Στο άρθρο 5
Τα πιστοποιητικά υγείας προτείνω να ανανεώνονται ανά πενταετία όπως συμβαίνει για τα πιστοποιητικά υγείας για τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος (π.χ.γενικές εξετάσεις αίματος, θώρακος, ψυχική υγεία κ.λ.π.). Το βρίσκω απαραίτητο διότι οι δημόσιοι υπάλληλοι σε καθημερινή βάση συναλλάσονται με δεκάδες πολίτες (ειδικά στα γκισέ).
Στο άρθρο 6
Σχετικά με τις αναρρωτικές άδειες προτείνω να υπάρχουν κυρώσεις όχι μόνο για τον υπάλληλο αλλά και για τον θεράποντα ιατρό ο οποίος χορηγεί ψευδείς αναρρωτικές άδειες ζημιώνοντας το ασφαλιστικό ταμείο του υπαλλήλου και κατ' επέκταση το δημόσιο.
Στο άρθρο 2
Εφόσον επρόκειτο να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα στο οποίο θα καθορίζονται τα προσόντα των προϊσταμένων, προτείνω στο ίδιο Προεδρικό Διάταγμα να καθοριστεί ο τρόπος αναγνώρισης επταετούς εργασίας στον ιδιωτικό τομέα συναφούς αντικειμένου με τον κλάδο του υπαλλήλου στο δημόσιο, διότι απ' το 2011 που ψηφίστηκε ο ν. 4024 δεν έχει διευθετηθεί το θέμα. Εκτιμώ ότι είναι αρκετοί οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι επιθυμούν να αναγνωρίσουν επταετίες και θα βοηθηθούν και τα ασφαλιστικά ταμεία διότι με την αναγνώριση θα πρέπει να πληρωθούν εισφορές επτά ετών στα ασφαλιστικά ταμεία του δημοσίου. (π.χ. υπάλληλος Διοικητικού - Λογιστικού ο οποίος έχει κωλημένα ένσημα στον ιδιωτικό τομέα ως λογιστής ή βοηθός λογιστή να μπορεί να αναγνωρίσει την επταετία του η οποία είναι συναφής με τον κλάδο του)
Γενική παρατήρηση
Σε κανένα άρθρο δεν βρήκα αναφορά για τον τρόπο αντιμετώπισης υπαλλήλων οι οποίοι δεν πιάνουν τους στόχους, είτε εσκεμένα, είτε λόγω έλλειψης προσόντων. Θα υπάρξει ειδική μέριμνα και χρόνος βελτίωσης τους? (είτε με επιμορφωτικά σεμινάρια, είτε ένα εξάμηνο προσαρμογής στα νέα δεδομένα? Δεν είναι εύκολο να αλλάξουν εργασιακές συνήθειες χρόνων και νοοτροπίες)
Στο άρθρο 5 Τα πιστοποιητικά υγείας προτείνω να ανανεώνονται ανά πενταετία όπως συμβαίνει για τα πιστοποιητικά υγείας για τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος (π.χ.γενικές εξετάσεις αίματος, θώρακος, ψυχική υγεία κ.λ.π.). Το βρίσκω απαραίτητο διότι οι δημόσιοι υπάλληλοι σε καθημερινή βάση συναλλάσονται με δεκάδες πολίτες (ειδικά στα γκισέ). Στο άρθρο 6 Σχετικά με τις αναρρωτικές άδειες προτείνω να υπάρχουν κυρώσεις όχι μόνο για τον υπάλληλο αλλά και για τον θεράποντα ιατρό ο οποίος χορηγεί ψευδείς αναρρωτικές άδειες ζημιώνοντας το ασφαλιστικό ταμείο του υπαλλήλου και κατ' επέκταση το δημόσιο. Στο άρθρο 2 Εφόσον επρόκειτο να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα στο οποίο θα καθορίζονται τα προσόντα των προϊσταμένων, προτείνω στο ίδιο Προεδρικό Διάταγμα να καθοριστεί ο τρόπος αναγνώρισης επταετούς εργασίας στον ιδιωτικό τομέα συναφούς αντικειμένου με τον κλάδο του υπαλλήλου στο δημόσιο, διότι απ' το 2011 που ψηφίστηκε ο ν. 4024 δεν έχει διευθετηθεί το θέμα. Εκτιμώ ότι είναι αρκετοί οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι επιθυμούν να αναγνωρίσουν επταετίες και θα βοηθηθούν και τα ασφαλιστικά ταμεία διότι με την αναγνώριση θα πρέπει να πληρωθούν εισφορές επτά ετών στα ασφαλιστικά ταμεία του δημοσίου. (π.χ. υπάλληλος Διοικητικού - Λογιστικού ο οποίος έχει κωλημένα ένσημα στον ιδιωτικό τομέα ως λογιστής ή βοηθός λογιστή να μπορεί να αναγνωρίσει την επταετία του η οποία είναι συναφής με τον κλάδο του) Γενική παρατήρηση Σε κανένα άρθρο δεν βρήκα αναφορά για τον τρόπο αντιμετώπισης υπαλλήλων οι οποίοι δεν πιάνουν τους στόχους, είτε εσκεμένα, είτε λόγω έλλειψης προσόντων. Θα υπάρξει ειδική μέριμνα και χρόνος βελτίωσης τους? (είτε με επιμορφωτικά σεμινάρια, είτε ένα εξάμηνο προσαρμογής στα νέα δεδομένα? Δεν είναι εύκολο να αλλάξουν εργασιακές συνήθειες χρόνων και νοοτροπίες)