Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παύλος' | 6 Απριλίου 2012, 00:46

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πραγματικά λυπάμαι πολύ που κι αυτό το νομοθέτημα θα αποτελέσει απλά ακόμη μια προσθήκη στο "βουνό" της χαώδους νομοθετικής παραγωγής αυτής της Χώρας. Πότε επιτέλους θα κατανοήσουμε ότι τα προβλήματα δεν λύνονται άνωθεν και μάλιστα χωρίς πρώτα να εμβαθύνουμε στις πραγματικές αιτίες της απίστευτα χαμηλής παραγωγικότητας στο Δημόσιο; Αν υπάρχει στην Ελλάδα ένας έστω Δημόσιος υπάλληλος που να γνωρίζει απόλυτα το αντικείμενο της υπηρεσίας του, θέλω να τον γνωρίσω! Η πολυνομία, οι αντικρουόμενες διατάξεις, η παγιωμένη πια ανομοιόμορφη αντιμετώπιση ίδιων υπηρεσιακών ζητημάτων από διαφορετικές υπηρεσίες, καθώς και οι σχεδόν καθημερινές τροποποιήσεις, δεν επιτρέπουν σε κανέναν να λειτουργήσει ορθά. Ο Έλληνας Πολίτης ακόμη και για τα πιο απλά πράγματα που αιτείται, υποχρεώνεται να ταλαιπωρηθεί και να ξοδευτεί αφάνταστα, λόγω της υφιστάμενης σχεδίασης του όλου νομικού πλαισίου αλλά και της εφαρμοζόμενης πρακτικής, ενώ ταυτόχρονα ταλαιπωρείται και ο δημόσιος υπάλληλος που καλείται να τον εξυπηρετήσει. Η διαφορά ενός αποδοτικού υπαλλήλου από κάποιον μη αποδοτικό, μέσα σ' αυτό το "πάσχον" σύστημα, ΕΛΑΧΙΣΤΑ αποτελέσματα έχει προς όφελος του συναλλασσόμενου. Όμως, η πλήρης εξαφάνιση της γραφειοκρατίας που έχει προκληθεί από τα χιλιάδες νομοθετήματα, θα κάνει ΑΜΕΣΩΣ τη ζωή όλων πολύ καλύτερη. Η απάντηση σ' όλα αυτά είναι αυτονόητη: ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΠΑΝΤΟΥ! Όσο για την "αξιολόγηση" των υπαλλήλων, το ΒΕΒΑΙΟ είναι ότι δεν πρόκειται να γίνει με αντικειμενικό τρόπο, όσες "καλές προθέσεις" κι αν στρωθούν στο πέρασμά της, καθώς είναι δεδομένη η υποκειμενικότητα του κάθε αξιολογητή ή εισηγητή, ενώ ταυτόχρονα η κρίση του δεν μπορεί να στηριχθεί σε επαρκή γνώση του συνολικού έργου του αξιολογούμενου, για τον οποίο συνήθως γνωρίζει ελάχιστα πράγματα από «πρώτο χέρι». Για να ολοκληρωθεί σωστά μια ιδεώδης αξιολόγηση, απαιτείται υπερβολικά μεγάλος χρόνος σοβαρής ενασχόλησης, διαρκής και καθημερινή «μέτρηση», στατιστική ανάλυση, συγκριτική εκτίμηση προσόντων, αδιάσειστα αποδεδειγμένα γεγονότα, καθολικά αποδεκτά κριτήρια και κλίμακες και πολλά άλλα. Όμως όλα αυτά κατατείνουν στην εξομοίωση του ανθρώπινου δυναμικού με «μηχανήματα» ή εξαρτήματα μηχανής… Για παράδειγμα, ένας βαθμός 10 υπαλλήλου μιας Υπηρεσίας, μπορεί κάλλιστα σε μια άλλη όμοια Υπηρεσία να αντιστοιχεί σε 7, λόγω διαφορετικών δεδομένων, κάτι που είναι μεν απαράδεκτο αλλά ταυτόχρονα το πιο πιθανό. Τελικά, κι αυτή η διαδικασία αξιολόγησης, είτε θα γίνεται πρόχειρα και αυθαίρετα με εντελώς υποκειμενικά κριτήρια (όπως η ισχύουσα), είτε δεν θα γίνεται καθόλου. Συνεπώς, για ποιό λόγο να προστίθεται κι άλλη "αγγαρεία" και γραφειοκρατία στο Δημόσιο; Μήπως δεν μας φτάνει η ήδη υπάρχουσα; Εάν απλουστευτούν όλες οι διαδικασίες, εάν αυτοματοποιηθούν και εκσυγχρονιστούν τα πάντα και εάν ο Πολίτης δεν απαιτείται να συναλλάσσεται με το δημόσιο και να ταλαιπωρείται, αλλά ότι εύλογο κι αν επιθυμεί να γίνεται με άνετο και άμεσο τρόπο (όπως γίνεται σε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες), ενώ την ίδια στιγμή οι υπάλληλοι να αντιμετωπίζουν την εργασία τους τιμητικά, εφόσον πια δεν θα τους εξαντλεί, τότε ίσως και να μην χρειάζεται καν η αξιολόγηση... Το Δημόσιο στην Ελλάδα έτσι κι αλλιώς έχει καταντήσει «αποκρουστικό» ακόμη και γι αυτούς που λαχταρούσαν μια «θεσούλα» σ’ αυτό. Έχει επέλθει πλήρης εξαθλίωση με τις βάρβαρες μισθολογικές περικοπές. Άρα, εφόσον εμφανίζεται ως δεδομένο ότι θα απομακρυνθούν εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι και μάλιστα πριν την εφαρμογή του παρόντος νομοσχεδίου, ποια είναι η πραγματική ανάγκη για ακόμη μια νομοθετική πρωτοβουλία αυτού του είδους; Υποτίθεται ότι όλοι οι «κακοί και ανεπαρκείς» υπάλληλοι θα εκδιωχθούν, οπότε οι εναπομείναντες θα είναι όλοι «καλοί»…