Είμαι Προϊστάμενος Τεχνικής Υπηρεσίας με 19 χρόνια θητείας στο Δημόσιο και καθώς διαβάζω όλα αυτά τα σχόλια από τόσους "αδικημένους" στις υπηρεσίες τους, αναρωτιέμαι: Η εμπειρία,το φιλότιμο, τα χρόνια υπηρεσίας, η εργατικότητα, η γνώση των τοπικών συνθηκών, η αξιολόγηση ενός υπαλλήλου, τόση μικρή σημασία έχουν μπροστά σε ένα μεταπτυχιακό ή σε 2 άριστες ξένες γλώσσες; Οι περισσότερες υπηρεσίες πασχίζουν να συνεννοηθούν στα Ελληνικά με τις υπόλοιπες υπηρεσίες ή και με το κόσμο που προσέρχεται σε αυτές αλλά για την κρίση των προϊσταμένων τους βαθμολογείται υποψήφιος με 160 μόρια εάν γνωρίζει δύο ξένες γλώσσες (άσχετα εάν δεν πρόκειται να τις χρειαστεί ποτέ του κατά τη διάρκεια της θητείας του). Ένας πιτσιρικάς που έκανε μετά τις σπουδές του ένα μεταπτυχιακό για να αυξήσει τις πιθανότητές του να διοριστεί στο Δημόσιο (λόγω του ΑΣΕΠ) θίγεται σήμερα και ξεσπαθώνει έναντι των παλαιότερων υπαλλήλων (αν και πριμοδοτείται με 160 μόρια για τη θέση του Προϊσταμένου) καθώς θεωρεί ότι αδικείται μη ασκώντας καθήκοντα Προϊσταμένου ή Διευθυντή (άσχετα εάν καθημερινά καλύπτεται από την ομπρέλα προστασίας που αυτοί του παρέχουν ή αγνοεί πόσες σοβαρές και "επικίνδυνες" αποφάσεις λαμβάνονται καθημερινά από αυτούς με βάση την εμπειρία τους χωρίς ο χθεσινός υπάλληλος να χάνει την ησυχία του και την ανεμελιά του). Είναι σαν κάτι δεντράκια σε ένα δάσος που βρίσκονται μεν στη σκιά αλλά και στη προστασία των μεγαλύτερων και ισχυρότερων δέντρων αλλά βιάζονται να ψηλώσουν γρήγορα για να βγουν στον ήλιο έστω και εάν δεν έχουν δυνατές ρίζες ή ισχυρό κορμό. Όλοι μας γνωρίζουμε τι ακολουθεί όταν έρχεται η ώρα της κρίσης.
Πολλοί βέβαια Προϊστάμενοι είναι ανεπαρκείς στα καθήκοντά τους. Είναι λιγότεροι όμως οι ανεπαρκείς κάτοχοι Μεταπτυχιακών ή οι γνώστες ξένων γλωσσών; Είναι ποτέ δυνατόν οι παλαιότεροι υπάλληλοι να ανταγωνιστούν τους νεώτερους με βάση τα κριτήρια που έχουν θεσπιστεί; Στην εποχή μου ένας στους είκοσι Μηχανικούς προχωρούσε σε Μεταπτυχιακό. Σήμερα, ένας στους είκοσι που σκοπεύει να απασχοληθεί στο Δημόσιο δεν προχωρά στο Μεταπτυχιακό ή στις 2 ξένες γλώσσες. Γιατί αυτό τον κάνει καταλληλότερο για την Διοίκηση μιας υπηρεσίας; Οι περισσότεροι από εσάς εάν κρίνω από τα σχόλιά σας δεν το καταλαβαίνετε. Όταν όμως έρθει η σειρά σας (να εισαχθεί η επόμενη άγουρη αλλά με περισσότερα τυπικά προσόντα γενιά υπαλλήλων) θα με θυμηθείτε.
Η κρίση στο Δημόσιο υπάρχει λόγω της αδυναμίας αντικειμενικής αξιολόγησης για τα καθήκοντα του καθενός μας. Μακάρι να ήταν τόσο εύκολη η λύση του προβλήματος αυτού απλά με την βαθμολόγηση των τυπικών προσόντων των υπαλλήλων.
Θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή από τους συντάκτες του Νομοσχεδίου και να αποφύγουν ισοπεδωτικές αντιλήψεις μιας υποτιθέμενης αξιοκρατίας η οποία θα βασίζεται όμως σε κριτήρια άσχετα με τα πραγματικά πλεονεκτήματα που πρέπει να έχει ένας Προϊστάμενος. Δυστυχώς, (και ειλικρινά μακάρι να αποδειχθώ λάθος) η ζημιά που πρόκειται να προκληθεί και η οποία θα φανεί στις καταστάσεις κρίσεων (όχι μεγάλων, από αυτές τις μικρές και έκτακτες που όλοι μας αντιμετωπίζουμε στις υπηρεσίες μας) θα είναι μεγάλη και δύσκολα αναστρέψιμη.
