Η παρ. 2 του άρθρου 19 του ν. 1264/1982 (Α’ 79) τροποποιείται και διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, η λειτουργία των οποίων έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου χαρακτηρίζονται οι επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις, οι οποίες ανήκουν σε έναν από τους ακόλουθους κλάδους:
α) Παροχής υγειονομικών υπηρεσιών από νοσηλευτικά εν γένει ιδρύματα.
β) Διύλισης και διανομής ύδατος.
γ) Παραγωγής και διανομής ηλεκτρικού ρεύματος ή καύσιμου αερίου.
δ) Παραγωγής ή διύλισης ακάθαρτου πετρελαίου.
ε) Μεταφοράς προσώπων και αγαθών από την ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα.
στ) Τηλεπικοινωνιών και ταχυδρομείων.
ζ) Αποχέτευσης και απαγωγής ακάθαρτων υδάτων και λυμάτων και αποκομιδής και εναποθέσεως απορριμμάτων.
η) Φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης εμπορευμάτων στα λιμάνια.
θ) Τραπέζης της Ελλάδος, Πολιτικής Αεροπορίας και κάθε είδους υπηρεσίες ή τμήματα υπηρεσιών που απασχολούνται με την εκκαθάριση και πληρωμή των μισθών του προσωπικού του κατά το άρθρο 14 του ν. 1470/2014 δημόσιου τομέα.»
Η περιοριστική απαρίθμηση των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας γίνεται αποκλειστικά με γνώμονα την παύση οποιασδήποτε συλλογικής διαπραγμάτευσης επιχειρήσεων με ισχυρά σωματεία, αφού πλέον δεν θα μπορούν να προσφύγουν στον ΟΜΕΔ.
Μέχρι πρότινος, τα κανάλια υπάγονταν, και δη το γεγονός αυτό δηλωνόταν μετ’ επιτάσεως από τους εργοδότες αυτών, στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.
Με το ανωτέρω άρθρο αυτά πλέον δεν είναι κοινής ωφέλειας και συνεπώς δεν μπορούν οι εργαζόμενοι για σύναψη ΣΣΕ να προσφύγουν στον ΟΜΕΔ.
Άλλο ένα δώρο της κυβέρνησης μετά τα 65 εκατομμύρια, στους καναλάρχες.
Απαιτείται να καταργηθεί.