι κρατων μελων της Ε.Ε. ουτε πολυ περισσοτερο υπηκοοι τριτων χωρων που διαμενουν νομιμα στην Ελλαδα. Μονο εφοσον οι παραπανω πολιτογραφηθουν Ελληνες πολιτες, πληρωντας τις προϋποθεσεις του Νομου περι Ιθαγενειας, τοτε να μπορουν να λαμβανουν το επιδομα. Δεδομενου οτι προκειται για μετρο εθνικο και οχι κοινωνικο ή οικονομικο, δεν πιστευω οτι θα εχει νομικα ζητηματα στο ΣτΕ η στο Δικαστηριο της Ε.Ε, οταν μαλιστα ο ελληνικος Νομος περι Ιθαγενειας βασιζεται στο δικαιο του αιματος (δηλ. της καταγωγης) και οχι στο δικαιο του εδαφους. Μπορουν λοιπον να τεθουν νομιμα καποιοι περιορισμοι στους δικαιουχους οταν ο επιδιωκομενος σκοπος του κρατους ειναι η εθνικη του επιβιωση και οχι απλως η κοινωνικη πολιτικη. Εφοσον λοιπον ο ενας απο τους 2 γονεις του νεογεννητου ειναι Ελληνας πολιτης ή ομογενης αλλοδαπος με εχεγγυο την ταυτοτητα ομογενους, να λαμβανει το επιδομα. Εαν τελικα συμπεριληφθουν και οι νομιμως διαμενοντες αλλοδαποι, αυτο θα ειναι ενα λαθος σημα προς ολους εκεινους που περιμενουν σε χωρες της Ασιας και της Αφρικης για να ερθουν σε ευρωπαικο εδαφος με προνομια και παροχες. Ακομα κι αν χρειαστει να περιμενουν 10ετια για να τα απολαυσουν. Και δεν θα ειναι ενα μετρο για την επιβιωση του ελληνικου εθνους. Αλλα ενα μετρο που θα χρηματοδοτηθει απο τους φορολογουμενους για την αυξηση του εγχωριου πληθυσμου, ασχετως καταγωγης και εθνικοτητας.
Το επίδομα γέννας πρέπει να δοθεί ως δημογραφικό κίνητρο και ως εκ τούτου πρέπει να κατηγοριοποιηθεί ως εξής: ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ. τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο.
Σκοπός θέσπισης του επιδόματος είναι η ενίσχυση των Ελλήνων γονέων διότι όλες οι υπόλοιπες κατηγορίες (αλλοδαποί, ρομά) γεννούν πολλά παιδιά ανέκαθεν εδώ και πολλά χρόνια επομένως δεν χρήζουν βοήθειας αύξησης των γεννήσεών τους.
Κρίνω απαραίτητο να συμπεριληφθεί όριο ηλικίας της δικαιούχου μητέρας και συγκεκριμένα από τα 18 έως τα 50 ώστε να μην ενθαρρύνεται η παιδεραστία, να μην ανατίθενται τα σοβαρά καθήκοντα ανατροφής ενός μωρού σε γονείς της τρυφερής παιδικής ηλικίας αλλά και για να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα υγείας ή άλλοι αρνητικοί κοινωνικοί παράγοντες που πιθανότατα θα υπάρξουν με μια μητέρα άνω των 50 ετών.
Στην περιπτωση (ε) πολίτη τρίτης χώρας, ο οποίος διαμένει μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα τα τελευταία δώδεκα (12) έτη πριν από το έτος γέννησης του παιδιού.) να απαλειφθει τελειως
Θεωρώ ότι είναι δίκαιο – και αν δε συμπεριληφθεί στο παρόν νομοσχέδιο θα κερδηθεί δικαστικά – η συμπερίληψη στους δικαιούχους των γονέων που τεκνοθετούν ή γίνονται ανάδοχοι.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΞΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ :
Κατ’ εξαίρεση, για παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα κατά τα έτη 2020, 2021, 2022 και 2023 το επίδομα χορηγείται εφόσον η μητέρα τους, ως πολίτης τρίτης χώρας της παρούσας περίπτωσης, διαμένει νόμιμα και μόνιμα στην ελληνική επικράτεια από το έτος 2012 και εντεύθεν.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, σκοπός του επιδόματος είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος (της Ελλάδας προφανώς), η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας (των ελληνικών οικογενειών προφανώς), σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος, για την προστασία της ελληνικής οικογένειας.
Συνεπώς, ως προς τους δικαιούχους, αρκούν οι πρώτες δύο κατηγορίες, του Έλληνα πολίτη (α) και του ομογενούς (β). Στην πρώτη περίπτωση υπάγονται και όσοι αλλοδαποί έχουν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια με πολιτογράφηση. Άρα δεν υπάρχει καμία διάκριση σε σχέση με την ιθαγένεια της χώρας καταγωγής.
Η πρόβλεψη για τους πολίτες της ΕΕ (γ) και του ΕΟΧ (δ) είναι περιττή, γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κοινωνικό επίδομα, που αποσκοπεί να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους εθνικούς λόγους, συνεπώς αποτελεί ζήτημα καθαρά εθνικού δικαίου σε τομέα που δεν ρυθμίζεται από το ενωσιακό δίκαιο. Συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα παραβίασης της αρχής της ίσης μεταχείρισης των πολιτών της ΕΕ. Αν παραμείνει η διάταξη, τότε πολίτες γειτονικών χωρών της ΕΕ (λ.χ. Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ.) θα έρχονται να γεννούν στην Ελλάδα για να λάβουν το επίδομα. Αν παρά ταύτα παραμείνει η διάταξη, τότε θα πρέπει να τεθεί πρόβλεψη για μόνιμη διαμονή τους στην Ελλάδα, τουλάχιστον για μία 12ετία, για να αποφευχθεί η καταχρηστική εφαρμογή της διάταξης.
Όσον αφορά στους αλλοδαπούς πολίτες (ε), όπως προανέφερα, λόγω του σκοπού του νόμου και του συγκεκριμένου επιδόματος, αυτό θα πρέπει να χορηγείται μόνο σε όσους έχουν την ελληνική ιθαγένεια. Και με τον τρόπο αυτό καλύπτονται και οι αλλοδαποί που αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια με πολιτογράφηση.
Τέλος, θα πρέπει να προβλεφθεί και όριο τέκνων (λ.χ. 3 ή 4) για τα οποία θα χορηγείται το επίδομα, άλλως υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί μία «βιομηχανία» γεννήσεων για την είσπραξη του επιδόματος, από γονείς που θα αποβλέπουν μόνο στην είσπραξη των επιδομάτων και στη συνέχεια θα εγκαταλείπουν τα παιδιά τους, είτε κυριολεκτικά, είτε αδιαφορώντας να τα μεγαλώσουν και να τα φροντίσουν σωστά.
Για τον ίδιο λόγο, θα πρέπει να προβλεφθεί και ότι οι δικαιούχοι του επιδόματος δεν θα πρέπει κατά το παρελθόν να έχουν κρούσματα κακής άσκησης της επιμέλειας όπως λ.χ. παράλειψη να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, παράλειψη εμβολιασμών κλπ.
Να θετουν τετοιες προυποθεσεις ωστε οι αλλοδαποι που ερχονται στην χωρα μας ανεξελεγκτα να μην εντασσονται.Αλλιώς το επιδομα θα φερει ακομη μεγαλύτερες ροες. Πρεπει οπωδδηποτε να δωθει μονον δε χριστιανους.Τξ δουλεια εχουμε με ολους τους αλλους. ΑΝ το δωσετε στους αλλοδαπους που συρρεουν κ μενουν με παρανομα εγγραφα ειναι ντροπή σσς. Συννενοηθειτε να το δωσει η εκκλησια.
Ποιος ο λόγος να συμπεριληφθούν κάτοικοι τρίτων χωρών στους δικαιούχους του επιδόματος; Υποτίθεται ότι στόχος είναι να λυθεί το δημογραφικό της Ελλάδας, όπως είχε πει προεκλογικά και ο Πρωθυπουργός.
Για να συμβεί αυτό, πρέπει να δοθούν κίνητρα για να γεννηθούν περισσότεροι Έλληνες πολίτες.
Όταν δίνεται επίδομα για να γεννηθούν πολίτες τρίτων χωρών, το ελληνικό κράτος πληρώνει για να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα τρίτων χωρών, και όχι της Ελλάδας.
Ελπίζω ο κύριος στόχος αυτού του επιδόματος να είναι η αύξηση των γεννήσεων μεταξύ των Ελλήνων. Όπως όλοι ξέρουμε, ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί κατα πολύ μέχρι το 2050. Η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού θα πρέπει να γίνει με την αύξηση των γεννήσεων μεταξύ Ελλήνων πολιτών. Θεωρώ ότι τα όσα προβλέπει αυτό το άρθρο κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.