Ίσως, θα πρέπει να διευκρινιστεί στο συγκεκριμένο τίτλο η διαφορά του παρόντος άρθρου που αφορά αξιολόγηση οργανικών μονάδων, από το άρθρο 1 που έχει σχέση με την αξιολόγηση υπαλλήλων.
Στο παρόν άρθρο, όπως και στο αρ.1, η αξιολόγηση θα πρέπει να εξαρτηθεί από (ή να γίνει με βάση) το σκοπό, και ο σκοπός να καθοριστεί με βάση τα προσδοκώμενα οφέλη. Πιο συγκεκριμένα, τα οφέλη σχετίζονται με τις κοινότητες που εξυπηρετούν. Μας ενδιαφέρει, δηλαδή, η αποτελεσματικότητα /αποδοτικότητα μιας υπηρεσίας για την κοινότητα στο σύνολό της αλλά και για τους μεμονωμένους χρήστες. Αυτό είναι ένα δύσκολο δίλημμα, ειδικά όταν υπεισέρχονται και προβλήματα κόστους υπηρεσιών ή όταν το θέμα κόστους προστίθεται στην ανάλυση κόστους /ωφέλειας. Σε ορισμένες περιπτώσεις η παροχή υπηρεσίας αξιολογείται με βάση τα έσοδα /χρήματα, ενώ σε άλλες, με βάση την «αξία», μόνο που στην τελευταία περίπτωση δεν πρόκειται για χρηματικά ποσά, αλλά φιλοσοφικές ή ηθικές αξίες.
Πιο απλά, υποστηρίζω ότι μια «έρευνα δράσης» (action research) που θα διενεργείται από μια μικρή ομάδα εργασίας, σε σταθερή βάση και σε έκταση χρόνου, μέσα σε κάθε υπηρεσία και θα αφορά την ίδια την υπηρεσία αλλά και κάθε εργαζόμενο χωριστά, μπορεί να έχει πιο ικανοποιητικά αποτελέσματα από μια αξιολόγηση που θα γίνεται ανά έτος ή ανά διετία, από άτομα αμφιβόλου αξίας και γνώσεων, τουλάχιστον αρκετές φορές όπως έχει αποδειχτεί.
Ίσως, θα πρέπει να διευκρινιστεί στο συγκεκριμένο τίτλο η διαφορά του παρόντος άρθρου που αφορά αξιολόγηση οργανικών μονάδων, από το άρθρο 1 που έχει σχέση με την αξιολόγηση υπαλλήλων. Στο παρόν άρθρο, όπως και στο αρ.1, η αξιολόγηση θα πρέπει να εξαρτηθεί από (ή να γίνει με βάση) το σκοπό, και ο σκοπός να καθοριστεί με βάση τα προσδοκώμενα οφέλη. Πιο συγκεκριμένα, τα οφέλη σχετίζονται με τις κοινότητες που εξυπηρετούν. Μας ενδιαφέρει, δηλαδή, η αποτελεσματικότητα /αποδοτικότητα μιας υπηρεσίας για την κοινότητα στο σύνολό της αλλά και για τους μεμονωμένους χρήστες. Αυτό είναι ένα δύσκολο δίλημμα, ειδικά όταν υπεισέρχονται και προβλήματα κόστους υπηρεσιών ή όταν το θέμα κόστους προστίθεται στην ανάλυση κόστους /ωφέλειας. Σε ορισμένες περιπτώσεις η παροχή υπηρεσίας αξιολογείται με βάση τα έσοδα /χρήματα, ενώ σε άλλες, με βάση την «αξία», μόνο που στην τελευταία περίπτωση δεν πρόκειται για χρηματικά ποσά, αλλά φιλοσοφικές ή ηθικές αξίες. Πιο απλά, υποστηρίζω ότι μια «έρευνα δράσης» (action research) που θα διενεργείται από μια μικρή ομάδα εργασίας, σε σταθερή βάση και σε έκταση χρόνου, μέσα σε κάθε υπηρεσία και θα αφορά την ίδια την υπηρεσία αλλά και κάθε εργαζόμενο χωριστά, μπορεί να έχει πιο ικανοποιητικά αποτελέσματα από μια αξιολόγηση που θα γίνεται ανά έτος ή ανά διετία, από άτομα αμφιβόλου αξίας και γνώσεων, τουλάχιστον αρκετές φορές όπως έχει αποδειχτεί.