1. Η διάγνωση των αναγκών για δεξιότητες στην αγορά εργασίας γίνεται σε εθνικό, τομεακό και τοπικό επίπεδο με τη μελέτη των διαθέσιμων στοιχείων και τη συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους. Η διάγνωση των αναγκών για δεξιότητες στην αγορά εργασίας περιλαμβάνει τουλάχιστον:
α) την αποτύπωση των τρεχουσών αναγκών σε δεξιότητες σε σχέση με τις προσφερόμενες δεξιότητες από το εργατικό δυναμικό,
β) την πρόβλεψη για τις ανάγκες που θα προκύψουν στο άμεσο μέλλον και μεσοπρόθεσμα, βάσει της δυναμικής που αναπτύσσουν οι διάφορες οικονομικές δραστηριότητες,
γ) την παρακολούθηση των εξελίξεων στο περιεχόμενο των επαγγελμάτων και των τεχνολογικών εξελίξεων που επιδρούν στην απασχόληση. Επίσης, αποτυπώνει τη συμμετοχή των επιχειρήσεων και των εργαζομένων και ανέργων σε προγράμματα κατάρτισης.
2. Η Μονάδα Εμπειρογνωμόνων Απασχόλησης, Κοινωνικής Ασφάλισης, Πρόνοιας και Κοινωνικών Υποθέσεων του άρθρου 80 του ν. 4826/2021 (Α’ 160) (Μονάδα Εμπειρογνωμόνων) πραγματοποιεί τις έρευνες και εξάγει τα πορίσματα για τις ανάγκες δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας κατόπιν προγραμματισμού που γίνεται σε συνεργασία με τη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (Δ.ΥΠ.Α.) ή για την αντιμετώπιση ειδικών ή έκτακτων αναγκών στον τομέα της κατάρτισης.
3. Οι έρευνες διενεργούνται και τα πορίσματα συντάσσονται σε εθνικό, τοπικό, τομεακό ή κλαδικό επίπεδο ή συνδυασμό των ανωτέρω ή σε όποιο άλλο επίπεδο κριθεί πρόσφορο, σύμφωνα με τον προγραμματισμό της παρ. 2. Για την προτεραιοποίηση των σχετικών ερευνών λαμβάνονται υπόψη η ανεργία ή η προοπτική άμεσης ή μεσοπρόθεσμης απώλειας θέσεων εργασίας στην αντίστοιχη περιοχή ή κλάδο ή τομέα, η ανάγκη προσαρμογής στις επερχόμενες αλλαγές στην τεχνολογία, καθώς και η προοπτική απώλειας θέσεων εργασίας εν όψει αυτών, οι ανάγκες που προκύπτουν από την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τη μετάβαση στην κυκλική οικονομία, καθώς και ειδικές συνθήκες, όπως η δίκαιη μετάβαση στη μεταλιγνιτική εποχή για τις περιοχές που επηρεάζονται από αυτήν.
4. Η Μονάδα Εμπειρογνωμόνων συλλέγει τα στοιχεία που απαιτούνται για την εξαγωγή συμπερασμάτων και μεριμνά για τη σύνταξη των σχετικών μελετών. Τα συλλεγέντα στοιχεία, οι μελέτες και τα πορίσματα αυτών διαβιβάζονται στη Δ.ΥΠ.Α. και τεκμηριώνουν την ειδικότερη κατάρτιση που περιέχεται σε προσκλήσεις, τις οποίες εκδίδει η Δ.ΥΠ.Α.
Θεωρούμε ότι τα ΚΔΒΜ μπορούν και πρέπει να συνδράμουν σε τοπικό επίπεδο:
α) στην αποτύπωση των τρεχουσών αναγκών σε δεξιότητες σε σχέση με τις προσφερόμενες δεξιότητες από το εργατικό δυναμικό,
β) στην πρόβλεψη για τις ανάγκες που θα προκύψουν στο άμεσο μέλλον και μεσοπρόθεσμα, βάσει της δυναμικής που αναπτύσσουν οι διάφορες οικονομικές δραστηριότητες,
γ) στην παρακολούθηση των εξελίξεων στο περιεχόμενο των επαγγελμάτων και των τεχνολογικών εξελίξεων που επιδρούν στην απασχόληση και αποτυπώνουν τη συμμετοχή των επιχειρήσεων και των εργαζομένων και ανέργων σε προγράμματα κατάρτισης.
Το μεγάλο ζήτημα είναι οι οριζόντιες προκηρύξεις των προγραμμάτων κατάρτισης, κοινές για όλη την Ελληνική επικράτεια. Δηλαδή τα ίδια προγράμματα προκηρύσσονται και για την Αθήνα και για τη Λάρισα και για τη Χίο αγνοώντας έτσι τις τοπικές ιδιαιτερότητες. Συνεπώς οι καταρτιζόμενοι επιμορφώνονται σε θεματικά αντικείμενα άσχετα με την τοπική αγορά εργασίας και πολλές φορές με ανύπαρκτες θέσεις εργασίας σε τοπικό επίπεδο. Οι φορείς κατάρτισης πρέπει να είναι αυτοί οι οποίοι θα διαμορφώνουν την θεματολογία των προγραμμάτων, θα επιλέγουν καταρτιζόμενους σε συνεργασία με το ΟΑΕΔ, θα έχουν την ευθύνη υλοποίησης τους και στο βαθμό που τους αναλογεί την απασχολισιμότητα των ωφελουμένων.
Ας μην ξεχνούμε ότι τα ΚΔΒΜ έρχονται σε άμεση επαφή με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, με τους εργαζόμενους και τους ανέργους μέσω της υλοποίησης προγραμμάτων κατάρτισης, οπότε εύκολα μπορούν να έχουν μία σωστή εικόνα της αγοράς εργασίας, με δυνατότητα προσέγγισης της από διαφορετικές σκοπιές. Θεωρούμε λοιπόν ότι θα πρέπει να τους δίνεται περιθώριο ευελιξίας στην υλοποίηση προγραμμάτων, προγραμμάτων που θα βασίζονται στην πραγματική ανάγκη της τοπικής αγοράς σε μία δεδομένη χρονική στιγμή. Η υλοποίηση προγραμμάτων σε μικρές τοπικές οικονομίες, που προκύπτουν μέσα από μελέτες τουλάχιστον 2 χρόνων πριν, οι οποίες γίνονται σε εθνικό επίπεδο και δεν έχουν εφαρμογή στις κατά τόπους μικρές περιφερειακές αγορές, έχουν οδηγήσει στην υλοποίηση λάθος προγραμμάτων στην περιφέρεια, που δεν αντικατόπτριζαν τις ανάγκες της. Πολλές φορές στο παρελθόν κλιθήκαμε να υλοποιήσουμε σε μικρούς τόπους, προγράμματα που δεν είχαν σχέση με την τοπική αγορά, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να βρούμε σύνδεση με τις μικρές κατά τόπους οικονομίες, με επιχειρήσεις πρακτικής, κ.ο.κ.
Παραδοχή: παρ. 3, «η ανάγκη προσαρμογής στις επερχόμενες αλλαγές στην τεχνολογία, καθώς και η προοπτική απώλειας θέσεων εργασίας, εν όψει αυτών». Την ίδια στιγμή, προωθείτε ανελέητα την επονομαζόμενη και ως «ψηφιακή οικονομία», ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ψηφιακή παρα-οικονομία, υπό την έννοια ότι το ψηφιακό αποτύπωμα ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΛΟΥΤΟ.