Ως εφαρμοστής των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων επί 35 έτη και γνώστης των προβλημάτων που δημιουργούνται κατά την εφαρμογή των κειμένων διατάξεων, έχω να κάνω τις ακόλουθες ενδιεκτικές παρατηρήσεις επί του υπό διαβούλευση κειμένου:
1. Oι νομοθετικές αλλά και κανονιστικές ρυθμίσεις πρέπει να διακρίνονται προεχόντως για την σαφήνεια τους που δεν θα αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες ή αυθαίρετες ερμηνείες, που κείνται εκτός του σκοπού της ρυθμίσεως, ούτε θα οαρέχει τη δυνατότητα σε κακόπιστους να επικαλούνται τη διάταξη για θεμελίωση ανυπάρκτων δικαιωμάτων ή σε πριπτώσεις που δεν εμπίπτουν στη ρύθμιση. Πρέπει επιτέλους να εκκλείψει το απαράδεκτο φαινόμενο και μόνιμο πρόβλημα της Διοίκησης, μετά τη θέση σε ισχύ ενός νομοθετήματος, να δημιουργούνται εμηνευτικά προβλήματα, να υποβάλλονται ερωτήματα από ευθυνόφοβους, άτολμους και απρόθυμους να αναλάβουν πρωτοβουλίες υπαλλήλους και να προκαλείται η έκδοση ερμηνευτικών εγκυκλίων, οι οποίες, χωρίς να έχουν δεσμευτική ισχύ, στο πλείστο των περιπτώσεων αποτελούν αιτία πολλών προβλημάτων.
2. Η ρύθμιση πρέπει να είναι, κατά το δυνατόν, εξαντλητική και να χαρακτηρίζεται πέραν από του να δίδει λύση στα ήδη ανακύψαντα ζητήματα, από πρόβλεψη των ζητημάτων που τυχόν θα ανακύψουν στο μέλον και θα προκύψεουν ενδεχομένως από την εφαρμογή της διάταξης, χωρίς να παραβλέπεται ότι ο νομοθέτης δβν μπορεί αν προβλέψει τα πάντα και γι αυτό ανακύπτει η ανάγκη νέων ρυθμίσεων μετά την εφαρμογή της διάταξης. Στην περιστολή του φαινομένου αυτού κατατείνει η εξαντλητική, κατά το δυνατόν, ρύθμιση.
3. Ζήτημα που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την νομοθέτηση είναι η αποφυγή επικαλύψεων, με την έννοια ότι το ζήτημα ρυθμίζεται και από άλλη παρεμφερή διάταξη ή ρυθμίζεται διαφοροτρόπως, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ερμηνευτικά προβλήματα κατά την εφαρμογή της ρυθμίσεως. Το πρόβλημα δεν λύνειαλλά επιτείνει η διάταξη στο νομοθέτημα περί καταργήσεως κάθε αντίθετης ρυθμίσεως. Πρέπει δηλαδή να αποφεύγεται η ρύθμιση ήδη ρυθμισμένης καταστάσεως, γεγονός που προκαλεί το γνωστό ζήτημα της πολυνομίας, που έχει ως γενεσιουργό αιτία την απροθυμία ή αδυναμία εφαρμογής των κειμένων διατάξεων και ταλαιπωρεί διαχρονικά τη Χώρα.
Πιστεύω και αυτό αποτελεί ευχή όλων των Ελλήνων ότι με τη νέα προσπάθεια τα προβλήματα που μέχρι τώρα υπήρχαν, ορισμένα από τα οποία ενδεικτικώς πισημαίνονται ανωτέρω, θα εξαλειφθούν.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Γεώργιος Μπατζαλέξης
Ως εφαρμοστής των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων επί 35 έτη και γνώστης των προβλημάτων που δημιουργούνται κατά την εφαρμογή των κειμένων διατάξεων, έχω να κάνω τις ακόλουθες ενδιεκτικές παρατηρήσεις επί του υπό διαβούλευση κειμένου: 1. Oι νομοθετικές αλλά και κανονιστικές ρυθμίσεις πρέπει να διακρίνονται προεχόντως για την σαφήνεια τους που δεν θα αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες ή αυθαίρετες ερμηνείες, που κείνται εκτός του σκοπού της ρυθμίσεως, ούτε θα οαρέχει τη δυνατότητα σε κακόπιστους να επικαλούνται τη διάταξη για θεμελίωση ανυπάρκτων δικαιωμάτων ή σε πριπτώσεις που δεν εμπίπτουν στη ρύθμιση. Πρέπει επιτέλους να εκκλείψει το απαράδεκτο φαινόμενο και μόνιμο πρόβλημα της Διοίκησης, μετά τη θέση σε ισχύ ενός νομοθετήματος, να δημιουργούνται εμηνευτικά προβλήματα, να υποβάλλονται ερωτήματα από ευθυνόφοβους, άτολμους και απρόθυμους να αναλάβουν πρωτοβουλίες υπαλλήλους και να προκαλείται η έκδοση ερμηνευτικών εγκυκλίων, οι οποίες, χωρίς να έχουν δεσμευτική ισχύ, στο πλείστο των περιπτώσεων αποτελούν αιτία πολλών προβλημάτων. 2. Η ρύθμιση πρέπει να είναι, κατά το δυνατόν, εξαντλητική και να χαρακτηρίζεται πέραν από του να δίδει λύση στα ήδη ανακύψαντα ζητήματα, από πρόβλεψη των ζητημάτων που τυχόν θα ανακύψουν στο μέλον και θα προκύψεουν ενδεχομένως από την εφαρμογή της διάταξης, χωρίς να παραβλέπεται ότι ο νομοθέτης δβν μπορεί αν προβλέψει τα πάντα και γι αυτό ανακύπτει η ανάγκη νέων ρυθμίσεων μετά την εφαρμογή της διάταξης. Στην περιστολή του φαινομένου αυτού κατατείνει η εξαντλητική, κατά το δυνατόν, ρύθμιση. 3. Ζήτημα που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την νομοθέτηση είναι η αποφυγή επικαλύψεων, με την έννοια ότι το ζήτημα ρυθμίζεται και από άλλη παρεμφερή διάταξη ή ρυθμίζεται διαφοροτρόπως, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ερμηνευτικά προβλήματα κατά την εφαρμογή της ρυθμίσεως. Το πρόβλημα δεν λύνειαλλά επιτείνει η διάταξη στο νομοθέτημα περί καταργήσεως κάθε αντίθετης ρυθμίσεως. Πρέπει δηλαδή να αποφεύγεται η ρύθμιση ήδη ρυθμισμένης καταστάσεως, γεγονός που προκαλεί το γνωστό ζήτημα της πολυνομίας, που έχει ως γενεσιουργό αιτία την απροθυμία ή αδυναμία εφαρμογής των κειμένων διατάξεων και ταλαιπωρεί διαχρονικά τη Χώρα. Πιστεύω και αυτό αποτελεί ευχή όλων των Ελλήνων ότι με τη νέα προσπάθεια τα προβλήματα που μέχρι τώρα υπήρχαν, ορισμένα από τα οποία ενδεικτικώς πισημαίνονται ανωτέρω, θα εξαλειφθούν. Ευχαριστώ για την φιλοξενία. Γεώργιος Μπατζαλέξης