Αρχική Καταργηση ΟργανισμωνΆρθρο 09: Ένταξη του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου «Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών» (Ε.Κ.Κ.Ε.) στο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» (Ε.Ι.Ε.)Σχόλιο του χρήστη Αθανάσιος Μαχιάς, Διευθυντής Ερευνών | 2 Οκτωβρίου 2012, 15:58
Η συγχώνευση των 4 ερευνητικών κέντρων, το μόνο που αναδεικνύει είναι ότι κανείς σε αυτό τον τόπο δεν σκοπεύει να αλλάξει τα κακώς κείμενα, αλλά αντίθετα να τα διαιωνίσει. Μόλις τον Φεβρουάριο τα 52 Ινστιτούτα της ΓΓΕΤ συγχωνεύτηκαν σε 31. Η νέα συγχώνευση γίνεται χωρίς οποιαδήποτε συζήτηση και αξιολόγηση και μάλιστα, πριν ο Ερευνητικός Ιστός της χώρας μπορέσει να αφομοιώσει τους υδροκεφαλισμούς και γραφειοκρατία έχει προκαλέσει η προηγούμενη ενέργεια. Επιπλέον για μια ακόμα φορά οι συγχωνεύσεις είναι αποσπασματικές, χωρίς σχέδιο, ενώ για μια ακόμα φορά οι αναδιαρθρώσεις αφήνουν έξω τα Ερευνητικά Κέντρα που δεν ανήκουν στην ΓΓΕΤ και είναι διεσπαρμένα σε πληθώρα υπουργείων και υπηρεσιών. Οι συγχωνεύσεις των 4 κέντρων, γίνονται με ένα νομοθέτημα που 1. Παραβιάζει κάθε θεσμοθετημένη διαδικασία που ακολουθείται στον ερευνητικό ιστό. Στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο (1514), σαφώς ορίζονται οι διαδικασίες με τις οποίες αξιολογούνται τα ερευνητικά ιδρύματα. Αντί της νόμιμης αυτής διαδικασίας, υπήρξε μια διοικητική αξιολόγηση, όμοια με αυτή της συνένωσης των λαχαναγορών Αθηνών – Θεσσαλονίκης 2. Αποτέλεσμα του παραπάνω είναι οι ανορθολογικές συνενώσεις που πραγματοποιούνται. Ποια αξιολόγηση συμπέρανε π.χ. ότι το ΕΚΚΕ (κοινωνικές επιστήμες) πρέπει να ενταχθεί στο ΕΙΕ και όχι να συνενωθεί με το αντίστοιχο Ινστιτούτο κοινωνικών επιστημών της Ακαδημίας Αθηνών; 3. Είναι αντίθετο με τον νόμο για την έρευνα (1514) και ουσιαστικά τον τροποποιεί για ένα μόνο κέντρο, όσον αφορά την σύνθεση και τον τρόπο διορισμού της διοίκησης. Αντί της αναγκαίας ενοποίησης του θεσμικού πλαισίου για τον ερευνητικό ιστό της χώρας, η πρώτη νομοθετική πράξη της κυβέρνηση ενισχύει τον κατακερματισμό του θεσμικού πλαισίου. Ενισχύει και διαιωνίζει την τακτική αποσπασματικής και αλληλοαναιρούμενης νομοθεσίας με την οποία θεωρείται ότι επιλύονται τα εκάστοτε προβλήματα, με απουσία πολιτικών στοχεύσεων και κατευθύνσεων. 4. Οι εξαγγελθείσες συνενώσεις δεν εξοικονομούν ούτε ένα ευρώ, προσθέτοντας ένα ακόμα λιθαράκι στην αναξιοπιστία της χώρας, αφού και χρήματα δεν εξοικονομούνται και τον υδροκεφαλισμό ενισχύουν. 5. Το μόνο που απομένει από τις συγχωνεύσεις είναι μετατροπή του προσωπικού του ΕΚΚΕ από Δημοσίου Δικαίου σε ιδιωτικού δικαίου, δηλ. μια ιδιότυπη απόλυση (παρά τις αντίθετες εξαγγελίες του Υπουργού) με μια πρόσκαιρη επανα-πρόσληψη. 6. Τα παραπάνω δεν μπορεί παρά να υποδηλώνουν την πρόθεση για μετατροπή των Δημοσίου Δικαίου Ερευνητικά Κέντρα σε Ιδιωτικού Δικαίου. Το λάθος αυτής της επιλογής είχε αναλυθεί διεξοδικά και στην αντίστοιχη διαβούλευση του Υπουργείου Παιδείας και η τότε υπουργός είχε αποδεχτεί την επιχειρηματολογία. Δεν είναι ο χώρος και ο τόπος για να επαναληφθεί αυτή η συζήτηση. Είναι όμως φανερό ότι η επιλογή για μετατροπή ενός Δημοσίου Δικαίου Ερευνητικό Κέντρο σε καθεστώς Ιδιωτικού Δικαίου, υπονομεύει και την επιλογή της πολιτικής του Ενιαίου Χώρου Εκπαίδευσης και Έρευνας, δημιουργώντας φορείς δύο ταχυτήτων: τον υπεκυρίαρχο και τον υποτελή. Α. Μαχιάς, ΔΣ ΕΕΕ.