Στο εισαγωγικό σημείωμα της διαβούλευσης αναφέρεται ότι οι συγχωνεύσεις προωθούνται «προς το σκοπό της οικονομικότερης και αποδοτικότερης λειτουργίας δημόσιων οργανισμών που εξυπηρετούν δημόσια αγαθά και παρέχουν αναγκαίες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, με όσο το δυνατόν λιγότερο δημοσιονομικό κόστος και μικρότερη επιβάρυνση του έλληνα φορολογούμενου…»
Οι εισηγητές του άρθρου 10, που αφορά στις συγχωνεύσεις των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (Φ.Δ.) και αναφέρομαι ειδικότερα στην ίδρυση «Φ.Δ. Δυτ. Ηπείρου – Μεσολογγίου», θα πρέπει να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα, όπως:
- Ποιο είναι το «δημοσιονομικό όφελος» και «η ελάφρυνση του έλληνα φορολογούμενου» από τη συγχώνευση των τριών Φ.Δ. δεδομένου ότι, τουλάχιστον έως το 2015 λειτουργούν σχεδόν αποκλειστικά με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ενώ τα Διοικητικά τους Συμβούλια και οι Επιτροπές δεν αμείβονται;
- Για ποιο λόγο οι Φ.Δ. αναφέρονται ως ΔΕΚΟ και όχι ως ΝΠΙΔ όπως ακριβώς έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν;
- Πως εξασφαλίζεται η «αποδοτικότερη λειτουργία» του προτεινόμενου Φ.Δ. που περιλαμβάνει τρεις παντελώς ανεξάρτητες μεταξύ τους περιοχές με έκταση: Φ.Δ. Στενών και εκβολών ποταμών Καλαμά και Αχέροντα 16km2, Φ.Δ. Υγροτόπων Αμβρακικού 405km2 και Φ.Δ. Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου 618km2 και με αποστάσεις τεράστιες μεταξύ των προστατευόμενων περιοχών; (θα ήταν χρήσιμο να αναζητήσει κανείς και ιδιαίτερα οι εισηγητές της συγχώνευσης, στο χάρτη τις εν λόγω τρεις περιοχές από Θεσπρωτία έως Αιτωλοακαρνανία).
- Ποια η δυνατότητα εξυπηρέτησης, μέσω του νέου σχήματος-τέρατος, του «δημόσιου αγαθού και η παροχή αναγκαίων υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο»; (εκτός και αν οι εισηγητές δεν κατατάσσουν σε αυτά το φυσικό περιβάλλον και τη διαχείριση του φυσικού πλούτου που άπτεται της παραγωγικής δραστηριότητας και της διαβίωσης πολιτών).
- Ποια η δυνατότητα διασφάλισης της ανταπόκρισης της χώρας μας στις διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβατικές της υποχρεώσεις, των οποίων σημείο αιχμής αποτελεί η διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών;
Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η προτεινόμενη συγχώνευση των Φ.Δ. Προστατευόμενων Περιοχών δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τους σκοπούς τους οποίους το σχέδιο νόμου θέλει να εξυπηρετήσει και πολύ περισσότερο με τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκαν. Το μόνο που μπορεί να εξυπηρετεί και αυτό μάλλον ανεπιτυχώς, είναι μια προσπάθεια εντυπωσιασμού προσθέτοντας απλά έναν αριθμό στους προς συγχώνευση φορείς του Δημοσίου και κάποιες θέσεις (για ποιους;) που θα καλύψουν αποσπώμενοι στους Φ.Δ. από άλλες υπηρεσίες.
Η καχυποψία μου, για τους επιδιωκόμενους σκοπούς, γιγαντώνεται επειδή: το σχέδιο νόμου συντάχθηκε από κάποιον ή κάποιους που πάντως σίγουρα δεν είναι ούτε ο επίσημος σύμβουλος του ΥΠΕΚΑ (Επιτροπή Φύση), ούτε η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ που έχει την ευθύνη για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και για τη λειτουργία των Φ.Δ, ούτε οι μελετητές του ΥΠΕΚΑ που εκπονούν τη μελέτη βιωσιμότητας των Φ.Δ, ούτε κάποιο Επιστημονικό-Ερευνητικό ίδρυμα ή έστω Οικονομικός φορέας. Ας μας ενημερώσουν ποιοι τέλος πάντως είναι οι εμπνευστές του άρθρου 10, που χρήζουν τέτοιας εμπιστοσύνης, ώστε Υπουργοί να προσυπογράφουν τις ατεκμηρίωτες απόψεις τους, αναλαμβάνοντας προσωπικά τις ευθύνες για το νομοθέτημα.
Με την παρέμβασή μου αυτή δεν υπερασπίζομαι την 15ετή επαγγελματική μου πορεία στο χώρο, αλλά τη λογική μου έναντι της βάναυσης προσβολής της από το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου.
Στο εισαγωγικό σημείωμα της διαβούλευσης αναφέρεται ότι οι συγχωνεύσεις προωθούνται «προς το σκοπό της οικονομικότερης και αποδοτικότερης λειτουργίας δημόσιων οργανισμών που εξυπηρετούν δημόσια αγαθά και παρέχουν αναγκαίες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, με όσο το δυνατόν λιγότερο δημοσιονομικό κόστος και μικρότερη επιβάρυνση του έλληνα φορολογούμενου…» Οι εισηγητές του άρθρου 10, που αφορά στις συγχωνεύσεις των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (Φ.Δ.) και αναφέρομαι ειδικότερα στην ίδρυση «Φ.Δ. Δυτ. Ηπείρου – Μεσολογγίου», θα πρέπει να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα, όπως: - Ποιο είναι το «δημοσιονομικό όφελος» και «η ελάφρυνση του έλληνα φορολογούμενου» από τη συγχώνευση των τριών Φ.Δ. δεδομένου ότι, τουλάχιστον έως το 2015 λειτουργούν σχεδόν αποκλειστικά με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ενώ τα Διοικητικά τους Συμβούλια και οι Επιτροπές δεν αμείβονται; - Για ποιο λόγο οι Φ.Δ. αναφέρονται ως ΔΕΚΟ και όχι ως ΝΠΙΔ όπως ακριβώς έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν; - Πως εξασφαλίζεται η «αποδοτικότερη λειτουργία» του προτεινόμενου Φ.Δ. που περιλαμβάνει τρεις παντελώς ανεξάρτητες μεταξύ τους περιοχές με έκταση: Φ.Δ. Στενών και εκβολών ποταμών Καλαμά και Αχέροντα 16km2, Φ.Δ. Υγροτόπων Αμβρακικού 405km2 και Φ.Δ. Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου 618km2 και με αποστάσεις τεράστιες μεταξύ των προστατευόμενων περιοχών; (θα ήταν χρήσιμο να αναζητήσει κανείς και ιδιαίτερα οι εισηγητές της συγχώνευσης, στο χάρτη τις εν λόγω τρεις περιοχές από Θεσπρωτία έως Αιτωλοακαρνανία). - Ποια η δυνατότητα εξυπηρέτησης, μέσω του νέου σχήματος-τέρατος, του «δημόσιου αγαθού και η παροχή αναγκαίων υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο»; (εκτός και αν οι εισηγητές δεν κατατάσσουν σε αυτά το φυσικό περιβάλλον και τη διαχείριση του φυσικού πλούτου που άπτεται της παραγωγικής δραστηριότητας και της διαβίωσης πολιτών). - Ποια η δυνατότητα διασφάλισης της ανταπόκρισης της χώρας μας στις διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβατικές της υποχρεώσεις, των οποίων σημείο αιχμής αποτελεί η διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών; Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η προτεινόμενη συγχώνευση των Φ.Δ. Προστατευόμενων Περιοχών δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τους σκοπούς τους οποίους το σχέδιο νόμου θέλει να εξυπηρετήσει και πολύ περισσότερο με τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκαν. Το μόνο που μπορεί να εξυπηρετεί και αυτό μάλλον ανεπιτυχώς, είναι μια προσπάθεια εντυπωσιασμού προσθέτοντας απλά έναν αριθμό στους προς συγχώνευση φορείς του Δημοσίου και κάποιες θέσεις (για ποιους;) που θα καλύψουν αποσπώμενοι στους Φ.Δ. από άλλες υπηρεσίες. Η καχυποψία μου, για τους επιδιωκόμενους σκοπούς, γιγαντώνεται επειδή: το σχέδιο νόμου συντάχθηκε από κάποιον ή κάποιους που πάντως σίγουρα δεν είναι ούτε ο επίσημος σύμβουλος του ΥΠΕΚΑ (Επιτροπή Φύση), ούτε η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ που έχει την ευθύνη για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και για τη λειτουργία των Φ.Δ, ούτε οι μελετητές του ΥΠΕΚΑ που εκπονούν τη μελέτη βιωσιμότητας των Φ.Δ, ούτε κάποιο Επιστημονικό-Ερευνητικό ίδρυμα ή έστω Οικονομικός φορέας. Ας μας ενημερώσουν ποιοι τέλος πάντως είναι οι εμπνευστές του άρθρου 10, που χρήζουν τέτοιας εμπιστοσύνης, ώστε Υπουργοί να προσυπογράφουν τις ατεκμηρίωτες απόψεις τους, αναλαμβάνοντας προσωπικά τις ευθύνες για το νομοθέτημα. Με την παρέμβασή μου αυτή δεν υπερασπίζομαι την 15ετή επαγγελματική μου πορεία στο χώρο, αλλά τη λογική μου έναντι της βάναυσης προσβολής της από το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου.