1. Στην περ. ΙΙ του άρθρου 1 του π.δ. 59/2018 (Α’ 114), περί των ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης, μετά από την υποπερ. 1, προστίθεται περ. 1α και η παρ. ΙΙ διαμορφώνεται ως εξής:
«ΙΙ. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ
Στις ειδικές κατηγορίες χρήσεων κατατάσσονται, σύμφωνα με την ειδική χωρική τους λειτουργία, οι ακόλουθες δραστηριότητες, λειτουργίες, εγκαταστάσεις και υποδομές:
1. Κατοικία. Κατ’ εξαίρεση, χώροι της κατοικίας επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για άσκηση επαγγέλματος συμβατού προς την κύρια χρήση του κτιρίου όπως, ιατρού (που δεν διαθέτει νοσηλευτική κλίνη ή μονάδα εφαρμογής ισοτόπων ή ακτινολογικό εργαστήριο ή εγκαταστάσεις φυσικοθεραπείας), δικηγόρου, μηχανικού, λογιστή, οικονομολόγου, συγγραφέα, αναλυτή προγραμματιστή Η/Υ, κοινωνιολόγου, κοινωνικού λειτουργού και δημοσιογράφου. Η εξαίρεση αυτή ισχύει εφόσον η άσκηση επαγγέλματος είναι επιτρεπτή από τον κανονισμό του κτιρίου, δεν απαγορεύεται από ισχύουσες διατάξεις περί υγιεινής και ασφάλειας και βρίσκεται εντός της μόνιμης κατοικίας αυτού που ασκεί το ελεύθερο επάγγελμα.
1α. Κοινωνική κατοικία. Χρησιμοποιείται για τη στέγαση νέων και προσώπων που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως αυτές προσδιορίζονται στο πλαίσιο άσκησης στεγαστικής πολιτικής από το κράτος και τους δημόσιους φορείς. Η κοινωνική κατοικία επιτρέπεται σε όλες τις γενικές κατηγορίες χρήσεων, στις οποίες επιτρέπεται και η κατοικία, ακόμη και αν δεν μνημονεύεται ειδικώς.
2. Κοινωνική πρόνοια.
3. Εκπαίδευση.
3.1. Νηπιαγωγεία.
3.2. Πρωτοβάθμια (Δημοτικά).
3.3. Δευτεροβάθμια (Γυμνάσια, Λύκεια).
3.4. Τριτοβάθμια (Τ.Ε.Ι., Α.Ε.Ι.).
3.5. Ειδική εκπαίδευση.
4. Αθλητικές εγκαταστάσεις (άρθ. 56Α του ν. 2725/1999 και κοινή υπουργική απόφαση ΥΠΠΟΑ/ΓΔΥΑ/ΔΤΥ/ΤΠΑΑΕ/ 408113/21902/2725/603/2017, ΦΕΚ 3568 Β΄/2017).
4.1. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (κατηγορίες Α1, Α2, Β1, Δ, Ε1).
4.2. Μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις.
4.3. Ειδικές αθλητικές εγκαταστάσεις.
5. Θρησκευτικοί χώροι.
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις.
7. Διοίκηση.
8. Περίθαλψη.
8.1. Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία:
8.1.1. Κέντρα υγείας και κέντρα υγείας αστικού τύπου.
8.1.2. Περιφερειακά ιατρεία και πολυδύναμα περιφερειακά ιατρεία.
8.1.3. Κέντρα αποθεραπείας αποκατάστασης ημερήσιας νοσηλείας (άρθ. 10 του ν. 2072/1992).
8.1.4.Ιδιωτικές μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (π.δ. 84/2001).
8.1.5. Μονάδες χρόνιας αιμοκάθαρσης εκτός νοσοκομείων και κλινικών (άρθ. 31 του ν. 2646/1998).
8.1.6. Ιδιωτικές μονάδες ημερήσιας νοσηλείας (άρθ. 33 του ν. 4025/2011).
8.1.7. Εργαστήρια φυσικοθεραπείας.
8.1.8. Μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ασφαλιστικών οργανισμών.
8.1.9. Κέντρα ψυχικής υγείας, ιατροπαιδαγωγικά κέντρα, κέντρα εξειδικευμένης περίθαλψης (κέντρα ημέρας, νοσοκομεία ημέρας και κέντρα παρέμβασης στην κρίση).
8.1.10. Μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης (άρθ. 9 του ν. 2716/1999).
8.1.11. Λοιπές υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας, όπως εργαστήρια αισθητικής μονάδες αδυνατίσματος διαιτολογικές μονάδες, οδοντοτεχνικά εργαστήρια.
8.2. Δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας που περιλαμβάνουν νοσηλεία:
8.2.1. Νοσοκομεία (περιφερειακά και γενικά) και νοσοκομεία κέντρα υγείας
8.2.2. Ιδιωτικές Κλινικές
8.2.3. Κέντρα φυσικής και ιατρικής αποκατάστασης
8.2.4. Κέντρα αποθεραπείας αποκατάστασης κλειστής νοσηλείας (άρθ. 10 του ν. 2072/1992)
8.2.5. Ξενώνες νοσηλευτικής φροντίδας και ανακουφιστικής αγωγής ασθενών (ν. 3106/2003)
8.3. Εξωνοσοκομειακές Μονάδες Ψυχικής Υγείας.
8.4. Μονάδες Πρόληψης και Καταπολέμησης των Εξαρτήσεων.
9. Χώροι συνάθροισης κοινού/ Συνεδριακά κέντρα.
10. Εμπόριο και παροχή προσωπικών υπηρεσιών:
10.1. Εμπορικά καταστήματα.
10.2. Καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών
10.3. Υπεραγορές.
10.4. Πολυκαταστήματα.
10.5. Εμπορικά κέντρα.
10.6. Εγκαταστάσεις εμπορικών εκθέσεων εκθεσιακά κέντρα.
11. Γραφεία/ Κέντρα έρευνας/Θερμοκοιτίδες επιχειρήσεων.
12. Εστίαση.
13. Αναψυκτήρια.
14. Αναψυχή κέντρα διασκέδασης
15. Τουριστικά καταλύματα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις (ν. 4276/2014).
16. Στάθμευση (κτίριο γήπεδο).
16.1. Στάθμευση (κτίρια-γήπεδα) αυτοκινήτων μέχρι 3,5 τόνους κοινής χρήσης, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων καθώς και οχημάτων ανεξαρτήτως βάρους των υπηρεσιών Ο.Τ.Α. α’ βαθμού.
16.2. Στάθμευση (κτίρια γήπεδα) αυτοκινήτων, χωρίς περιορισμό είδους και βάρους, σκαφών και τουριστικών λεωφορείων.
17. Πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας (άρθ. 15 του ν. 4233/2014).
18. Πλυντήρια, λιπαντήρια αυτοκινήτων.
19. Συνεργεία.
19.1. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων συνήθων οχημάτων (συμπεριλαμβάνονται οι μοτοσικλέτες και μοτοποδήλατα) μέχρι 3,5 τόνους μικτού φορτίου ή δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων.
19.2. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης μεγάλων και βαρέων οχημάτων άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητα μεταφοράς άνω των 9 ατόμων (συμπεριλαμβάνονται τα αγροτικά μηχανήματα και τα μηχανήματα έργων Συνεργεία Επισκευής Μηχανημάτων Έργων (ΣΕΜΕ).
20. Αποθήκες (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης).
20.1. Αποθήκες του άρθρου 17 του ν. 3982/2011.
20.2. Aποθήκες λιανικής πώλησης.
20.3. Διανομή ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
20.4. Φαρμακαποθήκες.
21. Εγκαταστάσεις Εφοδιαστικής (ν. 4302/2014).
21.1. Κέντρο Αποθήκευσης και Διανομής (ΚΑΔ).
21.2. Αστικό Κέντρο Ενοποίησης Εμπορευμάτων (άρθρο 4 του ν. 4302/2014 και άρθρου 9, παρ. 3.1 του π.δ. 79/2004).
21.3. Αποθήκες χονδρικού εμπορίου.
21α. Κέντρα Δεδομένων και τεχνολογικής υποστήριξης επιχειρήσεων και λοιπές συνοδευτικές δραστηριότητες (Data Centres).
22. Επαγγελματικά εργαστήρια (άρθρο 17 του ν. 3982 /2011).
23. Βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις (χαμηλής, μέσης και υψηλής όχλησης).
24. Αγροτικές εκμεταλλεύσεις εγκαταστάσεις και δραστηριότητες.
24.1. Γεωργικές, δασικές, κτηνοτροφικές, αλιευτικές και λοιπές αγροτικές εκμεταλλεύσεις και δραστηριότητες.
24.2. Γεωργικές αποθήκες, θερμοκήπια και λοιπές εγκαταστάσεις αγροτικού τομέα (άρθρο 2 του από 31.5.1985 π.δ., Δ’ 270).
24.3. Κτηνοτροφικές πτηνοτροφικές εγκαταστάσεις Αντλητικές εγκαταστάσεις.
24.4. Υδατοκαλλιέργειες (χερσαίες, θαλάσσιες, λιμναίες και ποτάμιες εγκαταστάσεις).
24.5. Πολυλειτουργικό αγρόκτημα (άρθρο 52 του ν. 4235/2014, A’ 32).
24.6. Κτηνοτροφικά Πάρκα (άρθρο 43 του ν. 4235/2014).
24.7. Αλυκές.
24.8. Βόσκηση.
24.9. Αλιεία (ερασιτεχνική και επαγγελματική).
24.10. Συλλογή φυτών, βοτάνων, ασπόνδυλων και μυκήτων (μανιταριών) και βενθικών οργανισμών από το υπόστρωμα της παραλιακής ζώνης.
24.11. Θήρα.
24.12. Ιππικά Κέντρα.
24.13. Εγγειοβελτιωτικά έργα αγροτικής ανάπτυξης.
25. Εξορυκτικές δραστηριότητες (Ορυχεία, Λατομεία, Μεταλλεία, Αμμοληψία, Ζώνες αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων).
26. Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς:
26.1. Αεροδρόμια.
26.2. Ελικοδρόμια.
26.3. Υδατοδρόμια.
26.4. Σιδηροδρομικοί σταθμοί.
26.5. Εμπορευματικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί.
26.6. Ειδικές σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις.
26.7. Σταθμοί αστικών Υπεραστικών Λεωφορείων, Τρόλεϊ ,Τραμ.
26.8. Χώροι στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων (πούλμαν), φορτηγών και τροχόσπιτων.
26.9. Σ.Ε.Α. (Σταθμοί εξυπηρέτησης αυτοκινητοδρόμων).
26.10. Σταθμοί μετεπιβίβασης Μ.Μ.Μ.
26.11. Λιμενικές ζώνες επιβατικής, εμπορικής, αλιευτικής, βιομηχανικής και τουριστικής δραστηριότητας, μαρίνες.
26.12. Γραμμικές υποδομές μεταφορών.
26.12.1. Οδοί (κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων) (δυνατότητα εξειδίκευσης βάσει της οικείας νομοθεσίας).
26.12.2. Οδοί ήπιας κυκλοφορίας.
26.12.3. Πεζόδρομοι.
26.12.4. Ποδηλατόδρομοι.
26.12.5. Πλατείες.
26.12.6. Μονοπάτια (πεζών).
26.12.7. Θαλάσσιοι διάδρομοι κίνησης σκαφών.
27. Κέντρα τεχνικού ελέγχου οχημάτων (Κ.Τ.Ε.Ο., Ι.Κ.Τ.Ε.Ο.).
28. Σταθμοί μεταφόρτωσης απορριμμάτων.
29. Εγκαταστάσεις ανακύκλωσης συσκευασιών και υλικών.
30. Γωνιές ανακύκλωσης και πράσινα σημεία (μικρά, μεγάλα) (κοινή υπουργική απόφαση 18485/26.4.2017 ΦΕΚ Β΄1412).
31. Χώρος επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων/Χώρος επεξεργασίας, διάθεσης στερεών τοξικών αποβλήτων.
32. Χώρος επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων (βιολογικός καθορισμός).
33. Εγκαταστάσεις παραγωγής, αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών, και συναφείς εγκαταστάσεις.
34. Εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
35. Πάρκα κεραιών τηλεπικοινωνιών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών.
36. Στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
36α. Κέντρα Περίθαλψης Ειδών Άγριας Πανίδας (ΚΕΠΕΑΠ).
37. Εγκαταστάσεις οχημάτων τέλους κύκλου ζωής (Ο.Τ.Κ.Ζ.).
38. Κοιμητήρια.
39. Κέντρα αποτέφρωσης νεκρών (Κ.Α.Ν.) και οστών.
40. Σωφρονιστικά καταστήματα φυλακές κέντρα κράτησης.
41. Εγκαταστάσεις προσωρινής υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών/προσφύγων και ευάλωτων ομάδων.
42. Ιππόδρομος.
43. Πίστες αγώνων αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων.
44. Καζίνο.
45. Χώροι διεξαγωγής τεχνικών ψυχαγωγικών και τυχερών παιγνίων (ν. 4002/2011).
46. Αστική γεωργία Λαχανόκηποι.
47. Κατασκηνώσεις Παιδικές εξοχές.
48. Κατασκευές σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους κατά το άρθρο 20 του ΝΟΚ.
48.1. Κατασκευές για:
α) τη διαμόρφωση του εδάφους, όπως κλίμακες, τοίχοι, διάδρομοι, κεκλιμένα επίπεδα, μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών, καθώς και κατασκευές για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενων ατόμων,
β) τον εξωραϊσμό και την αισθητική τους αναβάθμιση, τον εξοπλισμό και την ασφάλειά τους και γενικά κατασκευές για την εξυπηρέτηση του προορισμού των χώρων αυτών,
γ) λυόμενες και προσωρινές κατασκευές,
δ) για τη λειτουργία και την εξυπηρέτηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
48.2. Εγκαταστάσεις:
α) Οι κατασκευές δικτύων υποδομής και εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας, μετά των παραρτημάτων αυτών (υπέργειων και υπόγειων).
β) Η εγκατάσταση σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, θορύβου και μετεωρολογικών παραμέτρων με τον αναγκαίο εξοπλισμό.
γ) Υπέργειοι και υπόγειοι σταθμοί διανομής ή μέτρησης και ρύθμισης φυσικού αερίου.
δ) Η εγκατάσταση κεντρικών λεβήτων ή μονάδων Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και θερμότητας Υψηλής Αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ) για τηλεθέρμανση.
ε) Η εγκατάσταση σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων.
στ) Η εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης και λοιπών συστημάτων επεξεργασίας νερού για την υδροδότηση δημοτικών δικτύων, μετά των συνοδών έργων που απαιτούνται, για την πλήρη λειτουργία αυτών.
49. Περίπτερα ενημέρωσης/έργα ερμηνείας περιβάλλοντος (πινακίδες, αποχωρητήρια, περίπτερα, στέγαστρα κ.λπ.).
50. Έργα πρόληψης ή αντιμετώπισης της υφαλμύρωσης των υπογείων υδάτων ή εδαφών.
51. Έργα προστασίας από διάβρωση, κατολισθήσεις και στήριξη εδαφών.
52. Ήπια θαλάσσια αναψυχή (κολύμβηση, ιστιοσανίδα, καταδύσεις, υποβρύχια φωτογράφηση κ.λπ.).
53. Έργα που αφορούν την αποκατάσταση και βελτίωση των υδατοαποθεμάτων.
54. Πλωτές υποδομές και εγκαταστάσεις θαλάσσιας αναψυχής.
55. Φάροι.».
2. Στο άρθρο 6 του π.δ. 59/2018, περί των ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης που επιτρέπονται στις περιοχές της γενικής κατηγορίας χρήσεων γης «Κοινωφελείς Λειτουργίες», πριν από την ειδική κατηγορία «(2) Κοινωνική πρόνοια», προστίθεται η ειδική κατηγορία «(1α) Κοινωνική κατοικία, μόνο σε κτίρια που ανήκουν σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως ορίζεται στην περ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143)» και το άρθρο 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 6
Κοινωφελείς Λειτουργίες
Στις περιοχές της κατηγορίας αυτής επιτρέπονται μόνο:
(1α) Κοινωνική κατοικία, μόνο σε κτίρια που ανήκουν σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως ορίζεται στην περ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143).
(2) Κοινωνική πρόνοια.
(3) Εκπαίδευση.
(4) Αθλητικές εγκαταστάσεις.
(6) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις.
(8) Περίθαλψη.
(26.12) Γραμμικές υποδομές μεταφορών.
(26.12.1) Οδοί (κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων) (δυνατότητα εξειδίκευσης βάσει της οικείας νομοθεσίας).
(26.12.2) Οδοί ήπιας κυκλοφορίας.
(26.12.3) Πεζόδρομοι.
(26.12.4) Ποδηλατόδρομοι.
(26.12.5) Πλατείες.
(29) Εγκαταστάσεις ανακύκλωσης συσκευασιών και υλικών.
(30) Γωνιές ανακύκλωσης και πράσινα σημεία.
(39) Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών (Κ.Α.Ν.) και οστών. Επιτρέπονται μόνο Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών (Κ.Α.Ν.).».
3. Το άρθρο 14 του π.δ. 59/2018, περί των ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης που επιτρέπονται στις περιοχές της γενικής κατηγορίας χρήσεων γης «Αγροτική χρήση», μετά από την ειδική κατηγορία «(1) Κατοικία για την εξυπηρέτηση της αγροτικής χρήσης», προστίθεται η ειδική κατηγορία «(1α) Κοινωνική κατοικία, μόνο σε κτίρια που ανήκουν σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως ορίζεται στην περ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143)», και το άρθρο 14 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 14
Αγροτική χρήση
Ως περιοχές με αγροτική χρήση νοούνται περιοχές που περιλαμβάνουν εκτάσεις γεωργικής γης στις οποίες επιτρέπονται οι παρακάτω ειδικές χρήσεις:
(1) Κατοικία για την εξυπηρέτηση της αγροτικής χρήσης.
(1α) Κοινωνική κατοικία, μόνο σε κτίρια που ανήκουν σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως ορίζεται στην περ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143).
(15) Τουριστικά καταλύματα μέχρι 30 κλίνες.
(23) Βιομηχανικές και Βιοτεχνικές εγκαταστάσεις χαμηλής και μέσης όχλησης, συσκευασίας και μεταποίησης τοπικά παραγόμενων αγροτικών προϊόντων.
(24) Αγροτικές εκμεταλλεύσεις εγκαταστάσεις.
(26.12) Γραμμικές υποδομές μεταφορών.
(26.12.1) Οδοί (κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων) (δυνατότητα εξειδίκευσης βάσει της οικείας νομοθεσίας).
(26.12.2) Οδοί ήπιας κυκλοφορίας.
(26.12.3) Πεζόδρομοι.
(26.12.4) Ποδηλατόδρομοι.
(26.12.5) Πλατείες.
(26.12.6) Άλση.
(26.12.7) Μονοπάτια (πεζών).
(30) Γωνιές ανακύκλωσης και μικρά πράσινα σημεία.
(34) Εγκαταστάσεις ΑΠΕ. Σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας δεν επιτρέπονται άλλες χρήσεις πλην της αγροτικής εκμετάλλευσης αγροτικής δραστηριότητας, κατά την έννοια του ν. 3874/2010 (Α’ 151) όπως ισχύει, εκτός αν προβλέπονται από ειδική διάταξη νόμου και είναι σύμφωνες με τις κατευθύνσεις του χωροταξικού σχεδιασμού.
(48) Κατασκευές σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους κατά το άρθρο 20 του ΝΟΚ.
(50) Έργα πρόληψης ή αντιμετώπισης της υφαλμύρωσης των υπογείων υδάτων ή εδαφών.
(51) Έργα προστασίας από διάβρωση, κατολισθήσεις και στήριξη εδαφών.
(52) Ήπια θαλάσσια αναψυχή (κολύμβηση, ιστιοσανίδα, καταδύσεις, υποβρύχια φωτογράφηση κ.λπ.).
(53) Έργα που αφορούν την αποκατάσταση και βελτίωση των υδατοαποθεμάτων.
(54) Πλωτές υποδομές και εγκαταστάσεις θαλάσσιας αναψυχής.
(55) Φάροι.».
4. Κάθε ακίνητο που ανήκει σε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης, όπως ορίζεται στην περ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως Κοινωνική Κατοικία, αν βρίσκεται σε περιοχές που ανήκουν στις γενικές κατηγορίες χρήσης των άρθρων 2, 3, 4, 5, 6 και 14 του π.δ. 59/2018 και των άρθρων 2, 3, 4, 8 και 10 του από 23.2.1987 π.δ. (Δ΄ 166).
Στο άρθρο 10 προβλέπεται η ένταξη της ειδικής κατηγορίας χρήσης «Κοινωνική Κατοικία» στις χρήσεις κατοικίας, και στις ζώνες κοινωφελών λειτουργιών και αγροτικής χρήσης, όταν πρόκειται για ακίνητα ιδιοκτησίας δημοσίου (φορείς γενικής κυβέρνησης). Με το ισχύον σήμερα καθεστώς χρήσεων γης, στις περιοχές με αγροτική χρήση επιτρέπεται η κατοικία μόνο για εξυπηρέτηση της αγροτικής χρήσης.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θεωρηθεί ειδική κατηγορία χρήσης γης η κοινωνική κατοικία, με προσθήκη στο ΠΔ 59/2018, στο βαθμό που πρόκειται απλά για κατοικία και πρέπει να ακολουθεί τις αντίστοιχες γενικές ρυθμίσεις. Η διατύπωση «Κοινωνική κατοικία. Χρησιμοποιείται για τη στέγαση νέων και προσώπων που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως αυτές προσδιορίζονται στο πλαίσιο άσκησης στεγαστικής πολιτικής από το κράτος και τους δημόσιους φορείς. Η κοινωνική κατοικία επιτρέπεται σε όλες τις γενικές κατηγορίες χρήσεων, στις οποίες επιτρέπεται και η κατοικία, ακόμη και αν δεν μνημονεύεται ειδικώς» θα μπορούσε να καταγραφεί ως ορισμός του ΣΝ και όχι προσθήκη στο ΠΔ 59/2018. Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό αν ο ορισμός συνδεόταν με μηχανισμούς αυξημένου ελέγχου εφαρμογής της διάταξης, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν θα μετατραπούν σε άλλη χρήση τα ακίνητα που ανεγέρθησαν με το ευνοϊκό καθεστώς του νόμου.
Εξ άλλου η προσθήκη ειδικής χρήσης σε κάθε ζώνη, μπορεί να γίνει κατά τον σχεδιασμό (αιτιολογημένα) βάσει του ΠΔ 59/2018 όπως τροποποιήθηκε με τον ν 4759/2020. Αντίθετα, όπως καταγράφεται σαν γενική πρόβλεψη, υπάρχει κίνδυνος να θεωρηθεί ότι προστίθεται αυτόματα και στα ισχύοντα σχέδια χρήσεων γης (ΖΟΕ και ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, αφού μάλιστα αναφέρεται και στο προ του ΠΔ/τος 59 καθεστώτος, του ΦΕΚ 166Δ/87), και κατά συνέπεια μπορεί να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για διασπορά αναπτύξεων σε αγροτικές περιοχές.
Επισημαίνεται εδώ ότι η ανάπτυξη κοινωνικής κατοικίας σε αγροτική γη θα ήταν κανονικά ασύμφορη με τον ισχύοντα ΣΔ 0,05, αλλά η διατύπωση του σν ενέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει σε συνδυασμό με άλλη χρήση (πχ τουριστική) ώστε να κάνει χρήση άλλου ΣΔ. Αν μάλιστα λάβει κανείς υπόψη ότι πολλά από τα δημόσια ακίνητα στα οποία αναφέρεται η διάταξη ανήκουν στα τουριστικά ακίνητα της ΕΤΑΔ, είναι ορατή αυτή η προοπτική. Τέλος ένας επί πλέον κίνδυνος είναι να προκύψουν τέτοιες αναπτύξεις σε περιοχές Νατούρα των οποίων οι γενικές ζώνες χρήσεων γης (πλην της απολύτου προστασίας) είναι υποκατηγορίες της «αγροτικής γης».
Ανάλογο είναι το πρόβλημα για ακίνητα που έχουν χαρακτηριστεί ως ζώνη κοινωφελών λειτουργιών, στην οποία επίσης προβλέπεται η αυτόματη προσθήκη της Κοινωνικής Κατοικίας.
Η ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΕΤ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ» ΚΑΙ ΣΤΟ «ΚΑΤΟΙΚΙΑ» ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΧΩΡΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΕ ΟΙΚΙΣΤΙΚΑ ΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΖΩΝΩΝ. ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ. ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΑΣΤΟΧΗ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΒΕΛΤΙΣΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΩΝ.
Ως Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία, έχουμε εδώ και μια δεκαετία αναγνωρίσει και προτεραιοποιούμε στον δημόσιο λόγο μας την ανάγκη για Κοινωνική Κατοικία. Στην παρούσα φάση βλέπουμε να γίνεται η αρχή για την κατανόηση της ανάγκης αυτής οπότε διακείμεθα θετικά, θεωρούμε όμως ότι εξακολουθεί να υπάρχει ασάφεια αναφορικά με τον ορισμό της Κοινωνικής Κατοικίας.
Η ασάφεια επεκτείνεται και με την χρήση του όρου «πλαίσιο άσκησης στεγαστικής πολιτικής από το κράτος και τους δημόσιους φορείς» της παραγράφου 1α, στο πλαίσιο της οποίας ορίζονται οι ευάλωτες ομάδες Δεν γνωρίζουμε να υπάρχει παρόμοια πολιτική, κάτι που εντείνεται και από την ίδια την επίσημη κυβερνητική παρουσίασή (https://government.gov.gr/parousiasi-tis-stratigikis-kinonikis-stegasis-spiti-mou/) η οποία ήδη από την πρώτη πρόταση οριοθετεί την παρέμβαση «στους νέους ανθρώπους και τις νεότερες γενιές». Θεωρούμε ως εκ των ουκ άνευ να υπάρξει ορισμός και της κοινωνικής κατοικίας και των ευάλωτων ομάδων
Μας προβληματίζει επίσης το εδάφιο 41 «Εγκαταστάσεις προσωρινής υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών/προσφύγων και ευάλωτων ομάδων». Επίσης, η σύνδεση Κοινωνικής κατοικίας, μόνο σε κτίρια που ανήκουν σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης σε περίπτωση αγροτικής χρήσης (παρ. 3)
Να γίνει ιδιαίτερη μνεία ότι στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες περιλαμβάνονται και οι πολύτεκνες οικογένειες.
Το συγκεκριμένο μέτρο εφόσον εφαρμοστεί, θα είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα σε μέρη όπου πάσχουν από ύπαρξη διαθέσιμων προς μακροχρόνια μίσθωση κατοικιών. Ιδιαίτερα σε μικρά νησιά των Δωδεκανήσων.