Αρχική Καταργηση ΟργανισμωνΆρθρο 09: Ένταξη του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου «Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών» (Ε.Κ.Κ.Ε.) στο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» (Ε.Ι.Ε.)Σχόλιο του χρήστη Αριστοτέλης Χατζηιωάννου | 5 Οκτωβρίου 2012, 17:34
Η προτεινόμενη από την Ελληνική πολιτεία και τα όργανα της συγχώνευση ΕΚΚΕ- ΕΙΕ αποτελεί μνημείο ασυγχώρητης θεσμικής προχειρότητας, αυτοχειριαστικής διάθεσης ως προς τον δημόσιο χαρακτήρα της αποστολής των 2 φορέων και το διεθνώς αναγνωρίσιμο έργο τους και τέλος, κυνικού αμοραλισμού σε ότι αφορά την υιοθέτηση λογικών πολτικού κόστους στην κατεύθυνση της επίδειξης εδώ και τώρα μεταρρυθμιστικού έργου, επιλέγοντας 2 φορείς που δεν διαθέτουν τη δυνατότητα για μαζικού χαρακτήρα αντιδράσεων. Και τα δυο κέντρα θεραπεύουν την επιστημονική έρευνα στα πεδία τους, αποτελώντας ιστορικές δομές με διεθνή αναγνώριση και ευρύ δίκτυο διεθνών και εθνικών ερευνητικών συνεργασιών, που επιτεύχθηκαν με τον προσωπικό μόχθο γενεών ερευνητών, παρά την έμπρακτη, διαχρονική και ποικιλώνυμη απουσία στήριξης από την συντεταγμένη Πολιτεία, η οποία συστηματικά περί άλλων ετύρβαζε. Η προσφορά τους στην Ελληνική κοινωνία, πέραν της απασχόλησης επιστημόνων με υψηλά πρόσοντα, και της διασφάλισης πολύτιμων πόρων από Ευρωπαϊκές ανταγωνιστικές πηγές χρηματοδότησης, έγκειται κυρίως στην ένταξη της χώρας μας στις πλέον πολιτισμένες κοινωνίες του πλανήτη μας (για πόσο άκόμη άραγε) μέσω της ισότιμης της συμμετοχής στην διεθνή επιστημονική αρένα και τις διακρίσεις των ερευνητικών και ακαδημαϊκών της δομών, ιστορικά μέλη των οποίων αποτέλουν και τα 2 κέντρα. Η προτεινόμενη συγχώνευση, που προφανώς αποτελεί de facto ενέργεια αναδιάρθρωσης του μικρού σε μεγέθη (όχι όμως και σε αποτελέσματα) και λειτουργικά ευαίσθητου, ερευνητικού ιστού, δεν εντάσσεται στο πλαίσιο που ορίζει ο ισχύων νόμος 1514/85 για την οργάνωση της επιστημονικής έρευνας και δεν αντιμετωπίζει τους φορείς ως ερευνητικούς οργανισμούς που η διάρθρωση, τα οργανόγραμματα τους, το ρυθμιστικό πλαίσιο και οι προυπολογισμοί τους απορρέουν από αυτόν. Υπό την έννοια αυτή είναι θεσμικά έωλη οπότε και η συμμετοχή μου στη διαβούλευση αυτή λαμβάνει χώρα διατηρώντας εν προκειμένω, όλες τις νόμιμες επιφυλάξεις. Επί της ούσιας τώρα, η συγκεκριμένη συγχώνευση έρχεται επισπεύδουσα, δίχως καν να αποτιμηθεί το αποτέλεσμα του κύκλου εσωτερικών συγχωνεύσεων που έχουν συντελεστεί και στα 2 κέντρα και να προταθούν βελτιωτικές δράσεις στην κατεύθυνσης εξυπηρέτησης του δημοσίου αγαθού, που είναι η ενδυνάμωση της ερευνητικής τους αποστολής. Κινείται επίσης εκτός πλαισίου των γνωμοδοτήσεων του ΕΣΕΤ, των μελετών αξιολόγησης που παρήγγειλε διαχρονικά η Ελληνική Πολιτεία καθώς και δίχως την ύπαρξη οιασδήποτε μελέτης σκοπιμότητας που να τεκμηριώνει τα οφέλη, να αναδεικνύει τους κινδύνους και να εισηγείται λύσεις σε πλήθος ζητημάτων που άπτονται από τη διαφορά εργασιακών καθεστώτων των 2 φορέων (ΝΠΔΔ καιΝΠΙΔ), τους κανονισμούς τους, θέματα αμοιβών και συνταξιοδοτήσεων, ανελαστικές δαπάνες, διοικητική λειτουργία και άλλα. Πρώτιστα όμως, η τηλεγραφική περιγραφή του εγχειρήματος συγχώνευσης,και την εκκωφαντική του σιωπή σε ότι αφορά τη διαμόρφωση και το ύψος του προϋπολογισμού του νέου φορέα, σε καθεστώς χρηματοδοτικής καχεξίας και με συσσωρευμένα ελλείματα, την επιστημολογικά απαράδεκτη, ονοματοδοσία ακορντεόν που θίγει την διεθνή του αναγνωρισιμότητα και την αποδοχή λογικών συναλλαγής στην εκπροσώπηση των εργαζομένων στα όργανα διοίκησης του φορέα δημιουργώντας στεγανά εντός του νέου φορέα, αναδεικνύουν τον ανορθόλογο και επικίνδυνο χαρακτήρα της μεθόδευσης. Είναι δε πασιφανές οτι το τελευταίο μέλημα της κίνησης αυτής είναι η διασφάλιση της ποιότητας και ποσότητας του ερευνητικού έργου που καλούνται να αποδώσουν στους δύσκολους αυτούς καιρούς οι δομές αυτές. Αριστοτέλης Χατζηιωάννου, Ερευνητής ΙΒΦΧΒ/ΕΙΕ Αντιπρόεδρος ΔΣ ΕΕΕ & ΔΣ ΣΠ ΕΙΕ