Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μπακαλούδης Απόστολος, Δικαστικός Υπάλληλος' | 10 Απριλίου 2012, 12:01

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Συνοψίζω τις απόψεις μου για την αξιολόγηση: • Κείμαι απερίφραστα υπέρ της αξιολόγησης, γιατί αυτήν τη φοβούνται μόνο όσοι έχουν να χάσουν από τη σχετική διαδικασία • Θεωρώ ότι η αξιολόγηση μπορεί και πρέπει να εφαρμοστεί και στην ελληνική δημόσια διοίκηση αφού η διαδικασία αυτή βρίσκει πρακτική εφαρμογή, με τα όποια προβλήματα, στη δημόσια διοίκηση ευρωπαϊκών κρατών που εφαρμόζουν σύγχρονα συστήματα διοίκησης • Επιφυλάσσομαι για το αν οι προσληφθέντες μέσω ΑΣΕΠ νομιμοποιούνται να συζητούν την οποιαδήποτε διαφοροποίησή τους από τη σχετική διαδικασία, καθόσον δεν αποτελεί σπάνια περίπτωση προσληφθείς με την ανωτέρω διαδικασία να παραιτείται από κάθε προσπάθεια εξέλιξης και απόδοσης στη διάρκεια της υπαλληλικής καριέρας του (προσλήφθηκα μετά από γραπτό διαγωνισμό κατηγορίας ΠΕ σε εποχή κραταιάς μονοκομματικής κυβέρνησης και ενώ δεν ανήκα πολιτικά ούτε καν στους φίλα προσκείμενους σε αυτή) • Συμφωνώ με τη διατυπωθείσα άποψη ότι τα αυξημένα τυπικά προσόντα δεν εξασφαλίζουν ούτε αποδεικνύουν τις δεξιότητες και τα προσόντα για κατάληψη θέσης ευθύνης (είμαι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος το οποίο, μάλιστα, δεν έχει αναγνωριστεί από την υπηρεσία όπου υπηρετώ, ούτε κατέχω σήμερα θέση ευθύνης) • Κατανοώ τους υπαλλήλους των ΟΤΑ στις θέσεις που εκφράζονται μέσω του διαλόγου αυτού και απηχούν τις δυσκολίες αξιολόγησής τους μέσα στο πλαίσιο της ιδιαίτερης σχέσης τους με τους αιρετούς σε θέση προϊσταμένων, αντί των φυσικών τους προϊσταμένων, και την εξάρτηση των τελευταίων από τους πρώτους (υπηρέτησα σε ΟΤΑ για 15 χρόνια και βίωσα το περιβάλλον που περιγράφεται από τους ενδιαφερόμενους) • Συμμερίζομαι την άποψη ότι μετατάξεις από ΔΕΚΟ που συρρικνώνονται είναι ανεπίτρεπτες, π.χ. στην Κεντρική Υπηρεσία (!) του Υπουργείου Δικαιοσύνης έχουν μεταταγεί ομαδικά οι αεροσυνοδοί της πρώην Ο.Α. (μετατάχτηκα σε περιφερειακή υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης όπου υπηρετώ ήδη ως δικαστικός υπάλληλος για 10 έτη) • Πιστεύω ότι, όσον αφορά στους εκπαιδευτικούς ειδικότερα, οι οποίοι διαμορφώνουν ανθρώπους, μεταδίδοντας, πέρα από γνώσεις, δεξιότητες και, κυρίως, στάσεις, πρωτίστως η αξιολόγησή τους πρέπει να περιλαμβάνει ψυχοσυναισθηματικά κριτήρια (αναμίχθηκα ενεργά επί σειρά ετών σε διοικητικά συμβούλια συλλόγων γονέων και κηδεμόνων στην περιοχή που ζω) • Επιμένω ότι οι προϊστάμενοι που θα κληθούν να αξιολογήσουν πρέπει πρώτα να μάθουν τις έννοιες του training, του coaching (όχι του ποδοσφαιρικού!) και άλλες του σύγχρονου management και την πρακτική εφαρμογή τους στη δημόσια διοίκηση • Απορώ, τέλος, για την απουσία από το διάλογο παρατηρήσεων και σχολίων σχετικών με το ρόλο του, μάλλον κακώς εννοούμενου, συνδικαλισμού στη διαδικασία αυτή, μέσω συμμετοχής σε συλλογικά όργανα, και τις πρακτικές που ακολουθούνται (δεν απέκτησα την ιδιότητα αυτή ποτέ, και δεν είμαι ούτε καν απλό μέλος σε πρωτοβάθμιο σωματείο του κλάδου όπου ανήκω)