Προκαλεί εντύπωση ο μεγάλος αριθμός σχολίων και μάλιστα σε ημέρες διακοπών που σημαίνει ότι πάλι το ελληνικό κράτος πάει να τακτοποιήσει ψηφοφόρους και όχι την λειτουργικότητα και αποδοτικότητα της δημόσιας διοίκησης. Πολύ κακώς το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στο όνομα της δημοκρατίας ανέπτυξε μια νεολαία με πολλά τυπικά προσόντα αλλά και που παράλληλα την ευνούχησε στην πλέον παραγωγική της ηλικία. Στο δημόσιο πρέπει να προσλαμβάνονται άτομα που έχουν επιτυχή προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα τουλαχιστον 5 χρόνια και που επιλέγουν για ιδιωτικούς λόγους την μετριότερη καριέρα στο ελληνικό δημόσιο, βασικά είναι άτομα με διάθεση κοινωνικής προσφοράς και που επιλέγουν προσωπικό χρόνο εκτός εργασίας, ότι και να σημαίνει αυτό. Η κατοχή τίτλων φυσικά και είναι επιθυμητή και η ''ουσιαστικότητά τους'' θα αποδεικνύεται μέσα απ' την δουλειά μέσα από ένα σχήμα δοκιμής και αξιολόγησης: 6 μηνών, 2 ετών κλπ, καμία σχέση αυτή η αξιολόγηση με τα καραγκιοζιλίκια που ισχύουν σήμερα - όλοι ξέρουμε ποιοί δουλεύουν και ποιοί μας δουλεύουν και πως μέσα απ' τα πανεπιστήμια τα κλειστά των καταλήψεων και τα ανοιχτά της αερολογίας, έκτισαν προσόντα σε ημετέρους. Αυτά πρέπει να λέγονται και να γράφονται, ειδικά μετράει πολύ να έχει δουλέψει κανείς στον ιδιωτικό τομέα για να καταλάβει πόσο ευνοημένος είναι όταν δουλεύει στο δημόσιο και να υπερασπίζεται με την εργασία του αυτό που λέμε δημόσιο πλούτο, αν δηλαδή πραγματικά θέλουμε δωρεάν υγεία, παιδεία και ανθρώπινο περιβάλλον διαβίωσης και εργασίας.
Προκαλεί εντύπωση ο μεγάλος αριθμός σχολίων και μάλιστα σε ημέρες διακοπών που σημαίνει ότι πάλι το ελληνικό κράτος πάει να τακτοποιήσει ψηφοφόρους και όχι την λειτουργικότητα και αποδοτικότητα της δημόσιας διοίκησης. Πολύ κακώς το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στο όνομα της δημοκρατίας ανέπτυξε μια νεολαία με πολλά τυπικά προσόντα αλλά και που παράλληλα την ευνούχησε στην πλέον παραγωγική της ηλικία. Στο δημόσιο πρέπει να προσλαμβάνονται άτομα που έχουν επιτυχή προυπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα τουλαχιστον 5 χρόνια και που επιλέγουν για ιδιωτικούς λόγους την μετριότερη καριέρα στο ελληνικό δημόσιο, βασικά είναι άτομα με διάθεση κοινωνικής προσφοράς και που επιλέγουν προσωπικό χρόνο εκτός εργασίας, ότι και να σημαίνει αυτό. Η κατοχή τίτλων φυσικά και είναι επιθυμητή και η ''ουσιαστικότητά τους'' θα αποδεικνύεται μέσα απ' την δουλειά μέσα από ένα σχήμα δοκιμής και αξιολόγησης: 6 μηνών, 2 ετών κλπ, καμία σχέση αυτή η αξιολόγηση με τα καραγκιοζιλίκια που ισχύουν σήμερα - όλοι ξέρουμε ποιοί δουλεύουν και ποιοί μας δουλεύουν και πως μέσα απ' τα πανεπιστήμια τα κλειστά των καταλήψεων και τα ανοιχτά της αερολογίας, έκτισαν προσόντα σε ημετέρους. Αυτά πρέπει να λέγονται και να γράφονται, ειδικά μετράει πολύ να έχει δουλέψει κανείς στον ιδιωτικό τομέα για να καταλάβει πόσο ευνοημένος είναι όταν δουλεύει στο δημόσιο και να υπερασπίζεται με την εργασία του αυτό που λέμε δημόσιο πλούτο, αν δηλαδή πραγματικά θέλουμε δωρεάν υγεία, παιδεία και ανθρώπινο περιβάλλον διαβίωσης και εργασίας.