θα ήθελα να προσθέσω σε αυτή τη διαβούλευση, ότι ειδικά με τους θεσμούς που σχετίζονται με παιδιά, και μάλιστα παιδιά ταλαιπωρημένα και πονεμένα, η πολιτεία πρέπει να εξαντλεί όλες τις διαθέσιμες δυνατότητες για να βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσης και φροντίδας τους. Και εκεί όπου εξαντλήθηκαν οι διαθέσιμες δυνατότητες, είναι υποχρέωση της πολιτείας να επινοεί νέες δυνατότητες, ώστε αυτά τα παιδιά, τα παιδιά μας, να μην στερηθούν περισσότερα από αυτά που ήδη τους έχει στερήσει η ζωή και η κοινωνία. Διαβάζω με πολύ αγωνία την πρόθεση της πολιτείας να προβεί σε συγχωνεύσεις στα ιδρύματα μέριμνας ανηλίκων με έδρα τη Ρόδο. Θυμίζω, ορμώμενος και από την ιδιότητά μου ως ιατρού, ότι τα παιδιά του ορφανοτροφείου θηλέων Ρόδου που τελούν υπό την φροντίδα και προστασία των καλογραίων, έχουν εντελώς διαφορετικές ανάγκες από τα παιδιά με βαριές κινητικές και πνευματικές αναπηρίες τα οποία νοσηλεύονται στο ίδρυμα του Αγίου Ανδρέα. Δεν κατονοώ τι θα εξυπηρετήσει η συγχώνευσή τους, εκτός από την εξοικονόμηση κονδυλίων. Και δεν κατανοώ πως είναι δυνατόν η εξοικονόμηση κονδυλίων να γίνεται εις βάρος της μέριμνας ανηλίκων, που δοκιμάζονται βαριά από τις προσωπικές τους ιστορίες. Ευελπιστώ η πολιτεία να επιδείξει την πρέπουσα ευαισθησία και να μη θυσιάσει δοκιμασμένα παιδιά στο βωμό της κρίσης, "τσουβαλιάζοντας" τις ανάγκες και τις δυνατότητές τους. Επικουρικά να συμπληρώσω, ότι το ορφανοτροφείο θηλέων Ρόδου είναι ένας παραδοσιακός θεσμός, ο οποίος λειτουργεί πολλές δεκαετίες με ιδιαίτερη αγάπη και φροντίδα για τα παιδιά που φιλοξενεί. Ένας θεσμός καταξιωμένος στη συνείδηση της ροδιακής κοινωνίας, ο οποίος επιπλέον, δεν επιβαρύνει καθόλου τον κρατικό κουρβάνα, καθώς λειτουργεί με τις προσφορές των Αδελφών και του απλού πολίτη. ΝΙΚΟΣ και ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ, ιατροί παθολόγοι
θα ήθελα να προσθέσω σε αυτή τη διαβούλευση, ότι ειδικά με τους θεσμούς που σχετίζονται με παιδιά, και μάλιστα παιδιά ταλαιπωρημένα και πονεμένα, η πολιτεία πρέπει να εξαντλεί όλες τις διαθέσιμες δυνατότητες για να βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσης και φροντίδας τους. Και εκεί όπου εξαντλήθηκαν οι διαθέσιμες δυνατότητες, είναι υποχρέωση της πολιτείας να επινοεί νέες δυνατότητες, ώστε αυτά τα παιδιά, τα παιδιά μας, να μην στερηθούν περισσότερα από αυτά που ήδη τους έχει στερήσει η ζωή και η κοινωνία. Διαβάζω με πολύ αγωνία την πρόθεση της πολιτείας να προβεί σε συγχωνεύσεις στα ιδρύματα μέριμνας ανηλίκων με έδρα τη Ρόδο. Θυμίζω, ορμώμενος και από την ιδιότητά μου ως ιατρού, ότι τα παιδιά του ορφανοτροφείου θηλέων Ρόδου που τελούν υπό την φροντίδα και προστασία των καλογραίων, έχουν εντελώς διαφορετικές ανάγκες από τα παιδιά με βαριές κινητικές και πνευματικές αναπηρίες τα οποία νοσηλεύονται στο ίδρυμα του Αγίου Ανδρέα. Δεν κατονοώ τι θα εξυπηρετήσει η συγχώνευσή τους, εκτός από την εξοικονόμηση κονδυλίων. Και δεν κατανοώ πως είναι δυνατόν η εξοικονόμηση κονδυλίων να γίνεται εις βάρος της μέριμνας ανηλίκων, που δοκιμάζονται βαριά από τις προσωπικές τους ιστορίες. Ευελπιστώ η πολιτεία να επιδείξει την πρέπουσα ευαισθησία και να μη θυσιάσει δοκιμασμένα παιδιά στο βωμό της κρίσης, "τσουβαλιάζοντας" τις ανάγκες και τις δυνατότητές τους. Επικουρικά να συμπληρώσω, ότι το ορφανοτροφείο θηλέων Ρόδου είναι ένας παραδοσιακός θεσμός, ο οποίος λειτουργεί πολλές δεκαετίες με ιδιαίτερη αγάπη και φροντίδα για τα παιδιά που φιλοξενεί. Ένας θεσμός καταξιωμένος στη συνείδηση της ροδιακής κοινωνίας, ο οποίος επιπλέον, δεν επιβαρύνει καθόλου τον κρατικό κουρβάνα, καθώς λειτουργεί με τις προσφορές των Αδελφών και του απλού πολίτη. ΝΙΚΟΣ και ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ, ιατροί παθολόγοι