Είμαι Προϊστάμενος Τεχνικής Υπηρεσίας με 19 χρόνια θητείας στο Δημόσιο και καθώς διαβάζω όλα αυτά τα σχόλια από τόσους "αδικημένους" στις υπηρεσίες τους, αναρωτιέμαι: Η εμπειρία,το φιλότιμο, τα χρόνια υπηρεσίας, η εργατικότητα, η γνώση των τοπικών συνθηκών, η αξιολόγηση ενός υπαλλήλου, τόση μικρή σημασία έχουν μπροστά σε ένα μεταπτυχιακό ή σε 2 άριστες ξένες γλώσσες; Οι περισσότερες υπηρεσίες πασχίζουν να συνεννοηθούν στα Ελληνικά με τις υπόλοιπες υπηρεσίες ή και με το κόσμο που προσέρχεται σε αυτές αλλά για την κρίση των προϊσταμένων τους βαθμολογείται υποψήφιος με 160 μόρια εάν γνωρίζει δύο ξένες γλώσσες (άσχετα εάν δεν πρόκειται να τις χρειαστεί ποτέ του κατά τη διάρκεια της θητείας του). Ένας πιτσιρικάς που έκανε μετά τις σπουδές του ένα μεταπτυχιακό για να αυξήσει τις πιθανότητές του να διοριστεί στο Δημόσιο (λόγω του ΑΣΕΠ) θίγεται σήμερα και ξεσπαθώνει έναντι των παλαιότερων υπαλλήλων (αν και πριμοδοτείται με 160 μόρια για τη θέση του Προϊσταμένου) καθώς θεωρεί ότι αδικείται μη ασκώντας καθήκοντα Προϊσταμένου ή Διευθυντή (άσχετα εάν καθημερινά καλύπτεται από την ομπρέλα προστασίας που αυτοί του παρέχουν ή αγνοεί πόσες σοβαρές και "επικίνδυνες" αποφάσεις λαμβάνονται καθημερινά από αυτούς με βάση την εμπειρία τους χωρίς ο χθεσινός υπάλληλος να χάνει την ησυχία του και την ανεμελιά του). Είναι σαν κάτι δεντράκια σε ένα δάσος που βρίσκονται μεν στη σκιά αλλά και στη προστασία των μεγαλύτερων και ισχυρότερων δέντρων αλλά βιάζονται να ψηλώσουν γρήγορα για να βγουν στον ήλιο έστω και εάν δεν έχουν δυνατές ρίζες ή ισχυρό κορμό. Όλοι μας γνωρίζουμε τι ακολουθεί όταν έρχεται η ώρα της κρίσης. Πολλοί βέβαια Προϊστάμενοι είναι ανεπαρκείς στα καθήκοντά τους. Είναι λιγότεροι όμως οι ανεπαρκείς κάτοχοι Μεταπτυχιακών ή οι γνώστες ξένων γλωσσών; Είναι ποτέ δυνατόν οι παλαιότεροι υπάλληλοι να ανταγωνιστούν τους νεώτερους με βάση τα κριτήρια που έχουν θεσπιστεί; Στην εποχή μου ένας στους είκοσι Μηχανικούς προχωρούσε σε Μεταπτυχιακό. Σήμερα, ένας στους είκοσι που σκοπεύει να απασχοληθεί στο Δημόσιο δεν προχωρά στο Μεταπτυχιακό ή στις 2 ξένες γλώσσες. Γιατί αυτό τον κάνει καταλληλότερο για την Διοίκηση μιας υπηρεσίας; Οι περισσότεροι από εσάς εάν κρίνω από τα σχόλιά σας δεν το καταλαβαίνετε. Όταν όμως έρθει η σειρά σας (να εισαχθεί η επόμενη άγουρη αλλά με περισσότερα τυπικά προσόντα γενιά υπαλλήλων) θα με θυμηθείτε. Η κρίση στο Δημόσιο υπάρχει λόγω της αδυναμίας αντικειμενικής αξιολόγησης για τα καθήκοντα του καθενός μας. Μακάρι να ήταν τόσο εύκολη η λύση του προβλήματος αυτού απλά με την βαθμολόγηση των τυπικών προσόντων των υπαλλήλων. Θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή από τους συντάκτες του Νομοσχεδίου και να αποφύγουν ισοπεδωτικές αντιλήψεις μιας υποτιθέμενης αξιοκρατίας η οποία θα βασίζεται όμως σε κριτήρια άσχετα με τα πραγματικά πλεονεκτήματα που πρέπει να έχει ένας Προϊστάμενος. Δυστυχώς, (και ειλικρινά μακάρι να αποδειχθώ λάθος) η ζημιά που πρόκειται να προκληθεί και η οποία θα φανεί στις καταστάσεις κρίσεων (όχι μεγάλων, από αυτές τις μικρές και έκτακτες που όλοι μας αντιμετωπίζουμε στις υπηρεσίες μας) θα είναι μεγάλη και δύσκολα αναστρέψιμη.