Σχέδιο Δράσης OGP OGP

Αρχική Αξιολόγηση ΠροσωπικούΆρθρο 01: Πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη κατρίν | 6 Απριλίου 2012, 01:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'κατρίν' | 6 Απριλίου 2012, 01:00

    Καταρχάς θα πρέπει οι υπάλληλοι να αξιολογούνται αξιοκρατικά με βάση εφικτούς στόχους και από σωστούς, καταρτισμένους,δίκαιους και αμερόληπτους αξιολογητές πράγμα εξαιρετικά δύσκολο. Κατά δεύτερον ποτέ δεν κατάλαβα έως σήμερα γιατί αξιολογούνται μόνο οι πολιτικοί υπάλληλοι? Γιατί δηλαδή ό,τι ψηφίζεται είτε αυτό λέγεται σύστημα αξιολόγησης είτε αυτό λέγεται ενιαίο μισθολόγιο κ.ο.κ. εξαιρεί πάντα σημαντικές κατηγορίες του δημόσιου τομέα, (που αποτελούν και την πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων) όπως στρατιωτικούς, σώματα ασφαλείας, διπλωματικούς κ.ο.κ. Ανθρώπους δηλαδή που ιδίως όταν δεν βρίσκονται σε μάχιμη περίοδο της επαγγελματικής τους πορείας (οι περισσότεροι τουλάχιστον εξ' αυτών) δεν έχουν σαφές και καθορισμένο αντικείμενο εργασίας παρά αναμένουν τη στιγμή της αποδέσμευσής τους απο την Υπηρεσία τους με απώτατο σκοπό τη λήψη του εφ' απαξ βοηθήματος και της σύνταξής τους. Οι πιο νέοι πολιτικοί υπάλληλοι, οι οποίοι και αξιολογήθηκαν με γραπτό (κυρίως) διαγωνισμό του ΑΣΕΠ προκειμένου να κατακτήσουν μία συγκεκριμένη θέση έχουν ήδη εξεταστεί σε πολύ συγκεκριμένες ενότητες που σχετίζονταν άμεσα με την άσκηση καθηκόντων στη θέση που κατέλαβαν. Αυτοί ιδίως επένδυσαν χρόνο και κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια, η οποία με κάποιον τρόπο θα πρέπει να επιβραβευθεί και να αναγνωρισθεί σε σχέση με τους υπόλοιπους παλαιότερους υπαλλήλους οι οποίοι ως γνωστόν στην πλειοψηφία τους μπήκαν από το " παράθυρο". Θα πρέπει δηλαδή να γίνει στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο μία τέτοια πρόβλεψη ώστε να διαχωριστούν με κάποιον ευνοϊκότερο τρόπο ως προς την αξιολόγησή τους υπάλληλοι, οι οποίοι έλαβαν μέρος σε εξετάσεις του ΑΣΕΠ για να καταλάβουν μία συγκεκριμένη θέση. Τέλος θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη αξιολόγησης για όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους τους κράτους ανεξαρτήτως του τίτλου ή της επαγγελματικής τους ιδιότητας ή της ιδιαιτερότητας της φύσης της εργασίας τους ώστε να εξαλειφθούν φαινόμενα άνισης μεταχείρισης κρατικών υπαλλήλων. Δεν μπορούν λ.χ. να υπάρχουν Υπηρεσίες όπου οι υπάλληλοι συναλλάσσονται με κοινό (κι ιδίως σήμερα κοινό εξαιρετικά δύσκολο σε σχέση με τη συμπεριφορά και την κοσμιότητά του) και να αξιολογούνται με την ίδια αυστηρότητα που θα αξιολογηθεί ένας υπάλληλος ο οποίος ποτέ δεν ήρθε σε επαφή με το κοινό και περνά πιο χαλαρά και φιλήσυχα την ημέρα του στη δουλειά του. Για να εξαλειφθούν φαινόμενα ανισότητας και να αρθούν οι αδικίες θα πρέπει ένα δίκαιο και ουσιαστικό σύστημα αξιολόγησης να θεσπιστεί για όλους τους κρατικούς υπαλλήλους είτε αυτοί λέγονται στρατός, είτε ΟΤΑ είτε ΔΕΚΟ είτε ο,τιδήποτε. Το να κατηγοριοποιούμε και να θέτουμε στο στόχαστρο πάντα συγκεκριμένη μερίδα κρατικών υπαλλήλων δεν οδηγεί σε άρση των αδικιών και των φιλονικιών μεταξύ τους, αλλά στη έξαρση αυτών!