Αρχική Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το νομοσχέδιο για την προστασία της εργασίαςΆρθρο 48 Προστασία από την απόλυση και βάρος απόδειξης (άρθρο 12 της Οδηγίας (EE) 2019/1158)

Άρθρο 48 Προστασία από την απόλυση και βάρος απόδειξης (άρθρο 12 της Οδηγίας (EE) 2019/1158)

1. Απαγορεύεται και είναι άκυρη η καταγγελία της σύμβασης εργασίας, καθώς και κάθε προκαταρκτική ενέργεια ενόψει απόλυσης εργαζόμενου, επειδή ζήτησε ή έλαβε άδεια ή ευέλικτη ρύθμιση ή επειδή άσκησε δικαίωμα που προβλέπεται στο παρόν Μέρος.
2. Σε περίπτωση απόλυσης εργαζομένου, ο οποίος ζήτησε ή έλαβε άδεια ή ευέλικτη ρύθμιση που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, ο εργοδότης υποχρεούται να γνωστοποιεί τους λόγους της απόλυσης εγγράφως. Παραβίαση της υποχρέωσης αυτής του εργοδότη συνιστά μαχητό τεκμήριο ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας έλαβε χώρα κατά παράβαση της παρ. 1.
3. Αν εργαζόμενος, που θεωρεί ότι απολύθηκε κατά παράβαση της παρ. 1, τεκμηριώνει ενώπιον δικαστηρίου ή άλλης αρμόδιας αρχής πραγματικά περιστατικά ικανά να στηρίξουν την πεποίθηση ότι απολύθηκε γιατί ζήτησε ή έλαβε άδεια ή διευκόλυνση του παρόντος Μέρους, εναπόκειται στον εργοδότη να αποδείξει ότι η απόλυση έγινε για άλλους λόγους. Η ρύθμιση της παρούσας δεν ισχύει στην ποινική δίκη.
4. Η παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 1483/1984 (Α΄ 153), τροποποιείται με την προσθήκη της προστασίας για τον εργαζόμενο γονέα και διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας εργαζομένης από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, όσο και για χρονικό διάστημα δέκα οκτώ (18) μηνών μετά τον τοκετό ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο, λόγω ασθένειας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, καθώς και η καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας εργαζομένου πατέρα από τον εργοδότη του για χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών μετά τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχει σπουδαίος λόγος για καταγγελία της σύμβασης εργασίας. Η προστασία από την καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας ισχύει τόσο έναντι του εργοδότη στον οποίο ο/η εργαζόμενος/η γονέας προσλαμβάνεται, χωρίς να έχει προηγουμένως απασχοληθεί αλλού, πριν συμπληρώσει τη διάρκεια της προστασίας του πρώτου εδαφίου, όσο και έναντι του νέου εργοδότη, στον οποίο ο/η εργαζόμενος/η γονέας προσλαμβάνεται, και μέχρι τη συμπλήρωση του χρονικού διαστήματος που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο. Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί να θεωρηθεί ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης στην εργασία της εγκύου που οφείλεται στην εγκυμοσύνη ή στις οικογενειακές υποχρεώσεις του εργαζόμενου γονέα, κατά την έννοια του άρθρου 33.».

Σχόλια
  • 27 Μαΐου 2021, 21:02 | Ελληνική Ένωση Επιχειρήσεων Οργανωμένης Εστίασης

    Tο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο κατά το οποίο η καταγγελία σύμβασης εκ μέρους του εργοδότη θεωρείται μονομερής και αναιτιώδης δικαιοπραξία είναι ικανοποιητικό και καλύπτει και τις δύο πλευρές (εργοδότες και εργαζόμενους) επαρκώς.
    Με την προτεινόμενη διατύπωση δημιουργείται ασάφεια πως προς το πότε μπορεί να θεωρηθεί η απόλυση ότι συνδέεται με την άσκηση του δικαιώματος. Όπως είναι η διατύπωση ενδέχεται να χρειάζεται κάθε απόλυση εργαζομένου που σε κάποια χρονική στιγμή έχει ζητήσει άδεια από τις αναφερόμενες στο Ν/Σ να πρέπει να αιτιολογείται και μάλιστα με τεκμήριο ότι αυτή έγινε κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 48 παρ. 1.
    Ουσιαστικά, με τη διάταξη της παρ.2 του άρθρου 65 και των παρ. 2 και 3 του άρθρου 48 επανέρχεται εμμέσως το άρθρο 48 του Ν.4611/2019 το οποίο –ορθώς κατά την άποψή μας- καταργήθηκε με το άρθρο 117 του Ν. 4623/2019 και έτσι καλείται ο εργοδότης να αποδείξει στο δικαστήριο ότι η απόλυση είναι έγκυρη. Θεωρούμε πως η αλλαγή αυτή θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα και προτείνουμε να μην γίνει.

  • 27 Μαΐου 2021, 17:57 | Αλκιβιάδης Πούλιας

    Το σχόλιο αφορά τις παραγράφους 1 και 2:

    Θα πρέπει να οριοθετηθεί χρονικά η ισχύς της προστατευτικής ρύθμισης, καθώς η παρούσα διατύπωση είναι αόριστη και θεωρητικά θα μπορούσε να επεκτείνει την προστασία για μεγάλο ή και απεριόριστο χρονικό διάστημα. Άλλωστε ακόμα και η προστασία εγκύου από την απόλυση είναι χρονικά οριοθετημένη, οπότε θα πρέπει να τεθεί ένα χρονικό όριο στην προστασία, πχ. 6 μήνες από την αίτηση αδείας ή την αίτηση ευέλικτης ρύθμισης

  • 26 Μαΐου 2021, 15:04 | ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΕΒΕΘ)

    Κοινή παρατήρηση για τα άρθρα 24-53, πλην του Άρθρου 28:

    Στα άρθρα από 24 έως 53 (πλην του Αρ. 28), τα οποία ρυθμίζουν θέματα ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, πρέπει να ληφθεί μέριμνα ούτως ώστε οι άδειες μικράς διαρκείας αθροιζόμενες να μην υπερβαίνουν μια οροφή ευλόγου χρονικού διαστήματος. Αυτός ο καθορισμός της οροφής θα πρέπει να αναφερθεί σε ξεχωριστό νέο άρθρο.

  • 26 Μαΐου 2021, 14:28 | ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΑΧΑΪΑΣ

    η παράγραφος 2 να αντικατασταθεί με την ακόλουθη
    «2. Σε περίπτωση απόλυσης εργαζομένου, ο οποίος ζήτησε ή έλαβε άδεια ή ευέλικτη ρύθμιση που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εντός ενός (1) μηνός ο εργοδότης υποχρεούται κατόπιν αιτήματος του εργαζόμενου να γνωστοποιεί τους λόγους της απόλυσης εγγράφως»

  • 26 Μαΐου 2021, 14:06 | Πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ

    Προτείνεται να τροποποιηθεί ως ακολούθως:

    2. Σε περίπτωση απόλυσης εργαζομένου, ο οποίος ζήτησε ή έλαβε άδεια ή ευέλικτη ρύθμιση που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εντός ενός (1) μηνός ο εργοδότης υποχρεούται κατόπιν αιτήματος του εργαζόμενου να γνωστοποιεί τους λόγους της απόλυσης εγγράφως

  • 26 Μαΐου 2021, 13:17 | ΧΗΤΟΣ Α.Β.Ε.Ε.

    Η σχετική διατύπωση βρίσκεται σε αντίφαση με όσα ισχύουν. Η ισχύουσα Νομοθεσία δεν απαιτεί αιτιολόγηση καταγγελίας της σύμβασης εργασίας. Σύμφωνα με την παράγραφο 2, «Σε περίπτωση απόλυσης εργαζομένου, ο οποίος ζήτησε ή έλαβε άδεια ή ευέλικτη ρύθμιση που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, ο εργοδότης υποχρεούται να γνωστοποιεί τους λόγους της απόλυσης εγγράφως», δημιουργώντας έτσι κατηγορίες απολυόμενων εργαζόμενων .
    Σημειώνουμε εδώ ότι μέχρι σήμερα στα πλαίσια διατήρησης της εργασιακής ειρήνης και διαφύλαξης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, σε πολλές περιπτώσεις απολύσεων δεν αναφέρονται λόγοι που άπτονται στιγμιαίου λάθους (κλοπή , υπεξαίρεση , ψυχολογική διαταραχή κ.α.), ενώ με την προτεινόμενη ρύθμιση ο μεν Εργοδότης θα αναγκαστεί να τα καταγράψει, ο δε απολυθείς Εργαζόμενος μπορεί να στιγματιστεί δια βίου.

