Οι εξ ιδίου δικαιώματος και εκ μεταβιβάσεως συντάξεις των δικαιούχων προσώπων των περ. α’, β’ και ε’ της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85) αναπροσαρμόζονται από την 1η Ιανουαρίου 2017 σύμφωνα με τα άρθρα 123 έως 161 του ν. 4472/2017 (Α΄ 74) σε συνδυασμό με τα άρθρα 9 και 34 του π.δ. 169/2007 (Α΄ 210), 92 του π.δ. 168/2007 (Α΄ 209) και 5, 6, 9 και 10 του ν. 2084/1992 (Α΄ 165). Εφόσον, κατά την εκτέλεση της πράξης αναπροσαρμογής της σύνταξης σύμφωνα με το παρόν, το συνολικό ποσό της αναπροσαρμοζόμενης σύνταξης, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και το ποσό του τυχόν καταβαλλόμενου επιδόματος ανικανότητας, προκύψει ότι είναι μικρότερο από το συνολικό ποσό της καταβαλλόμενης την 31η Δεκεμβρίου 2016 σύνταξης, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται το ποσό του τυχόν καταβαλλόμενου επιδόματος ανικανότητας καθώς και της τυχόν προσωπικής διαφοράς, τότε η προκύπτουσα διαφορά διατηρείται ως προσωπική. Η προσωπική διαφορά του δευτέρου εδαφίου είναι αμεταβίβαστη μέχρι την εξάλειψή της από την αύξηση της σύνταξης λόγω αλλαγής των συνταξιοδοτικών στοιχείων υπολογισμού της.
Άρθρο 22 Αναπροσαρμογή συντάξεων των δικαιούχων των περ. α’, β’ και ε’ της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 4387/2016.
Για την ορθότερη εναρμόνιση με την υφιστάμενη νομοθεσία και με σκοπό την αποσαφήνιση και τον ταχύτερο υπολογισμό των υπόψη συντάξεων, υπογραμμίζονται τα εξής:
1. Επειδή στην παράγρ. 5, του άρθρου 10 του ν.2084/1992 (Α΄ 165), αναγράφεται: «5. Η σύνταξη, που παρέχεται κατά τις διατάξεις του άρθρου αυτού … οι οποίοι εξέρχονται της υπηρεσίας λόγω τραύματος ή νοσήματος, που προσήλθε προδήλως και αναμφισβητήτως εξαιτίας της υπηρεσίας τους σε ειρηνική περίοδο, δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το 85% της μηνιαίας σύνταξης, που ανήκει σε ομοιόβαθμο τους στρατιωτικό, που έχει υποστεί την ίδια ανικανότητα εξαιτίας της υπηρεσίας τους σε πόλεμο.»
Ενώ στη παράγρ. 5 του άρθρου 45 του π.δ. 169/2007 (Α΄ 210) (όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει με την παράγρ. 8 του άρθρου 4 του ν.3620/2007) για την ίδια ακριβώς περίπτωση αναγράφεται ως ποσοστό 90% αντί του 85%. Υπόψη ότι η συγκεκριμένη παράγραφος του π.δ. 169/2007, δεν αναφέρεται στο ν.2084/1992 ώστε να ισχύει και εκεί η τροποποίηση του ν.3620/2007.
Επομένως προτείνεται να συμπεριληφθεί και η παράγρ. 5 του άρθρου 45 του π.δ. 169/2007 στην αναφερόμενη νομοθεσία βάση της οποίας αναπροσαρμόζονται οι υπόψη συντάξεις.
Προτείνεται δηλαδή η διατύπωση: «αναπροσαρμόζονται από την 1η Ιανουαρίου 2017 σύμφωνα με τα άρθρα 123 έως 161 του ν. 4472/2017 (Α΄ 74) σε συνδυασμό με τα άρθρα 9, 34 και την παράγραφο 5 του άρθρου 45 του π.δ. 169/2007 (Α΄ 210), 92 του π.δ. 168/2007 (Α΄ 209) και 5, 6, 9 και 10 του ν. 2084/1992 (Α΄ 165).»
2. Για την αποφυγή παρερμηνειών προτείνεται η αντιστοίχιση βασικών εννοιών για τον υπολογισμό των συντάξεων, της αναφερόμενης νομοθεσίας στο παρόν άρθρο του νομοσχεδίου, με τις αντίστοιχες έννοιες του ν. 4472/2017 (Α΄ 74). Έτσι όσον αφορά πχ τις στρατιωτικές συντάξεις στην παράγρ. 2 του άρθρου 34 του π.δ. 129/2007 αναγράφεται: «Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου ως μισθός νοείται ο βασικός μισθός ενεργείας … μαζί με την προσαύξηση του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας, καθώς και το επίδομα ειδικών συνθηκών της παρ. Α10 του άρθρου 51 του Ν. 3205/2003 (ΦΕΚ297 Α’), και προκειμένου για αξιωματικούς από το βαθμό του ταξιάρχου και άνω, καθώς και των αντιστοίχων και το επίδομα θέσης υψηλής ευθύνης της παρ. 5 του άρθρου 2 του Ν. 2448/1996 (ΦΕΚ 279 Α), όπως αυτά ορίζονται κάθε φορά από τις οικείες μισθολογικές διατάξεις.»
Επειδή με το ν. 4472/2017 (Α΄ 74) δεν υφίσταται πλέον επίδομα χρόνου υπηρεσίας, αλλά και επειδή τα παραπάνω αναφερόμενα επιδόματα «ειδικών συνθηκών» και «θέσης υψηλής ευθύνης» ονομάζονται πλέον στο άρθρο 127 του νόμου αυτού ως «Επίδομα ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας» και «Επίδομα θέσης ευθύνης», αντίστοιχα
-προτείνεται η διευκρίνηση: «όπου στο άρθρο 34 του π.δ. 129/2007 (Α’ 210), καθώς και στο άρθρο 92 του π.δ. 128/2007 (Α’ 209), αναφέρεται ως «μισθός» με βάση τον οποίο κανονίζεται η σύνταξη, θα νοείται ο βασικός μισθός ενεργείας που αντιστοιχεί επί του βαθμού, των ετών καθώς και τη κατηγορία μισθολογικής κατάταξης, αναλόγως της προέλευσης του, κατά την έξοδό του από την Υπηρεσία του στρατιωτικού, μαζί με το επίδομα ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας και Επίδομα θέσης ευθύνης, όπως αυτά καθορίζονται στα άρθρα ως 127 του ν. 4472/2017 (Α΄ 74) ή όπως αυτά ορίζονται κάθε φορά από τις οικείες μισθολογικές διατάξεις.»
Εναλλακτικά μπορεί να εγγραφεί: «όπου στο άρθρο 34 του π.δ. 129/2007 (Α’ 210), καθώς και στο άρθρο 92 του π.δ. 128/2007 (Α’ 209), αναφέρεται ως «μισθός» με βάση τον οποίο κανονίζεται η σύνταξη, θα νοείται ο μισθός που αντιστοιχεί επί των μηνιαίων τακτικών αποδοχών ενεργείας του στρατιωτικού κατά την έξοδό του από την Υπηρεσία, όπως καθορίζονται στο άρθρο 153 του ν. 4472/2017 (Α΄ 74) ή όπως αυτά ορίζονται κάθε φορά από τις οικείες μισθολογικές διατάξεις. (εφόσον απαιτείται κάποια εξαίρεση:) Εξαιρούνται από την έννοια των μηνιαίων τακτικών αποδοχών τα επιδόματα και παροχές: της περίπτωσης … της παραγράφου … του άρθρου …. , της περίπτωσης … της παραγράφου … του άρθρου …, της περίπτωσης…..κοκ»
Επίσης αντίστοιχα για το ν. 2084/1992: «Οι «πάσης φύσης μηνιαίες ασφαλιστικές αποδοχές» που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 5 και στην παράγραφο 3 του άρθρου 9 του ν. 2084/1992, αντιστοιχούν στις μηνιαίες τακτικές αποδοχές του άρθρου 153 του ν. 4472/2017 (Α΄ 74) ή όπως αυτά ορίζονται κάθε φορά από τις οικείες μισθολογικές διατάξεις. Επίσης όπου αναγράφεται η λέξη «έλαβε» συμπληρώνεται από τη φράση «ή θα ελάμβανε αντίστοιχα» (για όσους συνταξιοδοτήθηκαν πριν την εφαρμογή του ν. 4472/2017)».
