Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννα Παπαθανασίου' | 7 Οκτωβρίου 2012, 17:43

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Μετέχοντας στη δυνατότητα έκφρασης γνώμης για το περίφημο –πλέον- άρθρο 9 του παρόντος νομοσχεδίου, δεν χρειάζεται να δηλώσω ότι ασπάζομαι τις θέσεις των συναδέλφων που υπογράμμισαν -σε όλους τους τόνους και με όλους τους δυνατούς τρόπους- τα δεινά που επιφέρει η «συγχώνευση» των δύο ιστορικών αλλά με διακριτή επιστημονική ταυτότητα ερευνητικών θεσμών, όπως το ΕΚΚΕ και το ΕΙΕ. Δηλώνοντας λοιπόν εξαρχής την αντίθεσή μου με τη νέα «επιχείρηση σκούπα» της τριμερούς κυβέρνησης –αυτή τη φορά στο χώρο των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών- περιορίζομαι με την παρέμβασή μου αυτή στο να επισημάνω δύο «ειδικά» προβλήματα-θέματα που δεν έχουν επαρκώς μέχρι σήμερα εκτεθεί στο πάνελ των «διαβουλευομένων». Το πρώτο αφορά το σοβαρότατο ζήτημα των «πνευματικών δικαιωμάτων» που προκύπτουν από το σύνολο της ερευνητικής παραγωγής του ΕΚΚΕ στα 50 και πλέον χρόνια λειτουργίας του, αλλά και εκείνων που προκύπτουν από την εκδοτική του δραστηριότητα μέσω της Επιθεώρησης Κοινωνικών Ερευνών και των εκδόσεών του. Αν ο νομοθέτης προβλέπει –με μεγάλη προχειρότητα- τη μεταβίβαση της «εμπράγματης περιουσίας» του ΕΚΚΕ στο νέο φορέα ΕΙΕ – ΚΘΙΚΕ πως αντιμετωπίζει το ζήτημα των «πνευματικών δικαιωμάτων» και των εκδόσεων; Υπακούουν άραγε κι αυτά στην ίδια λογική; Αντίστοιχο πρόβλημα προκύπτει ως προς την τύχη του αρχείου του ΕΚΚΕ. Αν τα τρέχοντα τεκμήρια των διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών του Κέντρου, με άλλα λόγια το ενεργό αρχείο του Κέντρου περιέρχεται στο νέο και υπό ενιαία διοίκηση φορέα, διερωτώμαι για την τύχη του «ιστορικού αρχείου» και του «αρχείου ερευνών» του ΕΚΚΕ. Ταξινομούνται και αυτά στην κατηγορία «εμπράγματη περιουσία»; Αξιότιμοι κύριοι, η ιστορία κάθε οργανισμού –πολύ περισσότερο ενός ενεργού και ακόμη δραστήριου θεσμού- ενυπάρχει στα τεκμήρια της δράσης του και ανακαλείται μέσα από τη μνήμη που τα διαφυλάσσει και τα συντηρεί. Αποσπώντας τα υλικά της πνευματικής παραγωγής του ΕΚΚΕ και τα αρχειακά τεκμήρια του παρελθόντος από το νέο ινστιτούτο που επιθυμείτε να δημιουργήσετε, δεν καταργείτε μόνο το ΕΚΚΕ –για λόγους που εσείς μόνον γνωρίζετε. Είναι μάλλον προφανές ότι με τις πρακτικές αυτές επιδιώκετε να ισοπεδώσετε τη μακρά ιστορία του Kέντρου και να ξεριζώσετε τη μνήμη για την παρουσία και τις διαδρομές ενός φορέα που στάθηκε ο μοναδικός και αξιόπιστος παρατηρητής των ποικίλων όψεων της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας. Ύψιστη υποχρέωση του νομοθέτη αποτελεί η μέριμνα για την ειδική αντιμετώπιση αυτής της πολύτιμης παρακαταθήκης του ΕΚΚΕ και η διατήρησή της στην περιουσία του νέου Ινστιτούτου με την πρόβλεψη ιδιαίτερης ρύθμισης. Η πρόταση αυτή δεν αναιρεί, όπως είναι φυσικό, την εξ αρχής κατατεθειμένη αντίθεσή μου στην επιχειρούμενη «συγχώνευση». Ως μέλος της ερευνητικής κοινότητας του ΕΚΚΕ, τάσσομαι υπέρ της απόσυρσης του άρθρου 9. Ιωάννα Παπαθανασίου, ιστορικός Κύρια ερευνήτρια του ΕΚΚΕ