Στο άρθρο 16 του Κώδικα νόμων για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων (ν. 3850/2010, Α΄ 84), περί των προσόντων των ιατρών εργασίας, προστίθεται παρ. 4 ως εξής:
«4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, μετά από γνώμη του Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (Σ.Υ.Α.Ε.) και του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.), δύναται να ορίζονται και πέραν των προβλεπόμενων στην παρ. 1 του παρόντος κατηγορίες ιατρών, οι οποίοι μπορούν να ασκούν καθήκοντα ιατρού εργασίας. Με την απόφαση του πρώτου εδαφίου καθορίζονται οι ειδικότητες, οι όροι και προϋποθέσεις, το χρονικό διάστημα και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.».
Θα μπορούσε να δωθεί η ειδικότητα σε όποιον την έχει ασκήσει εμπειρικά για κάποιο χρονικό διάστημα (νομίζω ότι αυτό έχει ξαναγίνει στην ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής – με απόφαση του ΚΕΣΥ), ώστε να την ασκεί αποκλειστικά.
Δεν γίνεται το πρωί Ιατρός Εργασίας και το βράδυ Παθολόγος, ούτε στέκει νομικά.
Από κει και πέρα αν θυμάμαι καλά έχει βγει σε ΦΕΚ, τι εκπαίδευση πρέπει να κάνει κάποιος αν θέλει να αλλάξει ειδικότητα. Δηλαδή άλλη εκπαίδευση χρειάζεται ο Χειρουργός και άλλη ο Γενικός Ιατρός για να πάρει την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας.
Πρέπει επιτέλους να υπάρξει μια τάξη. Δεν μπορεί όποιος θέλει ή γνωρίζει κάποιον να κάνει και λίγο τον Ιατρό Εργασίας. Που δεν είναι και λίγο.
Υπάρχουν Ιατροί άλλων ειδικοτήτων που κάνουν τον Ιατρό Εργασίας με δηλωμένες περισσότερες ώρες από ότι ειδικοί, που κάνουν τον Ιατρό Εργασίας πιο πολύ από την ειδικότητά τους.
Αφού τους αρέσει αυτό που κάνουν γιατί δεν διαλέγουν να αποκτήσουν την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας, ώστε να την ασκούν αποκλειστικά;
Γιατί δεν την διαλέγουν ώστε να ενημερώνονται για τις εξελίξεις στην Ιατρική της Εργασίας και να την ασκούν σωστά;
Συγνώμη αλλά με το παρακάτω πρέπει να εκφράσω την αντίθεσή μου σε αυτήν την πρόταση Νόμου.
Οι ΕΞΥΠΠ πρωτοστατήσαν
με τους Ιατρούς άλλων ειδικοτήτων αλαμπρατσέτα,
στο πογκρόμ κατά ειδικών Ιατρών Εργασίας.
Η εξαθλίωση του Ιατρικού Επαγγέλματος,
οδήγησε στη μισαλλοδοξία,
των αν-ειδικών κατά ειδικών Ιατρών Εργασίας.
Γιατί (;)
είναι πιο εύκολο, οι καταπιεσμένοι
να στραφούν κατά άλλων καταπιεσμένων
στη μάχη για την επιβίωση.
Όταν ακόμη δίνεται η ευκαιρία να λάβουν
ως δεύτερη ειδικότητα
αυτήν της Ιατρικής της Εργασίας
η σκέψη μόνο, αποκλειστικής άσκησής της
φλυκταίνει.
Συνάμα συμβαίνει η κρατική επίθεση
της εξίσωσής της
με την πολεμική νότα στην περίοδο της πανδημίας
και της επιχειρούμενης εξαΰλωσής της
σε περίοδο κοινωνικής κατάπτωσης.
Γιατί (;)
δεν είναι άλογο πως καμία η διαφορά
το σπρώξιμο στο κενό
και η συρρίκνωση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας.
Θέλει Ιατροί χιλιάδες να ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι Εργαζόμενοι να δίνουν το αίμα τους
μια η Υγεία τους κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.
https://www.rizospastis.gr/columnStory.do?columnId=781&publDate=30%2F4%2F2010&id=12082
Αρκεί να διαβάσει κανείς και θα καταλάβει.
Είναι μάχη μεταξύ εκατομμυριούχων μετοχών που δεν μπορούν να κορέσουν την πείνα για κέρδος και εργαζομένων γιατρών, ειδικών Ιατρών Εργασίας και Περιβάλλοντος, που πολεμάνε να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Είναι προπομπός ακραίας εκμετάλλευσης γιατρών όλων των ειδικοτήτων. Και αποκλειστικά ιδιωτικών ασφαλειών. Έχεις, ζεις. Δεν έχεις, καλή τύχη.
Από αύριο να δούμε ποιοι τρέχουν τις εξυππ. Ενδιαφέρον θα έχει
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα την ειδικότητα. Κατάλαβα λοιπόν ότι οι ειδικοί ιατροί εργασίας, είναι οι μοναδικοί γιατροί οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί στην εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου στο πεδίο και για το λόγο αυτό ανταποκρίθηκαν στο ακέραιο όταν τους χρειάστηκαν οι επιχειρήσεις της περιοχής μου. Ήταν για εμένα μια αποκάλυψη, διότι δε γνώριζα μέχρι τότε το εύρος της προσφοράς της συγκεκριμένης ειδικότητας. Από τότε η συνεργασία μου με τον ειδικό γιατρό εργασίας έγινε πιο ουσιαστική και ωφέλιμη και τολμώ να πω ότι ήδη αρχίζω να βλέπω τους καρπούς της. Σε προηγούμενη επιχείρηση που εργαζόμουν και συνεργάστηκα με μη ειδικό γιατρό εργασίας είχα, όπως αποδείχθηκε, μια εσφαλμένη εικόνα για τα καθήκοντα και την προσφορά του γιατρού εργασίας. Ελπίζω η νομοθεσία να βοηθήσει τους ειδικούς να βάλουν σε λειτουργία τις δυνατότητες τους προς όφελος της συνολικής υγείας, εργαζομένων και επιχειρήσεων.
Η λύση είναι απλή και έχει περίπου ήδη περιγράφει παραπάνω.
