Στην παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4538/2018 (Α’ 85), τροποποιείται η περ. θ’, προστίθεται νέα περ. κ’ και το άρθρο 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 2
Σύνθεση Εθνικού Συμβουλίου Αναδοχής – Υιοθεσίας
- Το Συμβούλιο συγκροτείται με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και αποτελείται από τα εξής μέλη με τους αναπληρωτές τους:α. τον Γενικό Γραμματέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας, ως Πρόεδρο,
β. έναν (1) Εισαγγελέα Ανηλίκων, ο οποίος υποδεικνύεται από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου,
γ. έναν (1) εκπρόσωπο του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος,
δ. έναν (1) νομικό με εμπειρία σε ζητήματα παιδικής προστασίας,
ε. τρεις (3) ειδικούς εμπειρογνώμονες στο χώρο της παιδικής προστασίας,
στ. έναν (1) εκπρόσωπο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδιο για θέματα παιδικής προστασίας,
ζ. τον Πρόεδρο του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Ε.Κ.Κ.Α.),
η. δύο (2) Προέδρους Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας, τα οποία διαθέτουν δομές παιδικής προστασίας, με αναπληρωτές τους δύο (2) Προέδρους άλλων Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας,
θ. έναν υπάλληλο Περιφέρειας με εμπειρία στο πεδίο της παιδικής προστασίας,
ι. έναν εκπρόσωπο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία,
ια. έναν εκπρόσωπο του Οργανισμού Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Ο.Π.Ε.Κ.Α.)
- Η θητεία των μελών του Συμβουλίου είναι τριετής.
- Με απόφαση του Συμβουλίου συνιστώνται ειδικές επιστημονικές επιτροπές για την επεξεργασία ειδικότερων θεμάτων.
- Σε κάθε συνεδρίαση του Συμβουλίου προσκαλείται και μετέχει, με εκπρόσωπό του, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ο βοηθός Συνήγορος του Πολίτη του Κύκλου Δικαιωμάτων του Παιδιού.
- Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων εγκρίνεται ο Κανονισμός Λειτουργίας του Συμβουλίου.».
Άρθρο 19, παρ. 1, ε: προτείνεται η προσθήκη εκπροσώπου θεμάτων για ασυνόδευτα ανήλικα, προερχόμενο από Μονάδα Παιδικής Προστασίας και Φροντίδας, εξειδικευμένο και με εμπειρία στα σχετικά θέματα.
Άρθρο 19, παρ. 4: θεωρούμε απαραίτητη την συμμετοχή εμπειρογνωμόνων σε θέματα προστασίας ασυνόδευτων παιδιών και προτείνουμε την συμμετοχή σε κάθε συνεδρίαση Εκπρόσωπου Οργανισμού που λειτουργεί ως Μονάδα Παιδικής Προστασίας και Φροντίδας για την προώθηση θεμάτων ασυνόδευτων ανήλικων.
Η σύνθεση του Ε.Σ.Αν.Υ θα πρέπει να αντανακλά την πολυπλοκότητα του συστήματος παιδικής προστασίας και την πληθωρικότητα του τοπίου της παιδικής προστασίας. Απουσιάζει η κοινωνία των πολιτών, ΜΚΟ και ΝΠΙΔ, εκπροσωπείται μόνο ο Δημόσιος Τομέας και απουσιάζουν εκκωφαντικά τα ίδια τα παιδιά καθώς και οι ανάδοχοι γονείς και οι θετοί γονείς.
To Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής και Υιοθεσίας θα έπρεπε να έχει μια αποφασιστική αρμοδιότητα και να συμμετέχει σε κάθε πρόταση που κατατίθεται από το Υπουργείο Κοινωνικών Υποθέσεων. Αντ΄αυτού βλέπουμε ένα όργανο «διακοσμητικό» χωρίς κανέναν ουσιαστικό ρόλο και χωρίς ικανότητα διαμόρφωσης στρατηγικής στον τομέα της αναδοχής και της υιοθεσίας σε συνεργασία με άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς σχετικούς και εξειδικευμένους στους τομείς αυτούς. Επιπλέον ο κόσμος δεν γνωρίζει ούτε τί θέματα επεξεργάζεται ούτε τί αποφάσεις λαμβάνει. Δεν συνεργάζεται με κανένα φορέα εκτός Αθηνών και δεν λαμβάνει καμιά πρωτοβουλία για την ανταλλαγή απόψεων και θέσης προτάσεων. Δεν θεωρούμε ότι ασκεί καμιά επιρροή η τροποποίηση του άρθρου αυτού νομοθετικά γιατί αυτή δεν θα επιφέρει καμιά θετική συνέπεια στη λειτουργία του και βασικά δεν εκπληρώνει το σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε. Η πρότασή μας είναι και παραμένει η δημιουργία Περιφερειακών (στις 13 Περιφέρειες της Χώρας) Συμβουλίων Παιδικής Προστασίας (μεταξύ αυτών και της αναδοχής και της υιοθεσίας) με εξειδικευμένα τοπικά στελέχη της κοινωνικής προστασίας που γνωρίζουν τα δεδομένα της κάθε περιοχής και μπορούν να τα χειριστούν. Κάθε Περιφέρεια έχει τις ανάγκες της και τις ιδιαιτερότητές της ενώ πρέπει να πάψει όλη η χώρα να θεωρείται ως μια περιφέρεια για τις ανάγκες της αναδοχής και της υιοθεσίας και τα παιδιά προς αναδοχή να τοποθετούνται στην Περιφέρεια από την οποία προέρχονται εκτός ειδικών περιπτώσεων που συμφέρει στο παιδί η απομάκρυνσή του.
Ό όρος ‘υιοθεσία’ είναι στερεοτυπικός, περιέχει πατριαρχικά κατάλοιπα, περιέχει μόνο το ένα φύλο άρα θεωρείτε παρωχημένος. Η αντικατάσταση του όρου ‘υιοθεσία’ με τον όρο παιδοθεσία ή τεκνοθεσία- αν και είναι στην καθαρεύουσα, υπάρχει η ένσταση ότι με τον όρο ‘παιδοθεσία’ εννοείτε οποιοδήποτε παιδί ενώ με τον όρο ‘τεκνοθεσία’ νοείται το δικό σου παιδί- είναι αναγκαία προκειμένου να συμβαδίζει με τις κοινωνικές εξελίξεις και την ισότητα των δικαιωμάτων των φύλων.