Σε όλα τα παραπάνω άρθρα, περιγράφεται το "ΤΙ" θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα. Δεν καθορίζεται όμως σαφώς το "ΠΟΙΟΣ" και το "ΠΩΣ" θα κάνει τον έλεγχο κάθε υπαλλήλου. Απαιτείται να καθορισθεί αυτή η δομή, προκειμένου κάθε υπάλληλος να ελέγχεται από τον προϊστάμενό του και κάθε προϊστάμενος να γνωρίζει ότι πάντοτε ελέγχεται από κάποιον ακόμα ανώτερο. Αυτός ο τρόπος ελέγχου, δεν θα πρέπει να είναι με δαιδαλώδεις και χρονοβόρες - δικαστικού τύπου διαδικασίες αλλά άμεσος. Τα παραπτώματα θα πρέπει να ελέγχονται άμεσα, ξεκινώντας από τα μικρότερα (Θέματα ωραρίου, εμφάνισης, ακρίβειας, τάξης, σεβασμού κλπ), προκειμένου να δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον σεβασμού και να αποφεύγονται τα μεγαλύτερα, τα οποία θα πρέπει να ακολουθούν πιο σοβαρές διαδικασίες. Θεωρώ πολύ σοβαρό την δημιουργία ενός καθεστώτος που δεν θα επιτρέπει σε κανέναν να θεωρεί το εαυτό του ανεξέλεγκτο ούτε ένα λεπτό, τόσο από τον προϊστάμενό του όσο και από τον απλό πολίτη. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά (στρατιωτική ιεραρχία, συστήματα δημοσίων υπαλλήλων σε ξένες χώρες, όπου είναι αδιανόητη η μη συμμόρφωση στους κανόνες και επικρατεί ωράριο, αποτελεσματικότητα και ευγενική αντιμετώπιση του πολίτη, δίχως ίχνος αδιαφορίας). Σε ιδιαίτερους τομείς όπως αυτοί της υγείας και παιδείας, στα παραπτώματα να περιλαμβάνεται και η αδιαφορία ή η πλημμελής εκτέλεση καθήκοντος.
Σε όλα τα παραπάνω άρθρα, περιγράφεται το "ΤΙ" θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα. Δεν καθορίζεται όμως σαφώς το "ΠΟΙΟΣ" και το "ΠΩΣ" θα κάνει τον έλεγχο κάθε υπαλλήλου. Απαιτείται να καθορισθεί αυτή η δομή, προκειμένου κάθε υπάλληλος να ελέγχεται από τον προϊστάμενό του και κάθε προϊστάμενος να γνωρίζει ότι πάντοτε ελέγχεται από κάποιον ακόμα ανώτερο. Αυτός ο τρόπος ελέγχου, δεν θα πρέπει να είναι με δαιδαλώδεις και χρονοβόρες - δικαστικού τύπου διαδικασίες αλλά άμεσος. Τα παραπτώματα θα πρέπει να ελέγχονται άμεσα, ξεκινώντας από τα μικρότερα (Θέματα ωραρίου, εμφάνισης, ακρίβειας, τάξης, σεβασμού κλπ), προκειμένου να δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον σεβασμού και να αποφεύγονται τα μεγαλύτερα, τα οποία θα πρέπει να ακολουθούν πιο σοβαρές διαδικασίες. Θεωρώ πολύ σοβαρό την δημιουργία ενός καθεστώτος που δεν θα επιτρέπει σε κανέναν να θεωρεί το εαυτό του ανεξέλεγκτο ούτε ένα λεπτό, τόσο από τον προϊστάμενό του όσο και από τον απλό πολίτη. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά (στρατιωτική ιεραρχία, συστήματα δημοσίων υπαλλήλων σε ξένες χώρες, όπου είναι αδιανόητη η μη συμμόρφωση στους κανόνες και επικρατεί ωράριο, αποτελεσματικότητα και ευγενική αντιμετώπιση του πολίτη, δίχως ίχνος αδιαφορίας). Σε ιδιαίτερους τομείς όπως αυτοί της υγείας και παιδείας, στα παραπτώματα να περιλαμβάνεται και η αδιαφορία ή η πλημμελής εκτέλεση καθήκοντος.