Στην παρ. 6 του άρθρου 192 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (π.δ. 80/2022, Α’ 222) και στην παρ. 6 του άρθρου 41 του ν. 1892/1990 (Α’ 101), περί της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο τέταρτο εδάφιο: αα) διαγράφεται η φράση «, κατόπιν αιτήματος του εργαζομένου,» και αβ) μετά από τη φράση «μετά από έγγραφη συμφωνία» προστίθεται η φράση «του εργοδότη με τον εργαζόμενο», β) στο πέμπτο εδάφιο, προς εναρμόνιση με την προηγούμενη τροποποίηση, η φράση «δεν υπέβαλε αίτημα για διευθέτηση» αντικαθίσταται από τη φράση «δεν συναίνεσε σε διευθέτηση», και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«6. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας των παρ. 1 και 2 καθορίζεται με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση που αφορά τα μέλη της ή συμφωνία του εργοδότη και του συμβουλίου των εργαζομένων ή συμφωνία του εργοδότη και ένωσης προσώπων. Η ένωση προσώπων που αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο μπορεί να συσταθεί από το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) τουλάχιστον των εργαζομένων στην επιχείρηση που απασχολεί πάνω από είκοσι (20) εργαζομένους και δεκαπέντε τοις εκατό (15%) εφόσον ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων στην επιχείρηση είναι κατ’ ανώτατο αριθμό είκοσι (20) εργαζόμενοι. Κατά τα λοιπά εφαρμόζεται η διάταξη της υποπερ. γγ’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 1264/1982 (Α’ 79). Εάν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση ή δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ της συνδικαλιστικής οργάνωσης και του εργοδότη, μπορεί να εφαρμοσθεί το σύστημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, μετά από έγγραφη συμφωνία του εργοδότη με τον εργαζόμενο. Σε κάθε περίπτωση, απαγορεύεται η καταγγελία της σύμβασης εργασίας για τον λόγο ότι ο εργαζόμενος δεν συναίνεσε σε διευθέτηση του χρόνου εργασίας.».
Εισάγεται η αξίωση να διευθετείται ο χρόνος εργασίας εκτός συλλογικών συμβάσεων, με ατομική συμφωνία, επεκτείνοντας προς το χειρότερο το Νόμο Χατζηδάκη. Δηλαδή δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να μετατρέπουν μονομερώς το ωράριο ενός εργαζόμενου από οκτάωρο σε δεκάωρο και οι επιπλέον ώρες να μετατρέπονται σε οφειλόμενα ρεπό.
Πιλοτική εφαρμογή επτάωρης απασχόλησης με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση, 5 ημερών την εβδομάδα, και εξέταση της επίδρασής της στην παραγωγικότητα και απόδοση του εργαζομένου.
Ρητή απαγόρευση όχλησης του εργαζομένου σε ώρες εκτός ωραρίου από τον εργοδότη κατά οποιονδήποτε τρόπο για μη αναγκαίους λόγους, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις τηλεργασίας.
Ενισχύεται η δυνατότητα ατομικής συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δυναμιτίζοντας τη συλλογικότητα και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Ως Δίκτυο Νέων Ιατρών Ελλάδας (JDN-Hellas), θέλουμε να επισημάνουμε ότι πολλά εθνικά συστήματα υγείας βασίζονται εσφαλμένα στην υπερωριακή εργασία των νέων ιατρών και των νοσοκομειακών ιατρών· επομένως, η εφαρμογή της Οδηγίας πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την αξιολόγηση της ανάγκης για το μελλοντικό ιατρικό εργατικό δυναμικό.
Το παρόν άρθρο προκρίνει την ατομική συμφωνία για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και προχωρά ακόμη παραπέρα από το νόμο Χατζηδάκη. Υπονομεύεται η συλλογική εκπροσώπηση και τα συνδικάτα και είναι προφανής ο εκβιασμός σε κάθε ένα εργαζόμενο μεμονωμένα. Κάθε ένας εργαζόμενος μόνος θα «διαπραγματεύεται» το πώς θα διευθετεί ο εργοδότης του το ωράριο του, δηλαδή πώς θα μετατρέπει μονομερώς το ωράριο ενός εργαζόμενου από οκτάωρο σε δεκάωρο.
Ρητή απαγόρευση της όχλησης του εργαζομένου από τον εργοδότη με οποιονδήποτε τρόπο για διευθέτηση ωραρίου ή άλλο λόγο σε ημέρα αργίας, μη εργάσιμη ή κανονικής ή άλλης άδειας με κυρώσεις σε αντίθετη περίπτωση, που θα περιλαμβάνουν και τη χορήγηση επιπλέον ημέρας κανονικής αδείας στον εργαζόμενο.
Σε περίπτωση που η επιβολή γενικής αργίας ή η προσωπική επιλογή του εργοδότη οδηγήσουν σε τροποποίηση του ωραρίου λειτουργίας της επιχείρησης του, να μην υποχρεούται ο εργαζόμενος να εκτελέσει σε άλλη μέρα ώρες εργασίας που τυχόν διέφυγε κατά την ημέρα τροποποίησης του ωραρίου.
Να προστεθεί η πρόβλεψη ελάχιστου χρόνου 15 λεπτών για την εφαρμογή ειδικής στολής εργασίας, όπου αυτή απαιτείται (π.χ. μονάδες παροχής ιατρικών υπηρεσιών). Ο χρόνος αυτός θα προσμετράται στον ημερήσιο χρόνο εργασίας, το δε κόστος απόκτησης και συντήρησης της στολής θα βαρύνει τον εργοδότη.
Ενισχύεται η δυνατότητα ατομικής συμφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δυναμιτίζοντας τη συλλογικότητα και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Με στόχο την εξασφάλιση ευελιξίας των ρυθμίσεων για το χρόνο εργασίας, η οποία θα επιτρέψει την προσαρμογή του στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των επιχειρήσεων, συνεκτιμώντας και τις ανάγκες και επιθυμίες του εργαζόμενου για ελεύθερο χρόνο και εναρμόνιση της προσωπικής και επαγγελματικής του ζωής, προτείνουμε την εισαγωγή της δυνατότητας εφαρμογής της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και στη μερική απασχόληση, πάντοτε με έγγραφη συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου.
Στο άρθρο 28 θεσμοθετείται η ατομική συμφωνία για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, επεκτείνοντας προς το χειρότερο το νόμο Χατζηδάκη. Τα συνδικάτα ήταν κάθετα απέναντι σε αυτό, γιατί είναι προφανής ο εκβιασμός σε κάθε ένα εργαζόμενο μεμονωμένα, κάτι το οποίο είχε διαψεύσει κατηγορηματικά ο προηγούμενος υπουργός. Θεωρώντας η κυβέρνηση ότι όλα αυτά τώρα ξεχάστηκαν και από το συλλογικό περνάμε στο ατομικό, ο κάθε εργαζόμενος θα «διαπραγματεύεται» το πώς θα διευθετεί ο εργοδότης του το ωράριο του, δηλαδή πώς θα μετατρέπει μονομερώς το ωράριο ενός εργαζόμενου από οκτάωρο σε δεκάωρο.
Αίρονται επίσης οι δυσχέρειες που εμποδίζουν την εφαρμογή συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας από εργαζόμενους και εργοδότες, κάνοντας έτσι τη διευθέτηση του χρόνου ελκυστικότερη για τα μέρη, προκειμένου να γίνεται η χρήση της πιο εύκολη με σκοπό πάντα την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής/προσωπικής ζωής, λαμβάνοντας υπόψη και τις ανάγκες της επιχείρησης.
