Η αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων ως θεσμός διενεργείται με την ετήσια αξιολόγηση από αρχής συστάσεως του Ελληνικού Κράτους .Αλλαγές στην πρόσληψη του προσωπικού που στελεχώνουν το Ελληνικό Δημόσιο υπήρξαν και θα υπάρχουν . Ομως η διαδικασία της αξιολόγησης υπήρξε πάντα η ίδια όπου πλην ελαχίστων εξαιρέσεων η αξιολόγηση είχε και έχει ως βασική παράμετρο την εύνοια ή όχι του προισταμένου προς τον υφιστάμενο . Παράδειγμα υπάλληλοι που δεν προσέφεραν τα δέοντα στην Υπηρεσία τους να βαθμολογούνται το ίδιο με αυτόν που καθημερινά προσέφερε . Στην παρούσα διαβούλευση για τον τρόπο αξιολόγησης των Δημοσίων Υπαλλήλων και η απόπειρα να υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αυτών που προσλήφθηκαν με διαγωνισμούς και αυτών που εισήλθαν χωρίς , θα ήθελα να παρατηρήσω πως δεν υπάρχει κανόνας πιστοποίησης των ικανοτήτων τόσο για τους μεν όσο και για τους δε .Ομως μετά από σχεδόν 3 δεκαετίες ύπηρεσία μου σε Ο.Τ.Α αυτό που γνωρίζω πολύ καλά είναι ότι έχω διακρίνει υπαλλήλους με πτυχία και περγαμηνές να είναι αδιάφοροι για την επίλυση υπηρεσιακών θεμάτων και να μην συμμετέχουν στην ομαδική προσπάθεια για την αποτελεσματικότερη λειτουργία της υπηρεσία τους και της εξυπηρέτησης του πολίτη αλλά έχω διακρίνει και πτυχιούχουςπου δίνουν καθημερίνα από θέσεις μάχιμες και ψυχοφθόρες την μάχη τους και που δεν επαναπαύτηκαν στο μοτό είμαι πτυχιούχος άρα κάθομαι . Το ίδιο συμβαίνει και με τους υπαλλήλους των χαμηλών προσόντων ( Δ.Ε, Υ.Ε )όπου έχω διακρίνει ανθρώπους φιλότιμους και κυριολεκτικά ήρωες σε αντίξοες συνθήκες εργασίας όπου όλα τα προηγούμενα χρόνια κλήθηκαν να δώσουν τιτάνιο αγώνα για ένα Κράτος που μεταλλασσότανχρόνο με το χρόνο και που η προσπάθεια τους ακόμα και τώρα είναι πιο έντονη διότι προσπαθούν να ενσωματώνονται στις νέες τεχνολογίες και στις νέες δομές . Ωστόσο μετά τον που αυτοί οι λίγοι ή πολλοί που εργάζονται τιμώντας τον όρκο που έδωσαν ακόμα και αν δεν μπήκαν στο Δημόσιο μέσω διαγωνισμών , υφίστανται πλέον τον ρατσιστικό διαχωρισμό με τον σφαγιασμό των μισθών με το ενιαίο μισθολόγιο και έχουν γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για κάθε λογής συμφέροντα .
Θα πρέπει οι ιθύνοντες να καταλάβουν πως δεν υπήρξαν σε όλους οι ίδιες ευκαρίες να σπουδάσουν για να βγάλουν ένα πτυχίο για να είναι κατα επίφαση ικανοί διότι η έλλειψη του δεν μειώνει την αντίληψή τους ή την εργατικότητά τους . Αντίστοιχα το ίδιο ισχύει και για τους πτυχιούχους που η μη κατάκτηση καποιου μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τους καθιστά λιγότερο ικανούς ενώ αντίθετα η καθημερινή πράξη δηλώνει το αντίθετο . Πιστεύω λοιπόν και το σύστημα αξιολόγησης ειδικά με την συμμετοχή ιδιωτών που δεν γνωρίζουν τι εστί δημόσιο στην καθημερινή εσωτερική του λειτουργία και δομή είναι άτυχη απόπειρα ιδιαίτερα όταν αυτοί που θα οριστούν ως οι αξιολογητές να στέκονται εξαρχής και αποκλειστικά στο πλαίσιο των τυπικών προσόντων. Πρέπει ή να παραμείνει ως έχει η ετήσια αξιολόγηση που διενεργείται αλλά με ανιδιοτελής αξιολογητές προερχόμενοι από φορείς του υπολοίπου Δημοσίου ή να υπάρξει μια άλλη προσέγγιση της αξιολόγησης του υπαλλήλου στην οποία χωρίς φόβο ο αξιολογούμενος να αξιολογεί τον Προιστάμενό του τον Διευθυντή του και οι απόψεις του να τίθενται υπόψην άλλων τρίτων . Κατ'εμέ το συμπέρασμά μου είναι πως πάμε να εφαρμόσουμε ημίμετρα και ο τελικός σκοπός και στόχος είναι απλά μια αφορμή για απολύσεις ιδιαίτερα δε αυτών που προσελήφθησαν με τις τότε διαδικασίες της τότε Δομής του Δημοσίου αλλά που κουβαλάνε χρόνια εμπειρίας στην λειτουργία του Κράτους πίσω τους και που πλέον αμοίβονται με μισθούς πείνας έχοντας συμβάλλει τα προηγούενα χρόνια στην οικονομική ανάπτυξη της κοινωνίας όπου ζουν .
Η αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων ως θεσμός διενεργείται με την ετήσια αξιολόγηση από αρχής συστάσεως του Ελληνικού Κράτους .Αλλαγές στην πρόσληψη του προσωπικού που στελεχώνουν το Ελληνικό Δημόσιο υπήρξαν και θα υπάρχουν . Ομως η διαδικασία της αξιολόγησης υπήρξε πάντα η ίδια όπου πλην ελαχίστων εξαιρέσεων η αξιολόγηση είχε και έχει ως βασική παράμετρο την εύνοια ή όχι του προισταμένου προς τον υφιστάμενο . Παράδειγμα υπάλληλοι που δεν προσέφεραν τα δέοντα στην Υπηρεσία τους να βαθμολογούνται το ίδιο με αυτόν που καθημερινά προσέφερε . Στην παρούσα διαβούλευση για τον τρόπο αξιολόγησης των Δημοσίων Υπαλλήλων και η απόπειρα να υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αυτών που προσλήφθηκαν με διαγωνισμούς και αυτών που εισήλθαν χωρίς , θα ήθελα να παρατηρήσω πως δεν υπάρχει κανόνας πιστοποίησης των ικανοτήτων τόσο για τους μεν όσο και για τους δε .Ομως μετά από σχεδόν 3 δεκαετίες ύπηρεσία μου σε Ο.Τ.Α αυτό που γνωρίζω πολύ καλά είναι ότι έχω διακρίνει υπαλλήλους με πτυχία και περγαμηνές να είναι αδιάφοροι για την επίλυση υπηρεσιακών θεμάτων και να μην συμμετέχουν στην ομαδική προσπάθεια για την αποτελεσματικότερη λειτουργία της υπηρεσία τους και της εξυπηρέτησης του πολίτη αλλά έχω διακρίνει και πτυχιούχουςπου δίνουν καθημερίνα από θέσεις μάχιμες και ψυχοφθόρες την μάχη τους και που δεν επαναπαύτηκαν στο μοτό είμαι πτυχιούχος άρα κάθομαι . Το ίδιο συμβαίνει και με τους υπαλλήλους των χαμηλών προσόντων ( Δ.Ε, Υ.Ε )όπου έχω διακρίνει ανθρώπους φιλότιμους και κυριολεκτικά ήρωες σε αντίξοες συνθήκες εργασίας όπου όλα τα προηγούμενα χρόνια κλήθηκαν να δώσουν τιτάνιο αγώνα για ένα Κράτος που μεταλλασσότανχρόνο με το χρόνο και που η προσπάθεια τους ακόμα και τώρα είναι πιο έντονη διότι προσπαθούν να ενσωματώνονται στις νέες τεχνολογίες και στις νέες δομές . Ωστόσο μετά τον που αυτοί οι λίγοι ή πολλοί που εργάζονται τιμώντας τον όρκο που έδωσαν ακόμα και αν δεν μπήκαν στο Δημόσιο μέσω διαγωνισμών , υφίστανται πλέον τον ρατσιστικό διαχωρισμό με τον σφαγιασμό των μισθών με το ενιαίο μισθολόγιο και έχουν γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για κάθε λογής συμφέροντα . Θα πρέπει οι ιθύνοντες να καταλάβουν πως δεν υπήρξαν σε όλους οι ίδιες ευκαρίες να σπουδάσουν για να βγάλουν ένα πτυχίο για να είναι κατα επίφαση ικανοί διότι η έλλειψη του δεν μειώνει την αντίληψή τους ή την εργατικότητά τους . Αντίστοιχα το ίδιο ισχύει και για τους πτυχιούχους που η μη κατάκτηση καποιου μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τους καθιστά λιγότερο ικανούς ενώ αντίθετα η καθημερινή πράξη δηλώνει το αντίθετο . Πιστεύω λοιπόν και το σύστημα αξιολόγησης ειδικά με την συμμετοχή ιδιωτών που δεν γνωρίζουν τι εστί δημόσιο στην καθημερινή εσωτερική του λειτουργία και δομή είναι άτυχη απόπειρα ιδιαίτερα όταν αυτοί που θα οριστούν ως οι αξιολογητές να στέκονται εξαρχής και αποκλειστικά στο πλαίσιο των τυπικών προσόντων. Πρέπει ή να παραμείνει ως έχει η ετήσια αξιολόγηση που διενεργείται αλλά με ανιδιοτελής αξιολογητές προερχόμενοι από φορείς του υπολοίπου Δημοσίου ή να υπάρξει μια άλλη προσέγγιση της αξιολόγησης του υπαλλήλου στην οποία χωρίς φόβο ο αξιολογούμενος να αξιολογεί τον Προιστάμενό του τον Διευθυντή του και οι απόψεις του να τίθενται υπόψην άλλων τρίτων . Κατ'εμέ το συμπέρασμά μου είναι πως πάμε να εφαρμόσουμε ημίμετρα και ο τελικός σκοπός και στόχος είναι απλά μια αφορμή για απολύσεις ιδιαίτερα δε αυτών που προσελήφθησαν με τις τότε διαδικασίες της τότε Δομής του Δημοσίου αλλά που κουβαλάνε χρόνια εμπειρίας στην λειτουργία του Κράτους πίσω τους και που πλέον αμοίβονται με μισθούς πείνας έχοντας συμβάλλει τα προηγούενα χρόνια στην οικονομική ανάπτυξη της κοινωνίας όπου ζουν .