Θεωρώ ότι η αξιολόγηση των υπαλλήλων σε όλο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι απόλυτα αναγκαία και επιβεβλημένη από την αξιολόγηση δε αυτή δεν πρέπει να εξαιρεθεί ΚΑΜΙΑ κατηγορία υπαλλήλων ακόμα δε και των ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ο οποίοι μπορεί να μην είναι δημόσιοι υπάλληλοι με την στενή έννοια του όρου όμως αυτό δεν ΣΥΝΕΠΆΓΕΤΑΙ και την μη αξιολόγηση τους αφού εργάζονται σε έναν από τους νευραλγηκότερους και με ιδιαίτερη βαρύτητα τομέα της δημόσιας διοίκησης αυτού της δικαιοσύνης και κατά συνέπεια πρέπει να διακρίνονται για την άρτια επαγγελματική τους κατάρτιση και γνώση.Ο διορισμός με ή χωρίς ΑΣΕΠ (ο πρώτος γραπτός διαγωνισμός του ΑΣΕΠ διενεργήθηκε τον Απρίλιο του 1995 Νόμος Πεπονή) δεν αποτελεί λόγω για την εξαίρεση από την αξιολόγηση, κάθε υπάλληλος που εργάζεται με ευσυνειδησία, γνώσεις, μεθοδικότητα και οργάνωση δεν μπορεί παρά να θεωρεί ΑΝΑΓΚΑΙΑ την αξιολόγηση του όπως γίνεται σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα.Επιτέλους ο δημόσιος υπάλληλος εργάζεται στο δημόσιο τομέα και ΟΧΙ σε ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ στην οποία συμπεριφέρεται όπως , ενεργεί γιατί , αναγνωρίζοντας βεβαίως τους άξιους και φιλότιμους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι με το υπάρχον καθεστώς αντιμετωπίζουν περισσές δυσκολίες στην εκτέλεση των καθηκόντων τους .
Θεωρώ ότι η αξιολόγηση των υπαλλήλων σε όλο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι απόλυτα αναγκαία και επιβεβλημένη από την αξιολόγηση δε αυτή δεν πρέπει να εξαιρεθεί ΚΑΜΙΑ κατηγορία υπαλλήλων ακόμα δε και των ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ο οποίοι μπορεί να μην είναι δημόσιοι υπάλληλοι με την στενή έννοια του όρου όμως αυτό δεν ΣΥΝΕΠΆΓΕΤΑΙ και την μη αξιολόγηση τους αφού εργάζονται σε έναν από τους νευραλγηκότερους και με ιδιαίτερη βαρύτητα τομέα της δημόσιας διοίκησης αυτού της δικαιοσύνης και κατά συνέπεια πρέπει να διακρίνονται για την άρτια επαγγελματική τους κατάρτιση και γνώση.Ο διορισμός με ή χωρίς ΑΣΕΠ (ο πρώτος γραπτός διαγωνισμός του ΑΣΕΠ διενεργήθηκε τον Απρίλιο του 1995 Νόμος Πεπονή) δεν αποτελεί λόγω για την εξαίρεση από την αξιολόγηση, κάθε υπάλληλος που εργάζεται με ευσυνειδησία, γνώσεις, μεθοδικότητα και οργάνωση δεν μπορεί παρά να θεωρεί ΑΝΑΓΚΑΙΑ την αξιολόγηση του όπως γίνεται σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα.Επιτέλους ο δημόσιος υπάλληλος εργάζεται στο δημόσιο τομέα και ΟΧΙ σε ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ στην οποία συμπεριφέρεται όπως , ενεργεί γιατί , αναγνωρίζοντας βεβαίως τους άξιους και φιλότιμους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι με το υπάρχον καθεστώς αντιμετωπίζουν περισσές δυσκολίες στην εκτέλεση των καθηκόντων τους .