Σχέδιο Δράσης OGP OGP

Αρχική Πειθαρχικό Δίκαιο των υπαλλήλων του ΔημοσίουΆρθρο πρώτο: Το κεφάλαιο ΣΤ’ του μέρους Δ’ του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007, 26 Α) αντικαθίσταται ως εξής:Σχόλιο του χρήστη Αναστάσιος Κ.Λ. Παπαγγέλου | 8 Νοεμβρίου 2011, 16:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αναστάσιος Κ.Λ. Παπαγγέλου' | 8 Νοεμβρίου 2011, 16:12

    Δυστυχώς θα πρέπει να είμαι αρνητικός ως προς ορισμένα σημεία της προτεινομένης ρυθμίσεως. Ειδικότερα, θα πρέπει η πρώτη διάταξη να μεταβληθεί ως ακολούθως: "1. Τίθεται αυτοδίκαια σε αργία ο υπάλληλος ο οποίος στερήθηκε την προσωπική του ελευθερία, ύστερα από ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ απόφαση ποινικού δικαστηρίου ή ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΕΠΙΒΟΛΗ προσωρινής κράτησης." Όπως ήδη εξετέθη, το τεκμήριον αθωότητος επιτάσσει την προστασία της εργασιακής επιβιώσεως του οιονεί κατηγορουμένου (εξεταζομένου κατά το στάδιο της προανακρίσεως) ούτως ώστε να μην τιμωρηθεί (και μάλιστα δίς) αδίκως ένας άνθρωπος ο οποίος αδίκως κατηγορήθηκε και ενδεχομένως ενεπλάκη λόγω αντεκδικήσεων ή κομματικών διώξεων. Από την άλλη μεριά, πράγματι ο προσωρινώς κρατούμενος, ούτως ή άλλως, δεν δύναται να εξακολουθήσει να εργάζεται εις την Υπηρεσία του Δημοσίου, ενώ η καταδίκη οφείλει να έχει καταστεί αμτέκλητος ώστε να επιφέρει απαραίτητα εχέγγυα (πλην κακοδικίας και αναψηλαφήσεως) περί δικαίας κρίσεως. Κατωτέρω, η επόμενη παράγραφος του ιδίου άρθρου οφείλει να αναδιαμορφωθεί ως ακολούθως: " Υπάλληλος που παραπέμφθηκε αμετακλήτως στο ακροατήριο προκειμένου να δικαστεί για τα αδικήματα της δωροδοκίας, της υπεξαίρεσης περί την υπηρεσία, της κατάχρησης ανηλίκων σε ασέλγεια, της ασέλγειας με κατάχρηση εξουσίας ή της πορνογραφίας ανηλίκων, τίθεται αυτοδίκαια σε αργία, μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Ο υπάλληλος επανέρχεται στην υπηρεσία μόνο αν αθωωθεί με ΟΡΙΣΤΙΚΗ ή ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ δικαστική απόφαση." ακριβώς βάσει του τεκμηρίου αθωότητος που διατρέχει το πειθαρχικό και ποινικό Δίκαιο. Δεν είναι δυνατόν η επάνοδος εις την υπηρεσία να εξαρτάται εκ της εξαντλήσεως των τακτικών και εκτάκτων ενδίκων μέσων (έως τον Άρειο Πάγο δηλαδή) κάτι που σημαίνει υπερδεκαετή παραμονή εκτός υπηρεσίας, ενώ η αποπομπή (επιτιμητική και ιδιαζόντως ειδεχθής στις μικρές κοινωνίες) να γίνεται με την απλή επιβολή περιοριστικών όρων ή πρωτοδίκου αποφάσεως. Το Δημόσιο Συμφέρον θα πρέπει να παραβλάπτεται και δή αποδεδειγμένως, ώστε να αποπεμφθεί ένας εργαζόμενος, διαρκούσης της ποινικής δίκης, δεδομένης της ανεξαρτησίας της πειθαρχικής και ποινικής διαδικασίας (έστω και εάν κινούνται εν παραλλήλω). Η παρ. 2 καλό θα ήτο να αναδιαμορφωθεί ως ακολούθως: "Τίθεται αυτοδίκαια σε αργία ο υπάλληλος στον οποίο επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης ή της προσωρινής παύσης άνω των έξι (6) μηνών. Η αργία αρχίζει από την κοινοποίηση της πειθαρχικής απόφασης στον υπάλληλο και λήγει είτε την τελευταία ημέρα της ΕΞΗΝΤΑΗΜΕΡΗΣ (60 ΗΜΕΡΩΝ) προθεσμίας άσκησης προσφυγής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του αρμόδιου διοικητικού εφετείου είτε εφόσον έχει ασκηθεί προσφυγή, την ημέρα της δημοσίευσης της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του διοικητικού εφετείου, ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ." Η βελτίωση αυτή προτείνεται, αφ' ενός ώστε να υπάρχει ασφάλεια δικαίου ως προς την ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ υποβολής των ενδίκων μέσων (προσφυγής ή Αιτήσεως Ακυρώσεως) και, αφ' ετέρου, ώστε να γνωστοποιείται σε όλους (Πειθαρχικώς Προϊσταμένους και ελεγχόμενο πειθαρχικώς) η δυνατότης αναστολής εκτελέσεως της αργίας. Επιφυλασσόμενος διά την υποβολή προσθήκης, Ευχαριστώ για την ευκαιρία διαλόγου.