ΑΡΘΡΟ 3: ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
Τα κριτήρια με βάση τα οποία διενεργείται η αξιολόγηση των υπαλλήλων είναι η διοικητική ικανότητα, η συμπεριφορά και η απόδοσή τους στην υπηρεσία.
Διαφωνώ κάθετα με την εξαίρεση ή την επιπλέον μοριοδότηση όσων εισήχθησαν στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ, διότι:
α) Το ΑΣΕΠ στα τόσα χρόνια λειτουργίας του δεν είχε σταθερό τρόπο επιλογής προσωπικού. Και εξηγούμαι.
α1) Μέχρι και 2 χρόνια πριν όσοι είχαν κατά κύριο λόγο ρουσφετολογικά εργαστεί στο δημόσιο λάμβαναν πριμοδότηση 50% στο ειδικό προσοντολόγιο του ΑΣΕΠ.
α2) Δεν ήταν λίγες οι φορές που κατηγορήθηκε το ΑΣΕΠ για φωτογραφικές προκηρύξεις (βλ. ΚΕΠ κα)
α3) Δεν ήταν λίγες οι προσλήψεις των φορέων που απλά επικυρώθηκαν από το ΑΣΕΠ.
α4) Το ΑΣΕΠ δεν αξιολόγησε ποτέ στοιχεία προσωπικότητας.
α5) Το ΑΣΕΠ κατά καιρούς κατηγορήθηκε ότι αξιολόγησε/μοριοδότησε πλαστά πτυχία ή λοιπά έγγραφα.
Γιατί λοιπόν να έχω τυφλή εμπιστοσύνη σε ένα φορέα που δείχνει να ελέγχεται πολιτικά και να μην είναι σωστά επανδρωμένος ή τεχνικά εξοπλισμένος;
β) Για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και περισσότερο για τους εκπαιδευτικούς επιμένω και φωνάζω πως τα ψυχολογικά τεστ είναι απαραίτητα και ίσως πρέπει να έχουν βαθμό αξιολόγησης μεγαλύτερο και των πτυχίων τους. Διότι, που οφελεί ο δάσκαλος του παιδιού μου να έχει πτυχίο, master κα και στην τάξη να μη μπορεί να λειτουργήσει; Δε θέλω να αναφερθώ εκτενέστερα.
γ) Κριτήριο αξιολόγησης πρέπει να γίνει και η μετά διορισμού προσπάθεια του υπαλλήλου για εμπλουτισμό των γνώσεων του. Η διάθεση και η προσπάθεια για εξέλιξη, ακόμα και όταν αυτή απαιτεί χρόνο από την οικογένεια του, πρέπει να επιβραβεύεται. Σε τελευταία ανάλυση και το δημόσιο οφελείται και μάλιστα άμεσα.
Συνοψίζοντας, οι βασικές κατηγορίες αξιολόγησης ΟΛΩΝ των εργαζομένων στο δημόσιο (στενό, ευρύ και ευρύτερο) είναι:
α) διοικητική ικανότητα,
β) συμπεριφορά
γ) απόδοση
δ) ψυχολογική υγεία
ε) επιμόρφωση
ΑΡΘΡΟ 3: ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Τα κριτήρια με βάση τα οποία διενεργείται η αξιολόγηση των υπαλλήλων είναι η διοικητική ικανότητα, η συμπεριφορά και η απόδοσή τους στην υπηρεσία. Διαφωνώ κάθετα με την εξαίρεση ή την επιπλέον μοριοδότηση όσων εισήχθησαν στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ, διότι: α) Το ΑΣΕΠ στα τόσα χρόνια λειτουργίας του δεν είχε σταθερό τρόπο επιλογής προσωπικού. Και εξηγούμαι. α1) Μέχρι και 2 χρόνια πριν όσοι είχαν κατά κύριο λόγο ρουσφετολογικά εργαστεί στο δημόσιο λάμβαναν πριμοδότηση 50% στο ειδικό προσοντολόγιο του ΑΣΕΠ. α2) Δεν ήταν λίγες οι φορές που κατηγορήθηκε το ΑΣΕΠ για φωτογραφικές προκηρύξεις (βλ. ΚΕΠ κα) α3) Δεν ήταν λίγες οι προσλήψεις των φορέων που απλά επικυρώθηκαν από το ΑΣΕΠ. α4) Το ΑΣΕΠ δεν αξιολόγησε ποτέ στοιχεία προσωπικότητας. α5) Το ΑΣΕΠ κατά καιρούς κατηγορήθηκε ότι αξιολόγησε/μοριοδότησε πλαστά πτυχία ή λοιπά έγγραφα. Γιατί λοιπόν να έχω τυφλή εμπιστοσύνη σε ένα φορέα που δείχνει να ελέγχεται πολιτικά και να μην είναι σωστά επανδρωμένος ή τεχνικά εξοπλισμένος; β) Για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και περισσότερο για τους εκπαιδευτικούς επιμένω και φωνάζω πως τα ψυχολογικά τεστ είναι απαραίτητα και ίσως πρέπει να έχουν βαθμό αξιολόγησης μεγαλύτερο και των πτυχίων τους. Διότι, που οφελεί ο δάσκαλος του παιδιού μου να έχει πτυχίο, master κα και στην τάξη να μη μπορεί να λειτουργήσει; Δε θέλω να αναφερθώ εκτενέστερα. γ) Κριτήριο αξιολόγησης πρέπει να γίνει και η μετά διορισμού προσπάθεια του υπαλλήλου για εμπλουτισμό των γνώσεων του. Η διάθεση και η προσπάθεια για εξέλιξη, ακόμα και όταν αυτή απαιτεί χρόνο από την οικογένεια του, πρέπει να επιβραβεύεται. Σε τελευταία ανάλυση και το δημόσιο οφελείται και μάλιστα άμεσα. Συνοψίζοντας, οι βασικές κατηγορίες αξιολόγησης ΟΛΩΝ των εργαζομένων στο δημόσιο (στενό, ευρύ και ευρύτερο) είναι: α) διοικητική ικανότητα, β) συμπεριφορά γ) απόδοση δ) ψυχολογική υγεία ε) επιμόρφωση