Έτσι, δίνεται πλέον η δυνατότητα να συμφωνείται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας εκτός από το συλλογικό επίπεδο και με ατομική σύμβαση,
Αρα αποφασιζουν άλλοι για τον εργαζόμενο. Γιατι; Αφου ειστε τόσο σιγουροι οτι είναι για το καλο του φοβάστε μηπως δεν δεχτει; Ποιος ο λογος να μην κρίνετε απαραίτητη την συνεναιση του;
1) Από τη στιγμή που καταργήθηκε (με αστείες δικαιολογίες οπως οτι χειροτέρεψε -σε 1 μήνα- το ισοζυγιο προλήψεων-αποχωρήσεων, όταν οι προσλήψεις ειχα αυξηθεί και απλα ειχαν αυξηθεί ακόμα περισσότερο οι αποχωρήσεις με βάσιμο λόγο, δηλαδή θα ήταν ακόμα χειρότερο αν προστίθενταν και οι αποχωρήσεις χωρίς βάσιμο λόγο η ότι δηθεν φακελωνόταν ο εργαζόμενος, που φυσικά δεν ρώτησαν αν θέλει να φακελλωθεί η όχι ,λες και ο νέος εργοδότης δεν μπορεί να ρωτήσει τον προηγούμενο η επιτρέποντας πρόσβαση μόνο για να γίνει αγωγή για καταχρηστική απόλυση) ο βάσιμος λόγος απόλυσης και ο εργοδότης δεν υποχρεούται να πεί γιατι σε απέλυσε, τι νόημα έχουν διαβεβαιώσεις ότι δεν μπορεί να σε απολύσει για τον Χ λόγο; Αν κάποιος εργοδότης δεν ειναι εντελώς ηλίθιος και θελει να σε απολύσει για παράνομο λόγο, απλά σε απολύει χωρίς λόγο και τρέχα εσυ να αποδείξεις ότι σε απέλυσε για παράνομο λόγο. Και ειδικά με τα ελληνικά δικαστήρια, όπου ο λόγος του εργοδότη είναι ευαγγέλιο, ακόμα και αν διαψεύδεται από έγγραφα της ίδιας της εταιρείας.
2)Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ειναι υποτιθεται υπερ του εργαζομένου. Ομως και εδω εχουμε φαινόμενα π.χ. σε απολυτα υγιή ιδιωτική εταιρεία με ρεκόρ κερδοφορίας οι συνδικαλιστες να συμφωνούν με συλλογική σε μείωση μισθού στο μισό , εκτός αν ο εργαζόμενος υπογράψει ατομική σύμβαση για να χάσει μόνο 2%. Κι αυτα αντίθετα με το διαπραγματευτικό πλαίσιο που ειχε θέσει το συνδικατο και ειχαν συμφωνησει οι αντιπρόσωποι. Ετσι τιθεται το θέμα » Ποιές δικλείδες θα πρέπει να μπούν έτσι ώστε οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι να μην μπορούν να δουλεύουν εναντίον των συμφερόντων των εργαζομένων. Για παράδειγμα θα μπορούσαν να εχουν χρηματισθεί από την εταιρεία. Ναι μεν οι πραξεις των εκπροσώπων ειναι δεσμευτικές, αλλά δεν μπορεί ενας εκπροσωπος να λειτουργεί εναντίον των συμφερόντων του εντολέα του και αντίθετα με αυτά που ειχαν συμφωνήσει. Είχαν συμφωνήσει να διαπραγματευτούν αυξηση αποδοχών και όχι ατομικές συμβάσεις.
Αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ συμφωνία εργοδότη με εργαζόμενο γιατί ότι απαιτήσει ο εργαζόμενος για τα δικαιώματα του .το πιο απλό πράγμα που θα κάνει ο εργοδότης είναι να μη σε προσλάβει και θα πάρει τον αμέσως επόμενο που αποδέχεται τους όρους του εργοδότη απλά πράγματα. Θα πρέπει να δώσετε δύναμη στους εργαζόμενους ώστε να έχουν ένα καλό διαπραγματευτικό χαρτί ώστε να μπορούνε να υπογράφουμε συζητήσεις συλλογικών συμβάσεων με συμφωνίες. Να γίνουν έλεγχοι σε όλες τις επιχειρήσεις να υπάρχει κανονισμός εργασίας κανονισμός δίαυλος επικοινωνίας για το bullying που δεν το έχουν οι περισσότερες επιχειρήσεις. Και υποχρεωτικά όλοι οι εργαζόμενοι να παίρνουν εγγράφως τα καθήκοντά τους από τον εργοδότη. Γιατί άλλα συμφωνούμε και άλλα κάνουμε στην εργασία μας…