Επί του άρθρου 1: Πεδίο εφαρμογής
Στους Ο.Τ.Α.προσκρούει στην όλη οργάνωση & λειτουργία τους, επόμενα καθιστά δύσκολή αν όχι αδύνατη την εφαρμογή.Η δομή της Τ.Α. δεν είναι προετοιμασμένη να "δεχτεί" τέτοιου είδους συστήματα, και υπάρχει ο κίνδυνος εκφυλισμού τους κατά τα προηγούμενα πρότυπα.(Π.Δ.318/1985).
Επί των άρθρων 2,3 & 4:
Σχέδια επί χάρτου..
1.Ικανότητα στρατηγικού σχεδιασμού: Στρατηγικός σχεδιασμός= ανύπαρκτος. Και όταν "υπάρχει" αυτό γίνεται για την εκπλήρωση ρητών διατάξεων και μόνο.
Δεν εφαρμόζεται κανένα σύστημα διοίκησης, τουλάχιστον από αυτά που αναφέρονται στη βιβλιογραφία του management.
2.Ηγετικές ικανότητες: Αδύνατο να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν, αφού θεωρούνται ως ενέργειες εχθρικές προς την αιρετή διοίκηση
3.- Διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού: H Tραγωδία...Ένας κόσμος στη συντριπτική του πλειοψηφία αμαθής & βέβαια ανεκπαίδευτος, με σχεδόν αποκλειστικό τυπικό προσόν το "ψηφοφόρος", που χρησιμοποιείται με τη συναίνεσή του ασφαλώς, από τη διοίκηση, σε καθήκοντα άλλα από αυτά για τα οποία προσλήφθηκε, και που η Διοίκηση επικοινωνεί απ'ευθείας μαζί του, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της την ιεραρχία.
Εκμηδενίζει έτσι κάθε έννοια ιεραρχίας, αδιαφορεί για τη δημιουργία στελεχών, και το ζήτημα εκπαίδευση δεν την απασχολεί καθόλου.
4.- Ικανότητα εκπροσώπησης της υπηρεσίας: Πάντα γίνεται από αιρετούς
5.- Γνώση αντικειμένου: Eδώ υπάρχει η δυνατότητα από τα στελέχη να παρουσιάσουν ΕΡΓΟ, άσχετα με την μεταγενέστερη αντιμετώπισή του και την όποια τύχη του.
6.- Πρωτοβουλία: Όμοια με το προηγούμενο, αν και οι εισηγήσεις δεν αντιμετωπίζονται θετικ΄λα παρά μόνο όταν γίνονται για αυστηρά υπηρεσιακά θέματα και κατόπιν εντολών.
7.- Ικανότητα λήψης αποφάσεων: Ουδεμία συζήτηση.Ψαλλιδισμένη έως απαγορευμένη. Θεωρελιται εχθρική ενέργεια.
8-Διαχείριση προβλημάτων: Αποκλειστική αρμοδιότητα των αιρετών (της διοίκησης). Η συμμετοχή των προϊσταμένων ζητείται όταν το πρόβλημα φτάνει σε επόπεδο ελεγτκών δημόσιας διοίκησης ή εισαγγελέα. Τότε θυμούνται όλοι οτι υπάρχει προϊστάμενος.
9.- Επικοινωνία: Απ'ευθείας επικοινωνία της διοίκησης με εξευτελισμό κάθε έννοιας ιεραρχίας και υπονόμευση της θέσης των προϊσταμένων.
Επί του άρθρου 1: Πεδίο εφαρμογής Στους Ο.Τ.Α.προσκρούει στην όλη οργάνωση & λειτουργία τους, επόμενα καθιστά δύσκολή αν όχι αδύνατη την εφαρμογή.Η δομή της Τ.Α. δεν είναι προετοιμασμένη να "δεχτεί" τέτοιου είδους συστήματα, και υπάρχει ο κίνδυνος εκφυλισμού τους κατά τα προηγούμενα πρότυπα.(Π.Δ.318/1985). Επί των άρθρων 2,3 & 4: Σχέδια επί χάρτου.. 1.Ικανότητα στρατηγικού σχεδιασμού: Στρατηγικός σχεδιασμός= ανύπαρκτος. Και όταν "υπάρχει" αυτό γίνεται για την εκπλήρωση ρητών διατάξεων και μόνο. Δεν εφαρμόζεται κανένα σύστημα διοίκησης, τουλάχιστον από αυτά που αναφέρονται στη βιβλιογραφία του management. 2.Ηγετικές ικανότητες: Αδύνατο να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν, αφού θεωρούνται ως ενέργειες εχθρικές προς την αιρετή διοίκηση 3.- Διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού: H Tραγωδία...Ένας κόσμος στη συντριπτική του πλειοψηφία αμαθής & βέβαια ανεκπαίδευτος, με σχεδόν αποκλειστικό τυπικό προσόν το "ψηφοφόρος", που χρησιμοποιείται με τη συναίνεσή του ασφαλώς, από τη διοίκηση, σε καθήκοντα άλλα από αυτά για τα οποία προσλήφθηκε, και που η Διοίκηση επικοινωνεί απ'ευθείας μαζί του, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της την ιεραρχία. Εκμηδενίζει έτσι κάθε έννοια ιεραρχίας, αδιαφορεί για τη δημιουργία στελεχών, και το ζήτημα εκπαίδευση δεν την απασχολεί καθόλου. 4.- Ικανότητα εκπροσώπησης της υπηρεσίας: Πάντα γίνεται από αιρετούς 5.- Γνώση αντικειμένου: Eδώ υπάρχει η δυνατότητα από τα στελέχη να παρουσιάσουν ΕΡΓΟ, άσχετα με την μεταγενέστερη αντιμετώπισή του και την όποια τύχη του. 6.- Πρωτοβουλία: Όμοια με το προηγούμενο, αν και οι εισηγήσεις δεν αντιμετωπίζονται θετικ΄λα παρά μόνο όταν γίνονται για αυστηρά υπηρεσιακά θέματα και κατόπιν εντολών. 7.- Ικανότητα λήψης αποφάσεων: Ουδεμία συζήτηση.Ψαλλιδισμένη έως απαγορευμένη. Θεωρελιται εχθρική ενέργεια. 8-Διαχείριση προβλημάτων: Αποκλειστική αρμοδιότητα των αιρετών (της διοίκησης). Η συμμετοχή των προϊσταμένων ζητείται όταν το πρόβλημα φτάνει σε επόπεδο ελεγτκών δημόσιας διοίκησης ή εισαγγελέα. Τότε θυμούνται όλοι οτι υπάρχει προϊστάμενος. 9.- Επικοινωνία: Απ'ευθείας επικοινωνία της διοίκησης με εξευτελισμό κάθε έννοιας ιεραρχίας και υπονόμευση της θέσης των προϊσταμένων.