Άρθρο 107 περίπτωση ιζ)
Αναφέρεται ότι πειθαρχικό παράπτωμα είναι και "η άσκηση κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής που γίνεται δημοσίως, γραπτώς ή προφορικώς, με σκόπιμη χρήση εν γνώσει εκδήλως ανακριβών στοιχείων ή με χαρακτηριστικά απρεπείς εκφράσεις"
1. Απαγορεύεται στον υπάλληλο να ασκεί κριτική στους ανωτέρους του;
2. Ποιά σκοπιμότητα υπηρετεί αυτή η διάταξη;
3. Τι θα πει χαρακτηριστικά απρεπείς εκφράσεις;
4. Ποιός είναι αυτός που θα κρίνει αν οι εκφράσεις είναι ευπρεπείς ή όχι;
5. Έχει σκεφτεί κανείς ότι αυτή η διάταξη είναι ιδανική για να κουκουλώνονται τα κακώς κείμενα του δημοσίου;
6. Γιατί ένας υπάλληλος να εκφραστεί δημοσίως και να καταγγείλει τις παρανομίες ή τις ολιγωρίες της δημόσιας διοίκησης ή των πολιτικών προσώπων, όταν πάντα θα επικρέμεται από πάνω του η φόβος ότι μπορεί να διωχθεί πειθαρχικά; (ειδικότερα δε για τα πολιτικά πρόσωπα π.χ. Υπουργούς, αυτοί μπορούν να εκκινήσουν τη διαδικασία πειθαρχικής δίωξης εναντίον του υπαλλήλου ενώ φυσικά αυτός δεν μπορεί να τους κάνει τίποτα γιατί προστατεύονται από τη βουλευτική ασυλία!!)
Η πρόταση αυτή πρέπει να παραληφθεί εντελώς γιατί αφενός δεν εξυπηρετεί καμία σκοπιμότητα αφετέρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φόβητρο για τους υπαλλήλους εκείνους που θέλουν να καταγγείλουν κακώς κείμενα της υπηρεσίας τους.
Άρθρο 107 περίπτωση ιζ) Αναφέρεται ότι πειθαρχικό παράπτωμα είναι και "η άσκηση κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής που γίνεται δημοσίως, γραπτώς ή προφορικώς, με σκόπιμη χρήση εν γνώσει εκδήλως ανακριβών στοιχείων ή με χαρακτηριστικά απρεπείς εκφράσεις" 1. Απαγορεύεται στον υπάλληλο να ασκεί κριτική στους ανωτέρους του; 2. Ποιά σκοπιμότητα υπηρετεί αυτή η διάταξη; 3. Τι θα πει χαρακτηριστικά απρεπείς εκφράσεις; 4. Ποιός είναι αυτός που θα κρίνει αν οι εκφράσεις είναι ευπρεπείς ή όχι; 5. Έχει σκεφτεί κανείς ότι αυτή η διάταξη είναι ιδανική για να κουκουλώνονται τα κακώς κείμενα του δημοσίου; 6. Γιατί ένας υπάλληλος να εκφραστεί δημοσίως και να καταγγείλει τις παρανομίες ή τις ολιγωρίες της δημόσιας διοίκησης ή των πολιτικών προσώπων, όταν πάντα θα επικρέμεται από πάνω του η φόβος ότι μπορεί να διωχθεί πειθαρχικά; (ειδικότερα δε για τα πολιτικά πρόσωπα π.χ. Υπουργούς, αυτοί μπορούν να εκκινήσουν τη διαδικασία πειθαρχικής δίωξης εναντίον του υπαλλήλου ενώ φυσικά αυτός δεν μπορεί να τους κάνει τίποτα γιατί προστατεύονται από τη βουλευτική ασυλία!!) Η πρόταση αυτή πρέπει να παραληφθεί εντελώς γιατί αφενός δεν εξυπηρετεί καμία σκοπιμότητα αφετέρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φόβητρο για τους υπαλλήλους εκείνους που θέλουν να καταγγείλουν κακώς κείμενα της υπηρεσίας τους.