Η συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών έχει σα σκοπό την περαιτέρω υποβάθμιση των προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα θέτοντας για άλλη μια φορά εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα τύπου "Έχουμε τόσα οικονομικά προβλήματα στη χώρα, με το περιβάλλον θα ασχολούμαστε;" Η συγχώνευση όμως αυτών των φορέων θα έχει ελάχιστα οφέλη και σε μερικές περιπτώσεις τα ακριβώς αντίθετα οικονομικά αποτελέσματα, καθώς:
α. Τα ΔΣ των Φορέων Διαχείρισης δεν αμοίβονται, επομένως το οικονομικό όφελος θα είναι ελάχιστο από την εξοικονόμηση των οδοιπορικών.
β. Οι περισσότεροι Φορείς στεγάζονται σε κτήρια παραχωρημένα από Δήμους, Κοινότητες κλπ. Με τις συγχωνεύσεις θα πρέπει να αναζητηθούν μεγαλύτερα κτίρια για να στεγάσουν το προσωπικό των Φορέων που θα συγχωνευτούν.
γ. Να πάρουμε σαν παράδειγμα τη συγχώνευση Αμβρακικού - Μεσολογγίου - Καλαμά. Η Αρτα, έδρα του νέου φορέα απέχει 110 χλμ. από τη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου. Καταλαβαίνει κανείς οτι τα έξοδα σε βενζίνη που θα χρειάζονται τα αυτοκίνητα του φορέα για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής θα είναι πολλαπλάσια πλέον, ενώ θα υπάρχουν και χαμένες εργατοώρες λόγω της μεγάλης απόστασης.
Τεράστιο και φυσικά σημαντικότερο όλων, θα είναι και το οικολογικό κόστος από την υποτιθέμενη συγχώνευση. Είναι αδιανόητο να συγχωνεύονται φορείς που διαχειρίζονται τις σημαντικότερες σε βιποικιλότητα περιοχές της χώρας όπως πχ οι αντίστοιχοι της Κερκίνης, Βόλβης - Κορώνειας και Αξιού - Λουδία Αλιάκμονα, 3 διεθνούς σημασίας υγρότοποι Ramsar της βόρειας Ελλάδας.
Τελειώνοντας να αναφέρω ότι το αποτέλεσμα της συγχώνευσης αυτής θα είναι καταστροφικό καθώς οι νέοι φορείς θα πρέπει να διαχειριστούν πολύ μεγάλες περιοχές, αυτό εκ των πραγμάτων δεν θα είναι δυνατό και συνεπώς θα οδηγήσει σε νέες καταδίκες της Ελλάδας και νέα πρόστιμα καθώς δε θα εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις που έχουμε σα χώρα.
Η συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών έχει σα σκοπό την περαιτέρω υποβάθμιση των προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα θέτοντας για άλλη μια φορά εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα τύπου "Έχουμε τόσα οικονομικά προβλήματα στη χώρα, με το περιβάλλον θα ασχολούμαστε;" Η συγχώνευση όμως αυτών των φορέων θα έχει ελάχιστα οφέλη και σε μερικές περιπτώσεις τα ακριβώς αντίθετα οικονομικά αποτελέσματα, καθώς: α. Τα ΔΣ των Φορέων Διαχείρισης δεν αμοίβονται, επομένως το οικονομικό όφελος θα είναι ελάχιστο από την εξοικονόμηση των οδοιπορικών. β. Οι περισσότεροι Φορείς στεγάζονται σε κτήρια παραχωρημένα από Δήμους, Κοινότητες κλπ. Με τις συγχωνεύσεις θα πρέπει να αναζητηθούν μεγαλύτερα κτίρια για να στεγάσουν το προσωπικό των Φορέων που θα συγχωνευτούν. γ. Να πάρουμε σαν παράδειγμα τη συγχώνευση Αμβρακικού - Μεσολογγίου - Καλαμά. Η Αρτα, έδρα του νέου φορέα απέχει 110 χλμ. από τη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου. Καταλαβαίνει κανείς οτι τα έξοδα σε βενζίνη που θα χρειάζονται τα αυτοκίνητα του φορέα για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής θα είναι πολλαπλάσια πλέον, ενώ θα υπάρχουν και χαμένες εργατοώρες λόγω της μεγάλης απόστασης. Τεράστιο και φυσικά σημαντικότερο όλων, θα είναι και το οικολογικό κόστος από την υποτιθέμενη συγχώνευση. Είναι αδιανόητο να συγχωνεύονται φορείς που διαχειρίζονται τις σημαντικότερες σε βιποικιλότητα περιοχές της χώρας όπως πχ οι αντίστοιχοι της Κερκίνης, Βόλβης - Κορώνειας και Αξιού - Λουδία Αλιάκμονα, 3 διεθνούς σημασίας υγρότοποι Ramsar της βόρειας Ελλάδας. Τελειώνοντας να αναφέρω ότι το αποτέλεσμα της συγχώνευσης αυτής θα είναι καταστροφικό καθώς οι νέοι φορείς θα πρέπει να διαχειριστούν πολύ μεγάλες περιοχές, αυτό εκ των πραγμάτων δεν θα είναι δυνατό και συνεπώς θα οδηγήσει σε νέες καταδίκες της Ελλάδας και νέα πρόστιμα καθώς δε θα εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις που έχουμε σα χώρα.