Επι άρθρου 6: Καλή-άριστη η ιδέα για αξιοκρατική αξιολόγηση, μόνο που η ανάγνωση των κριτηρίων και μόνο, προκαλεί απογοήτευση. Πιστευετε ότι με την εφαρμογή αυτών των υποκειμενικά αξιολογούμενων κριτηρίων και το άθροισμά τους με τον μαθηματικό τύπο προσεγγίζετε την αντικειμενική αξιολόγηση;
Ειδικότερα:
α. Για να αρχίσω απο τα εύκολα. Πως θα αξιολογήσει ο κριτής την κανονικότητα του ρυθμού εκτέλεσης των καθηκόντων; Υπάρχουν υπηρεσίες στο δημόσιο που για λόγους που δεν εξαρτώνται απο τον υπάλληλο αλλά απο την ίδια την Κυβέρνηση εμφανίζουν έξαρση των αιτήσεων -απαιτήσεων των πολιτών σε συγκέκριμένα χρονικά διαστήματα. Αν λοιπόν ο μέσος αριθμός ικανοποίησης αιτημάτων είναι π.χ 100 στο αξιολογούμενο χρονικό διάστημα και σε κάποιες περιόδους του ίδιου χρονικού διαστήματος 300 ή και 500, τι θα σημαίνει αυτό για την βαθμολογία.
β. Λίγο πιο δύσκολο.Πως θα βαθμολογηθεί η ορθολογική διαχείριση των παρεχόμενων απο την Υπηρεσία πόρων. Υπάρχουν υπηρεσίες όπου η διαχείριση των πόρων π.χ στην υγεία έχει άμεση συνέπεια στην υγεία- ζωή κάποιου και είναι μετρήσιμο μέγεθος. Σε Υπηρεσίες όμως όπου η διαχείριση των πόρων θα φανεί μετά απο δύο, τρεία, πέντε ή και 10 χρόνια αν είχε θετικές ή αρνητικές συνέπειες (π.χ πόροι για έρευνα ή πόροι για την παιδεία, για να μην αναφερθώ στους πόρους για τα εξοπλιστικά) πως θα αξιολογηθεί στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα της αξιολόγησης. Και αν ο υπάλληλος αξιολογηθεί θετικά, εφόσον δεν αποφασίζει μόνος του για την διαχείριση των πόρων αλλά με τη σύμφωνη γνώμη των προϊσταμένων του, και αποδειχθεί μετά απο δύο κ.λ.π έτη ότι οι πόροι δεν αξιοποιήθηκαν όπως έπρεπε ή ακόμη χειροτερα πήγαν χαμένοι, τότε τι....;
γ. Και κάτι ακόμη για συμπλήρωμα. Ο χρόνος εκτέλεσης μιας εργασίας, που έχει ανατεθεί σε κάποιον υπάλληλο δεν εξαρτάται απο τον ίδιο αλλά απο τους προϊσταμένους, που σε πολλές αν όχι σε όλες τις Υπηρεσίες ασκούν αποφασιστικές αρμοδιότητες και μπορεί να καθυστερούν την υπογραφή- έγκριση, σκόπιμα ή απο αμέλεια. Πως θα βαθμολογηθεί ο υπάλληλος που δεν καθυστέρησε στην εκτέλεση της εργασίας του με δική του ευθύνη άλλά αυτή του προϊστάμένου του.
δ. Για να μη μακρηγορώ άλλο. Ξανακοιτάξτε το δεν είναι αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης αυτά. Μπορούν ευκολα να μετατραπούν σε μέθοδο απομάκρυνσης των ικανών απο το Δημόσιο, ενώ άλλος είναι ο σκοπός του σχεδίου αυτού. Έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω.
Επι άρθρου 6: Καλή-άριστη η ιδέα για αξιοκρατική αξιολόγηση, μόνο που η ανάγνωση των κριτηρίων και μόνο, προκαλεί απογοήτευση. Πιστευετε ότι με την εφαρμογή αυτών των υποκειμενικά αξιολογούμενων κριτηρίων και το άθροισμά τους με τον μαθηματικό τύπο προσεγγίζετε την αντικειμενική αξιολόγηση; Ειδικότερα: α. Για να αρχίσω απο τα εύκολα. Πως θα αξιολογήσει ο κριτής την κανονικότητα του ρυθμού εκτέλεσης των καθηκόντων; Υπάρχουν υπηρεσίες στο δημόσιο που για λόγους που δεν εξαρτώνται απο τον υπάλληλο αλλά απο την ίδια την Κυβέρνηση εμφανίζουν έξαρση των αιτήσεων -απαιτήσεων των πολιτών σε συγκέκριμένα χρονικά διαστήματα. Αν λοιπόν ο μέσος αριθμός ικανοποίησης αιτημάτων είναι π.χ 100 στο αξιολογούμενο χρονικό διάστημα και σε κάποιες περιόδους του ίδιου χρονικού διαστήματος 300 ή και 500, τι θα σημαίνει αυτό για την βαθμολογία. β. Λίγο πιο δύσκολο.Πως θα βαθμολογηθεί η ορθολογική διαχείριση των παρεχόμενων απο την Υπηρεσία πόρων. Υπάρχουν υπηρεσίες όπου η διαχείριση των πόρων π.χ στην υγεία έχει άμεση συνέπεια στην υγεία- ζωή κάποιου και είναι μετρήσιμο μέγεθος. Σε Υπηρεσίες όμως όπου η διαχείριση των πόρων θα φανεί μετά απο δύο, τρεία, πέντε ή και 10 χρόνια αν είχε θετικές ή αρνητικές συνέπειες (π.χ πόροι για έρευνα ή πόροι για την παιδεία, για να μην αναφερθώ στους πόρους για τα εξοπλιστικά) πως θα αξιολογηθεί στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα της αξιολόγησης. Και αν ο υπάλληλος αξιολογηθεί θετικά, εφόσον δεν αποφασίζει μόνος του για την διαχείριση των πόρων αλλά με τη σύμφωνη γνώμη των προϊσταμένων του, και αποδειχθεί μετά απο δύο κ.λ.π έτη ότι οι πόροι δεν αξιοποιήθηκαν όπως έπρεπε ή ακόμη χειροτερα πήγαν χαμένοι, τότε τι....; γ. Και κάτι ακόμη για συμπλήρωμα. Ο χρόνος εκτέλεσης μιας εργασίας, που έχει ανατεθεί σε κάποιον υπάλληλο δεν εξαρτάται απο τον ίδιο αλλά απο τους προϊσταμένους, που σε πολλές αν όχι σε όλες τις Υπηρεσίες ασκούν αποφασιστικές αρμοδιότητες και μπορεί να καθυστερούν την υπογραφή- έγκριση, σκόπιμα ή απο αμέλεια. Πως θα βαθμολογηθεί ο υπάλληλος που δεν καθυστέρησε στην εκτέλεση της εργασίας του με δική του ευθύνη άλλά αυτή του προϊστάμένου του. δ. Για να μη μακρηγορώ άλλο. Ξανακοιτάξτε το δεν είναι αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης αυτά. Μπορούν ευκολα να μετατραπούν σε μέθοδο απομάκρυνσης των ικανών απο το Δημόσιο, ενώ άλλος είναι ο σκοπός του σχεδίου αυτού. Έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω.