Τα προβλήματα με το πειθαρχικό των Δ.Υ. ξεκινάνε από την αργή απονομή της δικαιοσύνης και όχι τόσο από την αυστηρότητα ή την ελαστικότητα του νομοθετικού πλαισίου. Η αργοπορία αυτή επιτρέπει την παραμονή των παρανομούντων τουλάχιστον για μια οκταετία (τόσο θέλει για να τελεσιδικήσει μια απόφαση και σε εφετείο). Έτσι όσο αυστηρή και αν είναι η ποινή που προβλέπεται, το αίσθημα δικαίου δεν ικανοποιείται. Γι' αυτό εμφανίζονται συλλήβδην οι Δ.Υ. ως τεμπέληδες και δεν ξέρω τι άλλο, ενώ το πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό: οι κυβερνήσεις επιλέγουν τα στελέχη που έχουν και πειθαρχική δικαιοδοσία με τρόπους κάθε άλλο παρά διαφανείς. Ένα παράδειγμα: το υπουργείο Παιδείας κατήργησε τη Γενική Διεύθυνση Εκπαιδευτιών Θεμάτων και την αντικατέστησε με Ειδική Γραμματεία. Μετέφερε έτσι σημαντικές αποφάσεις από τα χέρια των Δ.Υ. σε πολιτικά χέρια. Άλλο παράδειγμα: κατά τις φετινές επιλογές στελεχών προχώρησε σε εμφανώς αντισυνταγματικές ρυθμίσεις απαγορεύοντας σε διευθυντές μονάδων να διεκδικήσουν (όχι να τοποθετηθούν!)ανώτερες θέσεις, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν δικαστικοί αγώνες που θα διαρκέσουν αρκετά χρόνια (πρόσφατα δικαιώθηκαν προσφυγές τριετίας). Σκεφτείτε την περίπτωση που κάποιος αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες μιας θέσης στην οποία δεν έπρεπε να τοποθετηθεί!
Τα προβλήματα με το πειθαρχικό των Δ.Υ. ξεκινάνε από την αργή απονομή της δικαιοσύνης και όχι τόσο από την αυστηρότητα ή την ελαστικότητα του νομοθετικού πλαισίου. Η αργοπορία αυτή επιτρέπει την παραμονή των παρανομούντων τουλάχιστον για μια οκταετία (τόσο θέλει για να τελεσιδικήσει μια απόφαση και σε εφετείο). Έτσι όσο αυστηρή και αν είναι η ποινή που προβλέπεται, το αίσθημα δικαίου δεν ικανοποιείται. Γι' αυτό εμφανίζονται συλλήβδην οι Δ.Υ. ως τεμπέληδες και δεν ξέρω τι άλλο, ενώ το πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό: οι κυβερνήσεις επιλέγουν τα στελέχη που έχουν και πειθαρχική δικαιοδοσία με τρόπους κάθε άλλο παρά διαφανείς. Ένα παράδειγμα: το υπουργείο Παιδείας κατήργησε τη Γενική Διεύθυνση Εκπαιδευτιών Θεμάτων και την αντικατέστησε με Ειδική Γραμματεία. Μετέφερε έτσι σημαντικές αποφάσεις από τα χέρια των Δ.Υ. σε πολιτικά χέρια. Άλλο παράδειγμα: κατά τις φετινές επιλογές στελεχών προχώρησε σε εμφανώς αντισυνταγματικές ρυθμίσεις απαγορεύοντας σε διευθυντές μονάδων να διεκδικήσουν (όχι να τοποθετηθούν!)ανώτερες θέσεις, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν δικαστικοί αγώνες που θα διαρκέσουν αρκετά χρόνια (πρόσφατα δικαιώθηκαν προσφυγές τριετίας). Σκεφτείτε την περίπτωση που κάποιος αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες μιας θέσης στην οποία δεν έπρεπε να τοποθετηθεί!