Αρχική Καταργηση ΟργανισμωνΆρθρο 09: Ένταξη του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου «Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών» (Ε.Κ.Κ.Ε.) στο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών» (Ε.Ι.Ε.)Σχόλιο του χρήστη Μιχάλης Πέτρου | 8 Οκτωβρίου 2012, 09:52
Από την ανάγνωση των σχολίων που μέχρι τώρα έχουν αναρτήσει συνάδελφοι ερευνητές, ακαδημαϊκοί αλλά και απλοί πολίτες, είναι σαφές ότι το άρθρο 9 του παρόντος νομοσχεδίου ελέγχεται: α) ως προς την συνταγματικότητά του β) ως προς την ορθά σχεδιασμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη στρατηγική ανάπτυξη περί έρευνας, όπως το ισχύον θεσμικό πλαίσιο ορίζει γ) ως προς την αναγκαιότητα κατάργησης ενός ιστορικού και καταξιωμένου ερευνητικού φορέα (ΕΚΚΕ) δ) ως προς την αποτελεσματικότητα που αυτό θα επιφέρει σχετικά με την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού, ο οποίος θα προκύψει από την συγχώνευση δύο ερευνητικών δομών (ΕΚΚΕ-ΕΙΕ) Ανεξάρτητα όμως από αυτά, προκύπτει κατά την άποψή μου και άλλο ένα μείζον πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και κυρίως ΗΘΙΚΟ ζήτημα. Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις του άρθρου 15, παράγραφος 1α) ορίζεται ότι: «Με την επιφύλαξη ειδικότερων ρυθμίσεων του νόμου αυτού, από την έναρξη της ισχύος του: α) Λήγει αυτοδικαίως και αζημίως για το Ελληνικό Δημόσιο, η θητεία του Προέδρου, των μελών των οργάνων διοίκησης και του προσωπικού με θητεία των φορέων που καταργούνται, συγχωνεύονται ή λύονται και τίθενται σε εκκαθάριση». Από την ανάγνωση της συγκεκριμένης παραγράφου προκύπτει το συμπέρασμα ότι κατά παρέκκλιση του θεσμικού πλαισίου (1514/85) λήγει η θητεία για τους επί θητεία ερευνητές. Με λίγα λόγια απολύονται (;) Είτε πρόκειται για σύγχυση και άγνοια του συντάκτη του νομοσχεδίου, σχετικά με το διαφορετικό νομικό καθεστώς που διέπει τη λειτουργία των προς συγχώνευση 21 φορέων (λογικό μου φαίνεται μιας και κλήθηκε να διαχειριστεί με τα ίδια μέτρα και σταθμά αλιείς, φορτοεκφορτωτές και ερευνητές), είτε πρόκειται για αντικατοπτρισμό των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης, το συμπέρασμα είναι ένα. Ανοργανωσιά, προχειρότητα, αφέλεια, πλήρης άγνοια και κυρίως απαξίωση, αν όχι εξευτελισμός, της ακαδημαϊκής ιδιότητας των ερευνητών. Αν πράγματι ισχύει η συγκεκριμένη διάταξη τότε επιθυμώ να απευθύνω ένα σχόλιο προς την ηγεσία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, αν νομίζετε ότι η αριθμητική μείωση του δημοσίου, και κυρίως η εξυγίανσή του, πρέπει να ξεκινήσει με την απόλυση νέου εξειδικευμένου και υψηλών επιστημονικών προσόντων προσωπικού (αριστούχους επιστήμονες, διδάκτορες με διακρίσεις σε έρευνες, σε ερευνητικά προγράμματα, σε παγκόσμια συνέδρια με αναγνωρισμένο συγγραφικό και διδακτικό έργο, κλπ), και όχι με την απόλυση επίορκων δημόσιων υπαλλήλων (που αποδεδειγμένα και επί δεκαετίες ζημίωσαν με εκατομμύρια ευρώ το ελληνικό δημόσιο) ή κομματικά προσληφθέντων από τα παράθυρα, τότε Αξιότιμε κύριε Υπουργέ πολύ λυπάμαι αλλά η πατρίδα έχει προ πολλού απολέσει το μέλλον της. Μιχάλης Πέτρου Δρ. Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Ερευνητής / Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών