Η υποπαρ. ΙΑ.1. της παρ. ΙΑ’ του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α΄ 107), περί της δυνατότητας πάγιας ρύθμισης των οφειλόμενων εισφορών στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον Ηλεκτρονικό Εθνικό Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.) και τους λοιπούς φορείς κοινωνικής ασφάλισης, μετά των πάσης φύσεως προσαυξήσεων, προσθέτων τελών, τόκων λόγω μη εμπρόθεσμης καταβολής, προστίμων και λοιπών συνδεδεμένων με αυτές επιβαρύνσεων, δύνανται, μετά από αίτηση των οφειλετών, να ρυθμίζονται και να καταβάλλονται:
α) σε δύο (2) έως είκοσι τέσσερις (24) ισόποσες μηνιαίες δόσεις ή
β) σε δύο (2) έως σαράντα οκτώ (48) ισόποσες μηνιαίες δόσεις, εφόσον πρόκειται για οφειλές που βεβαιώνονται μετά από ουσιαστικό έλεγχο. Το ελάχιστο ποσό μηνιαίας δόσης της ρύθμισης δεν μπορεί να είναι μικρότερο των πενήντα (50) ευρώ.
2. Αίτηση για υπαγωγή στην παρούσα ρύθμιση υποβάλλεται:
α) Μέσω των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (Κ.Ε.Α.Ο.) για ληξιπρόθεσμες οφειλές του e-Ε.Φ.Κ.Α., πλην αυτών του πρώην Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (Ν.Α.Τ.), και για βεβαιωμένες στο Κ.Ε.Α.Ο. οφειλές, καθώς και για ληξιπρόθεσμες οφειλές των λοιπών φορέων κοινωνικής ασφάλισης, για τις οποίες η αρμοδιότητα είσπραξης ανήκει κατά νόμο αποκλειστικά στο Κ.Ε.Α.Ο.
β) Στον οικείο φορέα για ληξιπρόθεσμες οφειλές του πρώην Ν.Α.Τ. και για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους λοιπούς φορείς κοινωνικής ασφάλισης, για τις οποίες η αρμοδιότητα είσπραξης δεν ανήκει κατά νόμο αποκλειστικά στο Κ.Ε.Α.Ο.
3. Αρμόδια όργανα για την έκδοση της απόφασης υπαγωγής στην παρούσα ρύθμιση είναι:
α) Οι προϊστάμενοι των περιφερειακών υπηρεσιών του Κ.Ε.Α.Ο. για οφειλές της περ. α) της παρ. 2.
β) Ο προϊστάμενος της αρμόδιας οργανικής μονάδας του οικείου φορέα για οφειλές της περ. β) της παρ. 2.
4. Για την υπαγωγή στη ρύθμιση πρέπει να καταβληθεί η πρώτη (1η) δόση μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μήνα υπαγωγής στη ρύθμιση. Οι επόμενες δόσεις καταβάλλονται έως την τελευταία εργάσιμη ημέρα κάθε επόμενου μήνα από τον μήνα υπαγωγής στη ρύθμιση.
5. Με την υπαγωγή στη ρύθμιση, κατά τη διάρκεια αυτής και εφόσον τηρούνται οι όροι αυτής:
α) Χορηγείται στον οφειλέτη αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας κατά τις ισχύουσες διατάξεις,
β) παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η ποινική δίωξη σε βάρος του οφειλέτη, κατά το άρθρο 1 του α.ν. 86/1967 (Α’ 136), και η σχετική δικογραφία τίθεται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών. Για την τυχόν απώλεια της ρύθμισης, που επέρχεται σύμφωνα με την παρ. 8, ο φορέας κοινωνικής ασφάλισης υποχρεούται να ενημερώσει αμελλητί, με σχετική βεβαίωση του χρόνου απώλειας της ρύθμισης και του υπολειπόμενου οφειλόμενου χρέους, τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών, ο οποίος με πράξη του ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο και συνεχίζει την ποινική διαδικασία. Ο διανυθείς χρόνος από την παύση της ποινικής διαδικασίας μέχρι τον χρόνο απώλειας της ρύθμισης δεν υπολογίζεται στον χρόνο παραγραφής της πράξης, κατά παρέκκλιση των χρονικών περιορισμών του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί αναστολής της παραγραφής. Σε περίπτωση ρύθμισης από οφειλέτη, που έχει απωλέσει ρύθμιση στο παρελθόν για την ίδια οφειλή, αναστέλλεται η ποινική δίωξη σε βάρος του οφειλέτη, κατά το άρθρο 1 του α.ν. 86/1967, και αναστέλλεται η παραγραφή του ποινικού αδικήματος, κατά παρέκκλιση των χρονικών περιορισμών του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα,
γ) αναστέλλεται η εκτέλεση ποινής που έχει επιβληθεί ή, εφόσον άρχισε η εκτέλεσή της, αυτή διακόπτεται,
δ) αναστέλλεται η συνέχιση της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών ή ακινήτων. Εάν ο οφειλέτης απωλέσει το ευεργέτημα της ρύθμισης, τα μέτρα που έχουν ανασταλεί συνεχίζονται, και
ε) αναστέλλεται ο χρόνος παραγραφής των οφειλών.
6. Για την καταβολή των δόσεων δεν απαιτείται ιδιαίτερη ειδοποίηση του οφειλέτη.
7. α) Κατά τη διάρκεια της ρύθμισης επιτρέπεται η καθυστέρηση πληρωμής μιας (1) δόσης ανά δωδεκάμηνο και η καταβολή αυτής γίνεται υποχρεωτικά μέχρι την ημερομηνία καταβολής της επόμενης δόσης με προσαύξηση εκπρόθεσμης καταβολής, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό δεκαπέντε τοις εκατό (15%).
β) Η μη εμπρόθεσμη καταβολή και δεύτερης δόσης εντός του δωδεκαμήνου ή η δημιουργία νέας οφειλής έχουν ως συνέπεια για το σύνολο της οφειλής:
βα) την απώλεια των ευεργετημάτων της ρύθμισης,
ββ) την κατάσταση ως απαιτητού του συνόλου του υπολοίπου της οφειλής και των προσαυξήσεων,
βγ) την επιδίωξη της είσπραξής του με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα.
γ) Ειδικά η μη εμπρόθεσμη καταβολή και δεύτερης δόσης εντός του δωδεκαμήνου έχει ως συνέπεια και την απαγόρευση υπαγωγής της οφειλής σε νέα ρύθμιση.
8. Το ποσό της κύριας οφειλής που υπάγεται στην παρούσα ρύθμιση επιβαρύνεται από τον μήνα υπαγωγής στη ρύθμιση με επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης, προσαυξημένο κατά πέντε (5) εκατοστιαίες μονάδες, ετησίως υπολογισμένο. Για τις οφειλές που έχουν ήδη υπαχθεί στην παρούσα ρύθμιση το επιτόκιο επαναπροσδιορίζεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο για τον υπολειπόμενο αριθμό των ανεξόφλητων δόσεων.
9. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων δύναται να καθορίζεται κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.».
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Αναφορικά με την ρύθμιση των 24 ή 48 δόσεων. Καλό θα ήταν , επειδή πλέον υπάρχει συσσώρευση χρεών, να δοθεί μια ευκαιρία σε όλους τους επαγγελματίες να πάρουν μια »ανάσα». Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να αυξηθεί το ποσό των δόσεων τουλάχιστον σε 100 και με δυνατότητα διαγραφής των προσαυξήσεων.
Όλος ο κόσμος αυτό περιμένει , παραπάνω δόσεις για μια νέα αρχή, μετά τα μνημόνια , τις πανδημίες κτλ.
Με εκτίμηση,
Αλεξάνδρα
Κύριε Υπουργέ,
Αν η Πολιτεία, δεν δει την πικρή αλήθεια της, ότι, η πηγή του κακού της διόγκωσης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, από το 2010 και μετά, είναι τα μνημόνια (τραπεζική – οικονομική κρίση), η πανδημία, ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση, η εκτίναξη του κόστους ζωής, η απώλεια εργασίας και οι περικοπές μισθών, απόρροια της, κατά γενική ομολογία, κακής διαχείρισης της εξουσίας, από την Πολιτεία διαχρονικά και όχι κάποια ευθύνη του Πολίτη, το πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών δεν θα λυθεί ποτέ.
Απόδειξη αποτελεί ότι, το Κ.Ε.Α.Ο., συστάθηκε το 2013, απόρροια της καταστροφής την οποία έφεραν τα μνημόνια, στους Πολίτες, από το 2010 και μετά. Παραθέτω τα αναφερόμενα σήμερα, στην ιστοσελίδα του e-ΕΦΚΑ, για την σύσταση και την αποστολή του Κ.Ε.Α.Ο..
«Το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (Κ.Ε.Α.Ο.) συστάθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 101 του ν.4172/2013. Το Κ.Ε.Α.Ο. λειτουργεί με οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Διοικητή του Ε.Φ.Κ.Α.
Αποστολή του Κ.Ε.Α.Ο. είναι ο εντοπισμός και η καταπολέμηση διαχρονικών παθογενειών του συστήματος είσπραξης και η λήψη μέτρων κατά της συστηματικής αποφυγής καταβολής εισφορών».
Αλήθεια ποια είναι η «συστηματική αποφυγή καταβολής εισφορών», οι ονομαζόμενοι από την Πολιτεία και «Στρατηγικοί Κακοπληρωτές», στο όνομα των οποίων, η πολιτεία, νομοθετεί καταχρηστικούς και αντισυνταγματικούς νόμους, οι οποίοι όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα, που δημιούργησαν τα μνημόνια αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να αρπάζουν τα σπίτια (πρώτη κατοικία) ανήμπορων και κατεστραμμένων πολιτών. Αυτός φυσικά, ήταν, εξ’ αρχής, ο στόχος των δανειστών αλλά και των μνημονίων.
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις, στο παρόν υπό συζήτηση νομοσχέδιο, όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά απλά αποτελούν ένα ακόμα δώρο στους δανειστές. Κατά τα άλλα τελείωσαν τα μνημόνια και βγήκαμε μάλιστα από την αυστηρή επιτήρηση. Από ότι πληροφορήθηκα, οι δανειστές είναι αυτοί, οι οποίοι δεν επιτρέπουν την επαναφορά του Νόμου 4611/2019, οι ρυθμίσεις του οποίου αντιμετώπιζαν ουσιαστικά το πρόβλημα των οφειλών. Δεν ενδιαφέρει τους δανειστές να λυθεί το πρόβλημα των οφειλών, αλλά χρειάζονται το πρόβλημα των οφειλών, για να αρπάξουν όσα περισσότερα σπίτια (πρώτες κατοικίες) γίνεται, από ανήμπορους και κατεστραμμένους πολίτες, συνδράμοντας σε αυτό και η Πολιτεία, νομοθετώντας προς όφελός τους και όχι προς όφελος των ανήμπορων Πολιτών.
Η Πολιτεία γνωρίζει, επ’ ακριβώς, ποιοι είναι οι κατονομαζόμενοι από την ίδια «Στρατηγικοί Κακοπληρωτές» και όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία, γιατί δεν τους καλεί έναν έναν και να λύσει το πρόβλημα μαζί τους, όπως γινόταν στο παρελθόν, πριν τα μνημόνια; Τώρα, αν οι οφειλέτες, ξαφνικά μετά το 2010 (μνημόνια), είναι εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια, τότε κάτι άλλο συμβαίνει, το οποίο, το γνωρίζει πολύ καλά η Πολιτεία (μνημόνια – τραπεζική – οικονομική κρίση, η πανδημία, ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση, η εκτίναξη του κόστους ζωής, η απώλεια εργασίας, οι περικοπές μισθών κλπ), προσπαθώντας να απεμπολήσει τις δικές της ευθύνες, μετακυλίοντας την ζημιά, όπως πάντα γίνεται, στον απλό πολίτη και προστατεύοντας αυτούς, που όλοι γνωρίζουμε, ότι την δημιούργησαν.
Δεν μπορεί αυτός, ο οποίος διαχρονικά δημιούργησε το πρόβλημα (Πολιτεία), να καλεί αυτόν (Πολίτη), ο οποίος υφίσταται τα δεινά του προβλήματος, να πληρώσει, με δυσβάστακτους όρους, ευρισκόμενος ήδη σήμερα σε δεινή οικονομική και όχι μόνο, κατάσταση, σε ένα αόρατο και εκ προοιμίου αβέβαιο και δυσμενές μέλλον.
Επιτρέψτε μου την παροιμία, «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».
Δεν μπορεί, η Πολιτεία, να περικόπτει μισθούς, συντάξεις, να χάνουν οι πολίτες τις δουλειές τους, εξ’ αιτίας των μνημονίων, πανδημίας κλπ, το κόστος ζωής να εκτοξεύεται στα ύψη, μη δυνάμενοι, εν τοις πράγμασι, οι πολίτες, να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, εν προκειμένω ασφαλιστικές εισφορές και η Πολιτεία, υπόλογη για τα μνημόνια, να μην κατανοεί ότι, μόνο με δραστικά μέτρα και ριζικές αποφάσεις, με γνώμονα πάντα τον Άνθρωπο, θα λυθεί το πρόβλημα, το οποίο σέρνεται επί χρόνια.
Όλα τα άλλα, όπως οι προτεινόμενες ρυθμίσεις, στο παρόν νομοσχέδιο, είναι ημίμετρα, τα οποία όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά το αναγεννούν και το μεταθέτουν στο μέλλον, ακόμα πιο διογκωμένο.
Επιτρέψτε μου και πάλι την παροιμία, «Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει».
Πρότασή μου είναι:
– Διαγραφή όλων των προσαυξήσεων (τόκοι, πρόστιμα κλπ.) όλων των οφειλών.
– Διαγραφή οφειλών, από υπηρεσίες στις οποίες δεν γινόταν χρήση, όπως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
– Ρύθμιση έως 240 ΆΤΟΚΕΣ δόσεις, με ελάχιστο 50 ευρώ, χωρίς αίτηση (γραφειοκρατία) και χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις (διακρίσεις – αντισυνταγματικές).
– Απονομή σύνταξης, σε όσους έχουν συμπληρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, με διαγραφή προσαυξήσεων, ρύθμιση σε 240 άτοκες δόσεις, με ελάχιστο 50 ευρώ, χωρίς όρια οφειλών. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω, το όριο των 20.000 ευρώ, για τους ελεύθερους επαγγελματίες και 6.000 ευρώ για τους αγρότες! ‘Όπως δεν καταλαβαίνω, γιατί, ασφαλισμένος, ο οποίος έχει υποβάλει αίτηση συνταξιοδότησης πριν από σχεδόν δυόμισι χρόνια (2020), έχοντας καταβάλει ανελλιπώς μέχρι το 2010, εισφορές επί 27 χρόνια, να μην μπορεί να λάβει την σύνταξή του, ούτε και προσωρινή σύνταξη, όντας σήμερα άνεργος, επειδή, στις οφειλές τεσσάρων ετών, μετά το 2010, το ταμείο έχει υπολογίσει προσαυξήσεις 60%. Όταν τα χρήματα των εισφορών του ασφαλισμένου, των 27 ετών, δανείζονταν, μέσω γνωστής τράπεζας, σε ημετέρους επιχειρηματίες, με σχεδόν μηδενικά επιτόκια, ενίοτε και αγύριστα ή τα κατάπιε η καταβόθρα του χρηματιστηρίου ή κουρεύτηκαν από τα μνημόνια των δανειστών, με αποκλειστική πάντα ευθύνη της Πολιτείας.
– Σε εξαιρετικές δε περιπτώσεις θα μπορούσε να γίνει και κούρεμα του κεφαλαίου των οφειλών.
– Θα μπορούσε επίσης να γίνει επαναφορά του Νόμου 4611/2019, για τον οποίο ορισμένοι οφειλέτες (Έλληνες Μετανάστες στο εξωτερικό, Αγρότες κλπ.), δεν έλαβαν γνώση και εκ των πραγμάτων, δεν υπέβαλλαν τη σχετική αίτηση, για να τύχουν των ευεργετικών διατάξεων του νόμου.
Πρωταρχική υποχρέωση του κάθε Ασφαλιστικού Ταμείου, είναι η ενημέρωση των Ασφαλισμένων του, για τα θέματα, τα οποία τους αφορούν και ειδικά όταν πρόκειται για μείζονος σημασίας, όπως είναι οι ευνοϊκοί όροι ρύθμισης (Νόμος 4611/2019), σε υπάρχουσες και εκκρεμείς οφειλές, δυστυχώς όμως δεν γίνεται, αν και αυτό επιβάλλει η χρηστή Διοίκηση.
Για το Τμήμα Μηχανογράφησης του e-ΕΦΚΑ (Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης) αλλά και των λοιπών επιμέρους Ταμείων, ήταν απλά και μόνο, λίγες ώρες δουλειάς, για να δημιουργηθεί μία εφαρμογή (πρόγραμμα) στο μηχανογραφικό σύστημα και να ενημερωθούν όλοι οι Ασφαλισμένοι, αποστέλλοντας, με μόνο το πάτημα ενός κουμπιού, εκατοντάδες χιλιάδες μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αλλά και συστημένες επιστολές, στους Ασφαλισμένους των Ταμείων, γνωστοποιώντας τους, τους ευνοϊκούς όρους ρύθμισης του Νόμου 4611/2019, σε υπάρχουσες εκκρεμείς οφειλές. Γεγονός το οποίο όμως, δεν έγινε, στα πλαίσια της Χρηστής Διοίκησης και του Κράτους Δικαίου. Η εφαρμογή αυτή, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για τη συνεχή ενημέρωση των Ασφαλισμένων, για τα θέματα, τα οποία τους απασχολούν, προς όφελος των Ασφαλισμένων όπως και των επιμέρους Ασφαλιστικών Ταμείων αλλά και του ΕΦΚΑ. Αυτό εξ’ άλλου κάνει, πληθώρα άλλων Οργανισμών όπως, η ΑΑΔΕ, Κτηματολόγιο, Τράπεζες κλπ.
Επειδή είθισται, η Διοίκηση, να αναφέρει ότι, «άγνοια νόμου δεν δικαιολογείται», για να δικαιολογήσει την μη τήρηση, από την ίδια, των επιταγών του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εξ΄ αυτού απορρεουσών υποχρεώσεών της, όπως είναι η υποχρέωση της αλλά και του κάθε Ασφαλιστικού Ταμείου, για την ενημέρωση των Ασφαλισμένων του, θα ήθελα να αναφέρω ότι, δεν έχω βρει κάπου στο Σύνταγμα, να αναφέρεται ότι, η «άγνοια νόμου δεν δικαιολογείται».
Αναλογίζομαι πως, ένας Αγρότης ή ένας Έλληνας Μετανάστης στο εξωτερικό, ο οποίος, εργαζόμενος δεκαπέντε ώρες την ημέρα, για να επιβιώσει, φεύγει από το σπίτι του πριν ξημερώσει και επιστρέφει αφού έχει νυχτώσει, μην μπορώντας, από την κούραση, ούτε το πιάτο του να δει, για να φάει, πως θα γνωρίζει τους δεκάδες νόμους που εκδίδονται καθημερινά αλλά και να έχει γνώση όλων των νόμων από την σύσταση του Ελληνικού Κράτους, που με βάση την πολυνομία, η οποία υπάρχει, χρειάζονται δέκα ζωές, μόνο για να τους διαβάσει και δεν γνωρίζω, αν έχει την νομική γνώση, για να τους κατανοήσει και να τους ερμηνεύσει.
Σημειωτέον ότι, ο Νόμος 4611/2019, από όσο γνωρίζω, ήταν σε ισχύ, για μόνο πέντε μήνες. Δηλαδή, επιτρέψτε μου, «όποιος πρόλαβε, τον Κύριο είδε». Θα μπορούσε ο νόμος να ισχύει και να εφαρμοστεί αυτόματα σε όλους, χωρίς την προϋπόθεση της αίτησης, η οποία εν τοις πράγμασι οδηγεί στην εξαίρεση – διάκριση – αντισυνταγματικότητα, ή την υποβολή αίτησης οποιαδήποτε στιγμή, για οφειλές οι οποίες υπήρχαν τις περιόδους που ορίζει ο Νόμος 4611/2019.
Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας ρητά ορίζει:
Άρθρο 5Α
2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.
Άρθρο 4
1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. Oι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
5. Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Άρθρο 25
**1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους.
2. H αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
3. H καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.
Συνεπώς είναι αντισυνταγματικό, κάποιος που ενημερώθηκε, για τους ευνοϊκούς όρους ρύθμισης του Νόμου 4611/2019, να επωφελείται και κάποιος, που δεν μπόρεσε να ενημερωθεί, να εξαιρείται.
Σημειωτέον ότι, οι νόμοι εναρμονίζονται με τις επιταγές του Συντάγματος και όχι το Σύνταγμα με τους νόμους.
Οι απειλές των ποινικών δικαστηρίων, των κατασχέσεων των κατοικιών, οι έφοδοι στα σπίτια για κατάσχεση προσωπικών αντικειμένων, ότι απέμεινε από τα ενεχυροδανειστήρια και οποιουδήποτε άλλου αναγκαστικού μέτρου, σε ανθρώπους που έχασαν τις δουλειές τους, καταστράφηκαν οικονομικά, στερούμενοι, για περισσότερα από δώδεκα χρόνια, άνευ υπαιτιότητός τους, τον οικογενειακό και επαγγελματικό τους προγραμματισμό, την οικογενειακή τους γαλήνη και την ποιότητα της ζωής τους, όχι μόνο δεν είναι δίκαιο και τίμιο, αλλά είναι απάνθρωπο, και δεν αρμόζει στην Δημοκρατία και στο Κράτος Δικαίου.
Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και του συνανθρώπους μας, οι οποίοι κάτω από την πίεση της οικονομικής τους καταστροφής, των δικαστηρίων και των κατασχέσεων, δεν άντεξαν και έκαναν το απονενοημένο διάβημα, θέτοντας τέλος στην ζωή τους ή βρέθηκαν με εγκεφαλικά, καρδιοπάθειες κλπ.
Πιστεύω ότι η Πολιτεία, δεν θέλει να συνεχίσει να βλέπει ανήμπορους ανθρώπους να πέφτουν στο κενό ή οικογένειες με Παιδιά, να πετάγονται στο δρόμο, για να τους κατασχέσει η Πολιτεία τα σπίτια τους.
Αυτοί που αποφασίζουν τις ρυθμίσεις, οι οποίοι, εν τοις πράγμασι, δεν βιώνουν, προσωπικά, οι ίδιοι το πρόβλημα, και εύχομαι να μην το βιώσουν ποτέ, καλό είναι να αναλογιστούν, πως, ένας άνεργος, οικονομικά κατεστραμμένος, η μία Επιχείρηση που έκλεισε ή προσπαθεί να ορθοποδήσει, μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη, με υπέρογκες μάλιστα προσαυξήσεις, σε 24 ή 48 δόσεις.
Τούτες τις δύσκολες μέρες και για εκείνες που έρχονται, ας κοιτάξει ο ένας τον άλλον στα μάτια και ας απλώσει το χέρι του, στην ανάγκη του άλλου.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την φιλοξενία του σχολίου μου και την κατανόησή σας.
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Γκούμας
Nα βρεθεί μια λύση και για τους αγρότες , υπάρχει όριο οφειλών 6000 σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ασφαλισμένους που το ποσό είναι 20000.Θεωρώ οτι είναι άδικο. Να ανέβει και σε αυτούς το όριο ώστε να μπορούν να βγουν σε σύνταξη και οι δόσεις να παρακρατούνται από την σύνταξη.
Προτείνεται η αύξηση των μηνιαίων δόσεων ρύθμισης ασφαλιστικών εισφορών, προκειμένου να είναι εφικτό να παρακολουθείται η ρύθμιση και να είναι συνεπείς οι ασφαλισμένοι
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ.
είναι σημαντικό να εφαρμόσετε περισσότερες δόσεις ρύθμισης χρεών .Η κατάσταση στην αγορά τείνει να γίνει απελπιστική ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Είναι σημαντικό για την επιβίωσης τους η αύξηση τουλάχιστον στις 72 δόσεις
Ελευθέριος Γεωργιάδης
Πρόεδρος Επιτροπής Αγοράς
Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης
Χρειάζεται επέκταση της ρύθμισης των πάσης φύσεως οφειλών προς τον ΕΦΚΑ και τους λοιπούς φορείς κοινωνικής ασφάλισης σε τουλάχιστον 120 δόσεις χωρίς να υπολογίζονται οι τυχόν προσαυξήσεις και άλλες επιβαρύνσεις.
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν θα έχουν καμία απολύτως τύχη, η αγορά, οι άνθρωποι της και οι χιλιάδες οικογένειες τους υποφέρουν, στενάζουν με τα αμέτρητα, ασήκωτα βάρη (ενοίκια, ΔΕΗ, κ.α.) που καλούνται να διαχειριστούν, μην επιμένετε στην πρόταση σας.
Η ρύθμιση οφειλών σε 48 δόσεις , σε μία εποχή μετά πανδημίας και παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, καθίσταται τουλάχιστον απογοητευτική ειδικά για τους οφειλέτες εκείνους οι έχασαν τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του Ν.4611/2019 καθότι την εποχή ισχύος του ουδέποτε είχαν ειδοποιηθεί από το αντίστοιχο Ταμείο ότι όφειλαν πόσο δε και λόγω εύλογης αμφιβολίας για υπαγωγή τους σε διπλή ασφάλιση , ειδικά οι παλαιοί ασφαλισμένοι οι οποίο δεν μπόρεσαν καν να υπαχθούν στις διατάξεις του άρθρου 3 Ν.4554/18 .
Καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για την επαναφορά ισχύος των ρυθμίσεων του Ν.4611/2019 που περιλαμβάνει κούρεμα προσαυξήσεων και του ποσού οφειλής , ειδικά σε περιπτώσεις εφάπαξ καταβολής , για λόγους ίσης και δίκαιης μεταχείρισης των πολιτών που βρέθηκαν προ υπέρογκων οφειλών λόγω ολιγωρίας του ΕΦΚΑ.
Μια ρύθμιση για 48 μήνες (4 χρόνια) είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Δεν υπάρχει οικονομικό φαινόμενο που να έχει τόσο ακριβή περιοδικότητα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα… Πόσο μάλλον, για τις 120 δόσεις.
Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία για να μην χάνεται η ρύθμιση. Προτάσεις:
• Οι μη καταβληθείσες δόσεις, για την απώλεια ρύθμισης, να είναι ένα ποσοστό των δόσεων που έχουν πληρωθεί.
• Αν κάποιος δεν έχει πληρώσει οφειλόμενες δόσεις, ανεξάρτητα από τον αριθμό τους, αλλά σε επόμενο χρονικό διάστημα τις καλύπτει να μην χάνετε η ρύθμιση.
• Να μην χάνεται η δυνατότητα υπαγωγής σε νέα ρύθμιση, αν έχει χαθεί η τελευταία.
Η δυνατότητα νέας ρύθμισης, είναι βασική διευκόλυνση για την τελική εξόφληση του ποσού.
Μόνο τα τελευταία χρόνια, εκτός από τα μνημόνια, έχουμε περάσει μια πανδημία και τις μέχρι τώρα συνέπειες ενός πολέμου. Πως θα κάνει κάποιος μακροχρόνιο προγραμματισμό τεσσάρων ετών;
Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και για τις ρυθμίσεις των 120 δόσεων και θα είναι χρήσιμο να ισχύσουν και σε αυτές τις περιπτώσεις.
Με εκτίμηση
Κώστας
Τα τελευταία χρόνια το ασφαλιστικό εξελίχτηκε σε ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα του ημερήσιου (και όχι μόνο) περιφερειακού τύπου φτάνοντας στο σημείο να απειλεί την ίδια την επιβίωσή του. Δύο είναι οι βασικές αιτίες που έχουν δημιουργήσει αυτό το πρόβλημα. Η πρώτη είναι το γνωστό «χαράτσι» του 2% επί του τζίρου υπέρ του ΕΔΟΕΑΠ και η δεύτερη είναι η κατάργηση της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών των περιφερειακών εφημερίδων που ίσχυε επί 60 χρόνια, από το 1956 πριν καταργηθεί με το νόμο Κατρούγκαλου το 2016!
Αποτέλεσμα είναι να έχει δημιουργηθεί ένας μεγάλος όγκος οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία αφού τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα ο πιο προβληματικός τους κλάδος, τα Μέσα της περιφέρειας, είμαστε ο μόνος επιχειρηματικός κλάδος που επιβαρύνεται με διπλή εργοδοτική ασφαλιστική εισφορά! Την ώρα που σε όλους τους οικονομικούς κλάδους αυτές οι εισφορές μειώνονται, κάτι που αποτελεί άλλωστε και βασικό κυβερνητικό αφήγημα, σε μας αυξάνονται σε δυσθεώρητα και μη αντιμετωπίσιμα ύψη! Αυτό το καθεστώς πλήττει ιδιαίτερα τις σοβαρές επιχειρήσεις Τύπου της Περιφέρειας που εκπροσωπεί ο ΣΗΠΕ, οι οποίες διατηρούν και το συντριπτικά μεγάλο ποσοστό της συνολικής απασχόλησης στον κλάδο!
Αυτή την πραγματικότητα την έχει αποδεχτεί άλλωστε στην πράξη και η ίδια η Κυβέρνηση καθώς φρόντισε να καλύψει, μέσω του «Προγράμματος Ενίσχυσης», έστω και ψευδεπίγραφου, τις οφειλές από το 2% για τα έτη 2017-2020 καθώς και για το 2021. Όμως ενώ αναγνωρίζει αυτή την πραγματικότητα, εντούτοις κάνει «μισή δουλειά»! Ρυθμίζει π.χ. την εξόφληση σε 72 δόσεις των οφειλών από εργοδοτικές εισφορές προς τον ΕΔΟΕΑΠ αλλά δεν προχωρά στην μείωσή τους και επιπλέον όπως φαίνεται και στην παρούσα ρύθμιση δεν περιλαμβάνει τις οφειλές προς τον ΕΦΚΑ για το ίδιο διάστημα, όπου ήταν ασφαλισμένο και το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού μας!
Θεωρούμε επομένως ως απολύτως επιβεβλημένη την επέκταση της δυνατότητας ρύθμισης των πάσης φύσεως οφειλών προς τον ΕΦΚΑ και τους λοιπούς φορείς κοινωνικής ασφάλισης σε 120 ή τουλάχιστον σε 100 δόσεις επί της βασικής οφειλής χωρίς να υπολογίζονται τυχόν προσαυξήσεις ή άλλες επιβαρύνσεις. Αυτή είναι μια πράξη δικαιοσύνης προς τον μόνο κλάδο που επιβαρύνεται με διπλές ασφαλιστικές εισφορές αλλά ταυτόχρονα και μια ρεαλιστική προοπτική που μπορεί να εξυπηρετήσει πραγματικά τους σκοπούς της ρύθμισης.
Στην εφορία ο οφειλέτης μπορεί να έχει παράλληλα 2,3 ή και 4 ρυθμίσεις 24 δόσεων. Επίσης σε περίπτωση που δεν καταφέρει να πληρώσει 2 δόσεις και χάσει τη ρύθμιση του δίνεται το δικαίωμα 2ης υπαγωγής. Είναι ουτοπικό να περιμένει κάποιος ότι αυτή η ρύθμιση θα δώσει λύση στα προβλήματα των επιχειρήσεων ή των ελευθεροεπαγγελματιών την στιγμή, που οι τιμές όλων των προϊόντων και των υπηρεσιών έχουν κυριολεκτικά εκτοξευθεί. Χρειάζεται αν μη τι άλλο λίγη ευελιξία.
Για τις επιχειρήσεις οι οποίες λόγω προβλημάτων των τελευταίων χρόνων (που όλοι ξέρουμε) έχουν μεγάλη οφειλή πρέπει να αυξηθεί αρκετά ο αριθμός των δόσεων ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν και να λειτουργήσουν. Αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος (που δεν τον ξέρω) θα μπορούσε οι δόσεις να είναι 100 ή 200 ή 240 (εξοδικαστικός) ώστε το χρέος να αποπληρωθεί σε βάθος χρόνου και να μπορέσει η επιχείρηση να ανταποκριθεί. Ακόμη δημιουργεί πρόβλημα η ύπαρξη προϋπόθεσης για την συνέχιση της ρύθμισης. Είναι πολύ χρήσιμο, αν για κάποιο λόγο η ρύθμιση χαθεί να ξαναγίνεται χωρίς προϋποθέσεις τον επόμενο ή μεθεπόμενο μήνα. Στη δική μας περίπτωση (εκπαιδευτική εταιρία -Σχολείο) αν μπορούσαμε να ξανακάνουμε ανά πάσα στιγμή νέα ρύθμιση με πολλές δόσεις (120 ήταν αυτή που χάθηκε) τώρα δεν θα είχαμε πρόβλημα.
Πρέπει να δώσετε λύση και για τους αγρότες που θέλουν να εξαγοράζουν έως δέκα χρόνια από την πρόσθετη ασφάλεια του ΟΓΑ, υπάρχει όριο οφειλών 6000 σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ασφαλισμένους που το ποσό είναι 20000. Δεν θα γίνει παραγραφή οφειλών αυτού του ποσού που είναι στα αζήτητα για πάνω από 20 έτη απλά να μπορούν να βγουν σε σύνταξη και οι δόσεις να παρακρατούνται από την σύνταξη. Αν γίνει κάτι τέτοιο θα μπορέσουν να πάρουν σύνταξη στα 62 έτη με 40 χρόνια όσοι κάνουν εξαγορά πλασματικά έτη (παιδιών, στρατού )/ Υπάρχουν εκατοντάδες οικογένειες αγροτών που δεν πλήρωσαν την πρόσθετη ασφάλεια από το 1988-97, συνήθως πλήρωνε μόνο ο ένας σύζυγος . Αν καταφέρει να πάρει σύνταξη έστω ο ένας στα 62 είναι μεγάλη διευκόλυνση, θα γλιτώσει 7.500€ κατ ελάχιστο από τις ασφαλιστικές εισφορές μέχρι τα 67, και για 5 χρόνια θα παίρνει ένα μέρος από την σύνταξη που θα περισσεύει από τις δόσεις .
Μέχρι τώρα η ρύθμιση ιδιαίτερα στο Κ.Ε.Α.Ο. γίνεται μόνο ηλεκτρονικά από τον οφειλέτη. Αλλάζει αυτό; Μακάρι γιατί όλοι οι οφειλέτες δεν μπορούν να κάνουν χρήση ηλεκτρονικών υπηρεσιών χωρίς βοήθεια
Σε ότι αφορά τη ρύθμιση των ληξηπροθεσμων οφειλών είναι εντελώς άδικο. Ειδικότερα οφειλές οαεε που δημιουργήθηκαν τη δεκαετία 2010 και αποδεδειγμένα έχουν κλείσει επιχειρήσεις ή έχουν πεθάνει οφειλέτες δεν υπάρχει πρόβλεψη για κούρεμα έστω της ιατροφαρμακευτικης περίθαλψης που έτσι κι αλλιώς δεν την είχαν και δεν την έχουν.
Είναι βασικό και ηθικά πρέπον να υπάρξει πρόβλεψη για ουσιαστικής μεταρρυθμίσεις.
Ο αριθμός των δόσεων και δίχως κούρεμα είναι ουτοπικος
Για παράδειγμα αν κάποιος χρωστάει 15000 και είναι άνεργος ακόμα και με τις 48 δόσεις δεν μπορεί να ανταπεξέλθει.
Κούρεμα λοιπόν στο κομμάτι της ιατροφαρμακευτικης περίθαλψης διακανονισμός δύο ταχυτήτων παρακράτηση, όπως ισχύει,σε όσους είναι να βγουν στη σύνταξη και δόσεις σύμφωνα με τα πραγματικά εισοδήματα.