Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'bioannis' | 6 Οκτωβρίου 2012, 11:11

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Τα σχόλια του κ. Μπούσμπουρα αλλά πολύ περισσότερο της κας Βώκου, που με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο, με έκαναν να μην βρίσκω μια αιτία να γράψω κάτι παραπάνω σχετικά με την επαπειλούμενη αναίρεση του ρόλου και της λειτουργίας των ΦΔ με πρόσχημα την κρίση. Ωστόσο, το ιδιαίτερα πικρόχολο, κακόβουλο και ατιμωτικό σχόλιο για τους ΦΔ (και όχι μόνο) του «ΚΗΦΙΣΟΣ» χρειάζεται μια «έξτρα» απάντηση. Η περίφημη συμμετοχή του κράτους είναι στο 5% των κοινοτικών πόρων και πάντα μεταφραζόταν σε προσφερόμενες εργατοώρες κυρίως από τα κατά τόπους δασαρχεία. Συνεπώς, αυτή η (επουσιώδης) συμμετοχή του κράτους, ήταν και είναι μια ευκαιρία για τη δασική υπηρεσία να εκμεταλλευτεί (και καλώς κάνει) «θέσεις εργασίας» έστω και ελάχιστες (π.χ φύλακες) στα κάθε φορά προγράμματα. Η οποιαδήποτε μείωση αυτού του ποσοστού, μόνο ως αίτημα μείωσης των ευρωπαϊκών κονδυλίων θα μπορούσε να νοηθεί (!!), αλλά και αυτό στην πράξη θα σήμαινε μείωση των «ευκαιριών εργασίας» στα ίδια τα δασαρχεία. Και σε αυτή την περίπτωση λοιπόν, δεν πρόκειται περί «εξοικονόμησης», «περιορισμό της σπατάλης», «εξορθολογισμό» κ.λ.π. αλλά εισαγωγή σοβαρών εμποδίων στην φυσιολογική ροή κονδυλίων από την ΕΕ και το άνοιγμα της προοπτικής νέων προστίμων (πιθανότατο!!) για αθέτηση συμφωνιών σχετικά με την εξέλιξη των προγραμμάτων που ήδη «τρέχουν». Ο κ. Γκατζογιάννης δεν λέει κάτι καινούργιο. Σέβομαι την άποψή του, αλλά εκφράζει την εξ΄ αρχής θέση των δασολόγων και της δασικής υπηρεσίας: οι «ΦΔ να περάσουν στα δασαρχεία», πρόταση που αν δεν κάνω λάθος είναι παράτυπη και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ευρωπαϊκή πολιτική για τις ΠΠ. Γι’ αυτό εξ’ άλλου έγιναν οι ΦΔ και πήραν τη μορφή ΝΠΙΔ και όχι τη μορφή δημόσιας (κρατικής) υπηρεσίας. Η ουσία αυτής της κίνησης ήταν (και θάπρεπε να συνεχίσει να είναι) να διαμορφωθεί ένα συμβουλευτικό σώμα (οι ΦΔ δηλαδή), συνισταμένη των απόψεων της κοινωνίας, μέσα από παραγωγικούς φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις, αυτοδιοίκηση, δασαρχεία κ.λ.π. Στην πράξη (και δεν αναφέρομαι στις προθέσεις οποιουδήποτε δασολόγου σε προσωπικό επίπεδο) φαίνεται ακόμη μια φορά η ανταγωνιστική και εχθρική στάση των τοπικών δασαρχείων (υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις) που αντιστάθηκαν και αντιστέκονται στο ρόλο και τη λειτουργία των ΦΔ, γιατί θεωρούν ότι οι ΦΔ σφετερίζονται το ρόλο και τη λειτουργία της δασικής υπηρεσίας. Δεν είναι λογικό όμως, μια κρατική υπηρεσία με λειτουργία τόσων χρόνων όπως η δασική υπηρεσία, που δεν ήταν στη λογική της «η πέραν της οικονομικής διαχείρισης» και υλικής