Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση που μπορεί να δίνει μια διέξοδο στο φαινόμενο ατιμωρησίας των υπαλλήλων.
Το πρόβλημα συνοπτικά έχει τις ακόλουθες εκφάνσεις:
α. καθυστέρηση στην επιβολή της ποινής
β. μειωμένης δυνατότητας ελέγχου των υπαλλήλων από τους προϊσταμένους και τήρησης των διαταγών και κανονισμών των οργανισμών
γ. χρονοβόρα διαδικασία άσκησης πειθαρχικού ελέγχου από τους διευθυντές κάτι που τους αποθαρρύνει από το να ασκούν τα καθήκοντά τους.
Το περίγραμμα της πρότασης:
Ο διευθυντής ή διοικητής (το πρόσωπο που έχει τη σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας) να μπορεί να βαθμολογεί και σε περίπτωση που ο υπάλληλος κρίνεται ακατάλληλος – και χωρίς κάποια άλλη διαδικασία – να του δίνεται μια ακόμη ευκαιρία μεταθέτοντάς τον σε άλλη υπηρεσία συγγενούς αρμοδιότητας. Αυτή η δικλείδα ασφαλείας δίνεται ώστε να αποφευχθεί η προσωπική εμπάθεια από τη μεριά του προϊσταμένου. Σε περίπτωση που στην επόμενη υπηρεσία διακριθεί ή δεν έχει πρόβλημα, να καθαρίζεται ο φάκελος του. Σε αντίθετη περίπτωση – δηλαδή αν κριθεί ακατάλληλος για δεύτερη φορά- να του δίνεται μια τελευταία ευκαιρία. Την τρίτη φορά – και χωρίς άλλη δικαιολόγηση να απολύεται.
Γνωρίζω ότι αυτή η πρόταση μπορεί να φαίνεται ακραία και να χωρά μεγάλη συζήτηση αλλά πιστέψτε με μετά από πολλά χρόνια που υπηρετώ στο δημόσιο τομέα βλέπω να είναι η μόνη λύση ανάκτησης της διοικητικής σχέσης προϊσταμένου – υφισταμένου.
Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση που μπορεί να δίνει μια διέξοδο στο φαινόμενο ατιμωρησίας των υπαλλήλων. Το πρόβλημα συνοπτικά έχει τις ακόλουθες εκφάνσεις: α. καθυστέρηση στην επιβολή της ποινής β. μειωμένης δυνατότητας ελέγχου των υπαλλήλων από τους προϊσταμένους και τήρησης των διαταγών και κανονισμών των οργανισμών γ. χρονοβόρα διαδικασία άσκησης πειθαρχικού ελέγχου από τους διευθυντές κάτι που τους αποθαρρύνει από το να ασκούν τα καθήκοντά τους. Το περίγραμμα της πρότασης: Ο διευθυντής ή διοικητής (το πρόσωπο που έχει τη σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας) να μπορεί να βαθμολογεί και σε περίπτωση που ο υπάλληλος κρίνεται ακατάλληλος – και χωρίς κάποια άλλη διαδικασία – να του δίνεται μια ακόμη ευκαιρία μεταθέτοντάς τον σε άλλη υπηρεσία συγγενούς αρμοδιότητας. Αυτή η δικλείδα ασφαλείας δίνεται ώστε να αποφευχθεί η προσωπική εμπάθεια από τη μεριά του προϊσταμένου. Σε περίπτωση που στην επόμενη υπηρεσία διακριθεί ή δεν έχει πρόβλημα, να καθαρίζεται ο φάκελος του. Σε αντίθετη περίπτωση – δηλαδή αν κριθεί ακατάλληλος για δεύτερη φορά- να του δίνεται μια τελευταία ευκαιρία. Την τρίτη φορά – και χωρίς άλλη δικαιολόγηση να απολύεται. Γνωρίζω ότι αυτή η πρόταση μπορεί να φαίνεται ακραία και να χωρά μεγάλη συζήτηση αλλά πιστέψτε με μετά από πολλά χρόνια που υπηρετώ στο δημόσιο τομέα βλέπω να είναι η μόνη λύση ανάκτησης της διοικητικής σχέσης προϊσταμένου – υφισταμένου.