Είναι απαραίτητο ο επιχειρησιακός σχεδιασμός (όπως αναφέρεται στην παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου) να προκύπτει από προηγούμενη (όπως ΔΕΝ αναφέρεται) διαβούλευση μεταξύ των αιρετών και των υπηρεσιακών στελεχών. Αυτό διότι ο επιχειρησιακός σχεδιασμός θα πρέπει αφενός να είναι συμβατός με το θεσμικό πλαίσιο και τη νομοθεσία και αφετέρου να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τους διαθέσιμους πόρους, πέρα από τις προτεραιότητες και τους πολιτικούς στόχους της πολιτικής ηγεσίας. Και για τις δύο αυτές παραμέτρους, η συμβολή των υπηρεσιακών στελεχών είναι απαραίτητη. Αλλιώς θα έχουμε οραματικούς σχεδιασμούς – ευχολόγια, όπως γίνεται μέχρι σήμερα.
Η διατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου υπονοεί ότι οι παράμετροι αυτοί προκύπτουν… από κάπου(!) και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου ή το αρμόδιο μονοπρόσωπο όργανο που προΐσταται των υπηρεσιών του φορέα «γνωστοποιεί» το Επιχειρησιακό Σχέδιο στην υπηρεσιακή ιεραρχία. Η επισήμανση αυτή γίνεται για να τονιστεί πως το νομικό κείμενο πρέπει να είναι διατυπωμένο σαφώς, να μην επιδέχεται ερμηνείες και να μην περιλαμβάνει «αυτονόητα».
Επίσης, για να γίνει ο επιμερισμός των στόχων στις οργανικές μονάδες, θα πρέπει να υπάρξουν οργανικές θέσεις. Από όσα γνωρίζω, πολλοί δήμοι δεν περιγράφουν οργανικές θέσεις στους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας τους (μεταξύ αυτών και ο Δήμος Ρόδου, όπου υπηρετώ, ο Δήμος Κω, ο Δήμος Αθηναίων κ.λ.π.). Περιγράφονται οι οργανικές μονάδες και στη συνέχεια οι αρμοδιότητές τους, ενώ στο τέλος εμφανίζεται ένας κατάλογος ειδικοτήτων του προσωπικού που υπηρετεί ήδη (μια που καταργήθηκαν οι κενές οργανικές θέσεις). Ουσιαστικά, το σύνολο του προσωπικού υπηρετεί σε ΜΗ οργανικές θέσεις, μια που δεν προσδιορίζεται από πουθενά το ποια ειδικότητα υπηρετεί σε ποια οργανική μονάδα, και βεβαίως ούτε λέξη για περιγραφή καθηκόντων της οργανικής θέσης. Έτσι, δεν γίνονται τοποθετήσεις, αλλά ατομικές αναθέσεις καθηκόντων, κατά βούληση. Δεδομένης της κατάστασης αυτής, είναι αστείο να συζητείται η κατανομή των στόχων σε οργανικές θέσεις. Αυτό διότι, επίσης από όσα γνωρίζω, η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας, αναφέρεται σε συστηματοποίηση της λειτουργίας, δηλαδή ενεργή εμπλοκή συγκεκριμένων θέσεων (και όχι προσώπων) στην προσπάθεια επίτευξης των στόχων.
Είναι απαραίτητο ο επιχειρησιακός σχεδιασμός (όπως αναφέρεται στην παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου) να προκύπτει από προηγούμενη (όπως ΔΕΝ αναφέρεται) διαβούλευση μεταξύ των αιρετών και των υπηρεσιακών στελεχών. Αυτό διότι ο επιχειρησιακός σχεδιασμός θα πρέπει αφενός να είναι συμβατός με το θεσμικό πλαίσιο και τη νομοθεσία και αφετέρου να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τους διαθέσιμους πόρους, πέρα από τις προτεραιότητες και τους πολιτικούς στόχους της πολιτικής ηγεσίας. Και για τις δύο αυτές παραμέτρους, η συμβολή των υπηρεσιακών στελεχών είναι απαραίτητη. Αλλιώς θα έχουμε οραματικούς σχεδιασμούς – ευχολόγια, όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Η διατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου υπονοεί ότι οι παράμετροι αυτοί προκύπτουν… από κάπου(!) και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου ή το αρμόδιο μονοπρόσωπο όργανο που προΐσταται των υπηρεσιών του φορέα «γνωστοποιεί» το Επιχειρησιακό Σχέδιο στην υπηρεσιακή ιεραρχία. Η επισήμανση αυτή γίνεται για να τονιστεί πως το νομικό κείμενο πρέπει να είναι διατυπωμένο σαφώς, να μην επιδέχεται ερμηνείες και να μην περιλαμβάνει «αυτονόητα». Επίσης, για να γίνει ο επιμερισμός των στόχων στις οργανικές μονάδες, θα πρέπει να υπάρξουν οργανικές θέσεις. Από όσα γνωρίζω, πολλοί δήμοι δεν περιγράφουν οργανικές θέσεις στους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας τους (μεταξύ αυτών και ο Δήμος Ρόδου, όπου υπηρετώ, ο Δήμος Κω, ο Δήμος Αθηναίων κ.λ.π.). Περιγράφονται οι οργανικές μονάδες και στη συνέχεια οι αρμοδιότητές τους, ενώ στο τέλος εμφανίζεται ένας κατάλογος ειδικοτήτων του προσωπικού που υπηρετεί ήδη (μια που καταργήθηκαν οι κενές οργανικές θέσεις). Ουσιαστικά, το σύνολο του προσωπικού υπηρετεί σε ΜΗ οργανικές θέσεις, μια που δεν προσδιορίζεται από πουθενά το ποια ειδικότητα υπηρετεί σε ποια οργανική μονάδα, και βεβαίως ούτε λέξη για περιγραφή καθηκόντων της οργανικής θέσης. Έτσι, δεν γίνονται τοποθετήσεις, αλλά ατομικές αναθέσεις καθηκόντων, κατά βούληση. Δεδομένης της κατάστασης αυτής, είναι αστείο να συζητείται η κατανομή των στόχων σε οργανικές θέσεις. Αυτό διότι, επίσης από όσα γνωρίζω, η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας, αναφέρεται σε συστηματοποίηση της λειτουργίας, δηλαδή ενεργή εμπλοκή συγκεκριμένων θέσεων (και όχι προσώπων) στην προσπάθεια επίτευξης των στόχων.