αποτίμησης των λειτουργιών των δασικών οικοσυστημάτων (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες πρωτοπόρων δασαρχείων και δασολόγων -αλλά και βιολόγων που εργάζονται στις δασικές υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια- αλλαγής αυτής της λογικής), που σημαδεύτηκε από σκάνδαλα και τη «γνωστή ανικανότητα» όλων των τύπων της κρατικής μηχανής, που «δεν ξέρει» (και δεν έκανε κανένα κόπο να μάθει) πόσοι λύκοι, πόσες αρκούδες (για παράδειγμα) υπάρχουν στην Ελλάδα … να διεκδικεί τον ρόλο και τη λειτουργία των ΦΔ; Ακόμη και σήμερα, όταν ρωτάμε τα κατά τόπους δασαρχεία «πόσα αγριογούρουνα θηρεύτηκαν την κυνηγετική περίοδο» τάδε, είτε δεν υπάρχει απάντηση, είτε η απάντηση είναι του τύπου «πολλά». Στην επανάληψη της ερώτησης «πόσα πολλά;» η απάντηση (αν υπάρχει) είναι «περισσότερα από πέρσι». Τι χρειάζεται τελοσπάντων για να υλοποιηθεί η καταγραφή και παρακολούθησης του «θηραματικού πλούτου» της χώρας; Τόσο δύσκολο είναι; Αν δεν μπορούν, ή για διάφορους λόγους δεν θέλουν να το κάνουν, δεν θάπρεπε να δώσουν μια πειστική εξήγηση και να σκεφτούν ποιος είναι ο λόγος που δεν ανταποκρίθηκαν χρόνια τώρα σε αυτή την «μεταϋλιστική» διαχειριστική ανάγκη των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας; Τα κακεντρεχή σχόλια, για βιολόγους, Golden boys, «βιομηχανίες μελετών», εκτός από την αυτιστική αναπαραγωγή φημών και ανυπόστατων σχολίων (επισκεφτείτε τον εισαγγελέα κ. ΚΗΦΙΣΣΟΣ), «ορκισμένων εχθρών» των ΦΔ (γιατί έτσι υπερασπίζονται τα άνομα συμφέροντά τους) ανακυκλώνουν συνομωσίες ασχέτων και βαθιά συντηρητικών ανθρώπων. Κυρίως όμως, προσβάλουν ανθρώπους όπως ο κ. Γκατζογιάννης, συντάκτης ή συμμέτοχος σε πολλές ΕΠΜ. Τολμήστε να μιλήσετε στον κ. Γκατζογιάννη για «βιομηχανίες μελετών». Δεν ισχυρίζομαι φυσικά, ότι όλες οι μελέτες είναι «άγιες και αγγελικά πλασμένες» αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί φταίνε οι ΦΔ ή οι βιολόγοι γι’ αυτό. Κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους από χαρά και ικανοποίηση, μετά το ατόπημα της νέας κυβέρνησης να βάλει σε τροχιά ακύρωσης τους ΦΔ, και μάλλον για να ικανοποιηθούν αυτοί, που επιτέλους θα αρχίσουν τις «χρυσοφόρες μπίζνες» τους στη ελληνική φύση, εξελίσσεται όλο αυτό το «παράδοξο» σχετικά με τους ΦΔ (για να το πω κομψά). Μακάρι τα δασαρχεία να μπορούσαν να ανταποκριθούν στην ανάγκη προστασίας, διατήρησης, παρακολούθησης των βιοτικών τους στοιχείων αλλά και της άρσης των απειλών στα δασικά οικοσυστήματα της χώρας (και τα θαλάσσια; τα υγροτοπικά ; τα αλπικά οικοσυστήματα; τα αγροδασικά τοπία;) και ας μένανε οι «κακοί βιολόγοι» και οι «οικολόγοι που αμολάνε φίδια» χωρίς δουλειά. Υπάρχουν αιτίες που σε αυτή τη χώρα, πιάσαμε «πάτο» πλέον. Πιο κάτω δεν πάει, και «ο θεός ας βάλει το χέρι του»!!