Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Αντωνόπουλος' | 2 Οκτωβρίου 2012, 12:58

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οπωσδήποτε το Ι.Ο.Κ. δεν ανταπεξείλθε στο σπουδαίο έργο το οποίο του είχε ανατεθεί, που σύμφωνα με την παρ. 2α, του άρθρου 6, του Ν. 2576/98 εντοπίζεται κυρίως στη "συγκέντρωση, επεξεργασία και αξιολόγηση των κάθε είδους στοιχείων που σχετίζονται με την κατασκευαστική δραστηριότητα στη χώρα, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα". Αυτό δυστυχώς μου ήταν εξ αρχής γνωστό, γιατί εξαρχής διαπίστωσα ότι δεν συνειδητοποιήθηκε ποτέ ο σημαντικότατος ρόλος που θα μπορούσε να διαδραματίσει ένας τέτοιος οργανισμός στην ανάπτυξη της χώρας. Δυστυχώς φθάσαμε σήμερα να θεωρούμε αυτονόητη την ανάγκη κατάργησής του. Ωστόσο, θεωρώ αναγκαίο, οι αρμοδιότητές του εφεξής να μην ασκηθούν από το Τμήμα Προτύπων Αναλύσεων Τιμών και Ειδικών Κοστολογήσεων, της Διεύθυνσης Προτύπων και Διεθνών Σχέσεων, της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων, που ελάχιστη μόνον σχέση έχει με το αντικείμενο, αλλά από μία αρμοδιότερη οργανική μονάδα, ενός από τα δύο τεχνικά Υπουργεία (Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων ή Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής), η οποία θα κληθεί να αναλάβει το βάρος της άσκησης πολιτικής στο τομέα των Κατασκευών. Δηλαδή, μια Υπηρεσία ικανή να ηγηθεί της μεγάλης προσπάθειας διαμόρφωσης πολιτικής στον ιδιαίτερα ευαίσθητο και κρίσιμο τομέα των Κατασκευών, στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της οικονομικής και περιβαλλοντικής πολιτικής της χώρας. Δυστυχώς, όπως όλοι γνωρίζουμε, σήμερα η υγεία και ο προγραμματισμός του σημαντικότατου αυτού τομέα ασκούνται από το Υπουργείο Οικονομικών (όσον αφορά στις παρεμβάσεις μέσω του φορολογικού συστήματος και του συστήματος επιδοτήσεων), το οποίο ωστόσο, λόγω της φύσης του αντικειμένου του, αντιμετωπίζει τα θέματα αρμοδιότητάς του -που έχουν αντίκτυπο στον τομέα των Κατασκευών- σαν παραμέτρους της οικονομικής πολιτικής και ειδικότερα της φορολογικής και της χρηματοπιστωτικής πολιτικής. Υπάρχει επομένως, σοβαρότατο έλλειμμα άσκησης ολοκληρωμένης πολιτικής κατασκευών και σοβαρότατο πρόβλημα συντονισμού των φορέων που με τις αποφάσεις τους επηρεάζουν τον τομέα των Κατασκευών.