  • 26 Μαΐου 2021, 10:11 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ

    Η διάταξη του αρ. 48 § 1 προβλέπει ότι είναι άκυρη η καταγγελία της σύμβασης εργασίας μισθωτού, ο οποίος ζήτησε ή έλαβε άδεια ή ευέλικτη ρύθμιση ή επειδή άσκησε κάποιο δικαίωμα από τα προβλεπόμενα στο Μέρος ΙΙΙ του ν/σ.
    Η παρ. 2 του εν λόγω άρθρου μετατρέπει την καταγγελία της σύμβασης εργασίας σε αιτιώδη, με υποχρέωση του εργοδότη να γνωστοποιεί εγγράφως τους λόγους της απόλυσης.
    Η διατύπωση της παραγράφου 3 προκαλεί ερμηνευτικά ζητήματα σχετικά με την αντιστροφή του βάρους απόδειξης σε περίπτωση άσκησης αγωγής εργαζομένου που απολύθηκε.
    Ειδικότερα, η διάταξη απαιτεί από τον εργαζόμενο να «…τεκμηριώνει […] πραγματικά περιστατικά ικανά να στηρίξουν την πεποίθηση ότι απολύθηκε γιατί ζήτησε ή έλαβε άδεια ή διευκόλυνση του παρόντος Μέρους…». Στην περίπτωση αυτή ο εργοδότης έχει το βάρος απόδειξης ότι η καταγγελία έγινε για άλλους λόγους.
    Φρονούμε ότι η παρούσα διάταξη είναι προβληματική, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του ΚΠολΔ και του δικαίου της απόδειξης στην ειδική διαδικασία των περιουσιακών/εργατικών διαφορών. Συγκεκριμένα, πρέπει να διευκρινιστεί το πώς νοείται δικονομικά η «τεκμηρίωση» από την πλευρά του εργαζόμενου, ώστε να φέρει ο εργοδότης το βάρος της απόδειξης.
    Κατά την άποψή μας είναι ορθότερο να προβλεφθεί ότι η επίκληση και όχι η τεκμηρίωση από τον εργαζόμενο των απαιτούμενων πραγματικών περιστατικών αντιστρέφει το βάρος της απόδειξης.

    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε.ΤΕ. ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ-ΚΗΕ
    ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
    ΜΕΛΟΣ ΔΣ Ε.Κ.ΑΘΗΝΑΣ

  • 25 Μαΐου 2021, 20:05 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

    Η διάταξη του αρ. 48 § 1 προβλέπει ότι είναι άκυρη η καταγγελία της σύμβασης εργασίας μισθωτού, ο οποίος ζήτησε ή έλαβε άδεια ή ευέλικτη ρύθμιση ή επειδή άσκησε κάποιο δικαίωμα από τα προβλεπόμενα στο Μέρος ΙΙΙ του ν/σ.
    Η παρ. 2 του εν λόγω άρθρου μετατρέπει την καταγγελία της σύμβασης εργασίας σε αιτιώδη, με υποχρέωση του εργοδότη να γνωστοποιεί εγγράφως τους λόγους της απόλυσης.
    Η διατύπωση της παραγράφου 3 προκαλεί ερμηνευτικά ζητήματα σχετικά με την αντιστροφή του βάρους απόδειξης σε περίπτωση άσκησης αγωγής εργαζομένου που απολύθηκε.
    Ειδικότερα, η διάταξη απαιτεί από τον εργαζόμενο να «…τεκμηριώνει […] πραγματικά περιστατικά ικανά να στηρίξουν την πεποίθηση ότι απολύθηκε γιατί ζήτησε ή έλαβε άδεια ή διευκόλυνση του παρόντος Μέρους…». Στην περίπτωση αυτή ο εργοδότης έχει το βάρος απόδειξης ότι η καταγγελία έγινε για άλλους λόγους.
    Φρονούμε ότι η παρούσα διάταξη είναι προβληματική, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του ΚΠολΔ και του δικαίου της απόδειξης στην ειδική διαδικασία των περιουσιακών/εργατικών διαφορών. Συγκεκριμένα, πρέπει να διευκρινιστεί το πώς νοείται δικονομικά η «τεκμηρίωση» από την πλευρά του εργαζόμενου, ώστε να φέρει ο εργοδότης το βάρος της απόδειξης.
    Κατά την άποψή μας είναι ορθότερο να προβλεφθεί ότι η επίκληση και όχι η τεκμηρίωση από τον εργαζόμενο των απαιτούμενων πραγματικών περιστατικών αντιστρέφει το βάρος της απόδειξης.

  • 25 Μαΐου 2021, 14:30 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,

    1. Σχετικά με τη διάταξη του αρ. 48
    Η διάταξη του αρ. 48 § 1 προβλέπει ότι είναι άκυρη η καταγγελία της σύμβασης εργασίας μισθωτού, ο οποίος ζήτησε ή έλαβε άδεια ή ευέλικτη ρύθμιση ή επειδή άσκησε κάποιο δικαίωμα από τα προβλεπόμενα στο Μέρος ΙΙΙ του ν/σ.
    Η παρ. 2 του εν λόγω άρθρου μετατρέπει την καταγγελία της σύμβασης εργασίας σε αιτιώδη, με υποχρέωση του εργοδότη να γνωστοποιεί εγγράφως τους λόγους της απόλυσης.
    Η διατύπωση της παραγράφου 3 προκαλεί ερμηνευτικά ζητήματα σχετικά με την αντιστροφή του βάρους απόδειξης σε περίπτωση άσκησης αγωγής εργαζομένου που απολύθηκε.
    Ειδικότερα, η διάταξη απαιτεί από τον εργαζόμενο να «…τεκμηριώνει […] πραγματικά περιστατικά ικανά να στηρίξουν την πεποίθηση ότι απολύθηκε γιατί ζήτησε ή έλαβε άδεια ή διευκόλυνση του παρόντος Μέρους…». Στην περίπτωση αυτή ο εργοδότης έχει το βάρος απόδειξης ότι η καταγγελία έγινε για άλλους λόγους.
    Φρονούμε ότι η παρούσα διάταξη είναι προβληματική, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του ΚΠολΔ και του δικαίου της απόδειξης στην ειδική διαδικασία των περιουσιακών/εργατικών διαφορών. Συγκεκριμένα, πρέπει να διευκρινιστεί το πώς νοείται δικονομικά η «τεκμηρίωση» από την πλευρά του εργαζόμενου, ώστε να φέρει ο εργοδότης το βάρος της απόδειξης.
    Κατά την άποψή μας είναι ορθότερο να προβλεφθεί ότι η επίκληση και όχι η τεκμηρίωση από τον εργαζόμενο των απαιτούμενων πραγματικών περιστατικών αντιστρέφει το βάρος της απόδειξης.

    Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενέργειας , ημερομηνία 25/5/2021

  • 20 Μαΐου 2021, 13:55 | ΓΙΩΡΓΟΣ Θ.

    Σιγά μη δυσκολευτούν οι εργοδότες να βρουν λογο απόλυσης αν θέλουν. Οι δήθεν προστασίες θα μείνουν μόνο στο μελάνι του ΦΕΚ. Πόσο εκτός τόπου πρέπει να ειναι κάποιος για να πιστεύει ότι μέσα σε αυτή την εργασιακή ζούγκλα οι εργαζόμενοι θα καταγγέλουν τις αυθαιρεσίες και η Ανεξάρτητη Επιθεώρηση Εργασίας θα επιβάλει το νόμο στον Εργοδότη;

  • 15 Μαΐου 2021, 13:19 | κατερίνα

    Και που απευθύνεται ο εργαζόμενος αν συμβεί για ΑΜΕΣΗ αποκατάσταση και προστασία ; Στα δικαστήρια με επιπλέον κόστος; Ενισχύστε τις κατά τόπους επιθεωρήσεις εργασίας.

  • 14 Μαΐου 2021, 09:06 | onoufrios

    ΑΡΘΡΟ 48
    ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΑΦΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΚΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΕΓΚΑΙΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ 5-6 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΛΗΦΘΕΙ ΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
    ΑΛΛΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΛΩΜΑΤΑ

Σχόλια