Δεν πρόκειται να οργανωθεί καμία δημόσια διοίκηση, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία σύνταξης και γραφής των Νόμων και των διαφόρων άλλων διατάξεων.
Βεβαίως, αυτό θα πάρει χρόνια. Δεκαετίες. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Και όσες χώρες έχουν χρηστή και αποδοτική δημόσια διοίκηση, δεκαετίες (να μην πω αιώνες) τους πήρε για να την στήσουν.
Αποφασίστε λοιπόν και καθιερώστε μια αρχή, την εξής:
«ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ σε οποιονδήποτε νόμο εκδίδεται, να κάνει μνεία παλαιότερων νόμων.
Όλοι οι νόμοι ξαναγράφονται από την αρχή».
Έτσι μόνον κάθε νόμος του Ελληνικού κράτους θα είναι αυτοτελώς κατανοητός από τον κατά το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ατόμων.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ (όπως και στον παρόντα) να περιέχεται η ακόλουθη παράγραφος:
«Κάθε Νόμος, διάταξη, απόφαση, διάταγμα, εγκύκλιος ή οποιασδήποτε μορφής κανόνας προηγούμενος χρονικώς του παρόντος Νόμου, ο οποίος αντίκειται η ορίζει διαφορετικά ή αντίθετα από τα οριζόμενα στον παρόντα Νόμο, παύει ισχύων από την έναρξη ισχύος του παρόντος».
Επίσης η ανωτέρω αρχή πρέπει να διευκρινίζει περαιτέρω, το εξής:
«Ερμηνευτικά διατάγματα, αποφάσεις, εγκύκλιοι κ.λ.π. διατάξεις που εκδίδονται για την εκ των υστέρων τυχόν απαραίτητη ερμηνεία Νόμου, για τυχόν διευκρίνιση αυτού, ή για χορήγηση οδηγιών εφαρμογής, επιτρέπεται να αναφέρουν στο κείμενο μόνο το σχετικό Νόμο και τις παραγράφους του. Σε περίπτωση που είναι απαραίτητη η αναφορά και άλλου νόμου, απόφασης, διάταξης κ.λ.π. (διότι π.χ. τα οριζόμενα αποτελούν συνδυασμένη εφαρμογή Νόμων), τότε η αναφορά θα γίνεται και με παράθεση και του σχετικού κειμένου μέσα στο διάταγμα ή την απόφαση εκτός από τον αριθμό του.»
Έχω την εντύπωση πως ένας τέτοιος κανόνας πρέπει να κατοχυρωθεί συνταγματικά, ώστε να τηρείται υποχρεωτικά από όλους. Αλλά ΜΕΧΡΙ να γίνει αυτό, μπορούμε να το εφαρμόζουμε και χωρίς να το γράφει το σύνταγμα.
Η σημερινή τεχνολογία μπορεί (κάνοντας χρήση της δυνατότητας copy-paste που παρέχεται σε όλα τα προγράμματα σύνταξης κειμένων) να προσφέρει την χωρίς μεγάλο κόπο και δαπάνη εργατοωρών αναγραφή νόμων, όταν χρειάζεται να επαναληφθούν.
Ξαναγράψτε λοιπόν το νόμο που φτιάξατε, και βγάλτε από μέσα όλα τα κείμενα τύπου «Το άρθρο τάδε του τάδε νόμου αντικαθίσταται ως ακολούθως». Για τον απλό λόγο ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλα άρθρα, σε άλλους νόμους, που ξεχάσατε να τα αντικαταστήσετε.
Και το αποτέλεσμα δεν θα είναι αυτό που θέλετε.
Δεν πρόκειται να οργανωθεί καμία δημόσια διοίκηση, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία σύνταξης και γραφής των Νόμων και των διαφόρων άλλων διατάξεων. Βεβαίως, αυτό θα πάρει χρόνια. Δεκαετίες. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Και όσες χώρες έχουν χρηστή και αποδοτική δημόσια διοίκηση, δεκαετίες (να μην πω αιώνες) τους πήρε για να την στήσουν. Αποφασίστε λοιπόν και καθιερώστε μια αρχή, την εξής: «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ σε οποιονδήποτε νόμο εκδίδεται, να κάνει μνεία παλαιότερων νόμων. Όλοι οι νόμοι ξαναγράφονται από την αρχή». Έτσι μόνον κάθε νόμος του Ελληνικού κράτους θα είναι αυτοτελώς κατανοητός από τον κατά το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ατόμων. Για να γίνει αυτό θα πρέπει ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ (όπως και στον παρόντα) να περιέχεται η ακόλουθη παράγραφος: «Κάθε Νόμος, διάταξη, απόφαση, διάταγμα, εγκύκλιος ή οποιασδήποτε μορφής κανόνας προηγούμενος χρονικώς του παρόντος Νόμου, ο οποίος αντίκειται η ορίζει διαφορετικά ή αντίθετα από τα οριζόμενα στον παρόντα Νόμο, παύει ισχύων από την έναρξη ισχύος του παρόντος». Επίσης η ανωτέρω αρχή πρέπει να διευκρινίζει περαιτέρω, το εξής: «Ερμηνευτικά διατάγματα, αποφάσεις, εγκύκλιοι κ.λ.π. διατάξεις που εκδίδονται για την εκ των υστέρων τυχόν απαραίτητη ερμηνεία Νόμου, για τυχόν διευκρίνιση αυτού, ή για χορήγηση οδηγιών εφαρμογής, επιτρέπεται να αναφέρουν στο κείμενο μόνο το σχετικό Νόμο και τις παραγράφους του. Σε περίπτωση που είναι απαραίτητη η αναφορά και άλλου νόμου, απόφασης, διάταξης κ.λ.π. (διότι π.χ. τα οριζόμενα αποτελούν συνδυασμένη εφαρμογή Νόμων), τότε η αναφορά θα γίνεται και με παράθεση και του σχετικού κειμένου μέσα στο διάταγμα ή την απόφαση εκτός από τον αριθμό του.» Έχω την εντύπωση πως ένας τέτοιος κανόνας πρέπει να κατοχυρωθεί συνταγματικά, ώστε να τηρείται υποχρεωτικά από όλους. Αλλά ΜΕΧΡΙ να γίνει αυτό, μπορούμε να το εφαρμόζουμε και χωρίς να το γράφει το σύνταγμα. Η σημερινή τεχνολογία μπορεί (κάνοντας χρήση της δυνατότητας copy-paste που παρέχεται σε όλα τα προγράμματα σύνταξης κειμένων) να προσφέρει την χωρίς μεγάλο κόπο και δαπάνη εργατοωρών αναγραφή νόμων, όταν χρειάζεται να επαναληφθούν. Ξαναγράψτε λοιπόν το νόμο που φτιάξατε, και βγάλτε από μέσα όλα τα κείμενα τύπου «Το άρθρο τάδε του τάδε νόμου αντικαθίσταται ως ακολούθως». Για τον απλό λόγο ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλα άρθρα, σε άλλους νόμους, που ξεχάσατε να τα αντικαταστήσετε. Και το αποτέλεσμα δεν θα είναι αυτό που θέλετε.