Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'λβσ' | 5 Οκτωβρίου 2012, 12:31

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Τα είκοσι μόλις χρόνια λειτουργίας του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικά στο κεφαλαιώδες ζήτημα της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς. Δρα παραπληρωματικά στο έργο των Εφορειών Αρχαιοτήτων, έχοντας αναλάβει εξαιρετικά “ακανθώδη” έργα, για την ολοκλήρωση των οποίων εργάζονται εκείνοι που τα εμπνεύστηκαν συνεργαζόμενοι με επιστήμονες και άλλων ειδικοτήτων -στο σύνολό τους εγνωσμένου κύρους και αμισθί. Και ναι μεν η διατήρηση των (δι)επιστημονικών επιτροπών, που ευθύνονται για την μελέτη και την εκτέλεση των έργων, προβλέπεται, αλλά η υποστήριξη, ο συντονισμός των διαχειριστικών θεμάτων και η επίλυση πολύπλοκων, πολλές φορές, διοικητικών και επιστημονικών διαδικασιών, που γίνονται από τις άρτια οργανωμένες και ολιγομελείς υπηρεσίες του Ταμείου, οι οποίες, όπως θα αποδείκνυε μία απλή μελέτη αναλογισμού, ωφελούν και δεν βλάπτουν το δημόσιο λογιστικό, καθαιρούνται. Η κατάργηση του Ταμείου (άρθρο 3), ιδιαιτέρως στην φάση υλοποίησης 30 περίπου συγχρηματοδοτούμενων έργων του ΠΔΕ -όπως και η αλλαγή δομής του ΕΙΕ (άρθρο 9)- δεν μπορεί να στηρίξει την επίκληση του παραμικρού δημοσιονομικού οφέλους ενώ, αντίθετα, εγείρει ερωτηματικά σχετικά με τον σχεδιασμό της αναδιάρθρωσης του κράτους: σκοπός τελικά είναι η περιστολή των δαπανών του ή η αναστολή των λειτουργιών του, και μάλιστα στους πιο ευαίσθητους και καίριους για την υπόστασή του τομείς. Συμπέρασμα πιο θλιβερό, εάν παραβληθεί με τις αυξημένες προβλέψεις δαπανών για την παιδεία και την έρευνα (ενδεικτική η αύξηση κατά 22% του CNRS) του εξαγγελθέντος, και συρρικνωμένου κατά τ᾽ άλλα, προϋπολογισμού της Γαλλίας· κι εκείνων “ο κόσμος” δεν “είναι του Ομήρου”.