Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννα Τσίγκανου' | 4 Οκτωβρίου 2012, 16:19

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Έκπληκτος και ενεός ο νομικός κόσμος της χώρας προσπαθεί να κατανοήσει το πνεύμα και το γράμμα του άρθρου 9 του υπό διαβούλευση πολυδιαφημισθέντος Σχεδίου Νόμου περί κατάργησης – συγχώνευσης φορέων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Πραγματικά απαιτείται η επιστράτευση της επιστημονικής μας φαντασίας προκειμένου να κατανοήσουμε το γράμμα του νόμου, καθώς συνιστά ευθεία προσβολή τόσο της ελληνικής γλώσσας όσο και της νομικής γλώσσας. Οι συντάκτες του κειμένου παρέδωσαν προς διαβούλευση ένα κείμενο γλωσσικά και συντακτικά απαράδεκτο, νομοτεχνικά ατελές και αόριστο που βρίθει ανακριβειών και αντιφάσεων. Φαίνεται πως ο πολιτικός, νομοθετικός και ιδεολογισμός κυνισμός με τον οποίο προωθούνται οι πιλοτικές καταργήσεις – συγχωνεύσεις φορέων αντανακλάται και στη διατύπωση του κειμένου. Ως προς το πνεύμα του νόμου, το εν λόγω άρθρο συνιστά θεσμική αλλοίωση των ακαδημαϊκού χαρακτήρα δημόσιων ερευνητικών δομών της χώρας αφού τις μεταχειρίζεται ως υπηρεσίες και οργανικές μονάδες. Σε μια ιστορική συγκυρία που δομές αιχμής για την έξοδο της χώρας από την κρίση, όπως τα ερευνητικά κέντρα είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητες, η πολιτεία επιλέγει να τις απαξιώσει, υποβαθμίσει και αφανίσει, αρχής γενομένης από τον πιο μικρό και ως εκ τούτου πλέον ευάλωτο κρίκο. Δεν θα ασχοληθώ ούτε με την αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης του άρθρου 9 αναφορικά με τη νομική προσωπικότητα των υπό συγχώνευση φορέων, ούτε με την - με εξαιρετική ομολογουμένως μαεστρία - προωθούμενη άρση της συνταγματικά κατοχυρωμένης μονιμότητας δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων. Αυτά είναι πολύ προφανή για να χρήζουν κριτικής και σχολιασμού. Ο εξαιρετικά αναρμόδιος για τα θέματα της έρευνας αξιότιμος κ. Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ως διαπρεπής συνταγματολόγος, τα γνωρίζει. Μάλλον εκ παραδρομής συμπεριελήφθη μια τέτοια ρύθμιση στο υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου. Θα ασχοληθώ όμως με την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Διότι η εν λόγω ρύθμιση του άρθρου 9 αυτό που κυρίως προσπαθεί με μετέωρο βήμα νομικής ασάφειας να προωθήσει είναι η βίαιη αλλαγή των θεσμών και η αναγκαστική και εκβιαστική μετατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων χωρίς ουδεμία δυνατότητα ανακούφισης μέσω του θεσμού των μετατάξεων. Είναι αυτή η βία κατά θεσμών, δημοσίων αγαθών και δικαιωμάτων που συνιστά «έγκλημα και τιμωρία». Στη δε περίπτωση του ΕΚΚΕ η τιμωρία στρέφεται και κατά της κοινωνίας αφού την αποστερεί από τη δυνατότητα της ανεξάρτητης επιστημονικής του μαρτυρίας για τα τεκταινόμενα σήμερα στην κοινωνία. Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι ευνόητο ότι το άρθρο 9 χρήζει απόσυρσης. Ιωάννα Τσίγκανου, Διευθύντρια Ερευνών, ΕΚΚΕ, Κοινωνιολόγος του Εγκλήματος