Άρθρο 05: ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Στο συγκεκριμένο άρθρο ο νομοθέτης έχει υποπέσει σε ατόπημα.
Το εάν ένας άνθρωπος είναι συνεργάσιμος ή όχι δεν είναι θέμα συμπεριφοράς, αλλά χαρακτήρα.
Το εάν ένας υπάλληλος θέλει να μοιραστεί τις αρμοδιότητες του ή όχι δεν είναι θέμα συμπεριφοράς, αλλά χαρακτήρα.
Εάν η συνεργασία μεταξύ υπαλλήλων του ιδίου ή διαφορετικού φορέα επιτύχει ή αποτύχει, αυτό έχει να κάνει κυρίως με τη γνωστική επάρκεια των υπαλλήλων επί του ορισθέντος ζητήματος προς συνεργασία.
Η επιτυχία ή η αποτυχία της συνεργασίας ούτως ή άλλως θα αξιολογηθεί από τα κριτήρια του άρθρου 4 του παρόντος ΠΔ.
Η ευπρεπής συμπεριφορά έχει να κάνει με την αγωγή του καθενός από εμάς. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, αρκετές περιπτώσεις απρεπούς συμπεριφοράς ακόμα και ενδοϋπηρεσιακά θάφτηκαν, διότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι είτε ήταν κάτοχοι πτυχίων, είτε ήταν γνωστοί υψηλών προσώπων, είτε είτε είτε. Αυτό το φαινόμενο δεν πρόκειται να πάψει ποτέ στο δημόσιο βίο και είναι λάθος να εθελοτυφλούμε.
Δυστυχώς, ρεαλιστικά ο μόνος τρόπος επισήμανσης απρεπούς συμπεριφοράς υπαλλήλου είναι μέσω των πολιτών.
Οι απλές ενυπόγραφες αναφορές των πολιτών στο πρωτόκολλο κάθε υπηρεσίας, οι οποίες θα συμπεριλαμβάνονται στο φάκελο αξιολόγησης του υπαλλήλου, ίσως συμμορφώσουν κάποιους.
Το εδάφιο α του παρόντος άρθρου πρέπει να διαγραφεί, διότι δεν αποσαφηνίζει την έννοια της ικανότητας συνεργασίας, οπότε ευκόλως και απροκάλυπτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί υπέρ των εκάστοτε ομοϊδεατών (κομματικά κριτήρια) ή/και των αυλοκολάκων (ο περίγυρος του κάθε προϊστάμενου).
Το εδάφιο β του παρόντος άρθρου πρέπει να αναδιατυπωθεί, αφού και η έγκαιρη ή μη εξυπηρέτηση του πολίτη πέραν του ότι δεν είναι θέμα συμπεριφοράς, αξιολογείται από τα κριτήρια του άρθρου 4 του παρόντος ΠΔ.
Άρθρο 05: ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ Στο συγκεκριμένο άρθρο ο νομοθέτης έχει υποπέσει σε ατόπημα. Το εάν ένας άνθρωπος είναι συνεργάσιμος ή όχι δεν είναι θέμα συμπεριφοράς, αλλά χαρακτήρα. Το εάν ένας υπάλληλος θέλει να μοιραστεί τις αρμοδιότητες του ή όχι δεν είναι θέμα συμπεριφοράς, αλλά χαρακτήρα. Εάν η συνεργασία μεταξύ υπαλλήλων του ιδίου ή διαφορετικού φορέα επιτύχει ή αποτύχει, αυτό έχει να κάνει κυρίως με τη γνωστική επάρκεια των υπαλλήλων επί του ορισθέντος ζητήματος προς συνεργασία. Η επιτυχία ή η αποτυχία της συνεργασίας ούτως ή άλλως θα αξιολογηθεί από τα κριτήρια του άρθρου 4 του παρόντος ΠΔ. Η ευπρεπής συμπεριφορά έχει να κάνει με την αγωγή του καθενός από εμάς. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, αρκετές περιπτώσεις απρεπούς συμπεριφοράς ακόμα και ενδοϋπηρεσιακά θάφτηκαν, διότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι είτε ήταν κάτοχοι πτυχίων, είτε ήταν γνωστοί υψηλών προσώπων, είτε είτε είτε. Αυτό το φαινόμενο δεν πρόκειται να πάψει ποτέ στο δημόσιο βίο και είναι λάθος να εθελοτυφλούμε. Δυστυχώς, ρεαλιστικά ο μόνος τρόπος επισήμανσης απρεπούς συμπεριφοράς υπαλλήλου είναι μέσω των πολιτών. Οι απλές ενυπόγραφες αναφορές των πολιτών στο πρωτόκολλο κάθε υπηρεσίας, οι οποίες θα συμπεριλαμβάνονται στο φάκελο αξιολόγησης του υπαλλήλου, ίσως συμμορφώσουν κάποιους. Το εδάφιο α του παρόντος άρθρου πρέπει να διαγραφεί, διότι δεν αποσαφηνίζει την έννοια της ικανότητας συνεργασίας, οπότε ευκόλως και απροκάλυπτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί υπέρ των εκάστοτε ομοϊδεατών (κομματικά κριτήρια) ή/και των αυλοκολάκων (ο περίγυρος του κάθε προϊστάμενου). Το εδάφιο β του παρόντος άρθρου πρέπει να αναδιατυπωθεί, αφού και η έγκαιρη ή μη εξυπηρέτηση του πολίτη πέραν του ότι δεν είναι θέμα συμπεριφοράς, αξιολογείται από τα κριτήρια του άρθρου 4 του παρόντος ΠΔ.