Αρχική Καταργηση ΟργανισμωνΆρθρο 09: Ένταξη του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου «Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών» (Ε.Κ.Κ.Ε.) στο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» (Ε.Ι.Ε.)Σχόλιο του χρήστη Μιχάλης Πέτρου | 4 Οκτωβρίου 2012, 09:30
Η κατάθεση από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης του σχεδίου νόμου περί «Κατάργησης και συγχώνευσης νομικών προσώπων του δημοσίου», αποτελεί μια ακόμα επιβεβαίωση του τρόπου με τον οποίο η Πολιτεία αντιλαμβάνεται την εθνική στρατηγική περί έρευνας. Η σχεδιαζόμενη «ένταξη» του ΕΚΚΕ στο ΕΙΕ είναι μια πράξη αντισυνταγματική, πρόχειρη, βεβιασμένη, επιστημονικά ατεκμηρίωτη, αποσπασματική και ευκαιριακή, για τους εξής λόγους: 1) Εισάγεται από ένα Υπουργείο που δεν έχει καμία θεσμική αρμοδιότητα για ζητήματα έρευνας και παιδείας. 2) Ενώ εκκρεμεί η Β’ φάση αναδιάρθρωσης στο χώρο της έρευνας (άμεσα συναρτώμενη με την κατάρτιση εθνικού σχεδίου και θέσπιση νέου αντίστοιχα νόμου), αναγνωρισμένα ερευνητικά κέντρα αποκόπτονται από τον ερευνητικό ιστό και συμπεριλαμβάνονται σε έναν ετερόκλητο κατάλογο φορέων που δεν έχουν καμία απολύτως ερευνητική υπόσταση (π.χ. Οργανισμός Κεφαλαίων Αποζημίωσης Φορτοεκφορτωτών, Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας, κλπ,.). Έτσι, τα εν’ λόγω κέντρα αντιμετωπίζονται ως απλές διοικητικές δομές και αξιολογούνται με μη ακαδημαϊκά και μη επιστημονικά κριτήρια από αναρμόδιες επιτροπές. Με λίγα λόγια, το ειδικό θεσμικό πλαίσιο που διέπει την έρευνα (Ν. 1514/85) πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων. 3) Προωθείται η άρση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μονιμότητας του υπηρετούντος προσωπικού στο ΕΚΚΕ (άρθρο 103 του Συντάγματος), αφού σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 9 για το μόνιμο προσωπικό προβλέπεται: «μετατροπή της σχέσης εργασίας του μόνιμου προσωπικού σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. 4) Ακυρώνεται η επιταγή του Άρθρου 16 του Συντάγματος με την οποία επιβάλλεται να υπάρχουν και να λειτουργούν Εθνικά Ερευνητικά Κέντρα Δημόσιου χαρακτήρα. 5) Δεν τεκμαίρεται από πουθενά, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστημονικής μεθόδου ότι προκύπτουν οικονομίες κλίμακας και αντίστοιχη εξοικονόμηση πόρων από την συγχώνευση ΕΚΚΕ-ΕΙΕ, αφού απλώς η μια ερευνητική δομή θα υπαχθεί στην άλλη. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι η Κυβέρνηση υπό την απειλή της τρόικας και την πίεση ασφυκτικών προθεσμιών λειτουργεί βεβιασμένα και χωρίς καμία ψυχραιμία επιδίδεται σε μια ανορθολογική πολιτική συρρίκνωσης δημόσιων δομών από όπου να’ ναι και όπως να’ ναι. Εισάγοντας μέσω ενός αναρμόδιου Υπουργείου, ένα νομοσχέδιο που καταργεί το μοναδικό στην Ελλάδα Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, συρρικνώνει περαιτέρω την κοινωνική έρευνα και ουσιαστικά ακυρώνει την εθνική διαβούλευση για την διαμόρφωση μιας ενιαίας στρατηγικής, μέσω της κατάρτισης Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου και της θέσπισης νέου νόμου για την έρευνα και τη σύνδεσή της με την πανεπιστημιακή παιδεία. Επιβάλλεται κατά συνέπεια η άμεση απόσυρση του άρθρου 9 από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έτσι ώστε νηφάλια και με επιστημονική τεκμηρίωση να επιτευχθεί ο συνολικός σχεδιασμός για τον ερευνητικό ιστό και την ερευνητική στρατηγική της χώρας όπως ο νόμος ορίζει. Μιχάλης Πέτρου Δρ. Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Ερευνητής Δ’ στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών