Ειδικά στο πειθαρχικό δίκαιο που προτείνατε φαίνεται ολοκάθαρα ότι εξαιτίας της χρόνιας ανικανότητας της διοίκησης (με ξεκάθαρη ευθύνη των πολιτικών και λοιπών προισταμένων)να εφαρμόσει τον νόμο και να τιμωρήσει τους παραβάτες σερνόσαστε τώρα απο τις περιστάσεις σε έναν διαγωνισμό πλειοδοσίας σε αυστηρότητα που σας οδηγεί σε υπερβολές και παραλογισμούς. Αυτό αποδεικνύεται και απο το γεγονός ότι μέσα σε ένα χρόνο έρχεστε για τρίτη φορά να διορθώσετε τον νόμο. Ίσως αν και ο εγωισμός σας ,σας το επιτρέψει την τέταρτη φορά φανείτε πιο συνετοί και μετριοπαθείς, όπως οφείλει να ειναι ένας νομοθέτης.
Στην ουσία τώρα με αφορμή την ρύθμιση αυτή θέλω να κάνω κριτική γενικά του Πειθαρχικού κώδικα.Για το αρθρ.103 του Υπαλληλικου Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε τελικά με την περ.1 της υποπαραγράφου Ζ.3. άρθρου πρώτου Ν.4093/2012, έχω να πω τα εξής: Η περ. 1.ε πρέπει να καταργηθεί σχεδόν ολόκληρη. Ειναι εξαιρετικά αυστηρή.Υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο-που φοβάμαι ότι το ξεπερνάτε- πέραν του οποίου ο φόβος δρα ανασταλτικά σε όποια προσπαθεια μειωνοντας τελικά την αποδοτικότητα. Τα μόνα πειθαρχικά παραπτώματα που θα δικαιολογούσαν την αυτοδικαιη θέση σε αργία του υπαλλήλου είναι:
- αυτό της περ.α του αρθρ. 107 (πράξεις με τις οποίες εκδηλώνεται άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος ή έλλειψη αφοσίωσης στην
Πατρίδα και τη Δημοκρατία)που πρέπει να οριστούν ποιες είναι,
- περ.γ (η παράβαση καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα
ή άλλους ειδικούς ποινικούς νόμους),
- περ. δ (η απόκτηση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος προς όφελος του ιδίου του υπαλλήλου ή τρίτου προσώπου, κατά την άσκηση των καθηκόντων του ή εξαφορμής αυτών) μόνο όμως με την προυπόθεση ότι θα συγκεκριμενοποιηθεί και θα ποσοτικοποιηθεί το ύψος του ανταλλάγματος άνω του οποίου θα τίθεται η ποινή της αυτοδίκαιης αργίας (γιατι δεν μπορεί απο την μία να εισηγείστε τόσο αυστηρή ποινή και απο την άλλη με άλλη ρύθμιση να επιτρέπετε την εκδήλωση της ευγνωμοσύνης του πολίτη προς τον υπάλληλο με μη χρηματικό αντάλλαγμα,-δηλαδή εκείνη η δωροδοκία δεν διαφθείρει;;;) ,
- περ. ι (η αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση των καθηκόντων),και πάλι θα πρέπει να ποσοτικοποιηθεί το μέτρο και να οριστεί ένα κατώφλι π.χ 5 ημερών αδικαιολόγητης αποχής ,πέραν του οποίου θα τίθεται αυτοδικαια η ποινή της αργίας,
- περ. κγ (η φθορά λόγω ασυνήθιστης χρήσης, η εγκατάλειψη ή η παράνομη χρήση πράγματος το οποίο ανήκει στην υπηρεσία),επίσης εφόσον, αφενός συγκεκριμενοποιηθεί,αφετέρου αποδεικνύεται δόλος ή βαρεια αμέλεια του υπαλλήλου (σκεφτείτε μόνο ότι είναι πολύ εύκολο ένας υπάλληλος να συμμετέχει άθελά του στην φθορά ενός Η/Υ ή ενός δικτύου, χρησιμοποιώντας εν αγνοία του παράνομο λογισμικό που ήταν εγκατεστημένο απο πριν στον υπολογιστή του)
Όλα τα υπόλοιπα πειθαρχικά παραπτώματα θα πρέπει να τιμωρούνται μεν αλλά με άλλες ποινές και όχι τόσο εύκολα να τίθεται ο υπάλληλος σε αργία.Εφόσον για κάποια απο τα υπόλοιπα παράπτωματα υπάρχει και υποτροπή τότε ο υπάλληλος να μπορεί να τεθεί σε αργία.