1) Ανακοίνωση κερδών μεσαζόντων από την αγορά. (ΕΞΥΠΠ) και ανακοίνωση ΔΣ τους ώστε να γίνει κατανοητός ο ρόλος τους.
2)ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΉ ανάρτηση, όπως γίνεται ΉΔΗ στο δημόσιο, ΚΆΘΕ ΘΕΣΗΣ ΙΑΤΡΟΎ ΕΡΓΑΣΙΑΣ και περιβάλλοντος σε μια πλατφόρμα. Εκεί, οι ειδικοί ΙΕ θα βλέπουν για εταιρείες και θα έρχονται σε επαφή μαζί τους. Η εταιρεία θα διαλέξει ΦΥΣΙΚΆ με δικά της κριτήρια.
3)ΚΑΤΆΡΓΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΌΝ ΆΡΘΡΟ της απόφασης που επέτρεπε ΠΡΟΣΩΡΙΝΆ σε ΑΣΧΕΤΟΥΣ ιατρούς να ασκούν δεύτερη ειδικότητα και συγκεκριμένα τη δικιά μας ειδικότητα. Πλέον είμαστε αρκετοί και υπάρχουν και ειδικευόμενοι. Οι παλιές συνθήκες, όταν δηλαδή δόθηκε το τελείως παράλογο δικαίωμα σε πχ παιδιάτρους κλπ να παίρνουν τη δουλειά μας, έχουν παρέλθει. Δεν υπάρχει έλλειψή μας. Υπάρχουν μόνο μεσάζοντες που δρουν. .. ας το θέση κομψά ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΚΑ.
Οι μεσάζοντες διαφημίζουν ότι θα έχουν τον ΙΕ κάτω από την μπότα τους, με το συμφέρον να είναι ΜΌΝΟ οικονομικό για εκείνους. Είμαστε γιατροί, δώσαμε όρκο. Σεβαστείτε τα χρόνια σπουδών μας. Άμεση κατάργηση άσχετων ειδικοτήτων που παίρνουν τη δουλειά μας σε βάρος της υγείας όλων.
Θεωρώ την κατάργηση του παρόντος άρθρου αυτονόητη.
Η έννοια της πρόληψης αρχίζει να γίνεται κατανοητή στις ημέρες μας όλο και περισσότερο. Με τα φυσικά περιβαλλοντικά φαινόμενα που γίνονται όλο και πιο επικίνδυνα (χιονοπτώσεις, πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί κ.α.) που οι πολίτες υποφέρουν και χάνονται ανθρώπινες ζωές, η κυβέρνηση αρχίζει να αναδεικνύει τον πρωταρχικό ρόλο της πρόληψης. Ειδικοί επιστήμονες καλούνται να πάρουν θέση να βρουν τι πήγε λάθος τόσα χρόνια και τι μπορεί να διορθωθεί από εδώ και πέρα.
Παρένθεση. Υπάρχει εδώ και 40 περίπου χρόνια μία ιατρική ειδικότητα που λέγεται ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό έρχεται ένα άρθρο που λέει «Πρόληψη? Εμείς θα βάλουμε ανεκπαίδευτους να προασπίζουν την υγεία των εργαζομένων. Σιγά και τι έγινε? Για το καλό τους τ κάνουμε».
Η πρόληψη για να γίνει σωστά χρειάζεται σχέδιο, χρόνο, υψηλή εξειδίκευση και δέσμευση στο στόχο.
1. Σχέδιο. Θα μπορούσε να ονομαστεί το άρθρο αυτό «Στου Κασίδη το Κεφάλι» [Λέγεται για : Τον άπειρο επαγγελματία που μαθαίνει την τέχνη επιβαρύνοντας κάποιον. Ή αυτόν που πειραματίζεται πάνω σε κάποιον ανυπεράσπιστο κι αδύνατο.]. Εδώ ανυπεράσπιστος και αδύναμος είναι ο κάθε εργαζόμενος.
2. Χρόνο. Εδώ έχει τεράστιες ευθύνες η πολιτεία! Απέναντι στους πολίτες – εργαζόμενους και απέναντι σε μία ολόκληρη ιατρική ειδικότητα. Πέρασαν 40 σχεδόν χρόνια από την εκκίνηση αυτής της ειδικότητας (της Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος) με διάφορα νομοθετήματα που πότε πήγαιναν πίσω και πότε εμπρός την ειδικότητα (ακόμα περιμένουμε να ορισθεί ο τρόπος εκπαίδευσης των μη ειδικών που μπήκαν σε λίστες για να ασκούν την ειδικότητα μέχρι να εκπαιδευτούν και να πάρουν την ειδικότητα της Ιατρικής Εργασίας… προφανώς ποτέ δεν βγήκε νόμος για το πότε και πως θα εκπαιδευτούν… προφανώς αυτοί οι ιατροί κράτησαν το δικαίωμα να ασκούν την ειδικότητα μέχρι να έρθει ένας καινούριος νόμος να τους εξισώσει χωρίς καμία προϋπόθεση κλπ κλπ). Καταλαβαίνει κανείς τον αθέμιτο ανταγωνισμό που έχει δημιουργήσει αυτή η κατάσταση τόσα χρόνια και πως οδηγεί στην μείωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία προς όφελος της βραχυπρόθεσμης μείωσης του κόστους! Βραχυπρόθεσμη γιατί όταν κάνεις κατ’ επίφαση πρόληψη τα καταστροφικά αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να φανούν (τα βλέπουμε τώρα με τις φυσικές καταστροφές).
3. Υψηλή εξειδίκευση και δέσμευση στο στόχο. Οι ειδικοί Ιατροί Εργασίας εκπαιδεύονται πολλά χρόνια και κάνουν ένα και μόνο πράγμα… «πρόληψη υγείας στην εργασία». Οι μη ειδικοί … δεν ξέρουν (συγγνώμη αλλά το λέει και το όνομα τους «μη ειδικοί») και είναι δεσμευμένοι στο ιατρείο τους (καλά κάνουν γιατί αυτό τους πληρώνει ο κάθε ασθενής)!
Με αυτό το άρθρο έρχεται και ολοκληρώνεται το πραγματικό σχέδιο της πρόληψης για την υγεία στην εργασία. Ονομάζεται ΨΕΥΤΟΠΡΟΛΗΨΗ.
Θα πρότεινα μετά από όλα αυτά που έχουν γραφτεί:
α) όσοι έχουν παράπονα από τον Ιατρό Εργασίας τους, έχουν ακόμα δικαίωμα να αναζητήσουν έναν καλύτερο (αν ψηφιστεί αυτό το άρθρο σε λίγα χρόνια δεν θα βρίσκουν ειδικούς Ιατρούς Εργασίας). Αυτό δημιουργεί ανταγωνισμό στην ελεύθερη αγορά και κάνει και τους υπόλοιπους Ιατρούς Εργασίας να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι (ονομάζεται υγιής ανταγωνισμός και είναι win-win)
β) να αναλογιστείτε το τι ακριβώς εξυπηρετεί αυτό το άρθρο μέσα στο πλαίσιο των αρχών της Πρόληψης
γ) να ακούσετε τους Ιατρικούς Συλλόγους που είναι οι αρμόδιοι για τη σωστή λειτουργία των Ιατρικών Ειδικοτήτων
δ) να γίνει διαβούλευση με τους ειδικούς (Υπάρχει η Εταιρία Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος για να ξεκινήσετε) και να σχεδιαστεί ορθολογικά η λύση στην ανάγκη που φέρνει ένα τέτοια άρθρο
Σκεφτείτε το κύριε Υπουργέ. Ακούστε όλους αυτούς τους ειδικούς που η πολιτεία (εσείς δηλαδή) εκπαιδεύσατε και ακούστε τους Ιατρικούς Συλλόγους .
Σκεφτείτε το κύριε Υπουργέ. Ακούστε όλους αυτούς τους ειδικούς που η πολιτεία (εσείς δηλαδή) εκπαιδεύσατε και ακούστε τους Ιατρικούς Συλλόγους. Ας ξεκινήσει η πρόληψη με τις σωστές αρχές για να έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα στην Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία.
Παραδόξως, από τις ελάχιστες φορές που αισθάνεται κάνεις ότι η πολιτική ηγεσία δίνει σημασία πριν νομοθετήσει!
Ειλικρινά μπράβο.
Αφού λοιπόν διαβαζόμαστε, ας ακούσουν οι πολιτικοί και τη θέση ενός νέου ανθρώπου. Ενός νέου που πέρασε και κατάφερε να πάρει πτυχίο με κόπους από το ελληνικό αει, να τελειώσει υποχρεώσεις (υπηρεσία υπαίθρου, στρατιωτικό) και πριν τα τριάντα ξεκινάει ειδικότητα. Δηλαδή μπαίνει σε μάχιμη θέση στο σύστημα υγείας, επιλέγει μια ειδικότητα που γενικά δεν έχει μεγάλη ζήτηση επειδή φαντάζεται ότι θα μπορεί να προσφέρει μέσω αυτής. Και θέλει να ζήσει στην χώρα μας. Όλο αυτό, αν συνεχιστεί ο εξευτελισμός της ειδικότητας που επιλέξαμε, ανατρέπεται. Με ένα νόμο είναι σαν να λέτε ότι όλος ο κόπος, από σχολικά ακόμα χρονιά έως τα 35-40 ετών είναι για τα σκουπίδια. Εξηγήστε δηλαδή σε έναν άνθρωπο σαν εμένα γιατί έκανα τόσο κόπο; Γιατί μου ακυρώνεται το μέλλον; Διάβασα τα σχόλια με σχολαστικότητα, δεν είναι ξεκάθαρο τι γίνεται; Η κατάσταση στην χώρα πάει δύσκολα, για έναν νέο σαν εμένα ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να ζήσει με ένα μισθό και έξοδα ενοίκια κλπ. Το να αλλάξετε το νόμο υπέρ όσων θέλουν να μας εξαθλιώσουν, να αγοράσουν δηλαδή υπηρεσίες ειδικού γιατρού με έντεκα τουλάχιστον έτη Σπουδών είναι άδικο.
Ανεξάρτητα από πολιτικά κόμματα, σκεφτείτε το μέλλον της χώρας και τι εξυπηρετεί ο νόμος που πάει να περάσει.
Ευχαριστώ για την ευκαιρία να μας διαβάσετε στο υπουργείο. Μακάρι να γίνει το σωστό.
Λυπάμαι πραγματικά που αντί να πηγαίνει μπροστά η ειδικότητα μας κατακερματίζεται και απαξιώνεται με τέτοια πιθανά ψηφίσματα.
Η ειδικότητά μας πρέπει να ενδυναμώνεται και όχι να καταργείται!!
Η Ιατρική της Εργασίας είναι ειδικότητα όπως η καρδιολογία η χειρουργική κτλ. Οι ειδικευόμενοι έχουν εκπαιδευτεί σε νοσοκομεία, έχουν εφημερεύσει, έχουν διαβάσει για να αποκτήσουν τον τίτλο της ειδικότητας!
Σεβαστείτε την ειδικότητα μας
Είναι προφανές ότι όλα γίνονται προς όφελος των ΕΞ.Υ.Π.Π. που κερδίζουν από την πώληση παροχής υπηρεσιών ιατρών και τεχνικών στις υπόλοιπες εταιρείες. Όποια εταιρεία έχει υποχρέωση ιατρού εργασίας βρίσκει. Το ίδιο κάναμε και εμείς, όταν χρειαστήκαμε. Από τότε συχνά πυκνά μας πλησιάζουν από τις ΕΞ.Υ.Π.Π. για να διώξουμε τον ιατρό που έχουμε και να τους προτιμήσουμε υποστηρίζοντας ως δέλεαρ την «αριστη» σχέση που έχουν με τις υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας.
Το άνοιγμα κάθε επαγγέλματος έχει αξία όταν δημιουργείς τις συνθήκες για να αυξηθούν σε αριθμό εξιδικευμένοι επιστήμονες, ώστε να αυξηθεί ο μεταξύ τους ανταγωνισμός. Για να ανοίξει ένα επάγγελμα θα πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός «ισοδύναμων» επιστημονων. Σε διαφορετική περίπτωση απλά αυξάνει το χάσμα της παροχής υπηρεσιών και συνεπώς και των αμοιβών μεταξύ ειδικών-μη ειδικών. Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα για να ειδικευτούν νέοι γιατροί εργασίας. Αυτό δεν μπορεί να γίνει όταν καταργούνται τα δικαιώματα της ειδικότητας.
Σύμφωνα με την εμπειρία μου, υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ ειδικών και μη ειδικών γιατρών εργασίας. Με τους ειδικούς μπορούμε να συνεννοηθούμε στα θέματα υγιεινής και ασφάλειας γιατί μιλάμε την ίδια γλώσσα. Όχι μόνο κατά την κατασκευή αλλά κατά τη λειτουργία των έργων και εργοστασίων η συμβολή των ειδικών είναι απαραίτητη.
Το πρόβλημα που έχει καταστεί άγονη η ειδικότητα είναι διαχρονικό και οφείλεται σίγουρα στην αναποτελεσματικότητα των όποιων μέτρων (δεν) πάρθηκαν για την ενίσχυση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας.
Εισηγήσεις όπως αυτές που προτείνονται σήμερα δεν ενισχύουν ούτε την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, ούτε ενισχύουν την επιστημονικότητα της ειδικότητας που είναι υπεύθυνη παγκόσμια για την Υγεία των Εργαζομένων.
Θα ήλπιζε κάποιος στον 21ο αιώνα, να υπάρχουν κίνητρα εκπαίδευσης νέων Ιατρών στην ειδικότητα (έχει αφεθεί ως μάθημα επιλογής στο πανεπιστήμιο), συνεχόμενης εκπαίδευσης των υφισταμενων Ιατρών Εργασίας (καθώς δεν ελέγχονται ποιοτικά χαρακτηριστικά, παρά η άκρως υποτυπώδη ύπαρξη ιατρικών φακέλων), καθώς ακόμη και οικονομικά κίνητρα (όταν πολλοί δεν την επιλέγουν ως χαμηλόμισθη ειδικότητα). Ανταυτού γίνεται (διαχρονικά) ένας αδυσώπητος πόλεμος κατά αυτής της Ειδικότητας.
Ποια κοινωνία θέλει να στέλνει τα παιδιά της σε ανειδίκευτους Ιατρούς, ποια κοινωνία θέλει να σπρώχνει την υγεία της στον πάτο της Αχερουσίας λίμνης.
Είναι αδιανόητο σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2023 να τίθεται προς συζήτηση το αν θα καταστεί δυνατό να εκπληρώνονται τα καθήκοντα μιας αναγνωρισμένης ιατρικής ειδικότητας από ιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Είναι παράνομο, ανήθικο και τουλάχιστον επικίνδυνο για την υγεία των εργαζομένων αλλά και για τη Δημόσια Υγεία.
°Προς εκείνους που εκφράζουν παράπονα απέναντι στους γιατρούς εργασίας που συνεργάζονται και θεωρούν λύση το εν λόγω νομοσχέδιο: την επόμενη φορά που θα πάτε σε παθολόγο αλλά δε μείνετε ικανοποιημένος, ΜΗ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ να απευθυνθείτε σε έναν άλλο παθολόγο. Πηγαίνετε σε γυναικολόγο ή παθολογοανατομο αντ’ αυτού, προφανώς σας φαίνεται εξαιρετική ιδέα, ειδικά αν χρεώνουν λιγότερο.
°Προς εκείνους που θεωρούν το νομοσχέδιο αναγκαία λύση για να καλυφθούν οι ανάγκες που υπάρχουν: είναι γνωστό ότι υπάρχουν ανάγκες και στην ειδικότητα της αναισθησιολιγιας. Αντί να δίνουν κίνητρα να επιλέξουν περισσότεροι γιατροί την Αναισθησιολογία ως ειδικότητα, όπως είναι το επίδομα που πληρώνονται κατά τη διάρκεια της ειδικότητας και η μη υποχρεωτική άσκηση υπαίθρου, θα πρότεινα ΝΑ ΠΕΡΑΣΤΕΙ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ, να καταργηθούν τα κίνητρα προς τους ειδικευομενους, και απλά να βάλουμε άλλους γιατρούς να «γεμίσουν» τα κενά. Την επόμενη φορά που θα χρειαστούν γενική αναισθησία ας την κάνει ο μικροβιολογος ή ο παιδίατρος, άλλωστε είναι καλύτερο αυτό από το να μην υπάρχει κανείς.
°Προς εκείνους που κάνουν λόγο για μονοπώλιο και παράλογα υψηλές τιμές: την επόμενη φορά που θα χρειαστείτε χειρουργείο, είτε είναι ανοιχτής καρδιάς είτε είναι για τη μυωπία, ΜΗ ΔΩΣΕΤΕ ΑΔΙΚΑ ΤΟΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ , μπορείτε να δώσετε λιγότερα σε έναν ψυχίατρο ή έναν ακτινολόγο και να σας παρέχει, προφανώς, το ίδιο αποτέλεσμα.
°Προς εκείνους που θεωρούν την ύπαρξη των ιατρών εργασίας περιττή, πως υπάρχουν μόνο για να βάζουν τυπικά υπογραφές ώστε οι επιχειρήσεις να είναι καλυμμένες απέναντι στο νομό: ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ τις εξετάσεις αίματος, τη μαστογραφία, το τεστ ΠΑΠ και φυσικά όλα τα τεστ που κάνει μια γυναίκα κατά την εγκυμοσύνη – αίματος, καμπύλη σακχάρου, υπέρηχοι κτλ. Ούτως ή άλλως άλλως τις περισσότερες φορές φυσιολογικά βγαίνουν τα αποτελέσματα, όλα αυτά αποτελούν περιττά έξοδα στους γιατρούς (άτιμοι, έχουν βρει τρόπο να μην κάνουν τιποτα και να μας παίρνουν τα λεφτά). Επίσης φαντάζομαι κάνεις από εσάς δεν έχει ασφάλεια αυτοκινήτου, ασφάλεια ζωής ή οτιδήποτε παρεμφερές, είναι προφανώς πεταμένα λεφτά.
~Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί ένα έκτρωμα, όχι απλά επειδή επιχειρεί να δώσει τη δυνατότητα άσκησης 2 ειδικοτήτων, όχι απλά επειδή απαξιώνει παντελώς τους εργαζόμενους και το δικαίωμα τους στην υγεία στα πλαίσια της εργασίας τους, όχι απλά επειδή επιχειρεί να καταργήσει μια ειδικότητα που υπάρχει παγκοσμίως. Ακόμα και αν (αυτή τη φορά) δεν ψηφιστεί, ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΗΔΗ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΡΦΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΤΕΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΠΙΔΕΙΩΚΕΙ! Ποιος απόφοιτος ιατρικής θα επιλέξει την εν λόγω ειδικότητα όταν βλέπει τέτοια νομοσχέδια προς ψήφιση; Ποιος θα κάνει το ξεκίνημα του σε μια ειδικότητα που φαίνεται να πεθαίνει; Έπειτα θα λενε δεν υπάρχουν αρκετοί γιατροί εργασίας, απορίας άξιο, με τόσα κίνητρα που δίνονται…
Λόγω της χρόνιας απασχόλησης μου ως τεχνικός ασφαλείας – μηχανολόγος μηχανικός σε μεγάλες εταιρείες είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με ειδικούς ιατρούς εργασίας αλλά και με μη ειδικούς. Θεωρώ ότι η εξειδίκευση του ιατρού προσφέρει άλλη ποιότητα και στη δική μου εργασία και προσφορά προς τους εργαζομένους. Γνωρίζουν πολύ καλά τη νομοθεσία και διαχειρίζονται άψογα τα ιατρικά θέματα που απορρέουν από τους κινδύνους στην εργασία.
Αξιότιμοι/ Αξιότιμες,
Το άρθρο αυτό προκαλεί το ελάχιστο έκπληξη καθότι φαίνεται τόσο αυθαίρετο, αντιεπαγγελματικό, αντιεπιστημονικό και προκλητικά ατεκμηρίωτο ακόμα και στην περίπτωση εκείνη που κάποιος προσπαθήσει να το αξιολογήσει απλώς ως μια καλοπροαίρετη πρόταση.
Με αυτό το άρθρο, φαίνεται να προτείνεται να νομοθετηθεί μια σειρά παράνομων, διχαστικών και επισφαλών για την συνταγματικά προστατευμένη υγεία όλων μας, διαδικασιών και πράξεων, ιατρικών και μη. Με απορία, αγανάκτηση και απογοήτευση διαβάζει κανείς το άρθρο αυτό και αναρωτιέται γιατί με βάση τα αντανακλαστικά και τις ικανότητές της, η πολιτική ηγεσία του κράτους δεν το έχει έστω διαβάσει (θεωρείται αδύνατο να το έχει διαβάσει και να μην το έχει αποσύρει ήδη) και αντί να διορθώσει με τα όσα περιλαμβάνει τα κακώς κείμενα προηγούμενων ετών να επιχειρείται να τα μεγεθυνθεί και να τα ενισχύσει με όποιο κόστος.
Ουσιαστικά φαντάζει αδιανόητο σε δημοκρατική και ευρωπαϊκή χώρα όπως η δική μας, να έχει προκύψει νομοθετική πρόταση άμεσα συνδεδεμένη με την ιατρική επιστήμη, με συγκεκριμένη ιατρική ειδικότητα, χωρίς να έχει υπάρξει επικοινωνία, διαβούλευση και συμφωνία με την επιστημονική εταιρεία που την εκπροσωπεί, επί του προκειμένου την Ελληνική Εταιρεία της Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος (ΕΕΙΕΠ) και τις πάγιες θέσεις της.
Οι ειδικοί ιατροί εργασίας, ως ενεργά μέλη της ευρύτερης ιατρικής οικογένειας, μοχθούμε, εξειδικευόμαστε, εξελισσόμαστε και προσφέρουμε τις υπηρεσίες του λειτουργήματος που επιλέξαμε προς όφελος όλων. Η εμπειρογνωμοσύνη, η γνώση, η συμβολή, η συμβουλή και η εξειδίκευση των ειδικών ιατρών μιας οποιασδήποτε ειδικότητας δεν είναι δυνατόν να απουσιάζει από τον προγραμματισμό κάθε μικρής ή μεγάλης παρέμβασης που αφορά την ειδικότητα αυτή.
Παρακαλούμε και εφιστούμε την προσοχή των υπευθύνων να οργανώσουν και να προτείνουν μια νομοθετικά μελετημένη και ηθικά ορθή ενίσχυση της Ιατρικής μας Ειδικότητας και ό,τι αυτή προστατεύει και πρεσβεύει αντί της αιφνίδιας και έμμεσης κατάργησής της με όποια συνέπεια.
Η υγεία και ασφάλεια των πολιτών και δη των εργαζομένων και η «υγεία» και προστασία του περιβάλλοντος που ζούμε ενισχύουν γενικότερα την πολιτεία, την παραγωγή, την οικονομία και την ευημερία όλων γενικότερα.
Καλούμε την πολιτεία να συνομιλήσει και να συνεργαστεί με την ΕΕΙΕΠ πριν οδηγηθεί σε αποφάσεις που την εκθέτουν στην ελληνική κοινωνία και την Ευρώπη γενικότερα γιατί με τέτοιες νομοθετικές προτάσεις καταστρατηγούνται αξίες και αγαθά που με χαρά και τιμή πρέπει να θωρακίζονται.
Δεύτερη ειδικότητα ορθά δε δύναται να ασκείται από τον ίδιο ιατρό συγχρόνως, και ηθικά και βάσει νόμου. Οι ειδικότητες υπάρχουν για να ανταπεξέρχονται οι ιατροί όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα και εξειδικευμένα στις προκλήσεις και τις ανάγκες της υγείας και της ασφάλειας που συνεχώς αυξάνονται.
Πρόχειρες επιλογές και αποφάσεις που αξιακά τουλάχιστον μας προσβάλουν ως πολίτες, επιστήμονες και ιατρούς παράκληση να μην επιλέγονται.
Ας ακολουθηθεί η επιστημονικά πάγια και αποτελεσματική οδός που λέει ότι επεμβαίνω οργανωμένα και εμπεριστατωμένα για να βελτιώνω, όχι να χειροτερεύω. Πρόβλημα προς επίλυση δεν είναι η κατηγοριοποίηση των ιατρών. Γενικά δε γίνεται κατανοητό τι εννοεί ο συντάκτης της πρότασης του άρθρου γράφοντας «κατηγορίες ιατρών». Υπάρχουν ιατρικές ειδικότητες, όχι κατηγορίες ιατρών.