3. Με την ευκαιρία της νομοθέτησης του υπόψη άρθρου και επειδή αφορά στις ίδιες κατηγορίες συνταξιούχων, προτείνεται ο επανακαθορισμός της βάσης υπολογισμού των επιδομάτων ανικανότητας αυτών των προσώπων όπως καθορίζονται στο άρθρο 100 π.δ. 128/2007 (Α’ 209) και στο άρθρο 54 του π.δ. 129/2007 (Α’ 210). Στα άρθρα αυτά καθορίζεται ως βάση υπολογισμού «ο μισθός Λοχαγού», ο οποίος ΔΕΝ αντιστοιχεί σε κάποια συγκεκριμένη περίπτωση του ν. 4472/2017.
Προτείνεται:
Α. Η αντικατάσταση της επικεφαλίδας του συγκεκριμένου άρθρου 22 του νομοσχεδίου σε «Αναπροσαρμογή συντάξεων των δικαιούχων των περ. α’, β’ και ε’ της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 4387/2016, καθώς και των επιδομάτων ανικανότητας αυτών».
Β. Να αναγραφεί π.χ. σε δεύτερη παράγραφο: «2. Για εκείνα από τα παραπάνω πρόσωπα που δικαιούνται επίδομα ανικανότητας του άρθρου 100 π.δ. 128/2007 (Α’ 209) ή του άρθρου 54 του π.δ. 129/2007 (Α’ 210), όπου, για τον υπολογισμό του εκάστοτε επιδόματος, αναφέρεται στα άρθρα αυτά «βασικός μισθός Λοχαγού», για τον επαναϋπολογισμό να λαμβάνεται υπόψη ο βασικός μισθός Λοχαγού απόφοιτου ΑΣΕΙ με 15 έτη υπηρεσίας όπως αυτός προκύπτει από τα άρθρα 124, 125 και 126 του ν. 4472/2017 (Α΄ 74) ή όπως αυτός ορίζεται κάθε φορά από τις οικείες μισθολογικές διατάξεις.»
4. Επειδή οι αναπροσαρμογές του εξεταζόμενου άρθρου του νομοσχεδίου αφορούν σε πρόσωπα που εξαιρούνται των διατάξεων του ν. 4387/2016 και προς αποφυγή αυθαιρεσιών λόγω παρανόησης των υπαλλήλων να επισημαίνεται εγγράφως η μη εφαρμογή των παρακρατήσεων του ν.4093/2012 στις συντάξεις του παρόντος άρθρου.
Προτείνεται η εγγραφή : « Σε καμία περίπτωση δεν έχουν εφαρμογή οι μειώσεις της παραγράφου Β του ν.4093/2012 (Α’ 222) στις συντάξεις του παρόντος άρθρου.»
Για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης δέον όπως στην διάταξη συμπεριληφθούν και οι συνταξιούχοι δημοσίου – εργαζόμενες μητέρες ανηλίκων κατ’ έτος 2016, που έχουν συμπληρώσει 35 έτη υπηρεσίας, καταργούμενων παράλληλα ρητώς γι’ αυτήν την κατηγορία της διάταξης άρθρου 6 ν. 1379/1983 ως τροπ. με αρθρο 17 ν. 1489/89 (περί μη αναγνώρισης του χρόνου ασφάλισης ως συντάξιμου), καθότι έρχεται σε αντίθεση μα άρθρο 24 παρ. 2α και 5 κ. επ Μέρος Τρίτο Κεφ. Β΄ ν. 4670/2020/ νόμος Βρούτση που ορθώς αναφέρεται στο σύνολο του ασφαλιστικού βίου ως συντάξιμου χρόνου. Τέλος στις ανωτέρω περιπτώσεις δύναται να ρυθμιστεί και η σταδιακή επιστροφή δια συμψηφισμού ποσών μειωμένης (70%) σύνταξης που καταβάλλονταν στις αδιαλλείπτως εργαζόμενες μητέρες του δημοσίου. Η εξισορρόπηση αυτή ανταποκρίνεται και στην πρόκληση του δημογραφικού προβλήματος ως ελάχιστη επιβράβευση των μητέρων και εργαζόμενων που βρέθηκαν στην μέγγενη της κρίσης ετών 2010 κι εντεύθεν αλλά κράτησαν σταθερά εργασία και οικογένεια.