Τέλος επειδή η σύγχυση λόγω της ασάφειας του νόμου δημιουργεί στην πράξη τέρατα μεσα σε μέρικά σκοτεινά κεφάλια , παρακαλώ διευκρινήστε οπωσδήποτε τα εξής:
1)Τι ακριβώς ορίζετε ώς "η αναξιοπρεπής ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας".Ποια είναι η κόκκινη γραμμή της δημοσιουπαλληλικής ηθικής;Πιστεύω ότι η εν λόγω διάταξη πρέπει ή να αντικατασταθεί με πολυ συγκεκριμένους περιορισμούς ή να φύγει ολόκληρη.
2)Όταν αποφασίζετε να τιμωρήσετε με αυστηρότερη ποινή (θεση σε αργία) το ήσσον - δηλαδή την περ. κζ) μη τήρηση του ωραρίου από τον υπάλληλο και παράλειψη του προϊσταμένου να ελέγχει την τήρησή
του -, ενώ τιμωρείτε με μικρότερη ποινή το μείζον - περ.κη) αμέλεια ή ατελής εκπλήρωση του υπηρεσιακού καθήκοντος -, θεωρείτε ότι νομοθετείτε σωστά και σύμφωνα με την αρχη της αναλογικότητας ή μήπως θέλετε απλά να είστε της μόδας;;;
Στην παρούσα διάταξη λέτε ότι "Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της ως άνω προθεσμίας, ο υπάλληλος παραμένει σε αργία". Τέτοιες διατάξεις εισάγεται και σε πολλά άλλα σημεία και τις θεωρώ βαθειά αντιδημοκρατικες αφού υπονομεύουν τον δημόσιο έλεγχο μέσω της κατάργησης της λογοδοσίας και εμμεσα στρώνουν το έδαφος για τη σωρεία καταχρησεων και την ατιμωρησία της διοικησης.Εαν θέλετε να προστατευσετε την διοικηση απο την πιθανότητα κατάχρησης απο τον υπάλληλο του δικαιώματος του να αιτιάται την αναστολή της αργίας, τότε απλά περιορίστε το σε μία φορά το χρόνο ή το εξάμηνο. Μην απαλλάσετε όμως την διοικηση απο την υποχρέωση της να απαντήσει.
Τι να πω; Κουράστηκα . Το πειθαρχικό δίκαιο μπαζει απο παντού . Είναι και Πάσχα ... Διαλέξατε τις ημέρες ,μπράβο σας.
Ειδικά στο πειθαρχικό δίκαιο που προτείνατε φαίνεται ολοκάθαρα ότι εξαιτίας της χρόνιας ανικανότητας της διοίκησης (με ξεκάθαρη ευθύνη των πολιτικών και λοιπών προισταμένων)να εφαρμόσει τον νόμο και να τιμωρήσει τους παραβάτες σερνόσαστε τώρα απο τις περιστάσεις σε έναν διαγωνισμό πλειοδοσίας σε αυστηρότητα που σας οδηγεί σε υπερβολές και παραλογισμούς. Αυτό αποδεικνύεται και απο το γεγονός ότι μέσα σε ένα χρόνο έρχεστε για τρίτη φορά να διορθώσετε τον νόμο. Ίσως αν και ο εγωισμός σας ,σας το επιτρέψει την τέταρτη φορά φανείτε πιο συνετοί και μετριοπαθείς, όπως οφείλει να ειναι ένας νομοθέτης. Στην ουσία τώρα με αφορμή την ρύθμιση αυτή θέλω να κάνω κριτική γενικά του Πειθαρχικού κώδικα.Για το αρθρ.103 του Υπαλληλικου Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε τελικά με την περ.1 της υποπαραγράφου Ζ.3. άρθρου πρώτου Ν.4093/2012, έχω να πω τα εξής: Η περ. 1.ε πρέπει να καταργηθεί σχεδόν ολόκληρη. Ειναι εξαιρετικά αυστηρή.Υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο-που φοβάμαι ότι το ξεπερνάτε- πέραν του οποίου ο φόβος δρα ανασταλτικά σε όποια προσπαθεια μειωνοντας τελικά την αποδοτικότητα. Τα μόνα πειθαρχικά παραπτώματα που θα δικαιολογούσαν την αυτοδικαιη θέση σε αργία του υπαλλήλου είναι: - αυτό της περ.α του αρθρ. 107 (πράξεις με τις οποίες εκδηλώνεται άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος ή έλλειψη αφοσίωσης στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία)που πρέπει να οριστούν ποιες είναι, - περ.