Η κάθε Ιατρική Ειδικότητα δεν είναι κάτι ασαφές και αόριστο. Η άσκησή της το ίδιο. Επιεικώς ατυχής, για να μη θεωρηθεί και επικίνδυνη, λοιπόν, ακόμη και η σκέψη να αποφασίζουν καθώς φαίνεται δύο υπουργοί, κατά περίπτωση, εποχή και ανάγκη που οι ίδιοι κρίνουν, το ποιος άλλος !!! θα ασκεί την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος πέραν των ειδικευμένων σε αυτήν ιατρών. Αδόκιμη και αστεία η σκέψη αύριο μεθαύριο, με μια άλλη πρόταση να αποφασίζουν οι εκάστοτε υπουργοί αν θα ασκηθεί η γυναικολογία, η παιδιατρική, η γενική χειρουργική κτλ από ιατρούς άλλων και διαφορετικών ειδικοτήτων.
Η παρέμβαση και απόφαση πολιτικών προϊσταμένων, παρά την πιθανή καλή πρόθεση, πώς είναι δυνατόν να χρίζει και να απονέμει την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος εκμηδενίζοντας πάγιες διαδικασίες και εκπαιδεύσεις; Αντί να αποτρέπεται, πώς μπορεί, προκλητικά θα λέγαμε, να προτρέπεται και να επιτρέπεται να ασκείται από μη ειδικούς; Αλήθεια γίνεται κατανοητή η επικινδυνότητα μιας τέτοιας διαδικασίας;
Το ποιος δύναται και πρέπει να ασκεί μια ιατρική ειδικότητα, δεν μπορεί να τίθεται ως ζήτημα διαβούλευσης σε οργανωμένη, εν καιρώ ειρήνης, σύγχρονη κοινωνία. Δεν υφίσταται καν ως ερώτημα μιας και η απάντηση είναι αυτονόητη και τόσο απλή.
Ακόμη και ο τίτλος του νόμου φαίνεται να παραπλανεί γράφοντας εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ευρωπαϊκές οδηγίες. Στην Ευρώπη προσλαμβάνονται ειδικοί ιατροί για άσκηση της κάθε ειδικότητας. Το ίδιο και για την άσκηση της Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, οπότε χαίρουν της αναγνώρισης και της αξίας που η ιατρική γενικότερα και η ειδικότητά τους ειδικότερα τους προσδίδει.
Δυστυχώς, τέτοιες κινήσεις και οι σχετικές υποβαθμίσεις που προκαλούν στην ιατρική μας ειδικότητα, διογκώνουν το πρόβλημα της τάσης φυγής συνάδελφων στο εξωτερικό προκειμένου να ασκήσουν ανεμπόδιστα και εποικοδομητικά την ιατρική τους. Αλίμονο και στη σκέψη ακόμα η πρόταση αυτή να νομοθετηθεί. Μια τέτοια νομοθέτηση, εγκυμονεί τον κίνδυνο ακόμα και έκθεσης ή/ και προσβολής της χώρας μόλις γίνει γνωστή στα διεθνή φόρουμ, συναντήσεις και συνέδρια μιας και υποβαθμίζει τις υπηρεσίες και τις παροχές προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.
Ανάγκη δεν είναι λοιπόν η αλλοίωση της ιατρικής ή η αλλοτρίωση μιας ειδικότητας για να καλυφθούν τρύπες της γραφειοκρατίας και να συμπληρωθούν τα κενά σε ηλεκτρονικές φόρμες. Αντιθέτως ανάγκη είναι η ενίσχυσή τους και η διασφάλιση της προσφοράς και άσκησης της ιατρικής από τους ειδικούς προς όφελος της κοινωνίας. Ο ιατρός δεν είναι απλώς ΑΦΜ και ΑΜΚΑ αλλά φορέας επιστήμης, ειδικής γνώσης και δεοντολογίας.
Ευελπιστούμε, αλλά και επιφυλασσόμαστε για ενεργοποίηση και χρήση κάθε νόμιμης διαδικασίας και μέσου, ώστε το λυπηρό και απογοητευτικό συναίσθημα που προκαλεί αυτή η ατυχής πρόταση που περιλαμβάνεται στο παρόν άρθρο νόμου, να αντικατασταθεί από αίσθημα ασφάλειας και ανακούφιση μέσω της απόσυρσής και αντικατάστασής της από νομοθετικές ρυθμίσεις και ενέργειες που θα θωρακίζουν και θα τιμούν την ιατρική, τους ίδιους τους ιατρούς, την υγεία και ασφάλεια των ανθρώπων και του περιβάλλοντος και τη χώρα γενικότερα.
Αναμένουμε να ξαφνιαστούμε θετικά και αντί του συγκεκριμένου άρθρου, να λάβει η εταιρεία μας πρόσκληση προς συζήτηση για αντιμετώπιση και λήψη άμεσων δραστικών μέτρων ώστε η Ιατρική της Εργασίας και του Περιβάλλοντος να ενισχυθεί και να ασκείται από ειδικούς και μόνο.
Κατά τα λοιπά δηλώνω και εγώ με τη σειρά μου την πλήρη συμφωνία με τα σχόλια όλων των συναδέλφων που κατά απόλυτη πλειοψηφία υποστηρίζουν τις ίδιες θέσεις και απόψεις.
Με εκτίμηση.
ΥΓ: Σχόλια αήθη, ποταπά, μικροπρεπή που γράφονται και περιέχουν προσβλητικούς χαρακτηρισμούς κατά συγκεκριμένων ανθρώπων που όμως δεν τους γνωρίζουν προσωπικά όσοι τα γράφουν, κατά επαγγελματικών ομάδων αλλά και της ιατρικής και της άσκησή της, θεωρούμε ότι ισχυροποιούν την άποψη ότι η νομοθετική αυτή πρόταση του άρθρου λειτουργεί συν τοις άλλοις και διχαστικά, και ενισχύουν το αίτημα για άμεση απόσυρση του άρθρου αυτού.
Εργάζομαι σε μεγάλη εταιρία τηλεπικοινωνιων σε διευθυντική θέση εδώ και 25 έτη. Πριν ακόμη γίνει υποχρεωτική η τοποθέτηση εξειδικευμένου ιατρού εργασίας, είχαμε κάποιον παθολόγο.
Η διαφορα με τον ιατρο εργασίας που ακολούθησε ήταν αισθητή καθώς ο πρώτος έδινε προφανώς προτεραιότητα στο προσωπικό του Ιατρείο. Οι επιθεωρήσεις των υπαλλήλων έμεναν πίσω, η ενημέρωση σχεδόν ανύπαρκτη, η συμμετοχή στο σχεδιασμό θεμάτων υγιεινής αι ασφάλειας ελάχιστη κλπ
Εισέπραξα προσωπικά πολλαπλά παράπονα από τα κεντρικά της εταιρίας για το θέμα αυτο, καθώς υπηρχαν σχετικα ευρήματα από τα audits που δεχόμασταν.
Όλα αυτά και πολύ περισσότερα επανήλθαν με τον ειδικευμένο ιατρός εργασίας. Η γκρίνια της εταιρίας σταμάτησε..όλα τα θέματα μπήκαν σε μια σειρά.
Η αξια ωστοσο φάνηκε ξεκαθαρα την περίοδο του covid.
Ο ιατρός εργασίας ήταν χωρις υπερβολη διαθεσιμος 24/7 για να καθοδηγήσει και να συμβουλέψει
ΧΩΡΙΣ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΕΞΤΡΑ
Ήταν το στηριγμα μας σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο
Κατά τη γνωμη μου είναι απαραίτητη η εξασφάλιση ειδικευμενων ιατρών εργασίας με δέσμευση, επάρκεια ενημερωση, αφοσίωση και επαγγελματισμο
Όταν υπάρχει έλλειψη ιατρών μιας συγκριμένης ειδικότητας το υπουργείο υγείας και οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους οφείλουν να διερευνήσουν τους λογούς.
Το να παραχωρηθεί το δικαίωμα να ασκεί ένας ιατρός καθήκοντα χωρίς να κατέχει τον τίτλο της ειδικότητας, είναι παράνομο αφού για να ασκείς οποιαδήποτε ειδικότητα ακόμα και σε τριτοκοσμικές χώρες είναι προϋπόθεση να κατέχεις τον τίτλο της ειδικότητας ( διάβασμα – εξετάσεις κλπ.) Ο κώδικας ιατρικής δεοντολογίας( είναι νομός! ) απαγορεύει στους ιατρούς να ασκούν δυο ειδικότητες και ο λόγος είναι ότι είναι επικίνδυνο για τους ασθενείς. Ένας χειρουργός που τρέχει 8-10 ώρες / ημέρα από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο ασκώντας καθήκοντα ιατρού εργασίας πότε έχει χρόνο να διαβάσει τις εξελίξεις στο δικό του επάγγελμα; Θα δεχόσασταν να σας χειρουργήσει ένας γιατρός που στο σεπενετ αποδεικνύεται ότι δουλεύει 8-10 ώρες/μέρα ως γιατρός εργασίας αντί να χειρουργεί; Αν ξέρατε ότι ο γυναικολόγος που θα ξεγεννήσει την γυναίκα σας δεν έκανε ειδικότητα, δεν πέρασε τις εξετάσεις, αλλά ένας υπουργός του παραχώρησε το δικαίωμα να ασκεί τα καθήκοντα γυναικολόγου ( επειδή υπάρχει έλλειψη σε γυναικολόγους ), τι θα κάνατε; Θα φεύγατε τρέχοντας; Θα ρισκάρατε την ζωή της γυναίκας σας; Του αγέννητου παιδιού σας; Η ζωή των εργαζομένων έχει μικρότερη αξία; Δεν αξίζουν ειδικούς ιατρούς, εκπαιδευμένους με τα υψηλότερα πρότυπα , με μεταπτυχιακό, με πείρα , με γνώσεις, με αγάπη για το επάγγελμα τους ;
Κατά τη γνώμη μου αποτελεί πισωγύρισμα με αρνητικό πρόσημο η υποβάθμιση της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας, γιατί περί αυτού πρόκειται. Αντιθέτως θα πρέπει η πολιτεία να κατευθυνθεί προς την ενδυνάμωση του πλαισίου που αφορά την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία με την αξιοποίηση εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού με την απαραίτητη επίβλεψη ,υποστήριξη και ουσιαστική συνεργασία. Η ενδυνάμωση αυτή πρέπει να οδηγήσει στην αποφυγή της τυπικής κάλυψης του θέματος, με την απλή αναγγελία ιατρού εργασίας εκ μέρους μιας επιχείρησης αλλά στην δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας
ΤΜΗΜΑΤΑΡΧΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
Κατά τη γνώμη μου αποτελεί πισωγύρισμα με αρνητικό πρόσημο η υποβάθμιση της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας, γιατί περί αυτού πρόκειται. Αντιθέτως θα πρέπει η πολιτεία να κατευθυνθεί προς την ενδυνάμωση του πλαισίου που αφορά την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία με την αξιοποίηση εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού με την απαραίτητη επίβλεψη ,υποστήριξη και ουσιαστική συνεργασία. Η ενδυνάμωση αυτή πρέπει να οδηγήσει στην αποφυγή της τυπικής κάλυψης του θέματος, με την απλή αναγγελία ιατρού εργασίας εκ μέρους μιας επιχείρησης αλλά στην δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας
ΤΜΗΜΑΤΑΡΧΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
«Κάλλιο προλαμβάνειν παρά θεραπεύειν» και «Ου μετανοείν αλλά προνοείν χρη τον άνδρα τον σοφόν»! Ξεκινάω έτσι επειδή ο αρμόδιος Υπουργός είναι της αρχαίας ελληνικής αγωγής και σέβεται τα αποφθέγματα των σπουδαίων προγόνων μας! Η διάταξη, ωστόσο, που φέρνει προς ψήφιση μόνο σε αυτό το πνεύμα δεν κινείται, απέναντι στην Ιατρική Ειδικότητα που περισσότερο ίσως από οποιαδήποτε άλλη ασχολείται τόσο με την πρόληψη!
