Όσο αφορά τους Ο.Τ.Α. της Χώρας, όπου βασιλεύει η πλήρης αναξιοκρατία, αλλά και όπου υπάρχουν κάποιες "νησίδες αξιοκρατίας", είναι εγκαταλελειμένες στην τύχη τους με την έννοια οτι είναι πληρως παροπλισμένες, υπάρχουν για τους τύπους, & αγνοούνται συστηματικά και απροκάλυπτα.
Στους Ο.Τ.Α. λαμβάνει χώρα η πλήρης & ολοκληρωτική αποδόμηση της έτσι κι αλλιώς αναξιόπιστης και αναποτελεσματικής Δημόσιας Διοίκησης της Χώρας μας.
Το σύστημα αυστηρά Δημαρχοκεντρικό, καθιστά το Δήμαρχο απόλυτο άρχοντα, ουσιαστικά με εξουσίες τοπικού δικτάτορα.
Η εκπόνηση των όποιων επιχειρησιακών προγραμμάτων, όπως και πλείστες άλλες ενέργειες γίνονται απλά και μόνο για να τηρηθούν δεσμεύσεις που απορρέουν απο διατάξεις νόμων, διαταγμάτων κλπ.
Η πρακτική που ακολουθείται είναι "πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα", και ο,τι προκύψει από πιέσεις δημοτών - ψηφοφόρων, ή άλλων ομάδων πίεσης. Ο προγραμματισμός είναι έννοια ασυμβίβαστη με την ακολουθούμενη πρακτική.
Επόμενα,είναι εξαιρετικά δύσκολο άν όχι αδύνατο να αξιολογηθούν
διοικητικές ικανότητες όπως π.χ. η ικανότητα στρατηγικού σχεδιασμού, εφόσον είναι ανύπαρκτος, ή ηγετικές ικανότητες οι οποίες έχουν ψαλλιδιστεί ή αφαιρεθεί εντελώς, ή ικανότητες εκπροσώπησης της υπηρεσίας.
Εκτός αν εξακολουθούμε να μιλάμε για αξιολογήσεις σαν κι'αυτές που γίνονταν μέχρι τώρα, όπου οι υπάλληλοι βαθμολογούνταν αδιακρίτως με άριστα 10, δηλαδή περίπου ως Θεοί...
Για τα εργαλεία αξιολόγησης του αρ.12, πρέπει να πώ οτι είναι εξαιρετικά αισιόδοξη, γαι να μην πώ ανεδαφική η άποψη οτι μπορούν να τύχουν εφαρμογής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν το θέλουν ούτε η Διοίκηση, (αιρετοί),ούτε οι διοικούμενοι (υπάλληλοι)...για ευνόητους λόγους.
Η ικανότητα εκπροσώπησης είναι απαγορευμένη, οι πρωτοβουλίες είναι ενοχλήσεις, η διαχείριση προβλημάτων-κρίσεων είναι αποκλειστικότητα των αιρετών που ρυθμίζουν τις σχέσεις τους με τους ψηφοφόρους τους κ.ο.κ.
Θα επανέλθω με πιο στοχοποιημένες παρατηρήσεις
Όσο αφορά τους Ο.Τ.Α. της Χώρας, όπου βασιλεύει η πλήρης αναξιοκρατία, αλλά και όπου υπάρχουν κάποιες "νησίδες αξιοκρατίας", είναι εγκαταλελειμένες στην τύχη τους με την έννοια οτι είναι πληρως παροπλισμένες, υπάρχουν για τους τύπους, & αγνοούνται συστηματικά και απροκάλυπτα. Στους Ο.Τ.Α. λαμβάνει χώρα η πλήρης & ολοκληρωτική αποδόμηση της έτσι κι αλλιώς αναξιόπιστης και αναποτελεσματικής Δημόσιας Διοίκησης της Χώρας μας. Το σύστημα αυστηρά Δημαρχοκεντρικό, καθιστά το Δήμαρχο απόλυτο άρχοντα, ουσιαστικά με εξουσίες τοπικού δικτάτορα. Η εκπόνηση των όποιων επιχειρησιακών προγραμμάτων, όπως και πλείστες άλλες ενέργειες γίνονται απλά και μόνο για να τηρηθούν δεσμεύσεις που απορρέουν απο διατάξεις νόμων, διαταγμάτων κλπ. Η πρακτική που ακολουθείται είναι "πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα", και ο,τι προκύψει από πιέσεις δημοτών - ψηφοφόρων, ή άλλων ομάδων πίεσης. Ο προγραμματισμός είναι έννοια ασυμβίβαστη με την ακολουθούμενη πρακτική. Επόμενα,είναι εξαιρετικά δύσκολο άν όχι αδύνατο να αξιολογηθούν διοικητικές ικανότητες όπως π.χ. η ικανότητα στρατηγικού σχεδιασμού, εφόσον είναι ανύπαρκτος, ή ηγετικές ικανότητες οι οποίες έχουν ψαλλιδιστεί ή αφαιρεθεί εντελώς, ή ικανότητες εκπροσώπησης της υπηρεσίας. Εκτός αν εξακολουθούμε να μιλάμε για αξιολογήσεις σαν κι'αυτές που γίνονταν μέχρι τώρα, όπου οι υπάλληλοι βαθμολογούνταν αδιακρίτως με άριστα 10, δηλαδή περίπου ως Θεοί... Για τα εργαλεία αξιολόγησης του αρ.12, πρέπει να πώ οτι είναι εξαιρετικά αισιόδοξη, γαι να μην πώ ανεδαφική η άποψη οτι μπορούν να τύχουν εφαρμογής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν το θέλουν ούτε η Διοίκηση, (αιρετοί),ούτε οι διοικούμενοι (υπάλληλοι)...για ευνόητους λόγους. Η ικανότητα εκπροσώπησης είναι απαγορευμένη, οι πρωτοβουλίες είναι ενοχλήσεις, η διαχείριση προβλημάτων-κρίσεων είναι αποκλειστικότητα των αιρετών που ρυθμίζουν τις σχέσεις τους με τους ψηφοφόρους τους κ.ο.κ. Θα επανέλθω με πιο στοχοποιημένες παρατηρήσεις