γ (η παράβαση καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή άλλους ειδικούς ποινικούς νόμους), - περ. δ (η απόκτηση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος προς όφελος του ιδίου του υπαλλήλου ή τρίτου προσώπου, κατά την άσκηση των καθηκόντων του ή εξαφορμής αυτών) μόνο όμως με την προυπόθεση ότι θα συγκεκριμενοποιηθεί και θα ποσοτικοποιηθεί το ύψος του ανταλλάγματος άνω του οποίου θα τίθεται η ποινή της αυτοδίκαιης αργίας (γιατι δεν μπορεί απο την μία να εισηγείστε τόσο αυστηρή ποινή και απο την άλλη με άλλη ρύθμιση να επιτρέπετε την εκδήλωση της ευγνωμοσύνης του πολίτη προς τον υπάλληλο με μη χρηματικό αντάλλαγμα,-δηλαδή εκείνη η δωροδοκία δεν διαφθείρει;;;) , - περ. ι (η αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση των καθηκόντων),και πάλι θα πρέπει να ποσοτικοποιηθεί το μέτρο και να οριστεί ένα κατώφλι π.χ 5 ημερών αδικαιολόγητης αποχής ,πέραν του οποίου θα τίθεται αυτοδικαια η ποινή της αργίας, - περ. κγ (η φθορά λόγω ασυνήθιστης χρήσης, η εγκατάλειψη ή η παράνομη χρήση πράγματος το οποίο ανήκει στην υπηρεσία),επίσης εφόσον, αφενός συγκεκριμενοποιηθεί,αφετέρου αποδεικνύεται δόλος ή βαρεια αμέλεια του υπαλλήλου (σκεφτείτε μόνο ότι είναι πολύ εύκολο ένας υπάλληλος να συμμετέχει άθελά του στην φθορά ενός Η/Υ ή ενός δικτύου, χρησιμοποιώντας εν αγνοία του παράνομο λογισμικό που ήταν εγκατεστημένο απο πριν στον υπολογιστή του) Όλα τα υπόλοιπα πειθαρχικά παραπτώματα θα πρέπει να τιμωρούνται μεν αλλά με άλλες ποινές και όχι τόσο εύκολα να τίθεται ο υπάλληλος σε αργία.Εφόσον για κάποια απο τα υπόλοιπα παράπτωματα υπάρχει και υποτροπή τότε ο υπάλληλος να μπορεί να τεθεί σε αργία. Τέλος επειδή η σύγχυση λόγω της ασάφειας του νόμου δημιουργεί στην πράξη τέρατα μεσα σε μέρικά σκοτεινά κεφάλια , παρακαλώ διευκρινήστε οπωσδήποτε τα εξής: 1)Τι ακριβώς ορίζετε ώς "η αναξιοπρεπής ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας".Ποια είναι η κόκκινη γραμμή της δημοσιουπαλληλικής ηθικής;Πιστεύω ότι η εν λόγω διάταξη πρέπει ή να αντικατασταθεί με πολυ συγκεκριμένους περιορισμούς ή να φύγει ολόκληρη. 2)Όταν αποφασίζετε να τιμωρήσετε με αυστηρότερη ποινή (θεση σε αργία) το ήσσον - δηλαδή την περ. κζ) μη τήρηση του ωραρίου από τον υπάλληλο και παράλειψη του προϊσταμένου να ελέγχει την τήρησή του -, ενώ τιμωρείτε με μικρότερη ποινή το μείζον - περ.κη) αμέλεια ή ατελής εκπλήρωση του υπηρεσιακού καθήκοντος -, θεωρείτε ότι νομοθετείτε σωστά και σύμφωνα με την αρχη της αναλογικότητας ή μήπως θέλετε απλά να είστε της μόδας;;; Στην παρούσα διάταξη λέτε ότι "Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της ως άνω προθεσμίας, ο υπάλληλος παραμένει σε αργία". Τέτοιες διατάξεις εισάγεται και σε πολλά άλλα σημεία και τις θεωρώ βαθειά αντιδημοκρατικες αφού υπονομεύουν τον δημόσιο έλεγχο μέσω της κατάργησης της λογοδοσίας και εμμεσα στρώνουν το έδαφος για τη σωρεία καταχρησεων και την ατιμωρησία της διοικησης.Εαν θέλετε να προστατευσετε την διοικηση απο την πιθανότητα κατάχρησης απο τον υπάλληλο του δικαιώματος του να αιτιάται την αναστολή της αργίας, τότε απλά περιορίστε το σε μία φορά το χρόνο ή το εξάμηνο. Μην απαλλάσετε όμως την διοικηση απο την υποχρέωση της να απαντήσει. Τι να πω; Κουράστηκα . Το πειθαρχικό δίκαιο μπαζει απο παντού . Είναι και Πάσχα ... Διαλέξατε τις ημέρες ,μπράβο σας.