Όπως σχολίασε και άλλος συνάδελφος, η διάταξη να μπορούν και ιατροί άσχετων ειδικοτήτων να ασκούν τα καθήκοντα του ιατρού εργασίας, εδράζονταν στον μη επαρκή αριθμό αυτών, μέχρις ότου εκπαιδευθεί και αποκτήσει την ειδικότητα ικανός αριθμός ιατρών. Είναι δυνατόν, λοιπόν, όταν νέοι επιστήμονες που βρίσκονται σε αναζήτηση ειδικότητας να βλέπουν στην Ειδικότητα της Ιατρικής Εργασίας να καταργούνται/ποδοπατούνται στην ουσία επαγγελματικά δικαιώματα εν μια νυκτί με έναν νόμο και σε αυτό το πλαίσιο να πάει κάποιος να την επιλέξει; Επομένως, νομοτελειακά οι ανάγκες όχι μόνο θα καλυφθούν, αλλά αντιθέτως όλο και θα μεγαλώνουν, καθώς το χάσμα μεταξύ των απαιτήσεων σε Ιατρούς Εργασίας και των ενδιαφερόμενων να την ασκήσουν συνεχώς θα αυξάνεται, αφού κανείς δεν θα την επιλέγει ως ειδικότητα με το πλαίσιο το οποίο θεσπίζεται και ταυτόχρονα με την κουλτούρα που εδραιώνεται (καμία ουσιαστική αναγνώριση και όποιος θέλει κανένα εξτραδάκι να ασκεί και καθήκοντα Ιατρού Εργασίας!)
Δυστυχώς, η δουλειά που κάνει η Ιατρική μας Ειδικότητα είναι τόσο σημαντική και συνάμα αθόρυβη, όσο και η ζημιά που γίνεται στην υγεία των εργαζομένων, σε τόσο σημαντικό βαθμό και τόσο αθόρυβα, όταν οι τελευταίοι είναι εκτεθειμένοι σε παράγοντες κινδύνου (βαρέα μέταλλα, τοξικές ουσίες κλπ), για τους οποίους ποτέ κανένας ΩΡΛ, γυναικολόγος, παιδίατρος κλπ θα τους ενημερώσει, απλά γιατί δεν γνωρίζει και δεν έχει εκπαιδευθεί σχετικά! Και τότε δυστυχώς, όταν η ζημιά θα έχει γίνει και θα πρέπει να απευθυνθείτε σε άλλους Ειδικούς Ιατρούς (χειρουργούς, ογκολόγους κλπ) κανένας κ.Λεβεντογιάννης δεν θα σχολιάζει το κόστος, αλλά θα ψάχνει τον καλύτερο και αυτόν που γνωρίζει, όσο κι όσο! Γι’ αυτό λοιπόν «ου μετανοείν, αλλά προνοείν …»!
Και ένα τελευταίο, προκαλεί αν μη τι άλλο γέλιο να διαβάζει κανείς στο επισυναπτόμενο αρχείο με την ανάλυση των συνεπειών της ρύθμισης «Απαιτούνται περισσότεροι γιατροί εργασίας για να καλύψουν τις επιχειρήσεις. Σήμερα ο αριθμός είναι πολύ μικρός και απαιτείται η διεύρυνση των ειδικοτήτων, προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός τους και να προστατευθεί αποτελεσματικότερα η υγεία των εργαζομένων». Όταν βλέπουμε το σύμπτωμα, προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε την αιτία (γιατί είναι λίγοι/αν είναι), όχι απλά να «πασαλείψουμε» το σύμπτωμα για να μην φαίνεται….
Πολυ ενδιαφεροντα ολα τα σχολια, τα κρατω ολα σε σκρινσοτ. Απο τη μια γιατροι με τους συλλογους τους που προσπαθουν να κανουν τη δουλεια τους και απο την αλλη εκπροσωποι μεγαλοαφεντικων. Βαλανε μπροστα marketing και HR να μας πουνε οτι οι ειδικοί ΙΕ είναι περιττοί. Άνθρωποι με μισθό τουλάχιστον 5000e το μήνα μπαίνουν να πουν οτι οι εταιρειες με τζιρο εκατομμυρια προτιμουν να εχουν παιδιατρους και μικροβιολογους να ελεγχουν την υγεια των εργαζομενων παρα τους ειδικούς ΙΕ, με σκοπό εξοικονόμηση λίγων ευρω το μηνα; Υποπτο… Γνωριζετε οι πολιτικοι που νομοθετειτε οτι οι ειδικοί ΙΕ ειμαστε προστατευμενοι, περα οτι ειμαστε οι μοναδικοι εκπαιδευμενοι, απο τη νομοθεσια να κανουμε τη δουλεια μας σωστα; Να δινουμε αδειες και να αλλαζουμε εργαζομενους οταν πρεπει; Καταλαβαινετε οτι η εν λογω διαταξη ειναι αποτελεσμα πιεσεων των μεσαζοντων ΥΠΕΞΞ, κερδοσκοπικες δηλαδη εταιρειες μεσαζοντες; Καταλαβαινετε οτι αν περασει ο καθε ασχετος γιατρος, για παραδειγμα μικροβιολογος, θα πιεζεται και θα αναγκαζεται να υπογραφει οτιδηποτε του δωσει το αφεντικο;
Mε αγωνια περιμενω να δω εστω και εναν πολιτικο που θα το ψηφισει… Τα σχολια ειναι δημοσια, περιμενουμε να δουμε 100% καταργηση. Μονο Ειδικοί ΙΕ πλέον σε κάθε επιχείρηση.
Κάποια επιχειρήματα όπως αυτό του κόστους είναι πολύ πονηρά.
Όταν υπάρχουν εμπορικές επιχειρήσεις, οι ΕΞΥΠΠ, οι οποίες χρεώνουν με καπέλο τις υπηρεσίες Ιατρού Εργασίας με 15-20-25-30% πάνω από τις υπηρεσίες του Ιατρού.
Αν το κόστος είναι δυσβάσταχτο, μήπως θα έπρεπε να καταργηθούν αυτές, ώστε να γλυτώσει ο κόσμος από την διαμεσολάβηση που απλά παρέχουν;