1. Στην παρ. 1 του άρθρου 4 του α.ν. 539/1945 (Α’ 229) το τρίτο εδάφιο τροποποιείται ως προς την υποχρέωση σε παροχή άδειας από τον εργοδότη στον μισθωτό μέχρι το τέλος εκάστου ημερολογιακού έτους ακόμη κι αν δεν ζητηθεί, προστίθεται τέταρτο εδάφιο σχετικά με την εξάντληση της δικαιούμενης ετήσιας άδειας εντός του πρώτου τριμήνου του επόμενου ημερολογιακού έτους και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Η χρονική περίοδος χορηγήσεως της αδείας κανονίζεται μεταξύ εργοδότου και μισθωτού, του πρώτου υποχρεουμένου να χορηγήσει την αιτηθείσαν άδειαν το πολύ εντός διμήνου από της υπό του δευτέρου διατυπώσεως της σχετικής αιτήσεως. Πάντως το ήμισυ τουλάχιστον των κατ΄ έτος, εν εκάστη επιχειρήσει, δικαιουμένων αδείας δέον να ικανοποιούνται εντός του από 1ης Μαΐου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου χρονικού διαστήματος. Η κατά τα ανωτέρω απαιτουμένη αίτησις σκοπεί μόνον εις τον προσδιορισμόν των χρονικών ορίων, εντός των οποίων υφίσταται υποχρέωσις διά την χορήγησιν της αδείας και δεν αποτελεί τυπικήν προϋπόθεσιν διά την υπό του μισθωτού, κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου, άσκησιν του εις άδειαν μετ’ αποδοχών δικαιώματος αυτού. Η δικαιούμενη, κατ’ έτος, άδεια πρέπει να εξαντλείται μέχρι το πρώτο τρίμηνο του επόμενου ημερολογιακού έτους, υπό τον όρο του άρθρου 7 του π.δ. 88/1999.»
Η άδεια είναι δικαίωμα του εργαζομένου κατ’ έτος απασχόλησης και συνεπώς πρέπει να χορηγείται εξ ολοκλήρου εντός του έτους αυτού. Η χορήγησή της στο πρώτο τρίμηνο του επόμενου έτους, και μάλιστα χωρίς επιπλέον αμοιβή, σημαίνει έως και 11 ημερών επιπλέον απασχόλησης κατ’ έτος, ήτοι 88 ωρών επιπλέον εργασίας χωρίς προσαύξηση. Ιδίως αν απολυθεί ο εργαζόμενος μετά το πέρας του έτους, δεν προστατεύεται από αυτήν την μορφή εκμετάλλευσης από τον εργοδότη.
Με την προτεινόμενη διάταξη επιτρέπεται η μεταφορά της μη χορηγηθείσας άδειας στο επόμενο ημερολογιακό έτος, μέχρι την 31.3.
Έχουμε την άποψη ότι η προτεινόμενη τροποποίηση πρέπει να απαλειφθεί καθώς θα οδηγήσει σε καταστρατήγηση για το χρόνο χορήγησης της άδειας σε περιόδους που δεν θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του μισθωτού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε.ΤΕ. ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ-ΚΗΕ
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
ΜΕΛΟΣ ΔΣ Ε.Κ.ΑΘΗΝΑΣ
Με την προτεινόμενη διάταξη επιτρέπεται η μεταφορά της μη χορηγηθείσας άδειας στο επόμενο ημερολογιακό έτος, μέχρι την 31.3.
Έχουμε την άποψη ότι η προτεινόμενη τροποποίηση πρέπει να απαλειφθεί καθώς θα οδηγήσει σε καταστρατήγηση για το χρόνο χορήγησης της άδειας σε περιόδους που δεν θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του μισθωτού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε.ΤΕ. ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ-ΚΗΕ
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
ΜΕΛΟΣ ΔΣ Ε.Κ.ΑΘΗΝΑΣ
Με την προτεινόμενη διάταξη επιτρέπεται η μεταφορά της μη χορηγηθείσας άδειας στο επόμενο ημερολογιακό έτος, μέχρι την 31.3.
Έχουμε την άποψη ότι η προτεινόμενη τροποποίηση πρέπει να απαλειφθεί καθώς θα οδηγήσει σε καταστρατήγηση για το χρόνο χορήγησης της άδειας σε περιόδους που δεν θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του μισθωτού.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,
4. Σχετικά με τη διάταξη του αρ. 60 – Χρονικό όριο εξάντλησης της άδειας αναψυχής
Με την προτεινόμενη διάταξη επιτρέπεται η μεταφορά της μη χορηγηθείσας άδειας στο επόμενο ημερολογιακό έτος, μέχρι την 31.3.
Έχουμε την άποψη ότι η προτεινόμενη τροποποίηση πρέπει να απαλειφθεί καθώς θα οδηγήσει σε καταστρατήγηση για το χρόνο χορήγησης της άδειας σε περιόδους που δεν θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του μισθωτού.
Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενέργειας , ημερομηνία 25/5/2021
Άλλη μία ρύθμιση όπου ζημιώνεται ο εργαζόμενος. Ως τώρα οι μέρες κανονικής άδειας πρέπει να εξαντληθούν σε 12 μήνες (1 έτος), με τη νέα ρύθμιση η κανονική άδεια θα εξαντλείται σε 15 μήνες, 3 μήνες παραπάνω. Έτσι, νομιμοποιείτε τη μη χορήγηση κανονικής άδειας στον εργαζόμενο από τον εργοδότη. Ο εργοδότης δεν θα χορηγεί άδεια γνωρίζονται ότι το διάστημα χορήγησης είναι μεγαλύτερο. Από τη στιγμή όπου αυξάνετε το διάστημα χορήγησης θα πρέπει τουλάχιστον να αυξήσετε και το δικαίωμα ημερών κατά 5 ημέρες (3μήνες * 1,67 μέρα άδειας) ώστε να αντισταθμίσετε τα οφέλη μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη.
Η τελευταία πρόταση του συγκεκριμένου άρθρου πρέπει να αφαιρεθεί.
Αναφέρεται το εξης
«Πάντως το ήμισυ τουλάχιστον των κατ΄ έτος, εν εκάστη επιχειρήσει, δικαιουμένων αδείας δέον να ικανοποιούνται εντός του από 1ης Μαΐου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου χρονικού διαστήματος. Η κατά τα ανωτέρω απαιτουμένη αίτησις σκοπεί μόνον εις τον προσδιορισμόν των χρονικών ορίων, εντός των οποίων υφίσταται υποχρέωσις διά την χορήγησιν της αδείας και δεν αποτελεί τυπικήν προϋπόθεσιν διά την υπό του μισθωτού, κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου, άσκησιν του εις άδειαν μετ’ αποδοχών δικαιώματος αυτού. Η δικαιούμενη, κατ’ έτος, άδεια πρέπει να εξαντλείται μέχρι το πρώτο τρίμηνο του επόμενου ημερολογιακού έτους, υπό τον όρο του άρθρου 7 του π.δ. 88/1999.» »
Χρειάζεται καλύτερη διατύπωση διότι δημιουργούνται παρερμηνείες
Το διαστημα 1/5 έως 30/9 υφισταται υποχρεωση ληψης της μισης αδειας του μισθωτου και απλα προστιθεται οτι η υπολειπομενη αδεια μπορει να εξαντληθει εως το πρωτο τριμηνο του επομενου ημερολογιακου ετους.
Θα πρέπει να αφαιρεθει το εδαφιο περι υποχρεωτικης λήψης της μισης αδειας στο διαστημα αυτο, καθως ο εργαζομενος πρεπει να εχει το δικαιωμα κατατμησης της αδειας του οταν το χρειαζεται, με την υποχρεωση φυσικα της εξαντλησης της αδειας του έως και το πρωτο τριμηνο του επομενου ημερολογιακου ετους.
Δεν πρέπει να υπάρχει περιορισμός στην λήψη της άδειας ούτε το 10ήμερο ούτε περισσότερο το 1ο τρίμηνο του επόμενου έτους για την εξάντληση της άδειας.
η αδεια είναι για να χορηγειται όπως και όταν τη χρειαζεται ο εργαζομενος και όχι βασει αναγκων της επιχειρησης
H προτεινόμενη ρύθμιση της εξάντλησης της κανονικής αδείας εντός του πρώτου τριμήνου του επόμενου ημερολογιακού έτους είναι απόλυτα ορθό και ολοι γνωρίζουν ότι άτυπα εφαρμοζόταν στις περισσότερες επιχειρήσεις και στο δημόσιο ήταν νομοθετημένο.
Αυτό που πρέπει να τροποποιηθεί είναι το συνεχόμενο 10ήμερο που ο νομοθέτης προέβλεψε σαν το ελάχιστο διάστημα που είναι το απολύτως απαραίτητο για να ξεκουράζεται ο εργαζόμενος αλλά όταν το διάστημα της άδειας περιέχει και επίσημη αργία (15 Αυγούστου) το δεκαήμερο καλύπτεται με την επίσημη αργία και επίσης πολλοί εργαζόμενοι επιθυμούν να λαμβάνουν πολλές άδειες μικρότερης διάρκειας.
Δεν θα πρέπει να επιβάλλεται, συνεχόμενο 10ημερο λήψης αδείας, αλλά εξάντληση της αδείας μέχρι το τέλος του πρώτου 3μήνου του επόμενου έτους (οπως σωστά αναφέρεται στο σχέδιο νόμου)
Η απαγόρευση λειτουργίας τις Κυριακές ορισμένων κλάδων της βιομηχανίας και των
υπηρεσιών που χρειάζονται 7ήμερη λειτουργία (όπως συμβαίνει στις περισσότερες
Ευρωπαϊκές χώρες) εμποδίζει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Εφόσον μια βιομηχανία εκμεταλλεύεται όλο το 24ωρο με 3 βάρδιες από Δευτέρα έως Παρασκευή και δεν επαρκεί η παραγωγή της, να της επιτρέπεται να εργαστεί νόμιμα όλο το 7ήμερο.
Για μια βιομηχανία 30 ατόμων, γιατί να μην έχει την δυνατότητα, να εργαστεί νόμιμα με τις προβλεπόμενες αποδοχές εφόσον το θέλουν και οι εργαζόμενοι ?