Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Δρ. Μάνος Κουτράκης' | 8 Οκτωβρίου 2012, 14:20

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Δεν θέλω να επαναλάβω όσα πολύ σωστά αναφέρουν οι προλαλήσαντες και ειδικά η κα Βώκου (πρόεδρος Επιτροπής Φύση), ο κ. Μπούσμπουρας, κά. για τα αρνητικά της κατάργησης/συγχώνευση των ΦΔ, θα ήθελα μόνο να εστιάσω σε ένα μόνο σημείο. Αυτό είναι η διαχείριση των υγροτοπικών περιοχών της χώρας μας (ανάμεσα σε αυτές και οι γνωστές “Ramsar” περιοχές) που πριν τη δημιουργία των ΦΔ δεν είχαν κανέναν να ασχοληθεί με τη διαχείριση και την προστασία τους. Αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία περίπου και ήδη σε αυτές στις περιοχές, όπως η Λίμνη Κερκίνη, Βόλβη, Δέλτα Αξιού, Δέλτα Νέστου, Βιστωνίδα-Ισμαρίδα, Αμαβρακικός, Παμβώτιδα, Μεσολόγγι, κλπ έχει κατακτηθεί ένα επίπεδο συνεργασίας με τοπικούς φορείς και σε κάποιες περιοχές είναι ήδη ορατές οι πρώτες ενδείξεις «ολοκληρωμένης διαχείρισης». Αν αυτό σας φαίνεται λίγο, δείτε πόσα συστήματα (π.χ. δασικά) μετά από δεκαετίες διαχείρισης μπορούν σήμερα να ισχυριστούν ότι εφαρμόζουν ολοκληρωμένη διαχείριση με αναλυτική γνώση της χλωρίδας και πανίδας και δράσεις και δραστηριότητες σύμφωνα με ένα Σχέδιο Διαχείρισης. Η γιγαντιαία αυτή συγκέντρωση αρμοδιοτήτων 2-3 ΦΔ που πριν λειτουργούσαν τοπικά, σε ένα ΦΔ είναι σίγουρο ότι θα μειώσει το επίπεδο προστασίας με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό. Παρόλα αυτά υπάρχουν και «παράδοξα», έτσι ενώ οι περισσότερες συνενώσεις προωθούν «ομοειδείς» ΦΔ (π.χ. Εθνικούς Δρυμούς ή υγροτοπικές περιοχές μεταξύ τους), έχουμε και δυο περιπτώσεις όπου υγροτοπικά συστήματα συνενώνονται με ορεινά/δασικά συστήματα (!!). Και αν η 1η περίπτωση αυτή του Δέλτα Έβρου με το Δάσος Δαδιάς έχει κάποια χαρακτηριστικά, όπως η εγγύτητα, που μπορεί να δικαιολογούν την πρόταση (όχι όμως και την υλοποίησή της), η 2η αυτή της συνένωσης των υγροτοπικών περιοχών του Δέλτα Νέστου-Βιστωνίδας-Ισμαρίδας (ήδη συνενωμένες 2 Ramsar περιοχές και παλιότερα 3 με την επωνυμία Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης) με την Οροσειρά Ροδόπης προκαλεί πολλά ερωτήματα!! Αυτό γιατί δεν υπάρχει τίποτα «κοινό» μεταξύ των 2 ΦΔ, ούτε είναι κοντά (η έδρα του καθενός είναι σε διαφορετικούς νομούς και σε απόσταση >150 χλμ), ούτε είναι μικρές (είναι αντίστοιχα οι δυο μεγαλύτερες στην κατηγορία τους, 1,7 εκ στρέμματα η Ροδόπη, 1 εκ. στρέμματα το ΕΠ ΑΜΑΘ) και βέβαια ούτε έχουν κοινό επιστημονικό αντικείμενο, ούτε όμως και σχετικές επαγγελματικές ομάδες (το ένα έχει κυρίως ψαράδες στις 22 λιμνοθάλασσες) και τέλος εντελώς διαφορετικές «πιέσεις» (το ΕΠ ΑΜΑΘ περιλαμβάνει πολλές αστικές περιοχές όπως Κεραμωτή, Χρυσούπολη, Πόρτο Λάγος, κλπ). Πως αυτές οι 2 περιοχές θα «συνενωθούν» και πως θα γίνεται η διαχείριση από «μακριά» και από διαφορετικούς επιστήμονες (που εθελοντικά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους τώρα και δεν ξέρω κατά πόσο θα δεχτούν να το κάνουν όταν θα πρέπει συνεχώς να ταξιδεύουν ή να αντιμετωπίσουν άγνωστα σε αυτούς θέματα…) είναι άγνωστο. Όσο για την «κόντρα» των δασικών υπηρεσιών που φαίνεται ότι δεν θέλουν τους ΦΔ γιατί θεωρούν ότι οι ΦΔ σφετερίζονται το ρόλο και τη λειτουργία της δασικής υπηρεσίας, πιστεύω ότι θα μπορούσαν να είναι οι καλύτεροι συνεργάτες και να αλληλοσυμπληρώνονται (όπως συμβαίνει με τα Δασαρχεία Ξάνθης και Καβάλας στο Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης). Με εκτίμηση Δρ. Μάνος Κουτράκης Τακτικός Ερευνητής ΕΛΓΟ-ΙΝΑΛΕ Πρόεδρος ΔΣ ΦΔ ΕΠ ΑΜΑΘ