Το ζητούμενο στη συζήτηση αυτή δεν είναι να έρχεται ο καθείς εδώ μέσα για να βγάλει τ' απωθημένα του. Το ζητούμενο είναι να φιαχτεί ένας σοβαρός Νόμος που να διασφαλίζει όλα αυτά που η κοινή λογική μας λέει. Σαφώς και θα έχει πολλούς Δημόσιους Υπάλληλους η συζήτηση. Που το είδατε γραμμένο ότι κοντά 600.000 άνθρωποι είναι ψεύτες, κλέφτες και απάτριδες σώνει και καλά; Ή ότι δεν νοιάζονται για τον Νόμο που τους αφορά άμεσα; Ας σοβαρευτούμε, λοιπόν, γιατί ο διχασμός μόνο τους εργαζόμενους Έλληνες δεν εξυπηρετεί.
Το τεκμήριο της αθωώτητας, λοιπόν, είναι βασική αρχή του δικαίου. Με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη οι προτάσεις του κ. Αναστάσιου Κ.Λ. Παπαγγέλου (στην αρχή της διαβούλευσης)και των υπολοίπων που τόνισαν τη σημασία του, παραθέτοντας και παραδείγματα για καλύτερη κατανόηση. Κι επειδή, όπως όλοι εμείς οι "κρατικοί" πλέον υπάλληλοι γνωρίζουμε, "Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι", θα ήθελα να τονίσω ότι υπάρχει ανάγκη μιας ανεξάρτητης αρχής, με αυξημένες αρμοδιότητες (πχ νομικοί και οικονομικοί με δικαίωμα ελέγχου φορολογικών στοιχείων, "Πόθεν Έσχες", προηγούμενων καταγγελιών, κλπ) που θα δέχεται ίσως ακόμα και ανώνυμες καταγγελίες για αδικήματα που άπτονται, κατ' αρχάς στην κατάχρηση δημοσίου χρήματος και, κατά δεύτερον, με οτιδήποτε άλλο αφορά παραβίαση του κώδικα συμπεριφοράς του υπαλλήλου.
Η έρευνα της Αρχής αυτής θα πρέπει να δέχεται ως πρώτο βήμα της το τεκμήριο αθωώτητας του κατηγορούμενου, να είναι σοβαρή, πιθανόν μυστική στο ξεκίνημά της και να πηγαίνει ΚΑΙ προς τα πάνω. Οι έλεγχοί της, επίσης, θα πρέπει να είναι απροειδοποίητοι (όχι ένας κουβάς αλληλογραφίας δυό μήνες πριν, σχετικα με το ποιό ξενοδοχείο θα μείνουν όσο θα διεξάγουν τον ... έλεγχο) και απόλυτοι, πχ "έρχομαι, κλειδώνω πόρτες και παράθυρα της υπηρεσίας και αν δεν φύγω - όποτε φύγω - το μαγαζί δεν ανοίγει και δεν βγαίνει έξω ούτε χαρτομάντηλο". Ουδείς χαμηλόβαθμος Δημόσιος Υπάλληλος "τα παίρνει" χωρίς "πλάτες", αγαπητοί.
Στην τελική, και γω φορολογούμενη πολίτις είμαι και αρνούμαι πια να βλέπω τον κάθε αιρετό άρχοντα (που πληρώνεται από το ίδιο δημόσιο που πληρώνω και γω με τους φόρους μου) να βγαίνει αλώβητος και να μου κάνει επιπλέον και κήρυγμα περί εργασιακής ηθικής, χωρίς ποτέ να τον αγγίζει κανένας. Ακόμα κι αν τ' όνομά του έχει βγει πρωτοσέλιδο
ή βωούν οι διάδρομοι των Υπουργείων για δαύτον.
Υ.Γ.: Λυπάμαι για το μακροσκελές και ίσως άσχετο κείμενο αλλά δεν είμαι Νομικός για να διατυπώσω διορθώσεις σε κείμενο νόμου με τον σωστό τρόπο. Απλά κατανοώ ότι, ο Νόμος, χωρίς κοινή λογική, μέτρο και ισχύ για όλους, μετατρέπεται απλά σε κάτι νεκρό και ανεφάρμοστο.
Το ζητούμενο στη συζήτηση αυτή δεν είναι να έρχεται ο καθείς εδώ μέσα για να βγάλει τ' απωθημένα του. Το ζητούμενο είναι να φιαχτεί ένας σοβαρός Νόμος που να διασφαλίζει όλα αυτά που η κοινή λογική μας λέει. Σαφώς και θα έχει πολλούς Δημόσιους Υπάλληλους η συζήτηση. Που το είδατε γραμμένο ότι κοντά 600.000 άνθρωποι είναι ψεύτες, κλέφτες και απάτριδες σώνει και καλά; Ή ότι δεν νοιάζονται για τον Νόμο που τους αφορά άμεσα; Ας σοβαρευτούμε, λοιπόν, γιατί ο διχασμός μόνο τους εργαζόμενους Έλληνες δεν εξυπηρετεί. Το τεκμήριο της αθωώτητας, λοιπόν, είναι βασική αρχή του δικαίου. Με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη οι προτάσεις του κ. Αναστάσιου Κ.Λ. Παπαγγέλου (στην αρχή της διαβούλευσης)και των υπολοίπων που τόνισαν τη σημασία του, παραθέτοντας και παραδείγματα για καλύτερη κατανόηση. Κι επειδή, όπως όλοι εμείς οι "κρατικοί" πλέον υπάλληλοι γνωρίζουμε, "Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι", θα ήθελα να τονίσω ότι υπάρχει ανάγκη μιας ανεξάρτητης αρχής, με αυξημένες αρμοδιότητες (πχ νομικοί και οικονομικοί με δικαίωμα ελέγχου φορολογικών στοιχείων, "Πόθεν Έσχες", προηγούμενων καταγγελιών, κλπ) που θα δέχεται ίσως ακόμα και ανώνυμες καταγγελίες για αδικήματα που άπτονται, κατ' αρχάς στην κατάχρηση δημοσίου χρήματος και, κατά δεύτερον, με οτιδήποτε άλλο αφορά παραβίαση του κώδικα συμπεριφοράς του υπαλλήλου. Η έρευνα της Αρχής αυτής θα πρέπει να δέχεται ως πρώτο βήμα της το τεκμήριο αθωώτητας του κατηγορούμενου, να είναι σοβαρή, πιθανόν μυστική στο ξεκίνημά της και να πηγαίνει ΚΑΙ προς τα πάνω. Οι έλεγχοί της, επίσης, θα πρέπει να είναι απροειδοποίητοι (όχι ένας κουβάς αλληλογραφίας δυό μήνες πριν, σχετικα με το ποιό ξενοδοχείο θα μείνουν όσο θα διεξάγουν τον ... έλεγχο) και απόλυτοι, πχ "έρχομαι, κλειδώνω πόρτες και παράθυρα της υπηρεσίας και αν δεν φύγω - όποτε φύγω - το μαγαζί δεν ανοίγει και δεν βγαίνει έξω ούτε χαρτομάντηλο". Ουδείς χαμηλόβαθμος Δημόσιος Υπάλληλος "τα παίρνει" χωρίς "πλάτες", αγαπητοί. Στην τελική, και γω φορολογούμενη πολίτις είμαι και αρνούμαι πια να βλέπω τον κάθε αιρετό άρχοντα (που πληρώνεται από το ίδιο δημόσιο που πληρώνω και γω με τους φόρους μου) να βγαίνει αλώβητος και να μου κάνει επιπλέον και κήρυγμα περί εργασιακής ηθικής, χωρίς ποτέ να τον αγγίζει κανένας. Ακόμα κι αν τ' όνομά του έχει βγει πρωτοσέλιδο ή βωούν οι διάδρομοι των Υπουργείων για δαύτον. Υ.Γ.: Λυπάμαι για το μακροσκελές και ίσως άσχετο κείμενο αλλά δεν είμαι Νομικός για να διατυπώσω διορθώσεις σε κείμενο νόμου με τον σωστό τρόπο. Απλά κατανοώ ότι, ο Νόμος, χωρίς κοινή λογική, μέτρο και ισχύ για όλους, μετατρέπεται απλά σε κάτι νεκρό και ανεφάρμοστο.