Για όσους έχουν ασχοληθεί με το σχεδιασμό του νομοθετικού έργου και τη σύνταξη νομικών διατάξεων στη δημόσια διοίκηση, το νομοθέτημα αυτό αποτελεί ένα σημαντικό εγχείρημα που μπορεί να συμβάλει στη θεραπεία των παθογενειών της πολυνομοθεσίας και της γραφειοκρατίας και στην καταπολέμηση του φαινομένου των ασαφών – ατελών διατάξεων (τα γνωστά «παραθυράκια») που τόσο έχουν ταλανίσει ως σήμερα τη δημόσια διοίκηση και τον πολίτη και τον καθιστούν αρνητικά διακείμενο απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους.
Επειδή, λοιπόν, σύμφωνα με τα ανωτέρω, η σημασία του εν λόγω νομοθετήματος είναι μεγάλη, θεωρώ αναγκαίο να σταθώ τόσο στα σημεία εκείνα του σχεδίου που χρήζουν κατά την άποψή μου διόρθωσης ή τροποποίησης, συμπλήρωσης, ώστε να εφαρμοσθούν πρώτα απ’ όλα πλήρως οι αρχές της καλής νομοθέτησης στο νομοθέτημα που τις θεσπίζει, όσο και στους παράγοντες που πρέπει να συντρέξουν, προκειμένου να εφαρμοσθεί αποτελεσματικά και να μην αποτελέσει άλλο ένα εγχείρημα που θα μείνει στα χαρτιά.
Άρθρο 1
Θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί κάποιος ορισμός όσον αφορά τις «πράξεις ή αποφάσεις μείζονος σημασίας», κάποιες κατευθυντήριες γραμμές, ώστε ο υπάλληλος να γνωρίζει αν η πράξη που συντάσσει, εντάσσεται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος σχεδίου νόμου.
Θεωρώ ότι είναι ξεκάθαρο πως οι λοιπές κατηγορίες είναι οι νόμοι, τα Προεδρικά Διατάγματα και οι κανονιστικές αποφάσεις της Διοίκησης (ΚΥΑ, ΥΑ), επομένως εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής του σχεδίου νόμου και όλες οι ανωτέρω πράξεις με τις οποίας εναρμονίζεται το εθνικό δίκαιο με το κοινοτικό (οδηγίες) ή λαμβάνονται συμπληρωματικά μέτρα σε εκτέλεση Κανονισμού (αναφερόμενη σε σχόλιο της διαβούλευσης)
Για όσους έχουν ασχοληθεί με το σχεδιασμό του νομοθετικού έργου και τη σύνταξη νομικών διατάξεων στη δημόσια διοίκηση, το νομοθέτημα αυτό αποτελεί ένα σημαντικό εγχείρημα που μπορεί να συμβάλει στη θεραπεία των παθογενειών της πολυνομοθεσίας και της γραφειοκρατίας και στην καταπολέμηση του φαινομένου των ασαφών – ατελών διατάξεων (τα γνωστά «παραθυράκια») που τόσο έχουν ταλανίσει ως σήμερα τη δημόσια διοίκηση και τον πολίτη και τον καθιστούν αρνητικά διακείμενο απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους. Επειδή, λοιπόν, σύμφωνα με τα ανωτέρω, η σημασία του εν λόγω νομοθετήματος είναι μεγάλη, θεωρώ αναγκαίο να σταθώ τόσο στα σημεία εκείνα του σχεδίου που χρήζουν κατά την άποψή μου διόρθωσης ή τροποποίησης, συμπλήρωσης, ώστε να εφαρμοσθούν πρώτα απ’ όλα πλήρως οι αρχές της καλής νομοθέτησης στο νομοθέτημα που τις θεσπίζει, όσο και στους παράγοντες που πρέπει να συντρέξουν, προκειμένου να εφαρμοσθεί αποτελεσματικά και να μην αποτελέσει άλλο ένα εγχείρημα που θα μείνει στα χαρτιά. Άρθρο 1 Θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί κάποιος ορισμός όσον αφορά τις «πράξεις ή αποφάσεις μείζονος σημασίας», κάποιες κατευθυντήριες γραμμές, ώστε ο υπάλληλος να γνωρίζει αν η πράξη που συντάσσει, εντάσσεται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος σχεδίου νόμου. Θεωρώ ότι είναι ξεκάθαρο πως οι λοιπές κατηγορίες είναι οι νόμοι, τα Προεδρικά Διατάγματα και οι κανονιστικές αποφάσεις της Διοίκησης (ΚΥΑ, ΥΑ), επομένως εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής του σχεδίου νόμου και όλες οι ανωτέρω πράξεις με τις οποίας εναρμονίζεται το εθνικό δίκαιο με το κοινοτικό (οδηγίες) ή λαμβάνονται συμπληρωματικά μέτρα σε εκτέλεση Κανονισμού (αναφερόμενη σε σχόλιο της διαβούλευσης)